บทที่ 394 เฟลชมาเธอร์เวิร์ม

“ดีมาก ทุกคนเริ่มเคลื่อนไหวตามแผนได้ พวกเราจะเอาชนะศึกในคราวนี้ด้วยกันแล้วฉันจะไปขอคำชมเชยจากนายน้อยเจียให้กับทุกคน” หวังเถิงกล่าว

“ครับ” บลัดไทแรนท์และโซลออฟอีเทอนิตี้เผยรอยยิ้มออกมาอย่างดีใจ

“มีอีกเรื่องหนึ่งที่ฉันจะต้องประกาศ หลังจากที่พวกเราเอาชนะฉงป้าได้แล้วทุกคนจะมีเวลาพักเพียงแค่ 1 วัน จากนั้นพวกเราจะบุกโจมตีป้อมปราการคริมสันของลู่หยางต่อ” หวังเถิงกล่าว

“ป้อมปราการคริมสันงั้นเหรอครับ? ทำไมพวกเราถึงไม่บุกโจมตีป้อมปราการวินด์ธันเดอร์ก่อน?” โซลออฟอีเทอนิตี้มองไปยังหวังเถิงด้วยความประหลาดใจ

แบล็คบลัดก็มองไปที่หวังเถิงด้วยความประหลาดใจด้วยเช่นกัน

หวังเถิงตบไหล่แบล็คบลัดเบา ๆ พร้อมกับพูดว่า

“พวกเราจะบุกยึดเอาป้อมวินด์ธันเดอร์กลับคืนมาอย่างแน่นอน แต่การตัดสินใจครั้งนี้เป็นคำสั่งจากนายน้อยเจียโดยตรง แม้แต่ฉันก็ไม่มีสิทธิ์จะเข้าไปเปลี่ยนแปลงคำสั่งได้”

“ผมจะทำตามคำสั่งครับ ขอแค่กำจัดลู่หยางได้แค่นั้นผมก็พอใจแล้ว” แบล็คบลัดกล่าว

เหตุผลที่ลิ่วเจียสั่งให้หวังเถิงโจมตีป้อมปราการคริมสันก่อน เพราะป้อมปราการนี้คือป้อมปราการทางฝั่งมนุษย์ที่อยู่ใกล้กับป้อมปราการของเผ่าหมาป่ามากที่สุด เมื่อไหร่ก็ตามที่ชายแดนระหว่างทั้งสองเผ่าพันธุ์เชื่อมต่อกัน ในเวลานั้นเขาก็จะสามารถนำกำลังในกิลด์ที่เขาควบคุมคอยเดินทางไปสนับสนุนซึ่งกันและกันได้

—

“พวกฮั่นอิ่งตามฉันมา ส่วนพวกฮั่นชากลับเมืองแล้วออกไปฝึกฝนได้” ลู่หยางกล่าวหลังจากที่พวกฮั่นอิ่งมีเลเวลเพิ่มขึ้นถึง 50

“ครับ/ค่ะ” ฮั่นชา, ฮั่นเมิ่งและเด็ก ๆ ต่างก็ตอบรับในทันที ก่อนที่พวกเขาจะเทเลพอร์ตกลับเมืองและออกจากเกมไปเพื่อทำการฝึกฝน

“พวกเราจะไปไหนกันเหรอครับ?” ฮั่นเฟยถาม

“ฉันจะไปหาสัตว์ขี่ให้กับพวกนายก่อน” ลู่หยางกล่าวก่อนที่เขาจะหยิบคทาวาร์ปพาทุกคนไปยังนอกหุบเขามังกร

จากนั้นลู่หยางก็พาทุกคนไปยังบริเวณที่สิงโตเพลิงอาศัยอยู่ ก่อนจะช่วยกันขุดหลุมเพื่อดักจับสิงโตเพลิงมาเป็นสัตว์ขี่

ลู่หยางทำการวางเนื้อกวางเอาไว้ในลักษณะเดิม ซึ่งในเวลาเพียงแค่ไม่นานสิงโตเพลิงตัวหนึ่งก็ตกลงไปในหลุมกับดักและมู่หยูก็เป็นคนแรกที่ได้สิงโตเพลิงตัวนี้ไปครอบครอง

…

หลังจากเวลาผ่านพ้นไปประมาณครึ่งชั่วโมง ทุกคนต่างก็ได้สิงโตเพลิงมาเป็นสัตว์ขี่ของตัวเอง

“สิงโตตัวนี้โคตรเท่เลย!” ฮั่นเฟยลูบขนสิงโตที่ตัวเองกำลังขี่อยู่อย่างตื่นเต้น

“ตามฉันมา พวกเราจะต้องไปที่อื่นกันต่อ” ลู่หยางกล่าว

ทุกคนพยักหน้ารับก่อนจะขี่สิงโตเพลิงตามหลังลู่หยางไป ซึ่งในที่สุดทุกคนก็ไปถึงแผนที่เลเวล 50 ที่มีชื่อว่าภูเขาอสูรโลหิต

หลังจากวิ่งเข้าไปในป่าลึกทุกคนก็ได้พบกับหนอนยักษ์สีเขียวตัวยาวกว่า 2 เมตรกำลังขวางทางพวกเขาอยู่

กรีนเวิร์ม

เลเวล 50

พลังชีวิต 110,000/110,000

“อี๋! น่าขยะแขยงจัง” มู่หยูพูดด้วยสีหน้าอันรังเกียจ

ลู่หยางลูบหัวมู่หยูเบา ๆ พร้อมกับพูดว่า

“ช่วงนี้ก็ช่วยอดทนหน่อยนะ หลังจากช่วยให้พวกฮั่นชาเลเวล 50 แล้วพวกเราก็ไม่จำเป็นจะต้องเผชิญหน้ากับพวกมันอีก”

มอนสเตอร์บริเวณรอบ ๆ แผ่นที่สปิริตอะคาเดมี่ต่างก็ล้วนแล้วแต่เป็นแมลงโบราณที่หลุดออกมาจากสถาบันทั้งหมด มอนสเตอร์ภายในแผนที่เหล่านี้จึงล้วนแล้วแต่เป็นมอนสเตอร์ที่มีลักษณะเป็นแมลง

กรีนเวิร์มถือได้ว่าเป็นมอนสเตอร์ธรรมดาที่สุด และเนื่องมาจากพวกฮั่นอิ่งมีอุปกรณ์เลเวล 50 สวมใส่กันหมดแล้ว การจัดการกับมอนสเตอร์รายทางจึงกลายเป็นเรื่องง่าย ๆ

ลู่หยางพาทุกคนบุกไปตามเส้นทางก่อนจะเข้าสู่ถ้ำอสูรโลหิตที่อยู่หลังภูเขา โดยภายในถ้ำมีสัตว์เลื้อยคลานที่คล้ายกับกิ้งก่าผิวเรืองแสงสีเขียวเหลืองเดินไปมายั้วเยี้ยอยู่เต็มไปหมด

ดาร์ควอริเออร์

เลเวล 50

พลังชีวิต 100,000/100,000

“ระวังกันเอาไว้ให้ดี พวกมันเป็นมอนสเตอร์สายโจมตีระยะไกล พลังป้องกันของเรายังไม่มากพอที่จะต้านทานลูกดอกของมันได้ หากใครพลาดเราก็อาจจะตายจากการโจมตีของมันเพียงแค่ครั้งเดียว” ลู่หยางกล่าว

ระหว่างนั้นชายหนุ่มก็สะบัดมือปล่อยนกฟีนิกซ์ออกไปเพื่อจัดการกับฝูงมอนสเตอร์ที่คอยขวางทาง

ไม่นานฝูงดาร์ควอริเออร์ก็ล้มลงกับพื้น ลู่หยางจึงนำทีมเดินเข้าไปในถ้ำต่อ ซึ่งหลังจากที่พวกเขาเดินหน้าเรื่อย ๆ เป็นเวลาประมาณ 20 นาที ไล่สังหารดาร์ควอริเออร์มาเป็นจำนวนนับไม่ถ้วน ในที่สุดมันก็เริ่มมีเสียงแปลก ๆ ดังขึ้นมาจากด้านหน้า

“บ๊อบ…”

ลู่หยางเบิกปากกว้างด้วยแววตาอันเป็นประกาย ก่อนที่เขาจะเดินผ่านทางโค้งและมองไปยังที่มาของเสียง

สิ่งที่ปรากฏเป็นสิ่งมีชีวิตประหลาดที่มีลักษณะคล้ายกับก้อนเนื้อก้อนใหญ่

เฟลชมาเธอร์เวิร์ม (กึ่งอีลิท)

เลเวล 50

พลังชีวิต 150,000/150,000

“อี๋ โคตรน่าขยะแขยงเลย” ฮั่นอิ่งกล่าวพร้อมกับแสดงสีหน้าออกมาอย่างรังเกียจ

“พี่ นี่มันตัวอะไรครับ? ทำไมมันถึงมีรูปร่างแบบนี้” ฮั่นเฟยพูดอย่างขยะแขยงด้วยเช่นกัน และเขาก็รู้สึกว่าตัวเองคงไม่กล้าเอามีดไปแทงสิ่งมีชีวิตที่อยู่ทางด้านหน้า

“หน้าตามันน่าขยะแขยงกว่าพวกมอนสเตอร์ที่อยู่ในสปิริตอะคาเดมี่อีก” ฮั่นอวี่กล่าว

“อย่าไปว่ามันแบบนั้นสิ จุดประสงค์ที่ฉันพาทุกคนมาที่นี่ก็เพราะเจ้าตัวนี้นี่แหละ” ลู่หยางกล่าวด้วยรอยยิ้ม

“หา? ลูกพี่จะมาหามันทำไมครับ?” เสี่ยวเหลียงถาม

“นายก็ลองใช้แหวนแห่งความฝันควบคุมมันดูสิ เดี๋ยวนายก็จะรู้เอง” ลู่หยางกล่าว

“ได้ครับ” เสี่ยวเหลียงกล่าวก่อนจะปล่อยแสงสีขาวออกจากแหวนแห่งความฝันเพื่อพยายามควบคุมเฟลชมาเธอร์เวิร์ม

การทดลองในครั้งแรกทำให้ชื่อของเฟลชมาเธอร์เวิร์มกลายเป็นสีเหลือง และหลังจากที่เด็กหนุ่มทำการปล่อยลำแสงออกไปซ้ำ ๆ อีก 2 ครั้ง ชื่อด้านหลังของเฟลชมาเธอร์เวิร์มก็ปรากฏชื่อของเสี่ยวเหลียงขึ้นมาในที่สุด

เมื่อเฟลชมาเธอร์เวิร์มได้กลายเป็นสัตว์เลี้ยงในการควบคุมของเสี่ยวเหลียงแล้ว มันก็ค่อย ๆ คลานเข้ามาหาเด็กหนุ่มอย่างช้า ๆ

“อี๋” มู่หยูอุทานด้วยความกลัว

ลู่หยางเผยรอยยิ้มขึ้นมาอย่างเอ็นดู ก่อนจะพูดว่า

“ถึงมันจะดูน่าขยะแขยง, เคลื่อนที่ช้า, โจมตีได้แค่ 10 เมตรและทำความเสียหายได้แค่ 20 หน่วย แต่มันก็มีจุดเด่นคือในตอนที่มันเจอศัตรูมันสามารถเรียกเซลฟ์เดทโทเนทิงเวิร์มเลเวล 50 ออกมาได้อย่างต่อเนื่อง”

ระหว่างที่เขาพูดอธิบายอยู่นั้น ชายหนุ่มก็ทำการปล่อยสกิลเบลซซิงเบิร์สเข้าใส่ดาร์ควอริเออร์ตัวหนึ่งที่อยู่ห่างออกไปไม่ไกล

ร่างกายของเฟลชมาเธอร์เวิร์มเริ่มมีการสั่นอย่างรุนแรง ในทันใดนั้นมันก็มีหนอนตัวกลมคลานออกมาจากใต้ท้องของมัน

เซลฟ์เดทโทเนทิงเวิร์ม

เลเวล 50

พลังชีวิต 5,000/5,000

หลังจากเซลฟ์เดทโทเนทิงเวิร์มคลานออกมาจะร่างเฟลชมาเธอร์เวิร์มได้เพียงแค่ไม่นาน หนวดทั้ง 3 เส้นของมันก็ตรวจจับไปยังดาร์ควอริเออร์ที่อยู่ใกล้ ๆ แต่ทันใดนั้นมันกลับพุ่งเข้ามาหาเฟลชมาเธอร์เวิร์มท่ามกลางความสับสนของทุกคน

“เอ๋ ทำไมมันถึงพุ่งเข้าหาเฟลชมาเธอร์เวิร์มล่ะ?” ฮั่นเฟยพูดอย่างไม่เข้าใจ

ตูม!

-5,000

“ลูกพี่ทำไมเซลฟ์เดทโทเนทิงเวิร์มถึงโจมตีเฟลชมาเธอร์เวิร์มของผมล่ะครับ? มันเป็นหนอนที่เฟลชมาเธอร์เวิร์มเรียกออกมาไม่ใช่เหรอ” เสี่ยวเหลียงถามอย่างไม่เข้าใจ

“สิ่งที่นายควบคุมอยู่คือเฟลชมาเธอร์เวิร์มไม่ใช่สัตว์อัญเชิญที่มันเรียกออกมาสักหน่อย” ลู่หยางกล่าวด้วยรอยยิ้ม

“แบบนี้มันก็ไม่มีประโยชน์อะไรสิครับ” เสี่ยวเหลียงกล่าว

“ใครบอกล่ะ” ลู่หยางกล่าวซึ่งหลังจากที่เขาเห็นเฟลชมาเธอร์เวิร์มกำลังปล่อยเซลฟ์เดทโทเนทิงเวิร์มออกมาอีกตัว เขาก็ทำการยิงเบลซซิงเบิร์สเข้าใส่หนอนตัวเล็กอย่างแม่นยำ

ตูม!

-6,986 (คริติคอล)

เซลฟ์เดทโทเนทิงเวิร์มเกิดการระเบิดตัวเองในทันที

ระบบ: คุณได้รับค่าประสบการณ์ 674 หน่วย

“หา? มันให้ค่าประสบการณ์ด้วยเหรอ?” ฮั่นเฟยอุทานอย่างตกใจ

“ปกติเซลฟ์เดทโทเนทิงเวิร์มจะให้ค่าประสบการณ์ 1,800 หน่วย แต่พวกเราหารค่าประสบการณ์กัน 6 คนเลยได้ค่าประสบการณ์แค่นี้” ลู่หยางกล่าว

“แบบนี้ก็หมายความว่าถ้าหากพวกเราทั้ง 5 คนควบคุมมันคนละตัวแล้วใช้พวกเซลฟ์เดทโทเนทิงเวิร์มในการเก็บเลเวล ความเร็วในการเก็บเลเวลก็คงจะไม่ได้ช้ากว่าตอนที่พวกเราอยู่ในสปิริตอะคาเดมี่เลยสินะครับ” ฮั่นเฟยกล่าว

“มันไม่ใช่แค่นั้นนะ ตอนนี้เฟลชมาเธอร์เวิร์มสามารถเรียกเซลฟ์เดทโทเนทิงเวิร์มออกมาได้ 1 ตัวทุก ๆ 3 วินาที แต่ถ้าหากเราช่วยมันเก็บเลเวลจนถึงเลเวล 7 ในตอนนั้นมันจะสามารถเรียกเซลฟ์เดทโทเนทิงเวิร์มออกมาได้ถึง 3 ตัวใน 1 วินาที” ลู่หยางกล่าว

ความเร็วในการเก็บเลเวลของสถานที่แห่งนี้เร็วกว่าในตอนที่พวกเขาอยู่ในสปิริตอะคาเดมี่มาก และนี่ก็คือเหตุผลที่ทำไมลู่หยางถึงพยายามอย่างหนักเพื่อที่จะพาทุกคนมีเลเวลเพิ่มขึ้นมาจนถึง 50 

 

 

---

อดทนความขยะแขยงอีกนิดเพื่อเลเวล