บทที่ 565: เด็กที่ถูกเผา

หยินชางกำหมัดแน่น พร้อมกับกลั้นหายใจและจ้องมองหยินเสวี่ยครู่หนึ่ง

คราวนี้หลงหลิงเอ๋อไม่ได้สอดสายตามองไปรอบ ๆ เพื่อดูต้นทางต่ออีก นางหันกลับมาเงี่ยหูฟังบทสนทนาของพวกเขา พลางจดจ่อรอคอยฟังคำพูดต่อไปของคนที่เห็นภาพหลอน

จังหวะที่ทั้งคู่กำลังจะได้ยินความจริงจากปากหยินเสวี่ย…

โครม!!

จู่ ๆ ก็มีเสียงดังมาจากระยะไกล เสียงนั้นมันฟังดูคล้ายกับบ้านถล่ม