บทที่ 65 เรื่องราวของมาคินทร์

--- มาร์ค Talk ---

ผมมองตามหลังชายหนุ่มที่ผมย่อมรู้จักดีว่าเขาเป็นใคร เขาที่กำลังอุ้มพาเธอเดินออกไป หญิงสาวคนนั้นคนที่ทำให้ผมใจเต้นแรงตั้งแต่ครั้งแรกที่ได้เห็น

ภาพความทรงจำหวนย้อนกลับมาอีกครั้ง...

ณ สถานเริงรมย์ที่เดียวกันนี้ ที่ที่ผมได้มีโอกาสเจอเธออีกครั้ง และยังเป็นที่เดียวกับครั้งแรกที่ได้เจอเธอ..’ เอลิซ'

ย้อนกลับไปเมื่อหลายอาทิตย์ก่อน ~~

ผมนั่งจิบบรั่นดีหรูราคาแพงเงียบๆ คนเดียว อยู่ภายในสถานเริงรมย์สุดหรูที่มีผู้คนมาหาความบันเทิง ทุกคนล้วนสนุกสนาน โยกย้ายไปตามเสียงเพลง ช่างต่างจากผมที่ไม่ชอบสถานที่อะไรแบบนี้เลย แต่ที่ผมต้องมาที่นี่นั้นก็เป็นเพราะว่าผมได้รับคำสั่งจากท่านผู้นำตระกูลของผมให้มาสังเกตการณ์คนคนหนึ่งในสถานที่แห่งนี้

แต่ทำไมถึงต้องเป็นผมน่ะหรอ!! นั่นก็เพราะว่าผมมันไม่ค่อยได้ออกงานสังคมในฐานะคนในตระกูลวงศ์เวชรุ่งเรืองสักเท่าไร เพราะเหตุนี้ผมจึงไม่ได้เป็นที่สนใจของทั้งคนในตระกูลและสังคมภายนอก นั่นจึงเป็นข้อดีในการทำงานนี้ ไม่ต้องปลอมตัวหรือปกปิดตัวตน ไม่เป็นที่น่าสงสัยหรือถูกจับตามอง เพราะพวกคนสังคมไฮโซที่อยู่ในที่อโคจรแห่งนี้ แทบที่จะไม่มีใครที่รู้จักผมเลย น่าตลกดีไหมล่ะ ทั้งที่ผมเป็นถึงลูกชายคนโตของผู้นำตระกูลวงศ์เวชรุ่งเรืองแต่กลับไร้ค่ายิ่งกว่าเด็กรับใช้ในบ้านเสียอีก จึงไม่แปลกที่จะไม่มีใครรับรู้การมีอยู่ในของผมในตระกูลวงศ์เวชรุ่งเรืองเลย แต่ก็อย่างว่าแหละใครมันจะไปอยากรู้จักหรือผูกสัมพันธ์กับลูกเมียน้อยกันล่ะ ลูกที่แทบจะไม่มีสิทธิ์ไม่มีเสียงในตระกูลอันทรงเกียรติตระกูลนั้น ลูกที่เป็นเหมือนกระโถนรองรับขยะอารมณ์ที่ทุกคนในบ้านพร้อมจะสาดใส่มา ลูกที่ผู้เป็นพ่อทำเป็นเหมือนอากาศธาตุ จะมีตัวตนในสายตาก็ต่อเมื่อต้องการใช้งาน และถ้าไม่เป็นเพราะแม่ของผมที่ขอร้องเพื่อผู้ชายเห็นแก่ตัวคนนั้น ผมไม่มีทางเข้ามายุ่งเกี่ยวเรื่องในตระกูลนี้เด็ดขาด

ดีกรีแอลกอฮอล์ที่ไหลผ่านไปตามลำคอหลายต่อหลายแก้ว บวกกับบรรยากาศโดยรอบก็เพียงพอแล้วที่จะพาผมดำดิ่งให้หวนรำลึกถึงเรื่องราวในอดีต ที่ทยอยผุดขึ้นมาในมโนจิต ที่ส่วนมากมักจะเป็นความทรงจำที่แสนเจ็บปวด

ภาพความทรงจำที่ฉายย้อนเรื่องราวของผม คงจะต้องเริ่มตั้งแต่ที่ผมเกิดขึ้นมาพร้อมกับคำตราหน้าที่ว่าผมมันเป็นไอ้ลูกเมียน้อย คำที่บรรดาพี่ๆ น้องๆ ลูกของเมียหลวงมักจะใช้เรียกแทนชื่อผม ตอนเด็กๆ ผมมักจะรู้สึกเกลียดแม่ผมที่ทำไมท่านต้องยอมทิ้งศักดิ์ศรีเพื่อที่จะมาเป็นเมียน้อยเขา มาคอยให้เขาเหยียบย่ำ มาทำให้ผมต้องมาเจอแต่ความเจ็บปวดทั้งกายใจ

จนกระทั่งผมได้มารู้ความจริงตอนโต เรื่องที่ผมเข้าใจมาโดยตลอดแท้ที่จริงแล้วมันไม่ใช่แบบที่ผมเข้าใจเลย ความจริงนั้นก็คือแม่ผมถูกกระทำย่ำยี แม่ผมไม่ได้เต็มใจที่จะเป็นเมียน้อยใคร ท่านถูกกระทำจนกระทั่งมีผมขึ้นมา ทำให้เธอต้องกล้ำกลืนฝืนทนอยู่กับผู้ชายคนนั้นต่อไป แต่ความโหตร้ายที่แม่ผมได้รับยังไม่หมดลงแค่เท่านั้น เพราะเมื่อเขารู้ว่าแม่ผมท้อง เขาก็ยื่นคำขาดขึ้นมาว่าถ้าในท้องนี่เป็นเด็กผู้ชายเขาถึงจะยอมรับเข้าตระกูล แต่ถ้าไม่ใช่เขาก็จะฆ่าทิ้ง นั่นก็เป็นเพราะว่าก่อนหน้านี้เมียหลวงของเขามีแต่ลูกสาวให้เขาทำให้เขาขาดผู้สืบทอด ความกดดันก็เลยต้องตกมาอยู่ที่แม่ของผม และนี่ก็คือความโหดร้ายของคนที่ได้ชื่อว่าพ่อของผม

แต่คงเป็นเพราะว่าสวรรค์ยังไม่ใจร้ายกับเราสองแม่ลูกเกินไป ผมก็ได้ถือกำเนิดมาเป็นผู้ชายตามความปรารถนาของเขา ผมเลยไม่ต้องถูกฆ่าตายตั้งแต่อยู่ในท้อง และนอกจากที่ผมจะมีชีวิตรอดแล้วสิ่งที่ผมได้พ่วงมาคือตำแหน่งผู้สืบทอด ที่ตกมาอยู่กับผมทันทีแบบที่คนรอบข้างไม่เต็มใจมากนัก ก่อนที่มันจะถูกเอากลับคืนไปหลังจากผมได้รับตำแหน่งนี้ไม่นาน นั่นก็เป็นเพราะว่าหลังจากแม่ผมคลอดผม เมียหลวงของพ่อผมเขาก็ตั้งท้องและได้ให้กำเนิดลูกชายเช่นเดียวกัน ทำให้ตำแหน่งผู้สืบทอดก็ต้องคืนกลับไปให้ลูกชายเขา และนั่นก็คงเป็นสิ่งเดียวที่ผมคิดว่าโชคชะตาใจดีกับผมที่สุดแล้ว

ผมเติบโตมาโดยที่ไม่ได้รับความสนใจหรือได้รับความรักจากผู้เป็นพ่อเลย มีเพียงแม่คนเดียวที่คอยดูแลและให้ความรักกับผม ซึ่งผมคิดว่ามันก็เพียงพอแล้ว เพราะคนอย่างเขาจะมาเห็นผมในสายตาอีกครั้งก็คราวที่จะใช้งาน

ที่ผ่านมาผมไม่เคยเอาปมด้อยของตัวเองมาทำให้ชีวิตตกต่ำ ผมจะไม่ซ้ำเติมตัวเองเด็ดขาด ผมมีแต่ความคิดที่ว่าผมจะต้องได้ดีกว่าบรรดาลูกๆ ของเขา ผมต้องวางรากฐานของตัวเองเอาไว้ให้แน่นหนา เพื่อวันหนึ่งผมจะได้พาแม่ออกไปจากตระกูลเฮงซวยนี่ได้สักที เพราะเหตุนี้ผมจึงเลือกที่จะเรียกหมอและบริหารฯ ไปพร้อมๆ กัน

ระหว่างที่ผมนั่งจิบเครื่องดื่มสีอำพันที่รสชาติรื่นคอสมกับค่าตัวสูงลิ่วของมันอยู่นั้น สายตาที่กำลังสาดส่องเพลิดเพลินกับบรรยากาศตรงหน้า ก็ได้ตกตะลึงไปหยุดอยู่ที่...

หญิงสาวร่างบาง ที่กำลังเดินสวยสง่าเข้ามา ท่าทางการเยื้องกรายช่างสวยหมดจรด ออร่าความสวยของเธอเปล่งประกายจนทำให้ทุกคนไม่ว่าชายหญิงต่างตกอยู่ในมนต์สะกดของเธอ และหนึ่งในนั้นก็รวมถึงผมด้วย ผมยอมรับว่าผมเจอผู้หญิงสวยมาเยอะแยะมากมาย แต่ไม่เคยมีใครสะกดผมให้ตกอยู่ภวังค์ได้เท่ากับเธอคนนี้ และก็ไม่มีใครที่ทำให้หัวใจที่ด้านชาของผมออกอาการเต้นระรัวเหมือนทะลุออกมาได้เช่นเธอคนนี้

ใบหน้ารูปไข่ผิวขาวเนียนละเอียดจมูกโด่ง ปากอวบอิ่ม ตากลมโตที่สวยมีเสน่ห์จนสะกดสายตาทุกคน เธอมาพร้อมกับชุดเดรสเกาะอกสีดำ ทรวดทรงองค์เอวดูสมส่วน แผ่นหลังเนียนสวยขาว เธอทำให้ผมไม่สามารถละสายตาจากเธอได้เลย หัวใจที่ไม่เคยตอบสนองต่อใครมาก่อน ออกอาการประท้วงอยากได้คนตรงหน้ามาครอบครองทันที เธอเป็นใครกันนะ สวยขนาดนี้ถ้าเป็นคนในแวดวงไฮโซผมก็ต้องคุ้นหน้าคุ้นตาบ้าง ถ้าไม่ใช่ไฮโซมาเที่ยวที่นี่ได้ก็ต้องไม่ธรรมดา ผมต้องรู้จักเธอให้ได้...ว่าที่แม่ของลูกในอนาคตของผม