ตอนที่ 840 รุกฆาตอย่างต่อเนื่อง

เปรี้ยง!!

เมื่อสายฟ้าถูกเหนี่ยวนำลงมา ในที่สุดหวู่หยูหมิงก็ตระหนักว่าเซี่ยเฟยต้องการที่จะทำร้ายหุ่นเชิดทั้งหมดของเขาในคราวเดียว และถ้าหากว่าหุ่นเชิดเหล่านั้นถูกทำลายลงไปจริง ๆ มันก็จะทำให้เขาตกอยู่ในสถานการณ์ที่เสียเปรียบอย่างหนัก

การสร้างหุ่นเชิดขึ้นมาแต่ละตัวจำเป็นจะต้องใช้เวลานานมากพอสมควร เขาจึงไม่สามารถที่จะสร้างหุ่นเชิดขึ้นมาได้ทุกที่ทุกเวลาตามที่เขาต้องการ เมื่อไหร่ก็ตามที่แผนการของเซี่ยเฟยสำเร็จ มันก็จะสร้างความสูญเสียคล้ายกับว่าหวู่หยูหมิงถูกตัดแขนข้างหนึ่งออกไปอย่างฉับพลัน

การเคลื่อนไหวของเซี่ยเฟยบังคับให้หวู่หยูหมิงถูกต้อนให้จนมุมอย่างแท้จริง เขาจึงพยายามระดมพลังทั้งหมดเพื่อต่อต้านสายฟ้าจากธรรมชาติอย่างสิ้นหวัง

ลาวาละลายลักษณ์ทะยานขึ้นไปบนฟากฟ้าเพื่อพยายามสร้างเกราะป้องกันเหนือกองกำลังหุ่นเชิดทั้ง 117 ตัว

ขณะเดียวกันหุ่นเชิดที่อยู่บนพื้นดินก็พยายามใช้พลังของพวกมันทั้งหมดเพื่อจู่โจมขึ้นไปบนฟากฟ้า

การกระทำในคราวนี้คือหวู่หยูหมิงไม่ได้ให้ความสนใจกับเซี่ยเฟยอีกต่อไป เพราะสิ่งที่เขาต้องการในปัจจุบันคือการทำยังไงก็ได้เพื่อไม่ให้หุ่นเชิดทั้งหมดของเขาถูกทำลายในคราวเดียว

เปรี้ยง!!

ตูม!!!

ธรรมชาติเป็นสิ่งที่ยังคงทรงพลังมาโดยเสมอ และถึงแม้เหล่าบรรดาสิ่งมีชีวิตที่ชาญฉลาดจะพยายามควบคุมธรรมชาติ แต่ท้ายที่สุดมันก็ไม่มีใครกล้าที่จะกล่าวอ้างว่าพวกเขาสามารถพิชิตธรรมชาติทั่วทั้งจักรวรรดิได้

สิ่งที่เซี่ยเฟยชักนำมาในคราวนี้คือสายฟ้าตามธรรมชาติที่สะสมกำลังมาเป็นเวลานาน มันจึงทำให้แม้แต่อาวุธมายาธาตุไฟที่ถูกหลอมรวมก็กลายเป็นเพียงแค่สิ่งเล็ก ๆ เมื่อต้องอยู่ต่อหน้าธรรมชาติอันทรงพลัง

หวู่หยูหมิงพยายามทุ่มพละกำลังทั้งหมดเพื่อป้องกันสายฟ้าจากเบื้องบนอย่างเต็มที่ ซึ่งการปะทะกันระหว่างสายฟ้ากับเปลวไฟนั้น มันก็ก่อให้เกิดแสงสว่างอันเจิดจ้าพร้อมกับเสียงระเบิดดังสนั่นหวั่นไหว

ทันใดนั้นเซี่ยเฟยก็เผยรอยยิ้มขึ้นมาอย่างแปลกประหลาด จนทำให้โอโร่ชะงักค้างไปโดยฉับพลัน เพราะเขาเคยเห็นรอยยิ้มลักษณะนี้มาแล้วหลายครั้ง และเมื่อไหร่ก็ตามที่รอยยิ้มนี้ถูกเผยออกมา มันก็หมายความว่าจะต้องมีใครบางคนเผชิญกับความโชคร้าย

“เป้าหมายที่แท้จริงของเขาไม่ใช่แค่การทำลายหุ่นเชิดของหวู่หยูหมิงงั้นเหรอ?” โอโร่คิดกับตัวเองภายในใจ

ความคิดของเซี่ยเฟยมีความซับซ้อนมาก เขาสามารถที่จะเชื่อมโยงแผนการหนึ่งไปยังแผนการอีกเรื่องหนึ่งได้อย่างมีประสิทธิภาพอยู่เสมอ ซึ่งแม้แต่จอมมารเกราะดำผู้มีประสบการณ์ในสนามรบมาอย่างโชกโชนก็ยังไม่สามารถคาดเดาแผนการของชายหนุ่มคนนี้ได้ เรียกได้ว่าความสามารถในการวางแผนของชายหนุ่มขึ้นไปอยู่บนชั้นแนวหน้าของจักรวาลแห่งนี้เป็นที่เรียบร้อยแล้ว

หงส์คราม!

เนตรมายา!

เซี่ยเฟยส่งเสียงตะโกนพร้อมกับวิ่งออกไปด้วยความเร็วสุดกำลัง

ทันใดนั้นโอโร่ก็เบิกตากว้างด้วยความตกตะลึง เมื่อเขาได้ตระหนักว่าสายฟ้าจากเบื้องบนเป็นเพียงแค่การจู่โจมหลอกเท่านั้น เพราะเมื่อหุ่นเชิดได้รับการป้องกันจากลาวาละลายลักษณ์และพลังกฎที่ถูกส่งออกมาจากหุ่นเชิดทั้ง 117 ตัว สายฟ้าอันรุนแรงมันก็ยังไม่มากพอที่จะทำลายหุ่นเชิดทุกตัวลงไปอยู่ดี

อย่างไรก็ตามในระหว่างที่หุ่นเชิดทั้งหมดกำลังมุ่งเน้นการป้องกันไปยังสายฟ้าฟาด ในระหว่างนั้นเซี่ยเฟยก็สามารถที่จะเคลื่อนไหวจู่โจมเข้าทำลายพวกหุ่นเชิดจากทางด้านหลังได้

“นี่คือเป้าหมายที่แท้จริงของนายสินะ” โอโร่อุทานหลังจากที่ได้เห็นหงส์ครามพุ่งตัวออกไปเพื่อทำลายหุ่นเชิดทีละตัว

“ไม่ใช่สิ! หงส์ครามเคลื่อนไหวออกไปแล้ว แต่ทำไมขนอุยถึงปลีกตัวออกไป ปกติพวกมันจะโจมตีพร้อมกันไม่ใช่เหรอ? แล้วทำไมขนอุยถึงไม่ได้เข้าร่วมการโจมตีครั้งนี้ด้วย?” โอโร่พึมพำกับตัวเองภายในใจ

การเคลื่อนไหวของเซี่ยเฟยทำให้เขารู้สึกสับสนมากยิ่งขึ้น แต่สิ่งหนึ่งที่เขาเข้าใจได้เป็นอย่างดีคือเมื่อไหร่ที่ชายหนุ่มคนนี้เริ่มเคลื่อนไหว เมื่อนั้นมันย่อมเป็นฝันร้ายของศัตรู

ดวงตาทั้งคู่ของเซี่ยเฟยถูกเร่งประสิทธิภาพอย่างเต็มกำลังขึ้นมาอีกครั้ง ซึ่งเหตุผลที่เขายังไม่ลงมือในก่อนหน้านี้มันก็ไม่ใช่เพียงเพราะเขาต้องการจะหลอกล่อศัตรูออกมาเท่านั้น แต่เขายังต้องการเวลาเพื่อที่จะพักฟื้นดวงตาของเขาขึ้นมาอีกด้วย

เมื่อถึงเวลาที่ศัตรูก้าวเท้าเข้ามาติดกับ เมื่อนั้นดวงตาของเขาก็ได้รับการพักผ่อนอย่างเพียงพอไปด้วยเช่นเดียวกัน และเมื่อเขาได้ใช้วิชาเนตรมนตราอย่างเต็มกำลังออกมาอีกครั้ง มันก็หมายความว่าเขาสามารถค้นหาศัตรูที่กำลังหลบซ่อนออกไปได้หลายพันกิโลเมตร

ตูม!

หงส์ครามเคลื่อนที่เข้าทำลายฉีกกระชากร่างหุ่นเชิดออกเป็นชิ้น ๆ ขณะที่เซี่ยเฟยก็ใช้ความเร็วในการตัดทำลายหุ่นเชิดของหวู่หยูหมิงลงไปด้วยเช่นกัน

“กับดัก!” หวู่หยูหมิงตะโกนออกมาเสียงดัง เนื่องจากเขาไม่เคยคิดเลยว่าเรื่องทุกอย่างนี้จะตกอยู่ภายใต้การควบคุมของศัตรู เพราะในระหว่างที่เขากำลังกังวลอยู่กับสายฟ้าจากเบื้องบน ศัตรูก็ได้เคลื่อนไหวเข้ามาเพื่อทำลายหุ่นเชิดของเขาแล้ว

ในระหว่างที่หวู่หยูหมิงกำลังตกใจ ภาพเหตุการณ์ที่น่าตกตะลึงก็ปรากฏขึ้นมาอีกครั้ง เพราะจู่ ๆ อาวุธทั้งสองชิ้นที่กำลังทำหน้าที่เหนี่ยวนำกระแสไฟฟ้าก็ถูกบังคับให้ลอยมายังที่ซ่อนของเขา

กับดักอีกแล้ว!!

เซี่ยเฟยค่อย ๆ เปิดแผนการอันซับซ้อนออกมามากขึ้นเรื่อย ๆ จนทำให้หวู่หยูหมิงตกอยู่ในสภาพที่ถูกกดดันอย่างหนัก

ผสานกฎ!

เมื่อได้เห็นหายนะกำลังจะมาถึง หวู่หยูหมิงก็ไม่มีเวลาที่จะคิดหาวิธีรับมือกับสถานการณ์นี้อีกต่อไป เขาจึงได้เปิดใช้งานท่าไม้ตายที่พ่อของเขาเคยสอนเอาไว้ คือการผสานกฎทั้งหมดที่ได้เรียนรู้มาเข้ากับร่างของตัวเอง

เปรี้ยง!!

คำอธิบายของเหตุการณ์นี้มีเพียงแค่คำว่าพังพินาศ เพราะสิ่งที่เกิดขึ้นจากการปะทะระหว่างสายฟ้าและร่างกายของหวู่หยูหมิงให้ความรู้สึกราวกับว่าดาวเคราะห์ 2 ดวงกำลังพุ่งเข้ามาชนกันด้วยความรวดเร็ว

ในช่วงเวลาแห่งความพินาศนั้นเซี่ยเฟยกับหงส์ครามก็ได้ทำลายหุ่นเชิดของศัตรูลงได้ทั้งหมด ขณะที่ลาวาละลายลักษณ์ยังคงลอยค้างอยู่กลางอากาศ เพราะก่อนหน้านี้มันต้องใช้พลังงานเป็นจำนวนมากเพื่อต่อต้านสายฟ้าฟาดจากธรรมชาติอันโหดร้าย

หลังจากจัดการหุ่นเชิดได้จนเสร็จ เป้าหมายต่อไปของชายหนุ่มนั่นก็คืออาวุธมายาที่กำลังลอยอยู่บนฟากฟ้า เพราะถ้าหากหุ่นเชิดคือแขนซ้ายของหวู่หยูหมิง ลาวาละลายลักษณ์ก็คงจะเป็นแขนขวาของอีกฝ่ายอย่างไม่ต้องสงสัย

เมื่อแขนซ้ายของศัตรูถูกตัดขาดออกไปแล้ว แขนขวาของศัตรูก็จะต้องถูกตัดขาดออกไปด้วยเช่นกัน ชายหนุ่มจึงเริ่มขยับระบบไอพ่นของชุดเกราะดาร์กยูนิคอร์นให้ไปอยู่บริเวณใต้ฝ่าเท้า ก่อนที่เขาจะเริ่มบินขึ้นไปในอากาศ

ภาพเหตุการณ์นี้เป็นภาพที่แปลกประหลาดมาก เพราะมันคงจะไม่มีใครคิดว่าเซี่ยเฟยจะมุ่งหน้าตรงไปกำจัดอาวุธมายาจริง ๆ

อย่าลืมว่าเปลวไฟเป็นเพียงสิ่งที่ล่องลอยอยู่กลางอากาศ ไม่ได้มีผิวสัมผัสเหมือนกับหงส์ครามซึ่งเป็นอาวุธมายาธาตุพืช

อย่างไรก็ตามชายหนุ่มก็เชื่อว่าแม้อาวุธมายาจะไม่มีร่างกาย แต่พลังที่ท้าทายสวรรค์ได้อย่างเช่นกฎแห่งความโกลาหลย่อมสามารถทำลายอาวุธมายาชิ้นนี้ได้ด้วยเช่นเดียวกัน

ชายหนุ่มพุ่งตรงไปยังพื้นที่จุดศูนย์กลางของเปลวไฟอย่างรวดเร็ว และมันก็อาจจะเป็นเพราะว่าเปลวไฟตรงหน้านี้คือเปลวไฟที่ถูกหลอมรวมกันจากเปลวไฟ 2 ประเภท มันจึงทำให้เปลวไฟฝั่งหนึ่งเป็นสีน้ำเงิน ขณะที่เปลวไฟอีกฝั่งเป็นสีแดงฉาน

การมุ่งหน้าเข้าหาเปลวไฟโดยตรงทำให้อุณหภูมิภายในชุดเกราะดาร์กยูนิคอร์นเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็ว แต่เซี่ยเฟยก็พยายามอดทนต่อความเจ็บปวดแสนสาหัสเพื่อทำลายศัตรูของเขาลงไปให้ได้

“หายไปซะ!!” ชายหนุ่มส่งเสียงร้องคำรามพร้อมกับผลักฝ่ามือออกไปยังพื้นที่กึ่งกลางของเปลวไฟสองสี

ตูม!!

เสียงระเบิดดังขึ้นมาอย่างกะทันหัน ก่อนที่เปลวไฟมายาจะถูกแบ่งแยกออกจากกันโดยสมบูรณ์ โดยเปลวไฟลูกหนึ่งคือสีฟ้า ขณะที่เปลวไฟอีกลูกคือสีแดง คล้ายกับว่าพวกมันไม่เคยถูกหลอมรวมกันมาก่อนเลยแม้แต่ครั้งเดียว

หุ่นเชิดทั้งหมดถูกทำลาย!

อาวุธมายาถูกแบ่งออกเป็น 2 ส่วน!

เหนี่ยวนำสายฟ้าจู่โจมเข้าใส่หวู่หยูหมิงที่ซ่อนตัวอยู่ในระยะไกล!

แม้จะใช้เวลาในการอธิบายเหตุการณ์ทั้งหมดนี้อย่างยาวนาน แต่ในความเป็นจริงทุกสิ่งแทบที่จะเกิดขึ้นในเวลาพร้อม ๆ กัน

เมื่อฝุ่นควันเริ่มจางลงหวู่หยูหมิงที่ถูกปกคลุมไปด้วยควันสีดำก็ค่อย ๆ ยืนขึ้นด้วยร่างกายอันสั่นเทา

เขาไม่อยากจะเชื่อเลยว่าภายในเวลาเพียงแค่ไม่กี่วินาที เขาจะต้องตกอยู่ในสถานการณ์ที่อันตรายขนาดนี้ เพราะไม่เพียงแต่หุ่นเชิดและอาวุธมายาของเขาจะถูกทำลายเท่านั้น แม้กระทั่งชีวิตของเขาเองก็แทบที่จะถูกพรากไปด้วยเช่นกัน

ทันใดนั้นสีหน้าของหวู่หยูหมิงก็ซีดเผือดขึ้นมาด้วยความหวาดกลัว และเขาก็ไม่ได้มีความคิดที่จะเผชิญหน้ากับเซี่ยเฟยอีกต่อไป

หนี!

เขาจะต้องหนีไปจากที่นี่ให้ได้!!

น่าเสียดายที่ในระหว่างเขากำลังจะหลบหนี ไพ่ใบใหม่ของเซี่ยเฟยก็ถูกเปิดเผยออกมาอีกครั้ง

อิ้ว!

***************

เสียงร้องนี้มาแล้ว ไปทำงานให้คุ้มเหมือนตอนกินหน่อยเล้ยยยย อิ้ววว