บทที่ 107 พาไปเที่ยว

จ๊อก ~~ จ๊อก ~~...ฮ่าๆๆๆ / จ๊อก ~~ จ๊อก ~~...ฮ่าๆๆๆ เสียงท้องร้องทั้งของฉันและเขาก็ดังขึ้นมาพร้อมกัน จนเราอดไม่ได้ที่จะหัวเราะออกมา

ฉันรีบผละตัวออกจากเขาแล้วเดินไปตามกลิ่นอาหารทันที

อาหารหลากหลายอย่างที่อยู่ตรงหน้าดูน่ากินชวนน้ำลายไหล แต่เมื่อก้มลงสูดดมใกล้ๆ ฉันกลับมีความรู้สึกว่ามันมีกลิ่นแปร่งๆ แปลกๆ ยังไงบอกไม่ถูก แต่ถึงอย่างนั้นก็ยังสู้ความหิวที่ฉันมีตอนนี้ไม่ได้เลย