บทที่ 140: นั่นไป๋เซิ่งเสวี่ยไม่ใช่หรือ?

วันต่อมา

จิ๋วจิ่วกลับมาจากโถงประชุมด้วยท่าทางฉุนเฉียว เฟิ่งมู่ชิงไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นจึงถามว่า

“เจ้าเป็นอะไรไป พวกเขารังแกเจ้าอย่างนั้นหรือ?”

“ฝันไปเถอะ กลุ่มเด็กน้อยไม่กี่คนทำอะไรข้าไม่ได้หรอก!”

“แล้วทำไมเจ้าถึงโกรธหน้าดำหน้าแดงขนาดนั้นล่ะ?”

“วันมะรืนนี้ศิษย์ใหม่จะต้องไปเข้ารับบททดสอบใช่หรือไม่ ไอ้คนสารเลวไร้เหตุผลพวกนั้นโยนขี้มาให้ข้า แล้วใช้ให้ข้าเป็นหัวหน้ากลุ่ม” จิ้งจอกสาวพูดอย่างไม่สบอารมณ์