สิ่งเล็กๆ ที่ไม่เล็ก

บางคนชอบออกไปทำกิจกรรมนอกบ้าน เช่นกินข้าว ดูหนัง เที่ยว และอื่นๆ จนลืมไปว่า จริงๆ แล้วความสุข บางทีมันอาจจะไม่ได้ขึ้นอยู่กับสถานที่ที่เราไปเสมอ

ผมเคยไปกินข้าวนอกบ้าน ผมเคยไปดูหนังนอกบ้าน และเคยไปทำกิจกรรมอื่นๆ นอกบ้าน

แต่เชื่อไหม เราจะรู้สึกสนุกกับมันเฉพาะช่วงแรกๆ เท่านั้นแหละ ท้ายที่สุดเราก็ยังคิดถึงบ้าน และคิดถึงคนสำคัญสักคน ที่เราเคยทำกิจกรรมเหล่านั้นไปด้วยกัน

ข้าวจะอร่อยไหม รสชาติของอาหารอาจเป็นส่วนหนึ่ง แต่ถ้ามีคนสำคัญมานั่งกินข้างๆ บางทีต่อให้อาหารรสชาติไม่ถูกปาก แต่ตัวเราเองก็ยังรู้สึกว่ามันอร่อย

หนังเรื่องนั้น ตอนดูคนเดียว เราอาจจะไม่อะไรมาก แต่พอมีใครสักคนมานั่งดูด้วย บางทีเราอาจจะจำฉากเหล่านั้นได้จนยากจะลืมเลือน

บ้าน ที่เรารู้สึกว่ามันเงียบเกินไป สู้การออกไปหาเพื่อนข้างนอกก็ไม่ได้ แต่ถ้าเราอยู่กับใครสักคนที่สำคัญต่อหัวใจเรา เราอาจจะรู้สึกว่า มันสงบสุขเกินกว่าจะออกไปหาความวุ่นวายข้างนอกก็ได้