ตุ๊กตามังกร - ตอนที่ 2

ตอนที่ 2

 

        ไอโอบินย้อนกลับไป เขาไม่รู้สึกแปลกใจเมื่อเห็นพวกมนุษย์เตรียมอาวุธพร้อม เพราะเขาคาดเดาตั้งแต่แรกแล้วว่าพวกมนุษย์ต้องเตรียมตัวออกล่า เขาไม่กลัว รวมไปถึงผู้ใช้มนตราสามคนนั่น

 

เมื่อไอโออยู่ระยะพ่นไฟ เขาไม่ใช้อาวุธร้ายกาจของเขาที่มี เขาก้มหน้า ยกเท้าหน้าไขว้บังดวงตา ปีกพับแนบติดแผ่นหลัง เนื่องจากตัวเขาอยู่ระยะโจมตีของมนุษย์เช่นกัน

 

เมื่อลูกธนูพุ่งมาถูกเกล็ด มันก็สะท้อนไปอย่างไร้ทิศทาง บางส่วนหักเหมือนพุ่งกระแทกหินแข็ง ซึ่งทั้งหมดนี้ไม่ทำให้เขารู้สึกเจ็บ ยกเว้นเวทมนตร์

 

ไอโอกัดฟันกรอด ร่างของเขาถูกลูกไฟพุ่งมากระแทกจนเกิดระเบิดดังตูม แต่ความร้อนไม่อาจทำอันตราย นอกจากแรงกระแทกเหมือนถูกต่อย

 

ทุกครั้งที่ลูกไฟพุ่งมากระแทกแล้วระเบิดหายไป ร่างของไอโอที่ปรากฏต่อสายตามนุษย์จะโตขึ้น จากขนาดเท่าม้ากลายเป็นขนาดเท่าช้าง และจากขนาดเท่าช้างกลายเป็นขนาดเท่าวาฬตัวใหญ่ !

 

กว่าพวกมนุษย์แน่ใจว่าไม่สามารถทำอันตรายให้ ไอโอเหยียดคอและกลางขาออกลงพื้นเสียงดัง หินก้อนเล็กก้อนน้อยกระเด้งกระดอน ทั้งใบไม้และกิ่งไม้ปลิวไปตามแรงลมที่เกิดจากการกระแทก ชูคอตระหง่านอยู่เบื้องหน้าพวกมนุษย์โดยไร้บาดแผล

 

ไอโอเริ่มการฆ่า ไม่ว่าด้วยไฟ กรงเล็บ ใช้หางฟาด ถล่มที่พักของมนุษย์จนพินาศ ลุกไหม้กลายเป็นเถ้าถ่าน ควันลอยขึ้น

 

พวกมนุษย์ไม่สู้อีกเมื่อรู้ว่าไอโอไม่อ่อนแอเหมือนเมลเลีย ต่างคนต่างวิ่งหนี แต่ความพยายามนั้นช่วยให้รอดได้ไม่นาน เพราะไอโอจะไล่ล่าสุดขอบฟ้า ใครก็ตามได้เห็นดวงตาแดงฉานคู่นั้นของไอโอ ต้องกรีดร้องผวา ไอโอกลายเป็นฝันร้ายบนโลกแห่งความเป็นจริงแล้ว !

 

ไอโอไม่คาดคิดว่าตัวเขาจะเป็นสัตว์ร้ายได้มากอย่างนี้ ต่างจากอดีตอย่างสิ้นเชิงที่มีแต่ความอ่อนโยน แต่วันนี้จะไม่มีเขาผู้เดิมอีกต่อไป เขาจะไม่หยุดไล่ฆ่าจนกว่าไม่มีใครเหลือรอด

 

ดวงตาของเขาสังเกตเห็นมนุษย์อีกกลุ่มที่แย่งม้ากันอยู่ มนุษย์กลุ่มนี้เนื้อตัวค่อนข้างสกปรก เสื้อผ้าฉีกขาดและเก่าราวขอทาน ส่วนใหญ่มีโซ่ล่ามข้อมือและข้อเท้า เมื่อไอโอกระพือปีกมุ่งไปหา พวกมนุษย์ก็ไม่แย่งม้ากันอีกต่อไป ทุกคนเตลิดเปิดเปิงไปละทิศละทาง บางคนหกล้มจนหน้าคะมำ บางคนชนคนอื่นจนล้มกลิ้ง บางคนเลือกกระโดดลงน้ำ

 

ขณะที่ไอโอเตรียมพ่นไฟเพื่อเผาเป็นวงกว้าง มีเด็กหญิงคนหนึ่งถูกผลักออกมาจนหกล้ม เธอลุกขึ้นได้กลับวิ่งมาหาเขา ?

 

ใช่ !?! ไอโอไม่ได้ตาลายหรือตาฝาด เด็กน้อยคนนั้นวิ่งมาหาเขาจริงๆ

 

เธอมีผมยาวสีดำมันเงา แตกต่างจากคนทั่วไปที่เป็นสีทอง หรือไม่ก็เป็นสีแดง ดวงตาของเธอกลมโตเป็นประกายสดใส ปากของเธอยิ้มกว้างอย่างดีใจ

 

ถ้าไอโอตาไม่ได้ฝาด เขายังสังเกตเห็นฟันหลอของเธอ

 

และในอ้อมกอดของเธอ มีตุ๊กตามังกรสีทองตัวหนึ่ง เธอชูมันแล้วโบกไปมา

 

ไอโอเบิกตาตะลึงจนลืมกระพือปีกชั่วขณะ ถ้าว่าตามความเป็นจริง ไม่มีมนุษย์สติดีคนไหนอยากเข้าหามังกร โดยเฉพาะเด็กน้อย การแสดงออกของเธอคือสิ่งแปลกประหลาดในสายตาของเขา

 

ไอโอคิดไม่ออกว่าจะทำอย่างไรต่อเธอ หากเธอวิ่งหนีเหมือนคนอื่นๆ สมองของเขาต้องไม่เกิดความยุ่งเหยิงอย่างนี้

 

ขณะบินข้ามหัวเธอไปอย่างงงงวย เขาแน่ใจว่าเห็นเธอโยนตุ๊กตาขึ้นมาให้ ครู่ต่อมา ฉุกคิดได้ว่าบางครั้งมนุษย์จะเอาบางสิ่งมาให้แด่มังกรด้วยเหตุผลบางอย่าง ไม่ว่าความนับถือ ความหวาดกลัว ข้อตกลงบางอย่าง หรือขออภัยโทษ

 

สำหรับมนุษย์พวกนี้ น่าจะเป็นอย่างหลัง

 

ไม่กี่วินาทีต่อมา ไอโอเห็นความเป็นจริงว่าเธอเป็นแค่เด็ก เขาเกือบจะฆ่าเธอ !

 

ไอโอมองกลับไป เด็กหญิงตัวน้อยเก็บตุ๊กตาแล้ววิ่งตามเขามาต่อพร้อมชูของเล่นตัวนั้น ดูเหมือนแสดงออกอย่างเต็มที่ว่าเธอเต็มใจเป็นเครื่องบรรณาการ !

 

บ้าไปแล้ว ! ผู้ใหญ่พวกนั้นไม่ละอายหรืออย่างไรที่ให้เด็กเป็นเครื่องบรรณาการ หรือว่าผู้ใหญ่พวกนั้นกลัวจนเสียสติไปหมด จึงหยิบแผนเอาตัวรอดอย่างนี้ออกมาจากสมอง ?

 

เดิมทีไอโอไม่ใช่มังกรชั่วร้าย เมื่อได้เห็นเด็กหญิงตัวน้อย ใจก็เกิดความเป็นห่วง เขาจึงวกกลับไปอีกรอบ

 

เด็กหญิงร้องอย่างตื่นเต้น เหมือนดีใจที่เขาย้อนกลับมาหา ทว่าภาษาของเธอฟังแปลกประหลาด

 

ไอโอมองไปรอบทิศทาง มนุษย์ที่เหลือรอดหนีไปไกลแล้ว แสดงว่าผู้ใหญ่พวกนั้นทอดทิ้งเธอ

 

เธอโยนตุ๊กตาอีกครั้ง แต่ไม่ถึงไอโอ เพราะระดับการบินของไอโอสูงเกิน

 

ไอโอบินวกกลับไปอีกรอบ เขาได้เห็นเธอยังไม่ละความพยายาม แม้เธอหกล้มจนได้รับแผลถลอกเพราะขาสั้นๆ คู่นั้น แต่เธอยังคงโยนตุ๊กตาให้เขา และรอบที่สามนี้เธอทำสำเร็จ เขารับมันมาอย่างงงๆ ไม่รู้ว่าเพราะจิตใต้สำนึกของเขาสงสารเธอ หรือว่าเพราะเขาไม่อยากเห็นเธอล้มลุกคลุกคลานเหมือนเมื่อครู่นี้ ? เขาหันกลับไปมองก็เห็นเธอยิ้มกว้างกว่าเดิมพร้อมกระโดดโลดเต้นดีใจ

 

ทั้งแววตาที่เปล่งประกายราวอัญมณีต้องแสง น้ำตาที่ไหล และรอยยิ้มไร้เดียงสาของเธอ ไม่น่าเชื่อว่าจะทำให้โทสะของไอโอหายไป แต่ไม่หมายความว่าเขายอมปล่อยวางจนหมด ในใจของเขายังคงเต็มไปด้วยความโศกเศร้าและโทสะอยู่

 

แต่สุดท้ายเขายอมละจากการล้างแค้นแล้วบินกลับไป ส่วนเด็กหญิงตัวน้อยคนนั้น แม้เขาเป็นห่วงเธอแต่ไม่ควรเอาเธอกลับไปด้วย เพราะมังกรตัวอื่นที่เคยผ่านเรื่องอย่างนี้มาเคยเล่าให้ฟัง หากเขาเอาตัวเธอกลับไป จะเท่ากับว่าเขารับเธอเป็นเครื่องบรรณาการ แต่ถ้าเขาเลือกเครื่องบรรณาการอย่างใดอย่างหนึ่งในจำนวนเครื่องบรรณาการที่มีมากกว่าสองขึ้นไป มนุษย์พวกนั้นจะย้อนกลับมาเอาเครื่องบรรณาการที่ไม่ถูกเลือกกลับไป

 

สำหรับกรณีเด็กน้อยคนนี้ ไอโอคิดว่าต้องไม่ต่างกัน ไม่ช้าก็เร็ว ผู้ใหญ่พวกนั้นจะต้องย้อนกลับมารับเธอ และเขาเชื่อว่าเด็กน้อยต้องถูกยกย่อง เพราะเธอทำภารกิจขออภัยโทษสำเร็จแล้ว

 

ไอโอถามตัวเองในใจว่า นี่ตัวเขาเป็นอะไร จากเศร้าเสียใจ ไปสู่ความโกรธ แล้วไปสู่ความงงงวยกับตัวเอง มันเป็นเรื่องแปลกประหลาดมาก เด็กน้อยคนหนึ่งและตุ๊กตาอีกตัวหนึ่งสามารถเปลี่ยนความรู้สึกของเขาได้อย่างฉับพลัน

 

ไอโอมองตุ๊กตา เขาเคยกลายร่างเป็นมนุษย์แล้วเข้าไปในเมือง แน่ใจว่าไม่เคยเห็นเด็กหญิงคนไหนเล่นตุ๊กตาอย่างนี้ เหตุผลไม่ต้องไปถามใคร เขาเคยเห็นผู้ใหญ่ใจร้ายบางคนหลอกเด็ก ด้วยคำพูดว่า จะมีมังกรมาจับไปกิน เท่านั้น เด็กน้อยร้องจ้า วิ่งกลับไปหาพ่อแม่อย่างผวา

 

แต่สำหรับเด็กหญิงผมสีดำคนนั้นแตกต่างออกไป นอกจากเธอมีตุ๊กตาที่ดูน่ากลัวในสายตาของเด็กทั่วไป เธอยังครอบครองมันมานานมาก สังเกตได้จากรอยเย็บหลายจุดและรอยเปื้อน

 

เขาอดสงสัยไม่ได้ว่าเหตุใดเด็กน้อยไม่หวาดกลัวเขา แถมยังวิ่งเข้าหาอย่างดีใจ เธอแสดงออกเหมือนรู้จักเขาและรอคอยเขามาเนิ่นนาน

 

ไอโอครุ่นคิด จนนึกถึงภาพใบหน้าของเด็กน้อยอีกครั้ง ดวงตาของเธอคู่นั้นที่มองมา เหมือนกับดวงตาของเมลเลียที่มองเขา... !?!

 

เหตุใดเด็กน้อยมองเขาด้วยความรู้สึกอย่างนั้นล่ะ ? มันไม่มีความสมเหตุสมผลแม้แต่น้อย ความจริงเธอควรต้องกลัวเขา ไม่ใช่มองเขาด้วยความรักและเคารพอย่างนั้น

 

คิดหาเหตุผลไปมา จนกระทั่งนึกถึงเรื่องเล่าเกี่ยวกับผู้มีความสามารถมองเห็นผ่านทางนิมิต ไอโอรู้สึกเท้าหน้าที่จับตุ๊กตาเกิดอาการสั่น หากเขาจำไม่ผิด ผู้มีความสามารถนี้นอกจากรับรู้เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นปัจจุบันและรับรู้เรื่องต่างๆ ล่วงหน้า ยังสามารถมองเห็นได้ว่าใครคือคู่ชีวิตของพวกเขา

 

ไม่ ! เป็นไปไม่ได้ ทั้งเขาและเธอแตกต่างกันเกินไป ที่สำคัญเธอคือเด็ก

 

แม้ไอโอพยายามปฏิเสธความคิดนี้ แต่หาเหตุผลอื่นมาแย้งไม่ได้ ไม่เช่นนั้นเธอไม่แสดงออกอย่างนั้นทันทีที่พบเขา หลักฐานอีกอย่างคือตุ๊กตาตัวนี้ ลักษณะมันคล้ายตัวเขามาก ถ้าเธอไม่ได้เห็นเขาผ่านทางนิมิต เธอต้องไม่มีของอย่างนี้อยู่ในครอบครอง

 

เหตุผลที่เธอให้ตุ๊กตากับเขา ไม่แน่... เธอต้องการพิสูจน์ว่าเขามีตัวตนอยู่จริงหรือไม่ ?