บทที่ 183 อุกกาบาตลงกลางทีม

“ลู่หยาง พวกเราได้เจอกันอีกแล้วนะ” ดีม่อนบลัดหัวเราะลั่น ขณะที่เขานำทีม 200 คนมาหยุดอยู่ห่างจากลู่หยาง 60 เมตร

“แค่ 200 คนจะจัดการกับฉันได้หรือยังไง?” ลู่หยางกล่าวด้วยสีหน้าอันเยาะเย้ย

“ไม่ต้องมาทำเป็นปากดี! รูปแบบการวางกองกำลังของฉันกระจายตัวกันแบบนี้ แกก็ไม่มีทางใช้เวทมนตร์ต้องห้ามทำอะไรพวกเราได้หรอก วันนี้ฉันจะฆ่าแกให้กลับไปเลเวล 0 แล้วในอนาคตแกก็จะอยู่ได้แค่ในเซฟโซนเท่านั้น” ดีม่อนบลัดตะโกนด้วยความโกรธ

“พวกเรารีบ ๆ ฆ่ามันกันเถอะครับ” นักรบหน้าตาหล่อเหลาใกล้ ๆ ดีม่อนบลัดกล่าว

“นั่นมันฉู่หาน หัวหน้าทีมบลัดการ์เดี้ยนไม่ใช่เหรอ?” เซี่ยหยู่เว่ยอุทานด้วยสีหน้าที่เคร่งเครียด

หากจะบอกว่าว่าเย่กู่ซิงคือแม่ทัพใหญ่ของบลัดไทแรนท์ ฉู่หานก็คงจะเทียบได้กับหัวหน้าทหารองครักษ์ที่คอยปกป้องราชาของพวกเขาเอาไว้

ก่อนหน้านี้ฉู่หานมีชื่อเสียงมาจากการเอาชนะกลุ่มผู้เล่นอิสระ 30,000 คนในการต่อสู้เพียงแค่ครั้งเดียว ซึ่งมันก็ทำให้ชื่อของเขาได้กลายเป็นที่รู้จักของคนทั่วทั้งเมือง

“งั้นก็หมายความว่ากองกำลังที่เขานำมาคือกองกำลังบลัดการ์เดี้ยนใช่ไหม?” จางจื่อโป๋อุทานอย่างตกใจ

มุมปากของลู่หยางเผยรอยยิ้มออกมาอย่างเย็นชา เพราะเขาไม่คิดว่าบลัดไทแรนท์จะใช้ฉู่หานมาเป็นเหยื่อล่อให้เขาปล่อยเมเทโอฟอลล์แบบนี้

“ฉู่หาน ฉันเห็นแก่นายที่มีชื่อเสียงที่ดีจากการต่อสู้ ฉันอยากจะขอเตือนนายสักครั้ง หากนายเลือกเป็นลูกน้องของฉงป้าหรือฉือมู่ นายก็จะได้รับชื่อเสียงไปตลอดชีวิต แม้แต่ในอีก 10 ปีต่อจากนี้พวกเขาก็ยังจะเชิดชูนายอยู่ แต่หากนายเลือกเป็นลูกน้องของคนอย่างบลัดไทแรนท์ ในอนาคตมันก็จะมีแต่คนด่าว่านายคือสุนัขที่โง่เขลา” ลู่หยางกล่าวอย่างเยือกเย็น

“อยากตายมากนักใช่ไหม?!” ฉู่หานตะโกนด้วยความโกรธ

“ไม่ต้องเสียเวลาไปพูดกับมันแล้ว” ดีม่อนบลัดกล่าวพร้อมกับหยิบม้วนคัมภีร์สีม่วงออกมาเปิดใช้งาน

ม่านแสงสีม่วงกระจายออกไปครอบคลุมทั่วทั้งบริเวณในทันทีพร้อมกับเสียงแจ้งเตือนประกาศจากระบบที่ดังขึ้นภายในหูของทุกคน

ระบบ: ดีม่อนบลัดใช้คัมภีร์ห้ามกลับเมืองทำให้ผู้เล่นทั้งหมดในรัศมี 3 กิโลเมตรไม่สามารถใช้คัมภีร์ย้อนกลับได้

“พวกมันกำลังจะฆ่าพี่ลู่หยาง เราจะปล่อยให้พวกมันทำแบบนั้นไม่ได้เด็ดขาด” หลานอวี่พูดด้วยความตื่นตระหนก

“เหตุการณ์วันนี้เป็นเพราะสตูดิโอหนานปิง ถึงแม้พวกเราจะถูกฆ่าจนกลับไปเลเวล 0 แต่เราก็ห้ามปล่อยให้ลู่หยางตายเป็นอันขาด ทุกคนมารวมกลุ่มกันปกป้องเขาเอาไว้” เซี่ยหยู่เว่ยตะโกนออกคำสั่งทำให้กลุ่มคนทั้ง 19 ที่เดินทางมาด้วยกันมารวมตัวรอบ ๆ ลู่หยางในทันที ซึ่งมันก็รวมถึงเจิ้งหยวนที่อยู่ภายในกลุ่มด้วย

“อาจารย์รีบใช้เวทมนตร์ต้องห้ามขึ้นมาเถอะ พวกเราจะช่วยถ่วงเวลาพวกมันเอาไว้เอง” หลานอวี่กล่าว 

“ใช่ พวกเราจะปกป้องคุณเอง” เซี่ยหยู่เว่ยกล่าวอย่างเห็นด้วย

“ได้” ลู่หยางกล่าวก่อนที่เขาจะยกคทาขึ้นและท่องคาถา

“เทพแห่งเพลิงผู้ยิ่งใหญ่…”

ทันใดนั่นเองรอยยิ้มที่เต็มไปด้วยความดูถูกก็ปรากฏขึ้นบนใบหน้าของดีม่อนบลัด ก่อนที่เขาจะนำกองกำลังพลทั้ง 200 คนมุ่งหน้าต่อไปโดยไม่เกรงกลัวเลยแม้แต่น้อย

10 วินาที!

9 วินาที!

8 วินาที!

เวลาเริ่มลดน้อยถอยลงไปเรื่อย ๆ และในระหว่างที่ลู่หยางกำลังร่ายเวทจนเหลือเพียงแค่ 7 วินาที ดีม่อนบลัดก็ส่งเสียงตะโกนขึ้นมาเสียก่อน

“เจิ้งหยวน แกจะรออะไรอยู่ รีบลงมือได้แล้ว!”

พวกเซี่ยหยู่เว่ยมองไปทางเจิ้งหยวนด้วยความตกใจราวกับถูกฟ้าผ่า ขณะเดียวกันชายหนุ่มเจ้าสำราญก็เผยรอยยิ้มออกมาอย่างดุร้าย ก่อนที่เขาจะหยิบม้วนคัมภีร์ชี้ไปที่ลู่หยาง

“ไปลงนรกซะ! เคาน์เตอร์สเปล!!”

ม้วนคัมภีร์ภายในมือของเจิ้งหยวนกลายเป็นลำแสงพุ่งเข้าหาร่างของลู่หยาง ซึ่งในระหว่างนั้นเซี่ยหยู่เว่ยและพรรคพวกไม่สามารถห้ามการลงมือของเจิ้งหยวนได้ทัน ทุกคนจึงทำได้เพียงแต่เบิกตากว้างอย่างตกตะลึง

“เจิ้งหยวน นั่นนายกำลังจะทำอะไร?!” เซี่ยหยู่เว่ยร้องคำรามด้วยความโกรธ

“หยู่เว่ยไม่ต้องห่วง หลังจากที่เราฆ่าลู่หยางได้ ต่อไปพวกเราก็จะได้รับการคุ้มครองจากบลัดเติสตี้” เจิ้งหยวนกล่าวอย่างหยิ่งผยอง

“ฉันผิดหวังในตัวนายจริง ๆ” เซี่ยหยู่เว่ยกล่าวอย่างสิ้นหวัง

“อาจารย์ ฉันขอโทษนะที่พาคุณมาเจอเรื่องแบบนี้” หลานอวี่กล่าวด้วยสีหน้าอันเศร้าสร้อย

“ทุกคนจะจงฟัง หากใครฆ่าลู่หยางได้จะได้รับเงินรางวัล 30,000 เครดิต” ดีม่อนบลัดตะโกนออกคำสั่งทำให้สมาชิกบลัดเติสตี้กว่า 200 คนพุ่งเข้าหาลู่หยางด้วยความบ้าคลั่ง

“ลู่หยาง ฉันขอโทษ นายรีบหนีไปเถอะ เดี๋ยวพวกฉันจะช่วยถ่วงเวลาพวกมันเอาไว้เอง” เซี่ยหยู่เว่ยกล่าวพร้อมกับขยับมายืนขวางหน้าลู่หยางเอาไว้

“อาจารย์ คุณหนีไปเถอะ” จางจื่อโป๋กล่าวพร้อมกับเดินมาขวางหน้าลู่หยางด้วยแววตาที่เต็มไปด้วยความมุ่งมั่นด้วยเช่นกัน

ทุกคนรู้ดีว่าถ้าหากพวกเขาปล่อยให้ลู่หยางถูกพวกบลัดเติสตี้รุมล้อม พวกมันก็จะฆ่าลู่หยางจนกลับไปเลเวล 0 และไม่สามารถจะเดินออกมาจากพื้นที่เขตปลอดภัยได้อีกเลย

“พวกเธอจะทำอะไรกันเนี่ย?” ลู่หยางกล่าวด้วยรอยยิ้ม

“รีบหนีไปสิ! ทำไมถึงยังไม่ไปอีก!!” เซี่ยหยู่เว่ยกล่าวอย่างร้อนใจ

“มันหนีไม่ได้แล้ว ลู่หยางแกยอมเสียสละตัวเองซะ คิดซะว่าทำเพื่ออนาคตของหยู่เว่ยกับหลานอวี่” เจิ้งหยวนคิดว่าลู่หยางถูกสะกดเวทมนตร์เอาไว้ทำให้ยังไม่สามารถใช้เวทมนตร์ออกมาได้ในช่วงระยะเวลาสั้น ๆ

“งั้นเหรอ?” ลู่หยางเหลือบสายตามองดูพวกดีม่อนบลัดที่กำลังวิ่งเข้ามาใกล้ และทันใดนั้นเขาก็เริ่มร่ายคาถาเรียกลูกไฟขนาดใหญ่ขึ้นมาภายในมือ

เบลซซิงเบิร์ส!

ตูม!

เสียงระเบิดดังขึ้นสนั่นหวั่นไหวพร้อมกับร่างของเจิ้งหยวนที่กระเด็นออกไปเสียชีวิตจากจุดเดิมนับ 3 เมตร

“นี่คุณยังใช้เวทมนตร์ได้อยู่งั้นเหรอ?” เซี่ยหยู่เว่ยและทุกคนมองลู่หยางอย่างตกตะลึง

นักเวทหนุ่มเผยรอยยิ้มขึ้นมาอีกครั้งพร้อมกับเริ่มพึมพำร่ายคาถา

“เทพแห่งเพลิงผู้ยิ่งใหญ่…”

น้ำเสียงที่เต็มไปด้วยมนต์ขลังถูกพูดออกมาจากปากของลู่หยางทีละท่อน และในเวลาไม่ถึง 5 วินาทีทั่วทั้งท้องฟ้าก็เต็มไปด้วยเมฆสีดำทะมึน

“เกิดอะไรขึ้น? ทำไมท้องฟ้าถึงเปลี่ยนสี” ดีม่อนบลัดอุทานพร้อมกับขมวดคิ้ว

“ชิบหายแล้ว! เมื่อกี้ลู่หยางไม่ได้ถูกสะกดเวทมนตร์ มันยังใช้สกิลต้องห้ามได้” ฉู่หานกล่าว

สีหน้าของดีม่อนบลัดเปลี่ยนไปอย่างรวดเร็ว ก่อนที่เขาจะรีบตะโกนสั่งลูกน้องทุกคน

“ทุกคนรีบบุกไปเร็วเข้า!”

สมาชิกบลัดเติสตี้ทุกคนต่างก็อยากจะได้ค่าหัวของลู่หยาง พวกเขาจึงมุ่งหน้าตรงไปยังนักเวทหนุ่มทั้งหมดและทำให้พวกเขาทั้ง 200 คนต่างก็อยู่ในรัศมีของการโจมตี

หากจะสั่งให้ทุกคนกระจายตัวกันออกไปในตอนนี้มันก็คงจะไม่ทันแล้ว ดีม่อนบลัดจึงแอบส่งข้อความไปหาเย่กู่ซิง

“เตรียมเข้าโจมตีได้เลย”

5 วินาทีต่อมาสมาชิกทั้ง 200 คนของบลัดเติสตี้ก็วิ่งเข้ามาในระยะ 30 เมตร แต่ในระหว่างที่เหล่านักรบกำลังจะพุ่งเข้าชาร์จหาลู่หยาง ทันใดนั้นมันก็มีอุกกาบาตลูกเท่าบ้านแหวกเมฆดำตกลงมาเสียก่อน

เมเทโอฟอลล์!

ลูกไฟขนาดมหึมาพุ่งผ่านชั้นบรรยากาศจนกลายเป็นเปลวไฟลุกท่วมยาวบนท้องฟ้า ก่อนที่มันจะตกลงมากลางทีมของบลัดเติสตี้

“นั่นมันเวทมนตร์ต้องห้าม!” ใครสักคนตะโกนขึ้นมา แต่การพยายามจะหนีในตอนนี้มันก็สายเกินไปแล้ว

ตูม!

อุกกาบาตยักษ์ตกลงกลางกลุ่มผู้เล่นพร้อมกับสร้างวงแหวนสีแดงเพลิงกระจายออกไปจากจุดศูนย์กลาง

ระบบ: คุณสังหารผู้เล่นคนอื่นและได้กลายเป็นฆาตกร

…

เสียงแจ้งเตือนปรากฏขึ้นมาเป็นจำนวนนับไม่ถ้วนเป็นเครื่องพิสูจน์ว่าการปล่อยเวทมนตร์ออกมาในครั้งนี้ได้สังหารผู้คนไปเป็นจำนวนมาก

 

 

---