Porpiang Writer 1 : The Superhero Arc บทที่ 15 สัญญาณบอกเหตุ

วันพฤหัสบดีที่ 6 สิงหาคม ค.ศ. 2020

บ้านเลขที่ 303/18 ซอยไฮเอคโค่ 86 หมู่บ้านเดอะแรบบิท เมืองเซ็นเตอร์ซิตี้ กรุงเทพมหานคร

 

        ในคืนระหว่างวันพุธที่ 5 ถึงวันพฤหัสบดีที่ 6 สิงหาคม ซึ่งพอเพียงในตอนนั้นเขาเข้านอนแล้ว เขานึกว่าจะได้หลับสนิทแล้วเชียว แต่กลับกลายเป็นว่า เขากลับฝันเห็นนิมิตอีกอย่างหนึ่งก็คือ เขาได้อยู่ในพื้นที่ที่น่ากลัวอย่างมาก และมีอสูรร้ายเข้าโจมตีทุกทาง ซึ่งส่วนใหญ่ก็ไม่พ้นพวกฮอสไตล์ม็อบจากเกมไมน์คราฟท์นั่นแหละ แต่รอบนี้เป็นฮอสไตล์ม็อบจากเนเธอร์

        หรือว่า เราอยู่ในไบโอมเนเธอร์เวสต์ (Nether Waste Biome) พอเพียงคิด พร้อมกับเข้าต่อสู้กับทั้งโครงกระดูกวิเธอร์ (Wither Skeletons) ซอมบิฟายด์พิกลิน (Zombified Piglins) ซอมบิฟายด์ฮ็อกลินหรือซ็อกลิน (Zombified Hoglins/Zoglins) เบลซ (Blazes) แก็สท์ (Ghasts) และวิเธอร์ (Withers) และบางครั้งก็มีทั้งเอ็นเดอร์แมน (Endermen) และเอ็นเดอร์ดรากอนเข้ามาด้วย (Ender Dragons)

        ทำไมเราฝันแปลก ๆ กันนะ พอเพียงคิด แต่อย่างไรก็ตาม ระดับพอเพียง เขาระเบิดคลื่นพลังอย่างแรงให้พวกฮอสไตล์ม็อบเหล่านี้สลายไป แต่เมื่อทุกอย่างสงบ เขาสัมผัสได้ถึงพลังงานบางอย่างที่กำลังจะมาปองร้ายเขา เขาหันกลับไปดู มันก็มีเงาบางอย่างโจมตีเขา พร้อมกับเสียงดนตรีเมทัลคอร์ดังขึ้น

        (Soundtrack : This Is The End – NateWantsToBattle)

        เงาที่โจมตีพอเพียงแบบไม่ทันให้อีกฝ่ายได้ตั้งตัว และเป็นฝ่ายร้องท่อนสครีมนั้น แท้จริงแล้วคือฮีโร่บรายน์นั่นเอง และการโจมตีชุดนั้นทำให้พอเพียงแทบจะหมอบกับพื้น พอเข้าสู่ท่อนพรีฮุก จอมปีศาจตาขาวไม่รอช้าจับคอพอเพียงลอยขึ้นมาหมายจะฆ่าให้ตาย แต่พอเพียงกลับปล่อยลูกไฟสีเขียวใส่ฮีโร่บรายน์กระเด็น ซึ่งจริง ๆ มันคือลูกไฟอาร์เจ็นต์ที่เป็นกระสุนของปืนบีเอฟจี-9000 (BFG-9000) ปืนอันตรายจากเกมชุดดูม

        แต่ฮีโร่บรายน์ไม่ยอมแพ้ เขาค่อย ๆ ลุกขึ้นมา ส่วนพอเพียงนั้นก็เข้าไปโต้กลับฮีโร่บรายน์ พร้อมกับร้องท่อนฮุกที่เป็นเสียงคลีนเมโลดี้ ส่วนฮีโร่บรายน์ก็ร้องเสียงสครีมเหมือนเดิม แต่ดูเหมือนว่า พอเพียงจะเสียเปรียบอย่างหนัก จนกระทั่งถึงจังหวะพักซึ่งเข้ากับท่อนโพสต์ฮุกที่เป็นท่อนสครีมอีกครั้ง ฮีโร่บรายน์จะเป็นฝ่ายร้องเพื่อชักจูงศัตรู ก่อนจะเข้าสู่ท่อนที่สองที่เป็นท่อนร้องเมโลดี้คลีนซึ่งพอเพียงจะเป็นคนร้องต่อ และพอใกล้จะถึงท่อนฮุก ทั้งพอเพียงกับฮีโร่บรายน์ก็ได้ชักดาบของตัวเองออกมา ก่อนจะเข้าไปต่อสู้อีกครั้งในท่อนฮุกสุดท้าย

        แต่ทว่า พอเพียงจากที่เสียเปรียบจากการต่อสู้ด้วยมือเปล่า ก็เริ่มเสียเปรียบขึ้นไปอีก เขาแทบจะลงไปกองกับพื้นในบัดดล และในท่อนจบ ฮีโร่บรายน์ก็จับคอพอเพียงอีกครั้ง พูดท่อนจบ และกระซวกร่างของศัตรูทิ้ง และนิมิตก็ถูกตัดจบลงเพียงเท่านี้

        การตัดจบของนิมิตนั้นแทบจะพร้อมกับที่พอเพียงสะดุ้งตื่นขึ้นมา และก็หอบแฮก ๆ พร้อมกับเหงื่อที่ไหลออกมาเยอะ ๆ ซะด้วย “ฝันร้ายอีกแล้วเหรอเนี่ย” พอเพียงพึมพำ พร้อมกับปาดเหงื่อไปหนึ่งรอบ

        “นายฝันร้ายอย่างนั้นเหรอ?”

        เสียงหนึ่งดังขึ้น พร้อมกับการปรากฏกายของเมกะเวิร์สไททันแห่งเรียลลิตี้เมกะเวิร์ส

        “ใช่ครับ ผมฝันร้าย” พอเพียงพูด “ผมฝันว่าถูกฮีโร่บรายน์ฆ่าตาย”

        “อืม...” เรียลลิเทียสว่า “มันน่าจะเป็นลางบอกเหตุที่เกิดขึ้นกับนายในอนาคตนะ”

        “ลางบอกเหตุ?” พอเพียงถาม “หมายความว่าไง เล่ามาให้ผมฟังซิ?”

        “ในอนาคต ฮีโร่บรายน์จะบุกมาที่โลกนี้” เรียลลิเทียสตอบ “และนายคนเดียวไม่สามารถสู้กับมันได้แน่ ๆ ดังนั้น นายจึงต้องมีพรรคพวกไว้ช่วยต่อสู้”

        “อย่างนั้นเองเหรอ?” พอเพียงพูด แม้จะไม่ค่อยเชื่อกับเรื่องนี้ แต่เขาก็ประมาทไม่ได้เลย

 

        เวลา 11:00 น. ที่ร้านหนังสือนายอินทร์ พอเพียงได้ค้นหาหนังสือนิยายที่เกี่ยวกับโลกเวทมนตร์และเรื่องราวที่ครอสโอเวอร์กับเนื้อเรื่องต่าง ๆ เหมือนที่เขาเคยเขียนในหนังสือชุด พอเพียง ไรเตอร์ (Porpiang Writer Series) และหนังสือเรื่องอื่น ๆ ในจักรวาลนิยายแฟนตาซีวอร์แฟร์ (Fantasy Warfare Novel Universe) แต่เขาก็ไปสะดุดตากับนิยายอีกสองเรื่องคือ โปรเจกต์ซีซีซี : ทีมผู้ทำลายชะตากรรม (Project CCC : The Team That Destroy Fate) กับ ฟิกชั่นวอร์ มหาสงครามเรื่องแต่ง (Fiction War) เขาชักจะสนใจกับหนังสือสองเล่มนี้ เขาจึงหยิบออกมาและอ่านคร่าว ๆ ปรากฏว่าเนื้อหาของหนังสือทั้งสองเรื่องนั้นน่าสนใจดี ดังนั้น เขาจึงซื้อมันและกลับไปอ่านที่สำนักงานใหญ่พอเพียงเอ็นเตอร์ไพรส์และยิงยาวกับนิยายทั้งสองเรื่อง แต่บางทีก็มีจังหวะหยุดชั่วคราวเพราะว่าลูกทีมของพอเพียงเรียกตัวเขาให้มาช่วยดูแลและแก้ปัญหาบางอย่างด้วย

        เวลา 16:00 น. พอเพียงกลับมาถึงบ้าน และกลับมาอ่านหนังสือทั้งสองเล่มต่อ ซึ่งเขาก็สงสัยว่า ที่เขากำลังเผชิญอยู่นี้ มันคล้ายกับที่ปรากฏในฟิกชั่นวอร์หรือไม่ เพราะอารัมภบทของฟิกชั่นวอร์นั้น ถูกปรากฏว่า นิยายในเรื่องชื่อเดียวกันที่พระเอกแต่งขึ้นใกล้จะจบแล้ว แต่เหตุการณ์ไม่คาดฝันก็เกิดขึ้น เมื่อโลกเรื่องแต่งกับเรื่องจริงกำลังทำสงครามกัน พระเอกจึงจำเป็นต้องไปกู้โลกให้ได้ก่อนที่มันจะสายเกินไป เมื่อเขามองย้อนกลับมาที่ตัวของเขาเอง จักรวาลนิยายแฟนตาซีวอร์แฟร์ที่เขาเขียนจบลงอย่างสมบูรณ์ มันอาจจะเป็นจริงได้ในไม่ช้า...

        “แสดงว่าชะตากรรมของเราคงไม่น่าจะต่างกันเท่าไหร่สินะ” พอเพียงพูด “ชักจะน่าสนใจแล้วสินะ”

        จากนั้นเขาก็วางหนังสือลง แล้วจากนั้นเขาก็ยกแก้วมีหูที่ได้ชงโอวัลตินไว้แล้วขึ้นมาดื่มสักสองถึงสามอึก แล้วจากนั้นก็เปิดโทรทัศน์ดูอีกครั้ง พลางนึกถึงเรื่องราวที่เขาผ่านมาในชีวิตว่ามันเกิดอะไรขึ้นกันแน่ โครงการทดลองลับ, คนจากมิติอื่น, สงครามข้ามโลก มันไม่น่าใช่เรื่องที่จะเกิดขึ้นแบบนี้แน่ ๆ

 

        กลับมาที่โรงรถมหัศจรรย์ เขาฉายโฮโลแกรมแผนที่โลกสามมิติ เพื่อเช็กดูว่า ตอนนี้มีภัยคุกคามอื่น ๆ ที่เป็นอันตรายต่อโลกใบนี้หรือไม่ และถ้ามันไม่มี เขาก็ต้องค้นหาว่า ที่ไหนบ้างที่เป็นศูนย์วิจัยของซีมเลสฮิวแมนที่ยังเหลืออยู่ เพราะเขารู้ดีว่า องค์กรซีมเลสฮิวแมนไม่ได้ตั้งแค่สำนักงานใหญ่เพียงที่เดียวหรอก มันจะต้องมีที่อื่น ๆ ทั่วโลกบ้างล่ะน่า และในที่สุด เขาก็ค้นพบแล้วว่า มีศูนย์วิจัยของซีมเลสฮิวแมนทั้งหมดสามร้อยหกสิบแห่งทั่วโลก

        “เอาล่ะ เราจะต้องปิดมันทั้งหมดให้ได้” พอเพียงพูด “เพื่อไม่ให้ผลงานที่พวกนั้นสร้างทำให้โลกป่นปี้ไปมากกว่านี้”

        “ทำไมเหรอครับ?”

        เสียงเล็กและออกทุ้ม ๆ ดังขึ้นจากข้างหลังพอเพียง เขาสะดุ้งเล็กน้อย ก่อนจะค่อย ๆ หันมามองเจ้าของเสียง และเป็นหนุ่มน้อยที่อายุราว ๆ 15 ปี มีผมสีเขียว หน้ากระ และสวมเสื้อคลุมแขนยาวสีเขียวทับเสื้อยืดสีขาว กางเกงขายาวสีเทา รองเท้าผ้าใบสีแดง

        มิโดริยะ “เดกุ” อิซึคุ (Izuku “Deku” Midoriya) ได้เข้ามาที่โรงรถโดยไม่ได้ผ่านระบบการป้องกันบ้านที่หนาแน่นเลย

        “อิซึคุ??” พอเพียงอุทาน เขาเพ่งมองไปที่เด็กหนุ่มและกระพริบตาถี่ ๆ และถึงขั้นขยี้ตาเพื่อให้แน่ใจว่านั่นคือตัวจริง ไม่ใช่คอสเพลเยอร์ ไม่ใช่นักแสดงไลฟ์แอ็กชั่น

        “เธอตัวจริงเสียงจริงใช่ไหม?” พอเพียงถาม

        “ก็...ใช่สิครับพี่” อิซึคุตอบ

        “แล้วเธอไม่กลับไปอยู่ในโลกของตัวเองบ้างเหรอ ออกมาที่นี่แบบนี้เดี๋ยวก็แตกตื่นกันทั้งโลกหรอก!” พอเพียงว่า

        “คือว่า จักรวาลที่ผมอยู่มันกำลังมีปัญหา” อิซึคุบอก “และไม่มีใครในจักรวาลนั้นจัดการเองได้เลยนะครับ”

        “จักรวาลมายฮีโร่อะคาเดเมียเนี่ยนะ?” พอเพียงถาม

        “ไม่ใช่ครับพี่ จักรวาลเรล์มออฟเทลส์ต่างหาก” อิซึคุตอบ

        “หืม??” พอเพียงถาม “เรล์มออฟเทลส์ของลุงลีจากช่องทีมแกร์รี่มูฟวี่ไทย (TeamGarryMovieThai) มันไม่มีโลกที่เธอและพวกยูเออาศัยอยู่เลยนะ”

        “มีครับ” อิซึคุตอบ “จักรวาลที่ลุงลีสร้างขึ้นมามันไม่ใช่จักรวาลที่ผมอยู่ แต่เป็นจักรวาลที่พี่แต่งขึ้นมาต่างหาก”

        “พี่แต่งขึ้น?” พอเพียงถาม เรื่องมันชักจะไปกันใหญ่แล้ว ตกลงนี่มันอะไรกันแน่ “พี่แต่งเป็นจักรวาลแฟนตาซีวอร์แฟร์นะ”

        “ก็นั่นแหละพี่ จักรวาลเรล์มออฟเทลส์เวอร์ชั่นที่พี่ว่านั่นแหละที่มีโลกที่ผมอาศัยอยู่” อิซึคุบอก “โลกที่ผมอยู่นั้นเป็นหมายเลข 394 ครับ”

        “394 อย่างนั้นเหรอ” พอเพียงพูด “มันชักจะยังไง ๆ ละ เดี๋ยวพี่มานะ ขอไปหาหนังสือที่พี่เขียนก่อน”

        จากนั้นพอเพียงก็วาร์ปตัวเองไปยังชั้นวางหนังสือที่เป็นที่เก็บผลงานที่เขาเขียน หารู้ไม่ว่า เจ้าหนูผมเขียวได้ตามพอเพียงเข้าไปในบ้าน และพอเห็นพอเพียงกำลังค้นหนังสือชุดที่เป็นจักรวาลแฟนตาซีวอร์แฟร์ อิซึคุก็ทักว่า “พี่เขียนหนังสือเยอะขนาดนี้เลยเหรอครับ?” จนรุ่นพี่ถึงกับชะงักและหันไปมองรุ่นน้องที่ไร้เดียงสาและใสซื่อซะด้วย

        “ก็...นั่นแหละ” พอเพียงตอบ “แต่พี่เขียนเป็นจักรวาลแฟนฟิกชั่นเลยนะ”

        แต่พอเพียงได้เห็นหนังสือที่ชื่อว่า เรล์ม ออฟ เทลส์ : แฟนตาซีวอร์แฟร์อิดิชั่น (Realm of Tales : Fantasy Warfare Edition) เขาก็ได้รู้ว่าสิ่งที่อิซึคุพูดมันหมายถึงอะไร แต่ก่อนอื่น เขาต้องการจะรู้ให้ได้ว่า อดีตที่เขาผ่านมานั้น ได้ถูกเขียนเป็นหนังสือเล่มแรกไว้แล้วหรือยัง

        ปรากฏว่า เขาไล่อ่านไปเรื่อย ๆ เก็บทุกตัวหนังสือ ทุกบรรทัด ทุกย่อหน้า ก็พบความจริงที่เขาไม่อาจปฏิเสธได้ เพราะมันเกิดขึ้นกับชีวิตจริงของเขาร้อยเปอร์เซ็นต์เลย หรือว่า นี่คือสิ่งที่ถูกลิขิตไว้แล้วว่ามันต้องเกิดขึ้น พอเพียงคิด จากนั้นก็หันไปบอกกับอิซึคุที่มาจากนิยายของพอเพียงว่า “งั้นแสดงว่าเธอคงไม่ได้มาจากโลกที่พี่รู้จักในการ์ตูนอย่างนั้นสินะ”

        “ใช่ครับ” รุ่นน้องผมเขียวตอบ “ผมมาที่นี่ เพื่อที่จะเตือนพี่น่ะครับ พี่เพ้นท์”

        “พี่ไม่แปลกใจเลยที่เธอจะรู้จักพี่” พอเพียงพูด “ว่ามา”

        “ตอนนี้ที่เรล์มหมายเลข 303 กำลังแย่” อิซึคุพูด “ไม่แน่ว่ามันอาจจะมีอะไรที่แย่กว่านั้นก็ได้ พวกวิเธอร์กำลังทำสงครามกับหมู่บ้านดราโกวิลเลจ (Drago Village) และถ้าไม่มีใครหยุดวิเธอร์ได้ล่ะก็ มันอาจจะลามมาถึงโลกที่พี่อยู่ก็ได้นะครับ”

        “ถ้าอย่างนั้นมันก็คงจะเป็นไปตามที่หนังสือที่พี่เขียนไว้สินะ” พอเพียงพูด และก็นั่งเครียดอีกครั้ง

        “ถ้าพี่มีทางที่จะช่วยได้ ผมก็จะตอบรับนะครับ” อิซึคุพูด

        “เธอไม่รู้เหรอว่าก่อนที่เธอจะมา เกิดอะไรขึ้นกับโลกใบนี้บ้าง?” พอเพียงถาม

        “อะไรเหรอครับ?” อิซึคุถาม

        “ก่อนหน้านั้น อินเฟอร์นอสเคยบุกมาที่โลกนี้แล้วด้วย ตอนที่พี่ต่อสู้กับเดอะแบล็ค” พอเพียงพูด “พี่ไม่คิดเลยว่าคราวนี้อินดิเชียสจะมาซ้ำเติมโลกใบนี้ต่อ”

        “อินดิเชียสเหรอครับ?” อิซึคุถาม

        “ไททันจักรวาลที่เป็นน้องชายของออริเจียส ไททันจักรวาลอีกคนหนึ่งซึ่งสร้างจักรวาลเรล์มออฟเทลส์ยังไงล่ะ” พอเพียงตอบ “ความพยายามของออริเจียสที่จะคุมขังน้องของตนเองนั้นมีโอกาสที่จะสูญเปล่าได้ง่ายมาก เพราะหลังจากเหตุการณ์ที่โลกหมายเลขศูนย์ ออริจินส์โคลนซีโร่ (Origins Clone Zero) และออริจินส์โคลนเอ็กซ์ (Origins Clone X) ต้องพ่ายแพ้ให้กับอินดิเชียส ออริจินส์ซีโร่จึงใช้วิธีคือลบโลกหมายเลขศูนย์ทิ้ง แต่ออริจินส์เอ็กซ์กับอินดิเชียสหนีไปได้ ทำให้ออริจินส์เอ็กซ์ได้กลายเป็น เรล์มวอทเชอร์ (Realmwatcher) ผู้เฝ้าดูจักรวาลนับแต่นั้นเป็นต้นมา แล้วจากนั้นก็มีความพยายามอย่างเต็มที่ที่จะออกไปจากจักรวาลเรล์มออฟเทลส์ให้จงได้ แต่นั่นมันไม่สำคัญเท่ากับการที่ตอนนี้ เป้าหมายของอินดิเชียสคือ การรวบรวมพลังของเอ็นเดอร์ดรากอนและวิเธอร์เข้าด้วยกัน แล้วจากนั้นก็กลืนกินเป็นร่างกายใหม่ของตัวเอง แล้วออกไปจัดการกับออริเจียสให้ได้ นั่นแหละ พี่ไม่ต้องการที่จะให้มันจบตามที่ลุงลีได้ทำไว้ แต่จะขอจบในแบบที่พี่ต้องการดีกว่า

        “พี่รู้จักจักรวาลเรล์มออฟเทลส์ได้ยังไงเหรอครับ?” หนุ่มน้อยผมเขียวถาม

        “เจ้าหนู เธอไม่รู้มาก่อนเลยเหรอว่าพี่สร้างจักรวาลนี้มาได้ยังไง” พอเพียงถาม “ก็พี่เคยดูซีรี่ส์ไมน์คราฟท์ชื่อเดียวกันของลุงลีมาก่อนน่ะสิ พี่ดูทั้งเรื่องหลัก และเรื่องย่อย ๆ อีกมาก บ่อยครั้งที่ซีรี่ส์นี้ถูกเว้นว่างมานานหลายเดือน และเมื่อกลับมาทำต่อจนจบลง มันได้ทิ้งพล็อตโฮลที่หลายคนยังไม่ได้รับคำตอบที่แน่ชัดจากลุงลี และพล็อตโฮลที่ว่ามันมีหลายอย่างที่พี่คาใจอย่างมาก ไม่ว่าจะเป็นเรื่องของชื่อโลกกับหมายเลขโลกที่ไม่สัมพันธ์กัน เรื่องของจุดกำเนิดของ 303 ที่มีหลากหลายจนพี่อยากรู้ว่า ตกลงอันไหนเป็นจุดกำเนิดของ 303 ที่ถูกต้อง และเรื่องของยัง ลีพุง (Young LeePung) ที่เมื่อลุงลีเฉลยออกมาว่าเขาคือซีโร่ที่รวมร่างกับฮีโร่บรายน์สตีฟโอ (Steve O The Herobrine) แล้วไก่เจี๊ยบ (Jeab The Chicken) ที่แยกทางกับแจ้ล่ะ หายไปไหน

        “ด้วยเหตุนี้แหละ พี่เลยสร้างจักรวาลนี้ในแบบของพี่เอง และตีความทุกพล็อตโฮลที่ลุงลีทิ้งไว้ใหม่ทั้งหมดเพื่ออุดช่องว่างของเรื่อง แต่พี่ก็ไม่คิดเลยว่า สักวันจักรวาลที่พี่สร้างจะย้อนกลับมาทำร้ายพี่เสียเอง ดังนั้น พี่จึงต้องทำทุกวิถีทาง ไม่ให้เรื่องราวในจักรวาลนั้นต้องมาทำให้โลกนี้เละเทะไปมากกว่านี้”

        “แล้วพี่ตีความพล็อตโฮลเหล่านั้นใหม่ว่ายังไงเหรอครับ” อิซึคุถาม

        “ชื่อโลกก่อนจะทำเป็นหมายเลข 293 – 303 พี่จะถูกย้ายไปรวมเป็นโลกหมายเลข 100 – 106 ให้หมด ซึ่งพี่ก็จะสร้างโลกกลางทางด้วย นอกจากนี้ พี่จะสร้างกลุ่มโลกต่อจากโลก 303 คือ โลก 394 – 404 ด้วย ซึ่งหนึ่งในนั้นก็คือโลกที่เธออยู่นี่แหละ

        “ส่วนเรื่องโคลนที่เป็นอีกหนึ่งพล็อตโฮลว่า การต่อสู้ที่หลุมคอนาลิปโต (Conalypto) ในดินแดนที่ถูกลืม (Forgotten Island) เหล่าโคลนที่มาต่อสู้กับฮีโร่บรายน์สตีฟโอนั้นจริง ๆ แล้วเป็นโคลนของออริเจียสเข้าต่อกร หรือโคลนที่ฮีโร่บรายน์สตีฟโอสร้างขึ้นย้อนกลับมาแว้งกัดตัวเองเสียเอง พี่จึงตั้งทฤษฎีใหม่ว่า ถ้าอย่างนั้น ก็ต้องตั้งชื่อแยกไปเลย พี่จะตั้งให้โคลนของออริเจียส ถูกเรียกว่า ออริจินส์โคลน (Origins Clones) ส่วนโคลนที่นักวิทยาศาสตร์สร้างขึ้นมาก่อนจะเป็นฮีโร่บรายน์สตีฟโอ จะถูกเรียกว่า นิวทรัลโคลน (Neutral Clones) และโคลนที่ฮีโร่บรายน์สตีฟโอสร้างขึ้นมาถูกเรียกว่า อีวิลโคลน (Evil Clones)

        “และนักวิทยาศาสตร์ที่กลายเป็นฮีโร่บรายน์สตีฟโอ หรือที่ภายหลังเฉลยออกมาว่าเป็นโคลนหมายเลขสิบสาม พี่คิดว่าเขาสมควรได้รับการกลับใจก่อนจะเป็นฮีโร่บรายน์สตีฟโอ ดังนั้น พี่จะตั้งให้ว่า หลังจากที่เขาตาย วิญญาณถูกแยกออกเป็นสองส่วน ส่วนหนึ่งกลับไปอยู่ในร่างเก่า ซึ่งปีศาจที่ทำให้นักวิทยาศาสตร์ตายนั้นได้แลกเปลี่ยนดวงตาข้างหนึ่งด้วย ซึ่งตาข้างหนึ่งเป็นดวงตาของปีศาจเอ็นเดอร์ และเขาได้พลังของเอ็นเดอร์ดรากอนด้วย ซึ่งการที่เขาเป็นแบบนี้ ทำให้เขาต้องตั้งเป้าหมายตัวโต ๆ ไว้ว่า ต้องกำจัดตัวเขาที่เป็นด้านชั่วร้ายออกไปให้ได้

        “และด้วยความที่นักวิทยาศาสตร์เป็นโคลนของออริเจียสด้วย พี่จะเรียกเขาว่า ออริจินส์โคลน 013 (Origins Clone 013) ด้วย และตั้งแต่โลกหมายเลข 13 เป็นต้นมาจะมีโคลนอยู่ในโลกนี้สามคน คือ ออริจินส์โคลน นิวทรัลโคลน และอีวิลโคลน และตัวละคร 303 พี่ก็จะตีความว่ามีสามคนเช่นกัน และอีวิลโคลน 303 (Evil Clone 303) หรือตัวทดลองหมายเลขที่ 303 (Experimental 303) เป็นอีวิลโคลนเพียงตัวเดียวที่ถูกสร้างขึ้นมาแล้วมาต่อสู้กับผู้สร้างอย่างเต็มตัว

        “ส่วนกรณีของยัง พี่จะใช้หลักการที่ว่า เขาคือออริจินส์ซีโร่ที่รวมร่างกับฮีโร่บรายน์สตีฟโอเป็นหลัก ส่วนไก่เจี๊ยบ พี่คิดว่าจะให้ไปที่เรล์มหมายเลข 293 หรือ เดดลี่เวิลด์ (Deadly World) แทนจิน (Jin) แวมไพร์ที่เดิมเป็นหญิง แต่ตัดสินใจข้ามเพศเพื่อปกป้องสิ่งที่เธอรักไม่ให้สูญเสียเหมือนกับแม่ของเธอ โดยในเรล์ม 293 นั้น พี่จะให้ไก่เจี๊ยบมาพบกับแอตลาสเดอะไททัน หรือ ดิเอ็นติตี้ (Atlas The Titan/The Entity) ที่มาในรูปลักษณ์ของลุงลี เพื่อยึดครองเรล์มหมายเลขนั้นเอง แต่เจี๊ยบก็จะเข้าใจไปว่านี่คือตัวทดลอง 303 โดยที่นึกขึ้นได้ว่านั่นไม่ใช่ตัวทดลอง 303 ตั้งแต่แรก แต่ก็ยังคงรักไม่เคยเปลี่ยน จนกระทั่งเจี๊ยบได้ท้องลูกคนแรก และก็คลอดออกมาเป็น ลูซิเฟอร์ ลีพุง (Lucifer LeePung) ซึ่งนั่นก็คือออริจินส์เอ็กซ์ส่วนหนึ่งกลับชาติมาเกิด และฮีโร่บรายน์ก็เข้าสิงร่างของลูซิเฟอร์ ตามมาด้วยโจนาส (Jonas) และโชตะ (Shota) ตามลำดับ และพี่จะให้เจี๊ยบตายเพราะคลอดโชตะนั่นแหละ

        “ส่วนพวกจากเรล์ม 293 ก็ไปที่เรล์มอื่นก่อน อย่างเรล์มที่เธออยู่ไงล่ะ อิซึคุ”

        “อย่างนี้นี่เอง” อิซึคุพูด “มิน่า ทำไมพวกเมดจากเดดลี่เวิลด์มาที่เรล์มของผมหมดเลย”

        “ก็ไม่แปลก” พอเพียงบอก “และถ้าเซนส์พี่ถูกต้องละก็ เธอคงจะได้เผชิญหน้ากับแอตลาสมาแล้วสินะ”

        “ใช่ครับ” อิซึคุตอบ “เขาขยายตัวซะใหญ่มากเลย”

        “อืม” พอเพียงว่า “ถ้าแอตลาสมาที่โลกนี้ พี่คงจินตนาการไม่ออกเลยว่ามันจะเกิดอะไรขึ้น”

        “ผมว่าผมคงต้องไปแล้วล่ะครับ” อิซึคุตัดบท “เดี๋ยวถ้ามาที่นี่คราวหน้าผมจะตั้งถิ่นฐานอยู่ที่นี่กันยาว ๆ ไปเลยครับ”

        “อืม โชคดีนะ เจ้าหนู” พอเพียงพูด

 

โปรดติดตามเล่มต่อไป “Porpiang Writer 2 : Age of Megaversal”