บทที่ 178 ร้านขายของประจำเผ่าฟิชเมนต์

“ได้สิ” ลู่หยางตอบรับ เพราะท้ายที่สุดเขาก็มาที่นี่เพื่อทำภารกิจส่งมอบหินคลื่นทะเลอยู่แล้ว

“ขอบคุณ ขอบคุณมาก ๆ” คลาร์ครับหินคลื่นทะเลไปด้วยความตื่นเต้น

ระบบ: ค่าชื่อเสียงของคุณภายในเผ่าฟิชเมนต์เปลี่ยนเป็น ‘เป็นมิตร’

“ขอบคุณนะหนุ่มน้อย หากนายต้องการของอะไรสามารถดูที่ร้านค้าของพวกเราได้เลย” คลาร์คกล่าว ก่อนที่เขาจะถือหินคลื่นทะเลไปตะโกนเรียกหัวหน้าเผ่า

“ขอบคุณครับ”

หัวใจของลู่หยางเต้นระรัวขึ้นมาด้วยความตื่นเต้น เมื่อได้คิดว่าภายในร้านของเผ่าฟิชเมนต์ขายชุดเซ็ตคลื่นทะเลระดับเงินเลเวล 1 ทั้งชุดเกราะหนัก, ชุดเกราะหนังและชุดเกราะผ้า ซึ่งพวกมันต่างก็ล้วนแล้วแต่เป็นชุดเซ็ตที่เพิ่มพลังโจมตีด้วยกันทั้งสิ้น

ในช่วงนี้มีผู้เล่นใหม่เข้าสู่เกมเป็นจำนวนนับไม่ถ้วนในทุก ๆ วัน และเพียงแค่เมืองเซนต์กอลล์เพียงเมืองเดียวก็มีผู้เล่นเข้ามาใหม่มากกว่า 50,000 คนต่อวันแล้ว

หลังจากเข้ามาสัมผัสประสบการณ์ภายในเกม ทุกคนก็จะได้รู้ว่าอุปกรณ์ภายในเกมนี้หาได้ยากมากแค่ไหน และเมื่อพวกเขาได้เห็นว่าแม้แต่ผู้เล่นเลเวล 5 หลาย ๆ คนก็ยังไม่มีอุปกรณ์ใหม่ ในเวลานั้นพวกเขาก็จะเข้าใจว่าชุดเซ็ตคลื่นทะเลระดับเงินเลเวล 1 เป็นสิ่งล้ำค่าไม่ต่างไปจากสมบัติ

ในชาติก่อนถึงแม้เวลาจะผ่านพ้นไปหลายเดือน แต่ผู้เล่นคนแรกที่ค้นพบชุดเซ็ตคลื่นทะเลนี้ก็ยังสามารถทำเงินได้หลายล้าน ซึ่งตั้งแต่ลู่หยางกลับมาเกิดใหม่วิธีการแรกที่เขาคิดจะหาเงินมันก็คือวิธีการนี้นี่เอง

นักเวทหนุ่มเดินตามหลังคลาร์คขึ้นไปบนเรือของเผ่า ซึ่งชาวฟิชเมนต์ทุกคนที่พบเขาตามทางต่างก็หันมายิ้มให้ด้วยท่าทางที่เป็นมิตร

หลังเดินเข้าไปภายในเรือห้องด้านซ้ายใต้ดาดฟ้า ลู่หยางก็ได้พบกับเจ้าหน้าที่จัดหาอาวุธประจำเผ่าฟิชเมนต์ที่ชื่อว่าเอมิลี่

“สหาย ขอบคุณที่นายช่วยนำวัตถุศักดิ์สิทธิ์ประจำเผ่าของเรากลับมา ไม่ทราบว่านายต้องการจะซื้ออะไรงั้นเหรอ?” เอมิลี่ถามก่อนที่หน้าจอซื้อขายจะปรากฏขึ้นต่อหน้าลู่หยาง

บลูปริ้นสร้อยข้อมือคลื่นทะเลเพิ่มพลังโจมตีราคา 5 เหรียญเงิน

บลูปริ้นสร้อยข้อมือคลื่นทะเลเพิ่มสติปัญญาราคา 5 เหรียญเงิน

…

ภายในร้านมีบลูปริ้นของชุดเกราะทั้งสามประเภท โดยที่ชุดเกราะแต่ละประเภทแบ่งชิ้นส่วนย่อยออกไป 9 ชนิดได้แก่ อาวุธ, หมวก, สร้อยคอ, เสื้อผ้า, ไหล่, สร้อยข้อมือ, เข็มขัด, สนับแข้งและรองเท้า

อุปกรณ์ที่ดรอปลงมาจากดันเจียนเลเวล 3 มีเพียงแค่ 5 ชิ้นส่วนเท่านั้น ทำให้อุปกรณ์ในชิ้นส่วนที่เหลืออีกสี่ชนิดหาได้ยากมาก ดังนั้นไม่ว่าใครก็คงจะจินตนาการได้ว่าหากชุดเซ็ตคลื่นทะเลระดับเงินเลเวล 1 ได้ปรากฏขึ้นภายในเกม ในเวลานั้นพวกมันจะได้รับความนิยมมากแค่ไหน

ลู่หยางทำการซื้อบลูปริ้นชุดเกราะทั้งสามประเภท ๆ ละ 16 ชุดรวมเป็นบลูปริ้นทั้งหมด 432 แผ่น ซึ่งโดยรวมแล้วเขาก็ได้ใช้เงินไปทั้งสิ้น 21 เหรียญทอง 60 เหรียญเงิน

ลู่หยาง: เสี่ยวเหลียงทำอะไรอยู่?

เสี่ยวเหลียง: กำลังฆ่ามอนสเตอร์อยู่ครับ

ลู่หยาง: ให้ทุกคนมารวมตัวกันที่หน้าร้านประมูลในเมืองเซนต์กอลล์ ฉันมีงานจะให้ทุกคนทำ

เสี่ยวเหลียง: ได้ครับ เดี๋ยวพวกผมจะรีบไป

เสี่ยวเหลียงตอบข้อความกลับ ก่อนที่เขาจะแจ้งข่าวให้พวกฮั่นอิ่งทราบ

ลู่หยางหยิบม้วนคัมภีร์ย้อนกลับเพื่อเดินทางไปยังเมืองเซนต์กอลล์ด้วยเช่นกัน โดยเขาเก็บบลูปริ้นเอาไว้กับตัว 6 ชุด ส่วนบลูปริ้นในส่วนที่เหลือเขาได้นำพวกมันไปเก็บเอาไว้ภายในคลัง

หลังเดินทางมาถึงร้านประมูล ลู่หยางก็ได้เห็นพวกเสี่ยวเหลียงรออยู่ที่หน้าประตูอยู่แล้ว

“ลูกพี่ ทางนี้ครับ”

“เข้าไปคุยกันข้างใน” ลู่หยางกล่าวก่อนที่จะพาทุกคนไปยังห้องส่วนตัวบนชั้น 2 ของร้านประมูล

“มีเรื่องสำคัญอะไรหรือเปล่าคะ?” ฮั่นอิ่งถาม การเดินทางไปเมืองซาโรสต้องใช้เงิน 1 เหรียญทองหรือ 300 เครดิตต่อคน ดังนั้นถ้าไม่ใช่เรื่องสำคัญลู่หยางก็คงจะไม่เรียกพวกเธอมา

“ดูสิว่านี่คืออะไร” ลู่หยางกล่าวพร้อมกับหยิบบลูปริ้นออกมาจากกระเป๋า

“บลูปริ้นชุดเซ็ตอุปกรณ์ระดับเงินเลเวล 1? มันมีของแบบนี้ด้วยเหรอเนี่ย” ฮั่นอิ่งเบิกตากว้างด้วยความตกใจ

“ลูกพี่ไปเอาพวกมันมาจากไหนเนี่ย ของพวกนี้มันโคตรเว่อร์เลย” เสี่ยวเหลียงพูดอย่างตกตะลึง

“นายว่าพวกเราจะขายอุปกรณ์ชุดนี้ได้ไหม?” ลู่หยางถามด้วยรอยยิ้ม

“ได้สิครับ ได้แบบง่าย ๆ เลยด้วย” เสี่ยวเหลียงพูดอย่างตื่นเต้น

ในบรรดาทุกคนในที่แห่งนี้เสี่ยวเหลียงคือคนเดียวที่มีประสบการณ์เก็บเลเวลตั้งแต่เลเวล 0 เขาจึงรู้ดีว่าความทรมานของการขาดอุปกรณ์ในช่วงเริ่มต้นเป็นสิ่งที่เลวร้ายมากแค่ไหน และมันก็ยังไม่จำเป็นจะต้องพูดถึงประสบการณ์การแย่งชิงมอนสเตอร์กันในช่วงเริ่มต้นด้วย

“ถ้าผู้เล่นใหม่มีชุดเซ็ตนี้ การเก็บเลเวลคงจะเป็นเรื่องที่ง่ายขึ้นจากเดิมมาก” เสี่ยวเหลียงกล่าว

“ต่อจากนี้ไปหยุดฆ่ามอนสเตอร์กันก่อน เดี๋ยวฉันจะสอนวิธีทำชุดเซ็ตอุปกรณ์คลื่นทะเลให้กับทุกคน”

หลังจากพูดจบลู่หยางก็ให้เงินทุกคนคนละ 100 เหรียญทอง ก่อนที่เขาจะพูดว่า

“ฉันส่งรายการเข้าไปภายในแชทกลุ่มแล้ว ทุกคนไปซื้อของตามรายการมาได้เลย จำไว้ว่าไม่ต้องสนใจเรื่องเงิน พยายามซื้อวัตถุดิบกลับมาให้มากที่สุดเท่าที่จะทำได้”

การสร้างชุดเซ็ตคลื่นทะเลจำเป็นจะต้องใช้วัตถุดิบมากกว่า 30 ชนิด ยกตัวอย่างเช่น แร่มิธริล, หนังเกราะแข็ง, แร่เงินแท้, เกล็ดหมึก, เอ็นงู, หนังกระทิงอย่างดี เป็นต้น

สิ่งเหล่านี้ต่างก็ล้วนแล้วแต่เป็นสิ่งที่ผู้เล่นไลฟ์สไตล์ออกไปเก็บรวบรวมหรือผลิตขึ้นมา มันจึงมีวางขายอยู่ในร้านประมูลเป็นจำนวนมาก แต่เนื่องมาจากในปัจจุบันมันยังไม่มีบลูปริ้นดี ๆ ให้ผู้เล่นได้เลือกผลิต วัตถุดิบพวกนี้จึงยังขายไม่ออกและราคาของพวกมันก็ต่ำมาก

ในชาติก่อนแร่มิธริลมีราคาชุดละ 30 เหรียญเงิน แต่ในตอนนี้พวกมันถูกวางขายในราคาเพียงแค่ชุดละ 3 เหรียญเงิน ขณะที่หนังกระทิงอย่างดีก็ถูกวางขายเพียงแค่ชุดละ 1 เหรียญเงินเท่านั้น

หลังจากเวลาผ่านไปเพียงแค่ไม่นาน วัตถุดิบพวกนี้ก็ถูกลู่หยางและพวกเสี่ยวเหลียงกว้านซื้อจนหมด

“แปลก ทำไมตอนนี้ไม่มีคนขายเกล็ดหมึกแล้วล่ะ? ปกติมันมีอยู่เต็มตลาดเลยนี่นา” นักรบคนหนึ่งที่ยืนอยู่ข้าง ๆ ลู่หยางอุทานขึ้นมาอย่างสงสัย

“ฉันหาซื้อเอ็นงูไม่ได้แล้ว” นักธนูอีกคนพูด

มู่หยูยกมือขึ้นมาปิดปาก ก่อนที่จะหัวเราะขึ้นมาเบา ๆ

“ไปกันเถอะ พวกเราจะไปทางเหนือของเมืองกัน” ลู่หยางกล่าว

—

ฝั่งตรงข้ามจัตุรัสทางตอนเหนือของเมืองมีร้านค้า 3 ร้านที่ลู่หยางซื้อเก็บเอาไว้ ยิ่งไปกว่านั้นตั้งแต่ที่ระบบเปิดให้บริการระบบแลกเปลี่ยนเงินตรา ที่ดินบริเวณทิศตะวันออกของเมืองก็ถูกผู้เล่นกว้านซื้อกันไปจนหมดแล้ว ขณะที่ที่ดินทางตอนใต้และทิศตะวันตกของเมืองก็ถูกขายออกไปจนหมด มีเพียงแต่ที่ดินทางตอนเหนือที่ไม่ค่อยมีคนซื้อ มันจึงกลายเป็นสถานที่ที่ดีสำหรับการเป็นฐานการผลิต

ลู่หยางพาทุกคนเข้าไปภายในร้านแห่งหนึ่ง ก่อนที่เขาจะตั้งค่าให้พวกเสี่ยวเหลียงสามารถจัดการร้านค้าแห่งนี้ได้ จากนั้นเขาก็ทำการเปิดหน้าจอของระบบเพื่อเลือกซื้ออุปกรณ์ตีเหล็ก, อุปกรณ์ตัดเย็บและอุปกรณ์เครื่องหนังเอามาวางไว้ตามชั้นต่าง ๆ ของอาคาร

แสงสว่างปรากฏขึ้นอย่างฉับพลัน ก่อนที่มันจะมีเตาหลอม, ถังตีเหล็ก, อ่างน้ำและอุปกรณ์สำหรับการตีเหล็กปรากฏขึ้นมา

ลู่หยางวางบลูปริ้นเอาไว้บนโต๊ะ ก่อนที่เขาจะพูดว่า

“แต่ละคนเลือกบลูปริ้นตามที่ตัวเองชอบแล้วลองเอาไปศึกษาดูก่อน เดี๋ยวฉันจะค่อย ๆ ไล่สอนไปทีละคน”

เสี่ยวเหลียงกับฮั่นอวี่เลือกชุดเกราะหนัก ฮั่นอิ่งกับมู่หยูเลือกชุดเกราะผ้า ขณะที่ฮั่นเฟยเลือกชุดเกราะหนัง ลู่หยางจึงหยิบบลูปริ้นชุดเกราะหนังส่วนที่เหลือมาเรียนรู้ด้วยตัวเอง

“ลูกพี่ทำชุดเกราะหนังเป็นด้วยเหรอครับ?” เสี่ยวเหลียงถาม

ลู่หยางเผยรอยยิ้มเป็นคำตอบ เพราะความจริงแล้วเขาไม่เพียงแต่จะทำชุดเกราะหนังเป็นเท่านั้น แต่ยังทำชุดเกราะหนักและชุดเกราะผ้าเป็นอีกด้วย

เมื่อชาติก่อนในฐานะที่เขาเคยเป็นหัวหน้ากิลด์ขนาดเล็ก เขาจึงจำเป็นจะต้องลงมือทำทุกอย่างเพื่อหาเงินกลับมาให้ได้มากที่สุด แน่นอนว่าการจะสอนลูกน้องให้หาเงิน ตัวเองก็จำเป็นจะต้องรู้เรื่องนั้น ๆ ประมาณหนึ่งเสียก่อน จากนั้นเขาจึงค่อย ๆ ให้ลูกน้องเริ่มเรียนรู้ด้วยตัวเอง

หลังจากอดทนกับการหาเงินในชาติก่อนมาอย่างยาวนาน ทักษะในการตีเหล็ก, ฟอกหนังและตัดเย็บของลู่หยางก็พัฒนามาจนถึงระดับชำนาญ และถึงแม้ฝีมือของเขาจะสู้เหล่าบรรดาปรมาจารย์ไม่ได้ แต่การสร้างชุดคลื่นทะเลเลเวล 1 แบบนี้ไม่ได้ถือว่าเป็นปัญหาสำหรับเขาเลย

ความพยายามไม่เคยทรยศใคร ไอ๊ยะ! พูดได้ดี 55555