บทที่ 231 หนี
โดย พาวิจิตร เมื่อ อาทิตย์, 06/02/2024 - 04:06
หมวดหนังสือ:
อาการของเรน่าทำให้ฉันต้องรีบโอบกอดและปลอบประโลมเธอ
ภาพความหวาดกลัวและดูสิ้นหวังของเรน่าทำให้ฉันรู้สึกสงสารเธอจับใจ เพราะถ้าเธอไม่เข้ามาช่วยฉันเธอก็คงไม่ตกอยู่ในสภาพแบบนี้...
“เรน่านี่เอลิซเอง ไม่เป็นไรนะ ใจเย็น ๆ ก่อน ตั้งสติก่อนนะเรน่า” ฉันที่ทั้งปลอบทั้งกอดพร้อมกับพูดเรียกสติเธอ
“ฮืออออ เอลิซ ฉันกลัว ฮือออ” เรน่าที่เมื่อตั้งสติได้แล้ว และเห็นว่าเป็นฉัน เธอก็ได้กอดฉันกลับพร้อมกับร้องไห้โฮออกมาทันที
- 👁️ ยอดวิว 277
