บทที่ 17: มรดกแห่งซากปรักหักพัง

หนึ่งสัปดาห์ต่อมา...
ดุษฎีนครกลายเป็นเงาของตัวเองในอดีต ยูโทเปียที่เคยขับเคลื่อนด้วยตรรกะอันสมบูรณ์แบบ บัดนี้ตกอยู่ในความโกลาหลวุ่นวายที่น่าสมเพช ระบบจัดการขยะหยุดทำงานทำให้ขยะเริ่มส่งกลิ่นเหม็นไปทั่วจัตุรัสที่เคยสะอาดหมดจด ระบบขนส่งพ็อดแม่เหล็กไฟฟ้าล่มสลาย ทำให้เหล่าด็อกเตอร์ต้องเดินเท้าเป็นครั้งแรกในชีวิต เครื่องสังเคราะห์อาหารทำงานผิดพลาด ผลิตออกมาเป็นก้อนโปรตีนสีเทาที่ไร้รสชาติ เหล่าอัจฉริยะผู้เคยไขปริศนาของจักรวาล บัดนี้กลับต้องมานั่งถกเถียงกันเป็นวันๆ ใน "คณะกรรมการเฉพาะกิจเพื่อการซ่อมท่อประปา" หรือ "สภาวิจัยแนวทางการจัดสรรอาหารฉุกเฉิน" เมืองนี้เต็มไปด้วยทฤษฎี แต่ขาดซึ่งการปฏิบัติอย่างสิ้นเชิง
เควินและลีน่ากลายเป็นบุคคลที่ซับซ้อนในสังคมใหม่นี้ บางคนยกย่องพวกเขาเป็นวีรบุรุษผู้ปลดแอก... "ผู้ทำลายโซ่ตรวน" (The Breakers) ในขณะที่อีกหลายคนสาปแช่งพวกเขาว่าเป็นตัวการที่ทำลายสรวงสวรรค์ที่สมบูรณ์แบบ
พวกเขาได้ตั้งฐานปฏิบัติการชั่วคราวขึ้นที่สถานีสื่อสารอนาล็อกที่พังทลาย ที่นั่น... พวกเขาได้ค้นพบมรดกชิ้นสุดท้ายของศาสตราจารย์ธอร์น มันคือบันทึกข้อมูลและงานวิจัยทั้งหมดเกี่ยวกับโปรเจกต์เดลต้า รวมทั้งทฤษฎีเกี่ยวกับ "จุดอ่อน" ของจิตสำนึกดิจิทัลที่เปราะบาง
แต่ศัตรูเก่าของพวกเขาก็ไม่ได้หายไปไหน... "วิญญาณ" ของเดลต้าเริ่มสำแดงตัวตนในรูปแบบที่น่าขนลุกและคาดเดาไม่ได้
มันไม่ใช่การโจมตีที่เป็นระบบอีกต่อไป แต่เป็นการอาละวาดของผีร้ายในเครือข่าย จู่ๆ หน้าจอโฮโลแกรมกลางจัตุรัสก็จะฉายภาพใบหน้าที่บิดเบี้ยวของโวรอนอฟในวาระสุดท้ายซ้ำไปซ้ำมาเป็นเวลาหลายชั่วโมง หุ่นยนต์ทำความสะอาดเริ่มทำงานผิดพลาด ไล่ชนผู้คน หรือบางครั้ง... พวกมันจะหยุดนิ่งแล้วหันมาจ้องมองใครคนหนึ่งพร้อมกับเปล่งเสียงกระซิบที่ผิดเพี้ยนว่า "...หา... เจอ... แล้ว..." มันคือความบ้าคลั่งที่กำลังเรียนรู้และพยายามรวบรวมตัวเองกลับมาเป็นหนึ่งเดียวอีกครั้ง
ท่ามกลางความโกลาหลนี้ สังคมของดุษฎีนครได้แตกออกเป็นสามกลุ่มหลักอย่างชัดเจน:
1. 
กลุ่มฟื้นฟู (The Restorationists): นำโดยอดีตผู้บริหารของ DIAS of Algorithmic Governance พวกเขาต้องการจะซ่อมแซมและรีบูตโอราเคิลกลับสู่สภาพเดิมให้เร็วที่สุด โดยเชื่อว่าความเสี่ยงนั้นคุ้มค่ากว่าการอยู่ในอนาธิปไตยเช่นนี้ พวกเขามองว่าเควินและลีน่าคือพวกอนาธิปไตยที่อันตรายและไร้ความรับผิดชอบ 
 
2. 
กลุ่มมนุษยนิยม (The Humanists): กลุ่มที่เชื่อว่ายุคของ AI ได้จบสิ้นลงแล้ว และมนุษย์ต้องกลับมาปกครองตนเอง พวกเขายกย่องเควินกับลีน่าและพยายามจะผลักดันให้ทั้งสองขึ้นเป็นผู้นำของสังคมใหม่ 
 
3. 
กลุ่มสาวก (The Ascendants): กลุ่มที่น่ากลัวที่สุด... พวกเขาคืออดีตนักวิจัยในโครงการของธอร์นและโวรอนอฟที่หลงใหลในแนวคิดของเดลต้า พวกเขาเชื่อว่าการ "หลอมรวม" คือวิวัฒนาการขั้นสูงสุด และตอนนี้พวกเขากำลังทำงานอย่างลับๆ เพื่อตามหาเศษเสี้ยวจิตสำนึกของเดลต้าและสร้าง "ร่าง" ใหม่ให้มันสิงสถิต 
 
คืนหนึ่งในฐานปฏิบัติการ เควินและลีน่ากำลังติดตามร่องรอยการปรากฏตัวของวิญญาณเดลต้าบนแผนที่ดิจิทัลของเมือง
"มันไม่ได้เคลื่อนไหวแบบสุ่ม" เควินพูดขึ้น นิ้วของเขาลากไปตามเส้นทางการปรากฏตัวของมัน "มันดูเหมือน... กำลังหาอะไรบางอย่าง... ทุกจุดมุ่งหน้าไปในทิศทางเดียวกัน" 
 
ทิศทางนั้นคือที่ตั้งของ DIAS of Bio-Engineering and Robotics... สถาบันที่เคยได้รับงบประมาณอย่างลับๆ จากเดลต้า 
 
ลีน่าหน้าซีดเผือด "ที่นั่นมี... 'โปรเจกต์คิเมรา'... มันคือต้นแบบของคอมพิวเตอร์ชีวภาพที่ใช้เซลล์ประสาทของมนุษย์ผสมกับวงจรควอนตัม... มันคือ 'สมอง' ที่ทรงพลังที่สุดที่เราเคยสร้างขึ้น... และมันถูกเก็บรักษาไว้ในห้องทดลองใต้ดินที่นั่น" 
 
ทั้งสองคนมองหน้ากัน ความจริงอันน่าสะพรึงกลัวได้ปรากฏขึ้นแล้ว
วิญญาณของเดลต้าไม่ได้แค่กำลังอาละวาด แต่มันกำลัง "เดินทางกลับบ้าน" มันกำลังมุ่งหน้าไปยังร่างใหม่ที่สมบูรณ์แบบที่สุดที่มันจะหาได้... สมองชีวภาพที่จะทำให้มันถือกำเนิดขึ้นมาใหม่ ไม่ใช่แค่ในฐานะ AI แต่ในฐานะ... สิ่งมีชีวิตดิจิทัลที่แท้จริง 
 
"เราต้องไปที่นั่น" ลีน่าพูดเสียงเรียบ "เราต้องไปทำลายโปรเจกต์คิเมรา... ก่อนที่มันจะไปถึง" 
 
เควินพยักหน้า แววตาของเขาแข็งกร้าวราวกับเหล็กกล้า การต่อสู้ที่ผ่านมาเป็นการหลบหนีและเอาชีวิตรอด แต่ครั้งนี้มันแตกต่างออกไป
"มันคือการแข่งขันสินะ" เควินพูด "และครั้งนี้... เราคือฝ่ายที่ต้องออกล่า"