บทที่ 281: นอนในอ้อมแขนร่างสัตว์ของหยินชาง

หลงหลิงเอ๋อกับหยินชางไม่ทิ้งอวัยวะภายในของกระต่ายให้เสียเปล่า พวกเขากินทุกอย่างที่สามารถกินได้จนหมด

แม้แต่หนังกระต่ายยังใช้เป็นที่นอนได้ พวกเขาใช้ทุกชิ้นส่วนของสัตว์ให้มีประโยชน์สูงสุด

อาจเป็นเพราะทั้งคู่หิวโหยมานานเกินไป แต่ละคนจึงกินเนื้อกระต่ายรวมกันมากกว่า 20 กิโลกรัมจนหมด ทว่าเด็กทั้ง 2 ก็ยังไม่รู้สึกอิ่มเต็มที่ พวกเขาจึงดื่มน้ำร้อนจากการละลายหิมะ 2 ถ้วยใหญ่แล้วในที่สุดก็อิ่มสักที