บทที่ 87: ข้ากำลังรอพวกเขาอยู่

โม่อิ๋งยังคงนิ่งเงียบเพราะทึ่งในความคิดแปลกประหลาดของนายหญิง แต่จวินหรูเย่ซึ่งอยู่ข้าง ๆ นั้นอดไม่ได้ที่จะหัวเราะออกมา

ข้าไม่เคยคิดเลยว่าชิงชิงจะมีบุคลิกที่ตรงไปตรงมาเช่นนี้

แต่เพียงชั่วครู่ ใบหน้าที่เคยโกรธเกรี้ยวของเฟิ่งมู่ชิงก็เปลี่ยนไปอย่างรวดเร็วจนชายทั้ง 2 ต่างตกตะลึง นางถอนหายใจเบา ๆ ก่อนจะถามเสียงเข้ม “คราวนี้พวกเขาส่งนักฆ่าระดับไหนมาล่ะ?”