บทที่ 347: แม่ทัพทั้ง 7

ขณะนี้เลือดที่ถูกพัดพาไปพร้อมกับพลังปีศาจทั้งหมดไหลเข้าสู่คทาโดยที่หลิวอี้ไม่รู้สึกตัวแม้แต่น้อย

ระหว่างนั้นพวกอวี่โม่กลั้นใจมองดูคทาที่ดูดซับเลือดด้วยความตึงเครียด ในไม่ช้าแสงสีแดงจากคทาก็พุ่งขึ้นสู่ท้องฟ้า

แสงสีแดงที่แสบตาทำให้ทุกคนในที่เกิดเหตุต้องหรี่ตาลง ส่วนคนที่อยู่ใกล้ที่สุดอย่างหลิวอี้ถึงกับต้องยกมือขึ้นบังดวงตาสีแดงฉานของตัวเอง

ทันใดนั้นคทาก็ปลดปล่อยพลังอันแข็งแกร่งออกมา ซึ่งมันหนักหน่วงกว่าก่อนหน้าหลายเท่า

บึ้ม!