บทที่ 221 วุ่นวาย

“หัวหน้ามาแล้ว”

“ไหน?”

“หัวหน้ามาแล้วจริง ๆ ด้วย พวกเรารีบไปต้อนรับกันเถอะ”

…

นักเวทไฟทั้ง 100 คนต่างก็รีบลุกขึ้นมา ก่อนที่พวกเขาจะเดินไปต้อนรับลู่หยางบริเวณหน้าประตูหมู่บ้าน

ระหว่างนั้นเจียงเจ๋อกับถูเฟิงก็ได้หันมามองหน้ากันเมื่อได้เห็นปฏิกิริยาของนักเวททุกคน

“ไม่คิดเลยนะว่าลู่หยางจะมีอิทธิพลกับคนอื่นขนาดนี้” ถูเฟิงกล่าว

“กิลด์ที่สมาชิกถูกฆ่าไปมากกว่า 5,000 คนแต่ก็ยังอยู่รอดมาได้ มันก็เป็นเพราะชื่อเสียงของลู่หยางนั่นแหละ ถ้าพวกเขาไม่มั่นใจในตัวลู่หยางบางทีกิลด์นี้คงจะมีอายุอยู่ไม่ถึงครึ่งเดือนด้วยซ้ำ” เจียงเจ๋อกล่าว

“ดูท่าครั้งนี้พวกเราจะมีโอกาสเอาชนะบลัดเติสตี้ได้จริง ๆ ในที่สุดฉันก็จะมีโอกาสได้แก้แค้นพวกมันแล้ว” ถูเฟิงกล่าว

เจียงเจ๋อตบไหล่สหายเบา ๆ พร้อมกับพูดว่า

“พวกเราไปต้อนรับลู่หยางกันเถอะ”

—

ที่ประตูหมู่บ้านสปอร์

ปัจจุบันลู่หยางถูกนักเวททั้ง 100 คนล้อมรอบเอาไว้จนหมดแล้ว

“หัวหน้า คุณจะสอนพวกเราย่อคาถาจริง ๆ เหรอครับ?”

“หัวหน้า พวกเราจะเอาชนะบลัดเติสตี้ได้ใช่ไหม?”

…

ท่าทางของทุกคนทำให้ลู่หยางประหลาดใจเล็กน้อย แต่เขาก็พยายามสงบสติอารมณ์พร้อมกับยกมือเป็นสัญญาณให้ทุกคนเงียบเสียงลง ก่อนจะพูดว่า

“เอาล่ะทุกคนฟังฉันก่อนฎ

นักเวทที่ล้อมรอบลู่หยางอยู่เงียบเสียงลงในทันที

ชายหนุ่มเผยรอยยิ้มพร้อมกับพูดออกไปเสียงดังว่า

“พวกนายทุกคนคือกองกำลังพิเศษที่เจียงเจ๋อกับถูเฟิงคัดเลือกมาให้ฉันโดยเฉพาะ เจียงเจ๋อบอกว่าพวกนายทุกคนเต็มใจที่จะติดตามฉันไปใช่ไหม?”

“ใช่ครับ/ค่ะ”

ทุกคนต่างก็ตะโกนตอบเป็นเสียงเดียวกัน เพราะท้ายที่สุดพวกเขาก็ได้ลงนามในสัญญารักษาความลับอันเข้มงวดที่เจียงเจ๋อได้เตรียมเอาไว้ให้กับพวกเขาแล้ว

“ดีมาก ถ้าอย่างนั้นนับตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไปฉันจะสอนวิธีย่อคาถาเบลซซิงเบิร์สให้กับทุกคนเอง” ลู่หยางกล่าวพร้อมกับมองไปที่ทุกคนอย่างพอใจ

“จริงเหรอครับ!”

“หัวหน้าจงเจริญ!”

…

ทุกคนต่างก็โห่ร้องขึ้นมาด้วยความยินดี และถึงแม้เจียงเจ๋อกับถูเฟิงจะบอกเรื่องนี้กับพวกเขาไปแล้ว แต่การได้ยินจากปากของลู่หยางโดยตรงมันก็ทำให้ทุกคนเก็บความตื่นเต้นเอาไว้ไม่อยู่

ลู่หยางส่งสัญญาณให้ทุกคนเงียบเสียงลงอีกครั้งพร้อมกับพูดต่อว่า

“ฉันรู้มาว่าพวกนายทุกคนมีความแค้นกับบลัดเติสตี้ใช่ไหม?”

“ใช่ครับ/ค่ะ”

“ไอ้สารเลวพวกนั้นมันแย่งบอสพวกเราแล้วยังฆ่าพวกเราจนตายไปหลายครั้ง”

“หัวหน้า พวกเราอยากแก้แค้น!”

...

ทุกคนต่างพูดขึ้นมา

“จงเก็บความแค้นเอาไว้เป็นแรงจูงใจ แต่ทุกคนจงจำเอาไว้ว่าบลัดเติสตี้เป็นเพียงแค่ด่านหน้าเท่านั้น หลังจากที่เราเอาชนะบลัดเติสตี้ได้แล้วพวกเรายังจะต้องเผชิญหน้ากับกิลด์อื่น ๆ อีกมากมาย ในตอนนั้นทุกคนยังจะเต็มใจติดตามฉันเหมือนกับในวันนี้อยู่หรือเปล่า?” ลู่หยางถาม

ทุกคนมองหน้ากันไปมาโดยไม่เข้าใจคำพูดของลู่หยาง แต่ในไม่กี่วินาทีต่อมามันก็มีผู้เล่นคนหนึ่งตะโกนขึ้นมาว่า

“หัวหน้า! พวกเราเข้าร่วมบลัดบราเธอร์ก็เพราะคุณ ก่อนหน้านี้ผมไม่เคยมีเรื่องกับบลัดเติสตี้มาก่อน แต่เมื่อพวกมันหาเรื่องกิลด์เราตอนนี้ผมก็เกลียดพวกมันแล้ว แต่ถึงยังไงผมก็นับถือคุณมากกว่า ต่อไปถ้าคุณสั่งให้ผมไปสู้กับใครผมก็จะจัดการคนพวกนั้นอย่างไม่ลังเล”

“ใช่ หลิงเฟิงพูดถูก พวกเราจะติดตามหัวหน้าและไม่ยอมให้ใครมารังแกพวกเราอีก”

“หากใครเต็มใจก็อยู่ที่นี่เพื่อเรียนรู้วิธีย่อคาถา แต่ถ้าหากใครไม่เต็มใจฉันก็ไม่ได้มีความคิดที่จะบังคับ ทุกคนสามารถนำสัญญาที่เซ็นเอาไว้ในก่อนหน้านี้ไปฉีกทำลายได้เลย ฉันจะให้ทุกคนตัดสินใจ 5 นาทีสุดท้าย หากใครตัดสินใจได้แล้วก็ให้ตามฉันเข้าไปในห้องของหัวหน้าหมู่บ้านสปอร์”

หลังพูดจบลู่หยางก็เดินนำไปที่ห้องหัวหน้าหมู่บ้านสปอร์ โดยมีเจียงเจ๋อกับถูเฟิงตามหลังไปติด ๆ

ในบรรดานักเวทไฟทั้ง 100 คนมันก็มีนักเวทหลาย ๆ คนที่เดินตามลู่หยางไปโดยไม่ลังเลเลยแม้แต่น้อย แต่บางคนก็ยังคงหยุดคิดอยู่ในตำแหน่งเดิม เพราะจุดประสงค์ที่พวกเขาอยากเรียนการย่อคาถาคือการนำเทคนิคนี้มาแก้แค้น แต่หลังจากแก้แค้นเสร็จแล้วพวกเขาก็ยังไม่มีแผนว่าจะทำอะไรต่อเหมือนกัน

อย่างไรก็ตามหลังจากหยุดคิดอยู่สักครู่ทุกคนก็ตัดสินใจได้ พวกเขาจึงเดินตามหลังลู่หยางไปโดยไม่มีความลังเลเหลืออยู่ในสมองอีกต่อไปแล้ว

เวลา 5 นาทีผ่านไปอย่างรวดเร็ว

“ไม่มีใครยอมถอยเลยสักคน ทุกคนเต็มใจที่จะลุยไปพร้อมกับบลัดบราเธอร์” ถูเฟิงเป็นตัวแทนพูดแทนนักเวททั้ง 100 คน

“ดีมาก ถ้าอย่างนั้นวันนี้ฉันจะเริ่มสอนเทคนิคการย่อคาถาให้กับทุกคนอย่างเป็นทางการ นี่คือหนังสือสกิลเบลซซิงเบิร์ส พวกนายช่วยแจกให้กับพวกเขาที” ลู่หยางกล่าว

ถูเฟิงกับเจียงเจ๋อเดินเข้ามารับหนังสือสกิล ก่อนที่จะนำหนังสือเหล่านี้ไปแจกให้กับนักเวททีละคน ซึ่งในระหว่างนั้นลู่หยางก็ได้ใช้เวลาอธิบายความสำคัญของสกิลเบลซซิงเบิร์สให้กับทุกคนฟังอย่างละเอียด

—

แผนที่เลเวล 25

บลัดไทแรนท์กำลังพยายามเก็บเลเวลอย่างหนัก และทันใดนั้นมันก็มีรายงานมาจากลูกน้อง

“วันนี้พวกเราฆ่าคนของบลัดบราเธอร์ไปได้มากกว่า 1,000 คน, ฆ่าบอสระดับลอร์ดไปได้ 196 ตัว, บอสระดับอีลิท 656 ตัว, เคลียร์ดันเจียนระดับอีปิคได้ 1,064 ครั้ง, ได้รับอุปกรณ์ระดับทองมา 284 ชิ้น, ระดับเงิน 647 ชิ้นและระดับทองแดง 3,556 ชิ้นครับ” ฉู่หานรายงาน

นี่คือผลผลิตของบลัดเติสตี้ใน 1 วัน ซึ่งหลังจากที่พวกเขาดำเนินการมานานกว่าหนึ่งเดือน มันก็ทำให้ภายในกิลด์มีสมาชิกอยู่เกินกว่า 100,000 คนและมีสมาชิกเลเวล 20 ขึ้นไปอยู่มากกว่า 30,000 คน

บลัดไทแรนท์ขมวดคิ้วพร้อมกับถามว่า “หาพวกที่หายไปเจอหรือยัง?”

“ยังไม่เจอเลยครับ แต่กิลด์ของพวกมันกำลังจะแตกแล้ว สายลับที่เราส่งเข้าไปแฝงตัวในกิลด์ของพวกมันกำลังพยายามยั่วยุให้พวกมันออกมาทำสงครามกับพวกเรา ถึงแม้ลูกน้องของลู่หยางจะพยายามประคองสถานการณ์เอาไว้ แต่ตอนนี้เหตุการณ์มันวุ่นวายจนเกินกว่าจะควบคุมแล้วครับ” ฉู่หานกล่าว

“ไม่ว่ายังไงกิลด์ของมันก็ต้องแตกอยู่แล้ว สิ่งที่สำคัญตอนนี้คือเราต้องหาที่อยู่ของกองกำลังทั้ง 1,000 คนของมันให้เจอซะก่อน ฉันไม่อยากให้พวกมันเหลือสมาชิกที่จงรักภักดีแม้แต่กองกำลังทั้ง 1,000 คนนั้น มันก็ต้องแตกตามกิลด์ของมันไปด้วย” บลัดไทแรนท์กล่าว

ฉู่หานพยักหน้ารับ

“หลังจากนี้เพิ่มความรุนแรงในการโจมตี ไม่ว่าจะเป็นกองกำลังทั้ง 5,000 คนของเราที่รับหน้าที่ในการล่าสังหารหรือสายลับที่เราส่งตัวเข้าไปภายในกิลด์ บอกให้พวกมันลงมือให้เต็มที่ไม่ต้องกลัวว่าจะถูกเปิดเผยตัวตน ทำยังไงก็ได้ยุยงให้พวกบลัดบราเธอร์ออกมาทำสงครามกับพวกเรา ฉันจะจัดการพวกมันให้สิ้นซากในคราวเดียว” บลัดไทแรนท์กล่าว

“หัวหน้าไม่คิดจะเก็บสายลับเอาไว้บ้างเลยเหรอครับ? ผมกลัวว่าการจัดการลู่หยางอาจจะไม่ง่ายอย่างที่พวกเราคิด” ฉู่หานกล่าวอย่างลังเลเล็กน้อย

บลัดไทแรนท์หัวเราะอย่างเย็นชาพร้อมกับพูดว่า

“ตอนมันอยู่คนเดียวมันอาจจะสร้างปัญหาให้เราได้บ้าง แต่ตอนนี้มันมีกิลด์เป็นตัวถ่วงมันเลยกลายเป็นคนไร้ประโยชน์ไปแล้ว ไม่ต้องห่วงฉันได้นัดสตรีมเมอร์ชื่อดังกับนักเขียนชื่อดังเอาไว้หลายคนแล้ว วันนั้นพวกเขาจะไปสนามรบกับพวกเราด้วย และพวกเขาจะได้เห็นกับตาว่าพวกเราจะจัดการกับพวกบลัดบราเธอร์ยังไง”

ฉู่หานพยักหน้าอย่างเข้าใจว่าบลัดไทแรนท์ยังคงโกรธเรื่องวิดีโอโฆษณาที่ทางตัวเกมได้ปล่อยออกไปในคราวที่แล้ว และถึงแม้เขาจะคิดว่าบลัดไทแรนท์ประมาทลู่หยางไปบ้าง แต่เขาก็ไม่กล้าที่จะคัดค้านอะไร

หลังพูดคุยกับบลัดไทแรนท์จนจบเขาก็เปิดหน้าต่างแชทกลุ่มของหัวหน้ากองพันทั้ง 20 คน ก่อนจะส่งข้อความออกไปว่า

“หัวหน้ามีคำสั่งว่าตั้งแต่พรุ่งนี้เป็นต้นไปให้ทุกคนทุ่มเทสังหารสมาชิกของบลัดบราเธอร์อย่างสุดกำลัง เหล่าสายลับที่แฝงตัวอยู่ในบลัดบราเธอร์ให้รายงานตำแหน่งสมาชิกของพวกมันตลอดเวลา หลังจากนี้ไม่จำเป็นจะต้องกลัวว่าเราจะถูกเปิดเผยตัวตนแล้ว แต่จงจำไว้ว่าพวกเราจะสังหารศัตรูให้ได้มากที่สุด”

—

มันคงจะไม่มีใครรู้ว่าคำสั่งของฉู่หานส่งผลกระทบต่อทิศทางของเกมในอนาคตมากแค่ไหน

ก่อนหน้านี้ลู่หยางเคยสั่งให้สมาชิกกิลด์ถอดตราสัญลักษณ์ออกตลอดเวลา เหล่าบรรดาสายลับของบลัดเติสตี้จึงไม่กล้าให้ข้อมูลของสมาชิกเหล่านี้ เพราะกลัวว่าตัวเองจะถูกเปิดเผยตัวตน มันจึงทำให้ปริมาณความเสียหายของบลัดบราเธอร์ลดลงไปจากที่ควรจะเป็น

อย่างไรก็ตามนับตั้งแต่ที่คำสั่งของฉู่หานถูกกระจายออกไป สายลับของบลัดเติสตี้ก็ไม่จำเป็นจะต้องกังวลเรื่องที่จะถูกเปิดเผยตัวตนอีกแล้ว สถานที่การเก็บเลเวลรวมถึงรายชื่อสมาชิกภายในทีมจึงถูกเปิดเผยออกไปอย่างละเอียด และทำให้ในพริบตาเดียวบลัดเติสตี้ก็ได้สังหารบลัดบราเธอร์ลงไปเป็นจำนวนมาก

 

 

---

บลัดเติสตี้เปิดศึกเต็มรูปแบบ!