บทที่ 307: ช้าไปหนึ่งก้าว

ทันใดนั้นเฟิ่งมู่ชิงก็หันไปด้านข้างและจู่ ๆ ฝ่ามือที่เหี่ยวเฉาก็ปรากฏขึ้นด้านหลัง แม้ว่ามือนั้นจะถูกปกคลุมไปด้วยแสงสีขาวหลายชั้น แต่นางก็เห็นมันได้อย่างชัดเจนก่อนจะกระโดดหลบได้ทันท่วงที 

พอกู้จือชิวเห็นว่าการโจมตีครั้งนี้ล้มเหลว เขาก็ยังคงควบคุมสติให้สงบนิ่งขณะที่การเคลื่อนไหวต่อไปไม่ได้ช้าลงเลย เขาพุ่งเข้าหาฝ่ายตรงข้ามอีกครั้ง เมื่อมีพลังธาตุลมคอยช่วย เขาก็สามารถเคลื่อนตัวได้เร็วมากจนเห็นเป็นเพียงภาพเงาเท่านั้น