บทที่ 190: ชิงชิงสั่งให้เจ้ามาหรือ?

ยามนี้ดวงตาของจวินหรูเย่สว่างโร่ราวกับคบเพลิง ในขณะที่เขามองสำรวจคนที่แอบเข้ามาในจวนแม่ทัพเจิ้นหนานตรงหน้าตั้งแต่หัวจรดเท้า ในไม่ช้าเขาก็สะดุดตาเข้ากับจี้หยกสีม่วงอันเล็ก ๆ ที่ห้อยอยู่ตรงเอวของอีกฝ่าย

จี้หยกนี้ดูคุ้นเคยมาก

ทันใดนั้น ภาพเหตุการณ์ที่คุ้นเคยก็ปรากฏขึ้นในหัวของเขา ก่อนที่ความเย็นยะเยือกบนใบหน้าของชายหนุ่มจะคลายลงทันที

“โม่อิ๋ง ปล่อยเขา”