บทที่ 129: ใครบอกว่าจะหนีไม่พ้น?

ทางด้านเหล่าไททันที่อยู่โดยรอบที่สัมผัสได้ถึงพลังน่าสะพรึงกลัวของหลินหยวนก็อดไม่ได้ที่จะแสดงความหวาดกลัวออกมาและพากันถอยหลังหนี

ขณะนั้นเด็กหนุ่มเงยหน้าขึ้นมองไททันทั้งหลายด้วยสายตากระหายเลือด

“มันยังไม่จบ ลองคิดสิว่ามนุษย์ที่สู้รบอยู่แนวหน้าถูกพวกแกสังหารนั้นจะรู้สึกยังไงบ้าง วันนี้ฉันจะทำให้พวกแกได้ลิ้มรสความรู้สึกนั้น!”

ทันใดนั้นคลื่นน้ำแข็งก็แพร่กระจายออกมาจากร่างของหลินหยวน แล้วแผ่นน้ำแข็งก็กระจายออกไปปกคลุมร่างไททันที่อยู่รอบ ๆ โดยที่พวกมันไม่ทันได้ตั้งตัว

ไม่นานเหล่าไททันที่อ่อนแอก็ถูกแช่แข็งเปลี่ยนเป็นประติมากรรมน้ำแข็ง

นี่คือพลังน้ำแข็งของหลินหยวน 

พิภพเยือกแข็ง!!

หลังจากไททันส่วนใหญ่ถูกเปลี่ยนกลายเป็นรูปปั้นน้ำแข็ง แสงดาบปราบมังกรที่เปลี่ยนเป็นรูปพระจันทร์เสี้ยวก็ทะยานขึ้นไปบนอากาศ 

สายฟ้าร่ายรำ!

แล้วแสงสายฟ้าก็พุ่งออกมาจากดาบกวาดล้างไปทุกทิศทางโดยมีเด็กหนุ่มเป็นจุดศูนย์กลาง

ตูม! ตูม! ตูม! ตูม!

เหล่าไททันที่โดนแช่แข็งถูกสายฟ้าฟาดฟันจนแตกออกเป็นเสี่ยง ๆ ถึงหลินหยวนจะฆ่าไททันที่อยู่รอบตัวไปจนหมดแล้ว แต่พวกไททันกลุ่มใหม่ก็จะพุ่งเข้ามายืนแทนที่อย่างรวดเร็ว

และแม้ว่าพละกำลังของไททันกลุ่มนี้จะไม่ได้แข็งแกร่งมากนัก แต่พวกมันก็มีจำนวนมากถึงขนาดที่ว่าฆ่าเท่าไหร่ก็ฆ่าไม่หมด หากยังเป็นแบบนี้ต่อไป ไม่มีทางที่ทั้งคู่จะฝ่าวงล้อมออกไปได้แน่

เมื่อหลินหยวนคิดถึงเรื่องนี้ จากที่เขาถูกความกระหายเลือดครอบงำความคิดก็กลับมามีสติมากขึ้น

เขาเงยหน้าหรี่ตามองไปยังทิศทางหนึ่งอย่างรวดเร็ว

วินาทีต่อมา เขาก็ตัดสินใจได้

ทางนี้แหละ! 

“ฮว้ากกกกก!”

ก่อนที่เด็กหนุ่มจะทันได้ขยับตัว เสียงคำรามก็ดังก้องไปทั่ว

“ไอ้มนุษย์ ตายซะ!” จู่ ๆ ไททันเสือดาวก็พุ่งออกมาจากด้านหลังแล้วตวัดกรงเล็บแหลมคมเข้าใส่หลินหยวน

ในตอนนั้นเขากำลังแบกฉู่อวี้ไว้บนหลัง ดังนั้นการโจมตีของศัตรูจะต้องโดนเธอก่อนอย่างแน่นอน

พอเผชิญกับสถานการณ์เสี่ยงอันตราย ดวงตาของหลินหยวนก็วาวโรจน์

ไททันเสือดาวตัวนั้นว่องไวอย่างน่าเหลือเชื่อ ถ้าจะให้หลบการโจมตีของมันก็คงสายเกินไป ดังนั้นเด็กหนุ่มจึงหันกลับมาเผชิญหน้ากับอีกฝ่ายโดยไม่ลังเล

ถึงเขาจะต้องรับการโจมตีแบบเต็ม ๆ แต่เขาก็ไม่มีทางปล่อยให้ใครหน้าไหนแตะต้องฉู่อวี้แม้แต่เส้นผม!

ฉัวะ!

กรงเล็บไททันเสือดาวฟาดลงมาเต็มแรง

จังหวะนั้นเกราะเทวะกาฬได้ปกคลุมทั่วร่างกายของหลินหยวน

โชคดีที่เกราะเทวะกาฬนั้นรับการโจมตีของศัตรูไปจนหมดทิ้งไว้เพียงรอยเล็บบนเกราะเท่านั้น ส่วนเด็กหนุ่มได้รับความเสียหายน้อยมาก

ในระหว่างที่เขาถูกกระแทกให้กระเด็นไปข้างหลัง เขาก็ได้เปิดใช้ฉงถงระดับสูง

“ตายซะ!” ไม่นานเปลวเพลิงสีแดงทองร้อนแรงก็ลุกโชนจากดวงตาของหลินหยวน

“อ๊ากกกก!” วินาทีต่อมา ร่างขนาดใหญ่ของไททันเสือดาวก็ถูกเผาจนกลายเป็นเถ้าถ่าน

ในตอนนั้นหลินหยวนไม่แม้แต่จะสนใจคู่ต่อสู้ เขาหันหลังกลับและบุกทะลวงไปยังทิศทางที่เขาเลือกไว้ก่อนหน้านี้

เวลานี้ร่างของเขาเป็นเหมือนสายฟ้าที่แล่นฝ่าฝูงชนที่กำลังโรมรันเข้าหาเขาไม่หยุด

เพียงไม่นานตัวเด็กหนุ่มก็อาบไปด้วยเลือดของไททัน ในระหว่างการฝ่าวงล้อม นอกจากเขาจะต้องรับมือกับการปิดล้อมของไททันระดับต่ำพวกนี้แล้ว เขายังต้องคอยระวังการลอบโจมตีของไททันภัยพิบัติขึ้นไปอีกด้วย

 หลังจากที่ไททันมรณะตาย ไททันมหาวิบัติก็กลายเป็นไททันที่แข็งแกร่งที่สุดในเมืองจี้มู่ อีกทั้งไททันมหาวิบัติพวกนั้นก็ยังมีความคิดที่ฉลาดหลักแหลม 

พวกมันเลือกที่จะไม่ปะทะกับหลินหยวนโดยตรง แล้วปล่อยให้ไททันระดับต่ำอื่นผลาญพลังของพวกเขาไปเรื่อย ๆ

ทันทีที่พลังของเด็กหนุ่มหมดลงก็ถึงตาพวกมันออกโรงโดยเน้นการโจมตีแบบหมายเอาชีวิต 

สำหรับไททันมหาวิบัติพวกนี้ การสังหารผู้บุกรุกด้วยมือของตัวเองนั้นนับได้ว่าเป็นความสำเร็จที่ใหญ่หลวง ถึงแม้ไททันมหาวิบัติจะไม่ได้ทรงพลังเท่ากับไททันมหันตภัย แต่ความฉลาดของพวกมันกลับเป็นอันตรายยิ่งกว่าไททันตัวอื่น ๆ อย่างน้อยไททันระดับต่ำพวกนั้นก็ยังพุ่งเข้ามาต่อสู้แบบไม่คิดหน้าคิดหลังให้ดี

ไม่นานไททันระเบิดที่เป็นไททันมหาวิบัติตัวหนึ่งเลือกที่จะระเบิดตัวเองต่อหน้าเขา

แรงระเบิดที่เกิดจากการทำลายตัวเองของไททันตัวนั้นเทียบได้กับการโจมตีเต็มกำลังของไททันมหันตภัยเลยทีเดียว

ตูม!!

ถึงหลินหยวนจะเตรียมป้องกันตัวเองได้ทันท่วงที แต่เขาก็ยังได้รับบาดเจ็บอยู่ดี

พอเป็นแบบนี้มันก็ทำให้การรุกคืบไปข้างหน้าของพวกเขาทั้ง 2 ล่าช้าลงมาก

แม้ตอนนี้เขาจะฆ่าไททันไปกว่าหลายร้อยตัว แต่เขาก็ยังอยู่ห่างจากกำแพงเมืองจี้มู่อีกหลายพันเมตร

ยิ่งไปกว่านั้น ต่อให้ไปถึงกำแพงเมือง มันก็ไม่ได้หมายความว่าพวกเขาจะปลอดภัย

ไททันพวกนี้คงจะไล่ล่าเขาออกไปนอกเมืองจี้มู่เพื่อกำจัดเขาให้ได้

แต่ปัจจุบันหลินหยวนไม่มีเวลามาคิดเรื่องนี้ ด้วยสถานการณ์ในตอนนี้เขาจะว่อกแว่กไม่ได้แม้แต่เสี้ยววินาทีเดียว

“บรู้วววว!” ในขณะนั้นไททันมหาวิบัติที่มีรูปร่างเหมือนมนุษย์หมาป่าอีกตัวหนึ่งก็พุ่งเข้าใส่เด็กหนุ่มโดยไม่ทันให้เขาได้ตั้งตัว

“แช่แข็ง!” หลินหยวนปล่อยสกิลสุสานน้ำแข็งออกไปโดยไม่คิดที่จะเงยหน้ามองศัตรู 

จังหวะนั้นไททันหมาป่าที่อยู่ตรงหน้าก็ถูกแช่แข็งจนกลายเป็นรูปปั้นทันที

“เหลืออีก 5 กิโลฯ!” เด็กหนุ่มเงยหน้าขึ้นในขณะที่สายตาจับจ้องไปยังกำแพงเมืองเบื้องหน้าอย่างแน่วแน่

จากนั้นเขาก็เหยียบหัวไททันกระโดดไปที่กำแพง และแรงถีบจากปลายเท้าเพียงอย่างเดียวก็ทำให้หัวของไททันตัวนั้นระเบิดทันที

ปัจจุบันหลินหยวนไม่สนใจที่จะฆ่าไททันที่เหลืออยู่อีกต่อไป

เป้าหมายของเขาก็คือการหลบหนีออกจากเมืองจี้มู่แห่งนี้ 

ขณะที่เขามุ่งเน้นแต่การหลบหนี ระหว่างนั้นเขาก็ถูกโจมตีเข้าจัง ๆ อยู่หลายครั้ง แต่การโจมตีทั้งหมดนั้นมีเกราะเทวะกาฬช่วยรับเอาไว้ ทำให้เขาแทบไม่ได้รับบาดเจ็บร้ายแรงอะไร 

สำหรับหลินหยวนในตอนนี้ ระยะทาง 3 กิโลเมตรไม่ใช่ระยะทางสั้น ๆ เลย ความเร็วในปัจจุบันของเขาสามารถไปถึงจุดหมายได้ภายใน 10 วินาที ซึ่งกุญแจสำคัญที่สุดก็คือวิธีการหลบหนีไททัน

ในไม่ช้ากำแพงเมืองก็อยู่ใกล้แค่เอื้อม!

“กำแพงเมืองอยู่ข้างหน้าแล้ว จะปล่อยให้มันหนีไปไม่ได้เด็ดขาด!” เสียงตะโกนลั่นของไททันดังมาจากข้างหลังเด็กหนุ่ม 

ทันทีที่เขาได้ยินเสียงตะโกนนั้น เขาก็เหยียดยิ้ม

“ไม่ให้หนีงั้นเหรอ? พวกแกน่ะ… ประเมินฉันต่ำไป!”

วินาทีต่อมา หลินหยวนปลดปล่อยพลังเทเลพอร์ต 

ปัจจุบันระยะเทเลพอร์ตสูงสุดของระดับ B นั้นอยู่ที่ 500 เมตร 

แล้วทันใดนั้นหลินหยวนกับฉู่อวี้ก็หายวับไปจากสายตาของเหล่าไททัน!

เขาใช้พลังเทเลพอร์ตข้ามระยะทางไปไกลถึง 500 เมตรในอึดใจเดียว

แถมเขายังหายตัวไปต่อหน้าต่อตาไททัน ในเวลานั้นเขาได้เคลื่อนย้ายไปยังอีกฝั่งของกำแพงเมืองเป็นที่เรียบร้อยแล้ว

เหตุผลที่หลินหยวนรอจนใกล้จะถึงกำแพงเมืองแล้วจึงใช้พลังเทเลพอร์ตก็เพื่อทำให้พวกไททันสับสน

พวกมันไม่รู้ว่าเขามีพลังเทเลพอร์ต หลังจากที่จู่ ๆ เขาก็หายตัวไปอย่างกะทันหัน เหล่าไททันต้องใช้เวลาสักพักกว่าจะรู้ตัวว่าเป้าหมายหนีออกจากเมืองจี้มู่ไปแล้ว

“จู่ ๆ ไอ้มนุษย์คนนั้นหายตัวไปได้ยังไงกัน?!”

“เป็นไปไม่ได้! มันจะต้องยังอยู่ในเมืองจี้มู่แน่นอน ไป! แยกย้ายกันไปค้นให้ทั่ว! ต่อให้ต้องพลิกแผ่นดิน เราก็ต้องหาตัวไอ้มนุษย์คนนั้นให้เจอ!” เสียงตะโกนกร้าวของไททันดังก้องมาจากอีกฝั่งของกำแพงด้านหลังเด็กหนุ่ม

หลินหยวนที่ได้ยินคำพูดของอีกฝ่ายก็อดไม่ได้ที่จะเยาะเย้ย “ไอ้พวกโง่!” 

จากนั้นฉู่อวี้ก็กระซิบข้างหูเขา “เรา… หนีรอดแล้วเหรอ?” 

“ใช่ แต่เราก็ต้องรีบออกไปจากที่นี่ก่อน” เด็กหนุ่มกระซิบตอบ “ไม่งั้นพวกไททันในเมืองก็จะจับเราได้”

เด็กสาวพยักหน้ารับก่อนจะถามว่า “แล้ว… เราจะไปที่สุสานไททันกันอยู่ไหม?”

“ไปสิ ต้องไปอยู่แล้ว” หลินหยวนกล่าว “อีกไม่นานพวกไททันก็จะได้ข่าวเกี่ยวกับเรา ถึงตอนนั้นเราจะไม่ได้เผชิญแค่ไททันระดับต่ำพวกนี้หรอก ก่อนอื่นฉันจะต้องมุ่งหน้าไปที่สุสานไททันเพื่อทำในสิ่งที่ฉันต้องการให้สำเร็จเสียก่อน”

“โอเค ฉันจะไปกับนาย” ถึงแม้ฉู่อวี้จะไม่ค่อยเข้าใจว่าอีกฝ่ายคิดจะทำอะไร แต่ขอเพียงเขาเอ่ยปาก เธอก็จะติดตามเขาไปทุกที่

จากนั้นร่างของหลินหยวนก็เปลี่ยนกลายเป็นสายฟ้ามุ่งหน้าไปยังทิศตะวันตกเฉียงเหนือ

ถ้าข้อมูลที่ไททันมรณะให้มาเป็นความจริง เช่นนั้นสุสานไททันก็น่าจะตั้งอยู่ห่างจากเมืองจี้มู่ไปทางตะวันตกเฉียงเหนือ 50 กิโลเมตร

…

ขณะนี้ท้องฟ้าเป็นสีเทาหม่น เมฆสีดำหนาทึบค่อย ๆ ลอยต่ำลงมาเหนือศีรษะทำให้บรรยากาศยิ่งดูหม่นหมองมากกว่าเดิม

อากาศอึมครึมนั้นส่งผลให้บรรยากาศโดยรอบน่าขนลุกมากยิ่งขึ้น

ในสภาพแวดล้อมแบบนี้ แม้แต่หลินหยวนก็ยังรู้สึกขนลุกซู่

โชคดีที่ไททันในเมืองจี้มู่ไม่ได้สังเกตเห็นว่าพวกเขาหนีมาที่นี่ 

สำหรับเด็กหนุ่ม ระยะทางเพียง 50 กิโลเมตรนั้นไม่ใช่ระยะทางที่ไกลนัก ในเวลาไม่ถึง 2 ชั่วโมง เขาก็เกือบจะมาถึงสุสานไททันแล้ว

“แฮ่ก ๆ” หลินหยวนอ้าปากน้อย ๆ เพื่อโกยอากาศเข้าปอด

เขาไม่แน่ใจว่าเกิดอะไรขึ้น ยิ่งเขาเข้าใกล้สุสานไททันมากเท่าไหร่ เขาก็รู้สึกไม่สบายใจมากขึ้น บางที… เขาอาจจะคิดไปเองก็ได้

 

*******************************************

SkySaffron: นี่ถ้าไม่ใช่หลินหยวนก็ไม่รู้เลยว่าจะฝ่าวงล้อมไททันไปได้ยังไง