บทที่ 309: ท่านตกหลุมพรางแล้ว

จิ๋วจิ่วรู้สึกขนลุกเกรียวไปทั้งตัว ด้วยเหตุผลบางอย่าง นางรู้สึกว่าเจ้าอสูรครึ่งเทพตัวนี้มีท่าทีแปลกไปจากแต่ก่อน

แต่นางก็ส่ายหัวหลายทีเพื่อสลัดความคิดยุ่งเหยิงออกไป ก่อนจะกลอกตานิ่งคิดเกี่ยวกับเรื่องการหาหนทางหลบหนีออกไปจากสถานการณ์นี้โดยปลอดภัย

“นี่เป็นความอยุติธรรมสำหรับเรา เขาต่างหากที่เป็นคนเริ่ม” จิ้งจอกสาวพูดพลางชี้นิ้วไปที่กู้จือชิวซึ่งอยู่ไม่ไกลพร้อมกับที่มือของนางกระชับพัดกระดูกหยกแล้วมองเขาด้วยสายตาวาวโรจน์