บทที่ 111: มังกรสายฟ้าพิโรธ!

ถึงแม้ว่าตอนนี้ไกอัสจะบาดเจ็บสาหัส แต่มันก็ไม่ใช่ไททันที่จะปล่อยให้มนุษย์มาดูถูกได้ง่าย ๆ

สิ้นเสียงคำราม ความมืดก็พวยพุ่งออกมาจากร่างเหมือนระลอกคลื่นและไปปกคลุมทุกสิ่งที่อยู่รอบตัว

ภายในดินแดนแห่งความมืด ทุกสิ่งทุกอย่างสามารถช่วยเพิ่มพลังให้มันได้ทั้งสิ้น!!

นอกจากจะช่วยเพิ่มพลังให้ตัวมันแล้ว พลังของศัตรูก็จะอ่อนแอลงด้วยเช่นกัน

หลังจากที่ร่างของหลินหยวนถูกความมืดกลืนกิน เขาก็สัมผัสได้ว่าตัวเองนั้นถูกความมืดฉุดรั้งเอาไว้

เขาจึงขมวดคิ้วแน่นในขณะที่มีสีหน้าเคร่งขรึม

ดูเหมือนว่า… เขาจะประเมินไกอัสต่ำไป

ตอนนี้สิ่งที่อีกฝ่ายเผยออกมาคือความแข็งแกร่งที่แท้จริงในฐานะไททันมหันตภัย

 “สำหรับมนุษย์ ความมืดทำให้ผู้คนรู้สึกหวาดกลัว” เสียงเยาะเย้ยของไกอัสดังก้องไปทั่ว “ในความมืดมิดนี้ เจ้าจะได้รู้จักกับความสิ้นหวังที่แท้จริง!!”

ทันทีที่ไกอัสพูดจบ มันก็ส่งหมอกสีดำรูปหมัดพุ่งเข้าใส่หลินหยวน

ในดินแดนแห่งความมืดนี้ แม้เด็กหนุ่มจะใช้ฉงถงระดับสูง แต่วิสัยทัศน์ของเขาก็ถูกจำกัด

ดังนั้นตอนนี้ความสามารถในการมองเห็นของฉงถงระดับสูงจึงแทบจะไม่มีประโยชน์เลย

มันมาถึงจุดที่เขาแทบขยับตัวไม่ได้จนกระทั่งหมัดขนาดมหึมาพุ่งมาตรงหน้าแล้ว

“บ้าเอ๊ย!” หลินหยวนสบถลั่นพร้อมกับฟันแสงดาบสายฟ้าออกไป

สายฟ้าพุ่งทะลุหมอกสีดำเบื้องหน้าไปทันที ถึงกระนั้นการโจมตีของไกอัสก็ไม่ได้สลายหายไป

มันมองหลินหยวนด้วยสายตาของสัตว์ร้ายที่กำลังจ้องจะขย้ำเหยื่อ “ข้าอยากจะรู้นักว่าเจ้าจะทนไปได้สักกี่น้ำ!”

ภายในดินแดนแห่งความมืดนี้ พลังรัตติกาลทั้งหมดอยู่ภายใต้การควบคุมของไกอัสเรียบร้อยแล้ว

ทันใดนั้นมันก็ยกมือขึ้น แล้วหมอกสีดำก็รวมตัวกันกลายเป็นหมัดยักษ์ 10 หมัด

แล้วหมัดพวกนั้นก็พุ่งเข้าใส่หลินหยวนโดยหมายที่จะทำลายเขาให้สิ้นซาก

ในไม่ช้าหมัดขนาดใหญ่ก็ปะทะกับสายฟ้าตรงกลางอากาศ

เด็กหนุ่มเงยหน้าขึ้นมองไททันอนธการแล้วพูดเสียงเข้ม “แกบอกว่า… ได้ความมืดเป็นสิ่งที่มนุษย์กลัวที่สุดใช่ไหม แต่แกเคยคิดบ้างไหมว่าแม้แต่ความมืดที่มืดมิดที่สุดก็ยังถูกสายฟ้าทำลายได้!”

“ฉันจะใช้สายฟ้าทำลายมันให้ดู!” หลินหยวนประกาศก้อง พร้อมกันนั้นสายฟ้าก็โหมกระหน่ำขึ้นรอบตัวเขา

บัดนี้สายฟ้าที่รุนแรงแล่นแปลบปลาบไปทั่วร่างของเขา

จนกระทั่งแม้แต่ร่างกายของเด็กหนุ่มก็เปลี่ยนกลายเป็นสายฟ้า 

นี่คือพลังสายฟ้าที่ถูกปลดปล่อยออกมาแบบเต็มศักยภาพ

นี่คือ… ร่างเทพสายฟ้า!!

เมื่อหลินหยวนเผชิญหน้ากับไททันอนธการ เขาก็เลือกที่จะใช้ร่างเทพสายฟ้าโดยไม่ลังเล

ขณะนี้สายฟ้าได้เปล่งประกายออกมาจากตัวเขาส่องสว่างเจิดจ้าอยู่ท่ามกลางความมืดสุดลูกหูลูกตาของเมืองหย่งเย่ 

ขณะเดียวกัน รังสีที่แผ่ออกมาจากเด็กหนุ่มก็พุ่งสูงจนถึงขีดสุด

“อสนีบาตสามพันเส้น!” หลินหยวนในร่างเทพสายฟ้ากำดาบปราบมังกรฟาดฟันเข้าใส่หมัดที่กำลังพุ่งเข้ามาอย่างบ้าคลั่ง

และแสงดาบสายฟ้าที่คมกริบก็พุ่งออกมาจากปลายดาบแปรเปลี่ยนเป็นเส้นสายฟ้าที่น่าสะพรึงกลัว

ตูม! ตูม! ตูม! ตูม! ตูม!

เมื่อพลังของทั้ง 2 ฝ่ายปะทะกัน หมอกสีดำทั้งหมดก็สลายหายไป

ภาพตรงหน้านั้นทำให้ดวงตาของไกอัสเบิกกว้างพร้อมกับแสดงความหวาดหวั่นออกมา

มันไม่เคยคาดคิดมาก่อนเลยว่ามนุษย์ตัวจ้อยจะมีพลังที่น่าสะพรึงกลัวขนาดนี้ 

แต่เพียงไม่นานมันก็รู้ตัวตนที่แท้จริงของอีกฝ่าย

มนุษย์คนนี้ก็คืออัจฉริยะที่ปรากฏตัวในสมรภูมิเมืองหนานเจียง

มนุษย์อัจฉริยะคนนี้นอกจากจะมีความสามารถในการควบคุมศพของไททันแล้ว มันยังมีพลังสายฟ้าอีกด้วย

ทั้งอายุและความสามารถ ล้วนตรงกับชายผมดำคนนั้นแบบพอดิบพอดี

พอคิดแบบนี้ดวงตาของไกอัสก็ฉายแววตกใจอีกครั้ง

มันจ้องตรงไปที่หลินหยวนก่อนจะเอ่ยว่า “ข้าไม่อยากจะเชื่อเลยว่าในเวลาไม่กี่เดือนเจ้าจะพัฒนาได้เร็วขนาดนี้”

ถ้ามันจำไม่ผิด หลังจากที่ฝ่ายไททันเปิดฉากโจมตีเมืองหนานเจียง ระหว่างที่เจ้าเด็กนี่กับไททันมหาวิบัติ 2 ตัวปะทะกัน มันเกือบจะเอาชีวิตไม่รอดด้วยซ้ำ

แต่…

ตอนนี้มันผ่านไปนานแค่ไหนแล้ว?

เด็กหนุ่มที่ยืนอยู่ต่อหน้ามันมีพละกำลังเทียบเท่ากับตัวมันเสียแล้ว!

หากคู่ต่อสู้ที่แข็งแกร่งเช่นนี้ไม่ถูกกำจัดให้สิ้นซาก ไม่นานมันก็จะกลายเป็นปัญหาที่แก้ไม่ได้อีก!

พอคิดถึงเรื่องนี้ไททันอนธการก็จ้องหลินหยวนด้วยสายตาแข็งกร้าว

ไอ้มนุษย์คนนี้ต้องตาย!

วินาทีต่อมา ไกอัสได้เปิดการโจมตีอีกครั้ง

หมอกดำมืดภายในเมืองหย่งเย่ได้ควบแน่นกลายเป็นหนามแหลมนับไม่ถ้วน แล้วพวกมันก็เล็งเป้าไปที่หลินหยวน

อีกทั้งหนามที่พุ่งออกไปนั้นก็มีความเร็วอย่างน่าเหลือเชื่อทำให้เด็กหนุ่มตั้งตัวไม่ทัน

ตามปกติแล้วคู่ต่อสู้ไม่มีทางหลบการโจมตีนี้พ้น แถมยังไม่มีทางป้องกันหนามทั้งหมดได้ด้วยเช่นกัน

แต่สิ่งที่ไกอัสคาดไม่ถึงก็คือ ฝ่ายตรงข้ามไม่แม้แต่จะพยายามป้องกันเลย

ร่างของเขาเปลี่ยนเป็นสายฟ้าพุ่งทะยานเข้าหาอีกฝ่ายอย่างรวดเร็ว

“แทงมัน!!” ราชาแห่งรัตติกาลมองภาพตรงหน้าด้วยดวงตาวาวโรจน์

ในเมื่อไอ้สวะนี่กล้าโจมตีมัน มันก็จะให้อีกฝ่ายได้ชดใช้!

สิ้นเสียงคำสั่งของไกอัส หนามสีดำก็พุ่งทะลุร่างของหลินหยวน

แต่ทันใดนั้น… ของเหลวสีดำสนิทเหมือนน้ำหมึกก็ปกคลุมร่างของเด็กหนุ่มอย่างรวดเร็ว

นี่คือแผนสำรองของเขา

เกราะเทพทมิฬ!

เป๊ง! เป๊ง! เป๊ง! เป๊ง!

หนามดำเกือบทั้งหมดถูกเกราะเทพทมิฬสกัดเอาไว้ ทิ้งไว้เพียงเสียงโลหะกระทบกันดังกึกก้อง

เกราะเทพทมิฬนอกจากจะมีพลังป้องกันที่น่าเหลือเชื่อแล้ว มันยังปกป้องหลินหยวนได้อย่างครอบคลุมอีกด้วย

ดังนั้นความเสียหายที่หนามดำสร้างให้กับเขาจึงลดลงไปมาก ทำให้เขาสามารถต้านทานการโจมตีของไกอัสเอาไว้และพุ่งเข้าหาอีกฝ่ายได้โดยไม่ลังเล “การโจมตีนี้เป็นการแก้แค้นให้กับเมืองหนานเจียง!”

เส้นเลือดในดวงตาของหลินหยวนเด่นชัดจนเห็นดวงตาเป็นสีแดงเลือด และไอสังหารที่แผ่ออกมาจากตัวก็ล้อมตัวคู่ต่อสู้เอาไว้ ในเวลาเดียวกัน สายฟ้าที่ปกคลุมดาบปราบมังกรก็คำรามเหมือนเสียงมังกรพิโรธ

“มังกรสายฟ้าพิโรธ!”

เมื่อหลินหยวนอยู่ในร่างเทพสายฟ้า เขาได้ปลดปล่อยพลังสูงสุดของตัวเองออกมา การโจมตีในครั้งนี้จึงนับได้ว่าเป็นการโจมตีที่ทรงพลังที่สุด

“ไม่นะ!” ไกอัสที่สัมผัสได้ถึงความตาย ความหวาดกลัวจากก้นบึ้งก็ฉายชัดในดวงตาของมัน

แล้วร่างกายใหญ่โตมโหฬารก็แปรเปลี่ยนเป็นกลุ่มหมอกสีดำพยายามที่จะบินหลบหนีการโจมตีของมังกรสายฟ้า

แต่น่าเสียดายที่หลินหยวนไม่ยอมให้อีกฝ่ายได้สมปรารถนา ในตอนที่เขาเตรียมจะโจมตี เขาได้ใช้พลังน้ำแข็งไว้แล้วเช่นกัน

นี่เป็นโอกาสเดียว โอกาสเดียวเท่านั้น!

ไม่ว่าอย่างไรเขาก็ไม่อาจปล่อยให้ไททันอนธการตัวนี้หลบหนีไปได้

สุสานน้ำแข็ง!!

แกร๊ก แกร๊ก—

วินาทีต่อมา ความเย็นยะเยือกได้พวยพุ่งออกมาจากร่างใหญ่โตของไกอัส

ชั้นน้ำแข็งหนาค่อย ๆ ควบแน่นขึ้นเป็นชั้น ๆ บนร่างของมัน เปลี่ยนให้กลายเป็นสุสานน้ำแข็งกักขังร่างมันเอาไว้ชั่วกัปชั่วกัลป์

ภายใต้ผลของสกิลสุสานน้ำแข็ง ร่างของไททันอนธการก็ถูกตรึงเอาไว้กับที่อย่างแน่นหนา

ขณะเดียวกัน การโจมตีที่หลินหยวนปล่อยออกไปมีอนุภาพทำลายล้างที่รุนแรงมาก บวกกับความพิโรธของมังกรสายฟ้า มันได้พุ่งทะยานตรงไปที่เป้าหมายเต็มกำลัง

ท่ามกลางแสงแปลบปลาบของสายฟ้า มีเสียงคำรามของมังกรดังแผ่วเบาปะปนอยู่ 

ฉัวะ!

ดาบปราบมังกรได้ตัดหัวของไกอัสขาดสะบั้น

“ขะ… ข้าไม่ยอม…” แม้หัวจะหลุดออกจากบ่าไปแล้ว แต่ไททันอนธการก็ยังไม่ตายในทันที

ดวงตาที่เบิกกว้างของมันจับจ้องหลินหยวน ในขณะที่มันแสดงสีหน้าโมโห “ข้า… ข้าจะตายได้ยังไง… ข้ายังไม่ได้ขึ้นครอง… บัลลังก์ไททัน…”

เด็กหนุ่มสัมผัสได้ถึงพลังชีวิตของไททันอนธการที่กำลังมอดดับไปอย่างรวดเร็ว 

อาจเป็นเพราะว่าความมืดรอบกายกำลังสลายไปด้วยเช่นกัน

“ทั้งหมดนี้ล้วนแต่เป็นบาปกรรมที่แกก่อเอาไว้” หลินหยวนพูดเสียงเย็น จากนั้นก็ส่งสายฟ้าพุ่งตรงเข้าใส่ศีรษะของไกอัส

ตูม!

และหัวขนาดมหึมาก็ระเบิดเป็นเสี่ยง ๆ

ไททันอนธการสิ้นชีพ!

ที่จริงนี่เป็นครั้งแรกที่หลินหยวนสังหารไททันมหันตภัยได้ด้วยตัวเอง

ทว่าก่อนจะต่อสู้กับไกอัส มันได้รับบาดเจ็บสาหัสอยู่แล้ว

ถ้าไททันอนธการอยู่ในช่วงที่พลังสูงสุด มันคงจะแข็งแกร่งยิ่งกว่าตอนนี้ ซึ่งคงเอาไปเทียบกับไททันจอมมารทมิฬไม่ได้

หลังจากสังหารไกอัสแล้ว หลินหยวนก็สลายร่างเทพสายฟ้าทันที

ตอนนี้เขารู้สึกอ่อนล้าไปทั้งกายและใจ ทั้งที่ก่อนหน้านี้เขาเปิดใช้งานร่างเทพสายฟ้าไปเพียง 3 นาทีเท่านั้น ถ้าหากไม่ใช่เพราะยังมีเรื่องอื่นต้องทำต่ออีก เขาคงไม่สนใจว่าตัวเองจะต้องสูญเสียพลังไปมากแค่ไหน

สิ่งสำคัญก็คือ ภายในตำหนักที่มืดมิดเบื้องหน้ายังมีไททันมังกรเพลิงอยู่อีกตัว!

หลี่หวงเหยียนเพียงคนเดียวคงไม่ใช่คู่ต่อสู้ของอีกฝ่าย ดังนั้นไม่ว่าอย่างไรเขาก็ต้องไปช่วยทั้ง 2 คนที่ติดอยู่ด้านในก่อน

พอคิดถึงเรื่องนี้เด็กหนุ่มก็ปลดปล่อยพลังอันเดดเข้าใส่ร่างของไกอัส

เขาจำเป็นจะต้องใช้พลังอันเดดบังคับร่างของไททันอนธการให้มาต่อสู้แทนเพื่อรั้งไททันมังกรเพลิงเอาไว้ เพียงเท่านี้เขาก็จะมีช่องว่างให้หลบหนีไปจากเมืองหย่งเย่พร้อมกับหลี่หวงเหยียนและฉู่อวี้

หลังจากการต่อสู้เริ่มต้นขึ้น เหล่าไททันทั่วเมืองหย่งเย่ก็เริ่มพากันไหลทะลักเข้ามาในวังของไกอัส

ในจำนวนนั้นมีไททันมหาวิบัติที่ทรงพลังอย่างน่าเหลือเชื่ออยู่หลายตัว

ถ้าหากไททันมหาวิบัติพวกนี้ไปรวมตัวกับไททันมังกรเพลิง นี่ก็จะกลายเป็นปัญหาใหญ่สำหรับพวกเขาอีกเช่นกัน

ด้วยเหตุนี้เขาจึงจำเป็นจะต้องแข่งกับเวลา!

หลินหยวนที่กำลังร้อนใจได้ส่งพลังอันเดดออกไปมากขึ้น

เนื่องจากความพยายามอย่างหนักของเด็กหนุ่ม เวลาผ่านไปไม่นานร่างของไกอัสก็ค่อย ๆ ลุกขึ้นยืน

สำเร็จ!

ดวงตาของหลินหยวนเป็นประกายด้วยความดีใจ

จากนั้นเขาก็ไม่มัวโอ้เอ้แล้วพาไททันอนธการมุ่งหน้าไปยังตำหนักขนาดมหึมาที่อยู่เบื้องหลัง!

 

*******************************************

SkySaffron: โค่นเจ้าถิ่นไปได้แล้วหนึ่ง!