บทที่ 153 จะไม่มีวันเสียใจ

เมื่อการพร่ำบอกรักด้วยลิ้นร้อนจบลง เราสองคนก็พากันลงไปนั่งกึ่งนอนกอดก่ายกันบนเตียงผ้าใบขนาดใหญ่ที่ทางลูกน้องของเขาเตรียมไว้ให้ ในขณะที่แสงตะวันก็ลับตาหายไปตั้งนานแล้ว คงเหลือไว้เพียงแสงดาวระยิบระยับพร่างพราวเต็มท้องฟ้าดูสวยงาม

 

ในขณะที่ฉันกำลังดูดาวบนท้องฟ้าอย่างเพลิดเพลิน ก็ได้มีเสียงที่เหมือนกับเสียงยิงอะไรสักอย่างดังขึ้นมา

 

ปุ้ง! ปัง! ปุ้ง! ปัง!

 

และในวินาทีที่ฉันกำลังอยู่ในภวังค์ความสงสัย คำตอบก็กระจ่างชัดขึ้นบนท้องฟ้าที่ตอนนี้กำลังมีแสงสีละลานตาเต็มท้องฟ้าไปหมด

 

“ว้าววว สวยจังเลยค่ะเฮีย” ฉันที่ลุกขึ้นมานั่งมองภาพการแสดงพลุที่เกิดขึ้นตรงหน้าด้วยความตื่นเต้น

 

เขาส่งยิ้มกลับมาให้ฉันทั้งที่ยังนอนหนุนมือตัวเอง ก่อนจะทำหน้าทำตาพยักพเยิดให้ฉันหันกลับไปมองสิ่งที่อยู่บนท้องฟ้าต่อ

 

ปุ้ง! ปัง! (พลุแตกกระจายเป็นรูปหัวใจ)

 

“เป็นรูปหัวใจด้วยค่ะเฮีย” ฉันที่ยังคงตื่นเต้นมองตาไม่กะพริบ

 

ปุ้ง! ปัง! (พลุแตกกระจายเป็นรูปกามเทพยิงลูกศร)

 

“ว้าววว สุดยอดเลยค่ะเฮีย” ภาพตรงหน้าทำให้ฉันตื่นตาตื่นใจมาก

 

ปุ้ง! ปัง! (พลุแตกกระจายเป็นรูปอักษร L O V E ตามลำดับ)

 

ฉันที่ยิ้มแก้มปริเมื่อได้เห็นพลุที่แปลเป็นอักษรบอกรัก

 

ปุ้ง! ปัง! ปุ้ง! ปัง! ปุ้ง! ปัง!

 

พลุที่ยังคงถูกส่งออกมาอย่างต่อเนื่องมากมายหลายต่อหลายลูก พร้อมกับแตกกระจายสื่อเป็นภาพความหมายที่เต็มไปด้วยความรัก

 

ฉันเพลิดเพลินกับการแสดงพลุ จนมาถึงลูกสุดท้าย...

 

ปุ้ง! ปัง! (พลุแตกกระจายเป็นคำว่า Marry Me)

 

ฉันมองคำที่อยู่บนฟ้านั้นด้วยสายตาที่เปี่ยมไปด้วยความสุข รอยยิ้มกว้างผุดขึ้นบนใบหน้าหวาน ก่อนที่จะสะดุ้งเล็กน้อย เนื่องจากถูกคนที่นอนอยู่ด้านข้างลุกขึ้นมาสวมกอดจากทางด้านหลัง

 

แม้ว่าแสงสุดท้ายจากพลุจางหายไปแล้ว แต่ทว่า...ภาพความทรงจำและความสุขที่ฉันได้รับยังอยู่อบอวลอยู่รอบกาย

 

“ไม่ว่าจะอีกกี่ครั้ง เอลิซก็จะเป็นคนเดียวที่เฮียอยากแต่งงานด้วยนะคะ” เสียงทุ้มนุ่มกระซิบแผ่วเบาเข้าที่ใบหู เรียกความกระเส่าให้ร่างสาวสะท้านในทันที

 

ดวงหน้าเนียนใสที่อยู่ภายใต้แสงจันทร์ กลับส่องประกายความปีติที่เอ่อล้นในหัวใจให้เปล่งประกายออกมาทางใบหน้า รอยยิ้มหวานที่มักจะสะกดสายตาผู้คนให้หยุดมองปรากฏขึ้นและมอบให้แต่เขาเพียงผู้เดียวในค่ำคืนนี้

 

“ไม่ว่าเฮียจะขอเอลิซอีกกี่รอบ เอลิซก็ยังคงให้คำตอบเดิมเสมอไม่มีวันเปลี่ยนค่ะ” ฉันยกมือที่มีแหวนขึ้นมา พร้อมกับตอบกลับเขาไปด้วยความรู้สึกที่มาจากหัวใจของฉันจริง ๆ

 

เราสองคนต่างคนต่างส่งยิ้มละมุนให้แก่กัน ก่อนที่เราจะนั่งกอดกันและใช้เวลาตรงนั้นอย่างเนิ่นนาน ด้วยความรู้สึกที่อยากจะตักตวงความสุขนี้ไว้ ไม่อยากจะให้มันหมดไป...

 

หาววววว ~~

 

ลมที่พัดเย็นโชยมา บวกกับความเหนื่อยล้าที่ได้เจอะเจอมาตลอดทั้งวัน ทำให้บัดนี้ดวงตากลมโตเริ่มปรือ ความง่วงเริ่มเข้าครอบงำจนหัวทุยเข้าซบอกแกร่งอย่างต้องการหาความอบอุ่น

 

“ง่วงแล้วหรือคะ” เสียงทุ้มทรงเสน่ห์เอ่ยถามเมื่อเห็นอากัปกิริยาของฉัน

 

ฉันพยักหน้าน้อย ๆ เป็นคำตอบ พร้อมกับขยับตัวซุกเข้าหาคนร่างโตด้วยความรู้สึกที่ต้องการที่อบอุ่นและปลอดภัย จากนั้นก็ค่อย ๆ ปิดเปลือกตาที่เหนื่อยล้าลง

 

ลมหายใจที่ผ่อนเข้าออกอย่างสม่ำเสมอบ่งบอกได้ดีว่าคนในอ้อมกอดของเขาตอนนี้กำลังดำดิ่งเข้าสู่ห้วงนิทราแล้ว เขาที่เฝ้ามองคนใต้ร่างด้วยความรู้สึกเอ็นดูรักใคร่ตัดสินใจอุ้มช้อนตัวเธอขึ้นในท่าเจ้าสาว เพื่อพาเธอผู้เป็นที่รักสุดหัวใจของเขาเดินกลับไปยังห้องนอนของเรา...

 

เขาที่ค่อย ๆ วางฉันลงอย่างแผ่วเบาบนที่นอนนุ่ม และแม้ว่าการกระทำของเขาจะนุ่มนวลแค่ไหน แต่นั่นมันก็ทำให้ฉันรู้สึกตัวขึ้นมาอยู่ดี เปลือกตาที่ปิดอยู่ก่อนหน้านี้ลืมขึ้นเพื่อสำรวจสถานที่ที่คุ้นเคย

 

“อ้าว นี่เฮียทำให้เอลิซตื่นหรือเปล่าคะ” เขาเอ่ยถามด้วยสีหน้าเป็นกังวล

 

ฉันส่ายหน้าเบา ๆ ให้เป็นคำตอบ ก่อนจะใช้มือขยี้ตาเล็กน้อยเพื่อปรับโฟกัส

 

“นอนต่อเถอะค่ะ หรือว่าอยากจะอาบน้ำไหม เดี๋ยวเฮียไปเตรียมน้ำอุ่นไว้ให้” เขาเอ่ยบอกด้วยท่าทางที่ละมุน จนทำให้ฉันอดยิ้มให้กับความใจดีของเขาไม่ได้ (อร๊ายยยย สามีใครเนี้ยน่ารักที่สุดในโลกเลย ^///^)

 

“งั้นเดี๋ยวเอลิซอาบน้ำก่อนดีกว่าค่ะ เริ่มเหนียวตัวแล้วด้วย รบกวนเฮียเตรียมน้ำอุ่นไว้ให้ด้วยนะคะ” ฉันเอื้อมมือจับไปที่แก้มของเขา เอ่ยบอกพร้อมกับยิ้มกว้างไปให้เขา

 

“ได้คร้าบบบ คุณเมียคนสวย” เขาที่เอื้อมมือมาบีบที่แก้มของฉันเบา ๆ ก่อนจะรีบเดินไปยังห้องน้ำเพื่อเตรียมน้ำอุ่นให้ฉันทันที

 

ฉันยิ้มตามร่างสูงนั้นไปด้วยหัวใจที่เปี่ยมล้นไปด้วยความสุข พร้อมกับความรู้สึกที่คิดไม่ผิดจริง ๆ ที่ตัดสินใจเลือกที่จะอยู่กับเขา ก่อนที่ตัวเองจะไม่ลืมที่ยกมือข้างที่ประดับด้วยแหวนเพชรขึ้นมาเชยชมหลายต่อหลายครั้งอย่างไม่รู้เบื่อ

 

ผ่านไปสักพักเขาก็ได้เดินออกมาจากห้องน้ำ หลังจากที่เตรียมน้ำอุ่นให้ฉันเสร็จเรียบร้อยแล้ว

 

“น้ำอุ่นพร้อมแล้วครับ เมียรักของเฮีย” เขาที่ทำท่าทางผายมือคล้ายกับเจ้าชายที่กำลังจะเชิญเจ้าหญิงไปเต้นรำ

 

ฉันหัวเราะเบา ๆ ให้กับท่าทางตลกของเขา ก่อนจะลุกขึ้นเพื่อจะไปเตรียมตัวอาบน้ำ และในขณะที่ฉันกำลังเดินผ่านเขา...

 

“เฮีย...เอ่อ...ไม่อาบน้ำด้วยกันหรอค่ะ” ฉันที่เอ่ยปากชวนเขา ทั้งที่ตัวเองก็รู้สึกกระดากใจอยู่เหมือนกัน

 

ส่วนปฏิกิริยาคนตัวโตที่ดูท่าจะดีใจมากที่ฉันเอ่ยปากชวน ถึงกับรีบจับเสื้อตัวเองเตรียมจะถอดเสียเดี๋ยวนั้น ก่อนที่เขาจะชะงักงันเหมือนฉุกคิดอะไรบางอย่างขึ้นมาได้ จากนั้นเขาก็หยุดการกระทำนั้นลง จนฉันรู้สึกแปลกใจ

 

“เฮียว่าเดี๋ยวเฮียอาบทีหลังดีกว่า เอลิซไปแช่น้ำให้สบายเถอะ เหนื่อยมาทั้งวันแล้วด้วย อีกอย่างถ้าขืนเฮียอาบด้วยนะ เอลิซน่าจะเหนื่อยกว่าเดิมนะเฮียว่า” เขาพูดในสิ่งที่ตัวเองคิดมาอย่างถี่ถ้วนแล้ว ก่อนที่จะไม่วายเอ่ยแซวให้ฉันหน้าแดงก่ำขึ้นมาอีกรอบ

 

 ฉันที่ไม่ได้อยากเซ้าซี้เขาอีก เพราะอีกอย่างฉันก็รู้สึกอายที่อยู่ดี ๆ ก็ไปเอ่ยปากชวนเขาให้มาอาบน้ำด้วย ก็ได้แต่รีบเดินไปทันทีเพื่อหนีอาย

 

ส่วนเขาที่แม้จะได้แค่มองตามร่างบางไปด้วยความเสียดาย แต่นั่นก็เป็นสิ่งที่เขาได้ตัดสินใจดีแล้ว

 

เนื่องจากเขาที่แม้ว่าอยากจะกลืนกินเธอ อยากจะกอดรัดเธอให้หนำใจ แต่กลับต้องเก็บความต้องการนั้นไว้ เนื่องจากเพราะเหตุการณ์หลาย ๆ อย่างในวันนี้ เขารู้ดีว่ามันทำให้เธอเหนื่อยล้าอยู่มาก และเขาก็ไม่อยากที่จะทำให้เธอต้องเหนื่อยกายใจอีก

 

เพราะนับตั้งแต่ที่เธอตกลงที่จะเป็นภรรยาของเขา แม้กระทั่งก่อนหน้านี้ที่เธอยอมอยู่ด้วยกันกับเขาแล้ว เขาได้สัญญากับตัวเองเอาไว้ว่าเขาจะทะนุถนอมเธอ จะรักเธอ จะมองความรู้สึกและความต้องการของเธอเป็นอันดับแรก เขาจะทำให้เธอภูมิใจที่ยอมเป็นเมียของคนอย่างเซบาสเธีย ธิพัฒน์เดชะไพศาล และเธอจะไม่มีวันเสียใจที่มีคนอย่างเขาเป็นผัว...