บทที่ 90 คำตอบของความไม่แน่ใจ

--- เซฟ Talk ---

 

ในที่สุดผมก็ถามประโยคที่ติดอยู่ในใจผมมาตลอดออกไป เธอจะรู้บ้างไหมว่าผมรู้สึกประหม่าแค่ไหน กว่าที่จะตัดสินใจพูดออกไป

 

แต่แล้ว! เธอก็นิ่ง เธอนิ่งใช้ความคิดเงียบๆ อยู่นานโดยที่ไม่ได้ให้คำตอบกับผม จนผมต้องกระตุ้นด้วยการหอมไปที่ศีรษะทุยของเธอเบาๆ จนทำให้เธอหลุดออกจากภวังค์ความคิด

 

เธอเงยหน้าขึ้นมามองพินิจพิจารณาใบหน้าอันหล่อเหลาของผมอยู่นาน โดยที่ใจผมก็เต้นตึกตักรอฟังคำตอบอย่างใจจดใจจ่ออยู่นั้น ก่อนเธอจะโน้มตัวลงมาจุมพิตที่ริมฝีปากผมอย่างแผ่วเบา ดวงใจที่เต้นระรัวของผมกระตุกวูบแทบจะหยุดเต้นลงทันที

 

เพราะผมรู้ดี...การทำแบบนี้คือคำตอบของความไม่แน่ใจของเธอ!

 

เธอไม่อยากตอบคำถามนี้ หรือเธอไม่มีคำตอบให้ผม แต่ไม่ว่าจะเป็นเหตุผลใด มันก็ทำให้ผมเจ็บปวดอยู่ดี ผมหลับตาพริ้มรับรสหวานคล้ายน้ำตาลไหม้ที่มาจากริมฝีปากอวบอิ่มของเธอ

 

หวาน...แต่มันช่างขมคอเหลือเกิน...

 

เปลือกตาที่ปิดลงเหมือนไม่อยากรับรู้ความรู้สึกอันขมขื่น จนทำให้หางตาชื้นไปด้วยน้ำใส ผมได้แต่ปลอบใจตัวเองว่าไม่เป็นไร ผมรอได้ ไม่ว่าจะนานแค่ไหนผมก็จะรอ ผมจะรอว่าสักวันเธอจะบอกรักผม เหมือนกับที่ผมพร่ำบอกรักเธอ...

 

--- เอลิซ Talk ---

 

ฉันที่ซุกตัวอยู่ในอ้อมกอดเขาเนิ่นนาน ส่วนเขาก็ยังคงกระชับอ้อมแขนแน่นเหมือนกลัวว่าจะทำฉันจะหายไป ระหว่างเราไม่มีคำพูดใดๆ ออกจากปากของกันและกันอีก ต่างฝ่ายต่างอยู่ในห้วงความคิดของตัวเอง ต่างคนก็ต่างคิดในแบบของตัวเอง โดยที่ไม่ได้บอกให้กันและกันได้รับรู้

 

“เอลิซไปอาบน้ำก่อนดีกว่าค่ะ เฮียนอนก่อนแล้วกันนะ” ฉันที่หยัดตัวลุกนั่งเอ่ยบอกโดยที่ไม่ได้หันไปมองหน้าเขา เพราะฉันเองก็ไม่อยากเห็นแววตาเศร้าของเขาที่อาจจะทำให้ฉันร้องไห้

 

“ไปอาบพร้อมกันเลยดีไหม...หืมมม” เขาที่พยายามปรับน้ำเสียงให้กลับมาเป็นปกติ แต่ยังคงมีความสั่นเครืออยู่ในนั้น

 

ฉันสูดหายใจลึกๆ ก่อนจะพยักหน้าให้เขาเบาๆ

 

เขาที่กำลังอยู่ในภวังค์ความเศร้า เมื่อเห็นฉันพยักหน้าตอบรับโดยที่ไม่ปฏิเสธใดๆ ก็เบิกตากว้างเด้งลุกขึ้นมานั่งด้วยความดีใจ ที่ปกติฉันจะปฏิเสธเขาแทบทุกครั้ง

 

“จริงหรอค่ะ เอลิซให้เฮียไปอาบน้ำด้วยจริงๆ หรอ” เขาตาโตเอ่ยถามย้ำด้วยความดีใจ (แหมมม...อิเฮียพอเรื่องหื่นนี่ปรับอารมณ์แทบไม่ทันเลยนะ...ชิ)

 

ฉันก้มหน้างุดด้วยความอาย (โอ๊ยยยย ยัยเอลิซ อะไรดลใจให้แกพยักหน้าเนี้ย...หึ)

 

เขาไม่รอช้าเหมือนกลัวว่าฉันจะเปลี่ยนใจ รีบช้อนร่างฉันลอยละลิ่วเดินไปยังห้องน้ำที่อยู่ในห้องลับทันที

 

ด้วยขนาดห้องน้ำที่ถูกดัดแปลงขึ้นมาอีกที จึงทำให้ห้องมีขนาดเล็กลงจนทำให้เมื่อเข้ามาพร้อมกันสองคน ก็ต้องยืนเบียดเสียดกัน

 

เขาวางฉันลงเพื่อให้ฉันยืนได้ถนัด สภาพของฉันที่ยืนตัวโป๊เปลือยเริ่มรู้สึกหน้าร้อนผ่าวขึ้นมาทันทีที่ถูกสายตาคมจับจ้องไปทั่วร่าง เพราะถึงแม้ว่าเขาจะเห็นร่างกายของฉันหมดทุกซอกทุกมุมทุกสัดส่วนไม่รู้กี่ครั้งต่อกี่ครั้งแล้วก็ตาม ฉันก็ยังไม่รู้สึกชินกับสายตาทรงเสน่ห์คู่นั้นอยู่ดี

 

เนื่องจากขนาดห้องน้ำที่ไม่ได้กว้างมากนัก จึงทำให้บัดนี้ตัวฉันถูกเขายืนคร่อมร่างเอาไว้ มือหนาทั้งสองข้างถูกยืดออกมาเท้าไปที่ผนัง ฉันที่ยืนอยู่ระหว่างกลางแขนแกร่งได้แต่ยืนงันงกยกมือขึ้นมาปิดไปตามส่วนเว้าส่วนโค้งของตัวเองแก้เขิน

“ฮะ...เฮียออกไปเลยนะ ห้องน้ำมันแคบแล้วเห็นไหม” ฉันก้มหน้าไม่กล้าสบตาเขา จึงไม่รู้เลยว่าแววตาเศร้าเมื่อครู่ได้แปรเปลี่ยนเป็นหื่นกระหายไปเรียบร้อยแล้ว

 

“ฆ่าเฮียให้ตายเฮียก็ไม่ออก” เขาเอ่ยทักท้วงขึ้นมาทันทีด้วยท่าทางที่ไม่ยินยอม

 

ฉันที่ได้แต่ก้มหน้างุด ทำตัวไม่ถูกไม่กล้าเงยหน้าขึ้นไปมองคนตรงหน้าเลย และเขาที่พยายามโน้มตัวเข้ามาใกล้ขึ้นเรื่อยๆ ฉันจึงทำได้เพียงยกมือขึ้นดันหน้าอกแกร่งเขาเอาไว้

 

ฟอด~~

 

ใบหน้าคมก้มลงมาฉกเอาความหอมจากแก้มสาวไปเสียฟอดใหญ่

 

“เรามาอาบน้ำด้วยกันนะคะ” เขาเอ่ยกระซิบที่ข้างหูด้วยน้ำเสียงเซ็กซี่ จนฉันเผลอหลงใหลพยักหน้าตอบรับกลับไป

 

ซู่~~

 

ฝักบัวที่ปล่อยสายน้ำสาดซัดไล่ลงไปตามเนื้อสาวและกายหนุ่มจนร่างทั้งสองเปียกปอน ภายใต้สายน้ำที่ไหลลงมานั้นสองร่างที่กำลังเบียดเสียดได้ลากมือลูบไล้ไปตามเรือนร่างของกันและกัน ความร้อนที่มาจากสายน้ำอุ่นจึงไม่อาจสู้ความร้อนรุ่มที่กำลังพลุ่งพล่านอยู่ภายในร่างกายของหนุ่มสาวได้เลย

 

มือหนาโอบกอดเอวบางเข้าประชิดแนบร่างแกร่ง แล้วใช้มืออีกข้างเชยคางมนของใบหน้าหวานขึ้นมา ก่อนจะจ้องเข้าไปในดวงตากลมโตสุกใสแสนเสน่ห์ที่เป็นเหมือนมนต์สะกดทุกครั้งยามที่เขาได้มองมัน

 

ริมฝีปากสาวเผยอออกเล็กน้อยเพียงเพื่อต้องการระบายความร้อนรุ่มที่อยู่ในกาย แต่กลับกลายเป็นสิ่งที่ดูเย้ายวนเชิญชวนให้ชายหนุ่มละเลียดชิมอยากจะประทับริมฝีปากลงบนนั้น

 

เขาชอบริมฝีปากอวบอิ่มน่าจุ๊บนี้อยู่แล้ว ดังนั้นเขาจึงไม่รอบช้าที่จะตอบรับการเชิญชวน ปากหนาเข้าประทับรอยจูบที่ริมฝีปากสวย ก่อนที่จะค่อยๆ แทรกเรียวลิ้นอุ่นเข้าไปสำรวจถึงความหวานรสชาติที่แสนคุ้นเคย

 

ลิ้นเล็กไม่รอช้าตอบสนองต้อนรับแขกกลับทันทีที่เข้ามาด้วยความเต็มใจ สองลิ้นโรมรันตวัดรัดเกี่ยวหยอกล้อกันไปมา ทั้งสองรับรู้ได้ว่าทุกนาทีเต็มไปด้วยความสุขสมที่เอ่อล้นอยู่ภายในใจที่ได้ ความสุขที่ได้แลกเปลี่ยนสารให้ความหวานแก่กันและกัน จนไม่สามารถบรรยายออกมาเป็นคำพูดได้เลย

 

มือที่เคยดันหน้าอกแกร่งเนื้อแน่นของเขาเอาไว้ในตอนแรก ค่อยๆ แปรเปลี่ยนเลื่อนไปคล้องคอเขาตั้งแต่เมื่อไรไม่รู้ โดยที่ปากร้อนของทั้งสองยังคงประกบดูดดื่มความหวานของกันและกันอย่างเนิ่นนาน จนไม่อยากที่จะต้องผละออกจากกัน และถ้าไม่กลัวว่าเนื้อตัวจะเปื่อยเพราะน้ำที่ราดตัวผ่านเป็นเวลานาน ทั้งสองก็คงอยากที่จะโอบกอดกันและกันอยู่อย่างนี้ไปตลอด

 

ทั้งสองค่อยๆ ถอนริมฝีปากออกจากกันด้วยความเสียดาย ต่างส่งยิ้มให้แก่กัน และจ้องมองกันและกันด้วยความลึกซึ้ง โดยที่ไม่มีใครได้พูดอะไรออกไป

 

เพียงแต่ภายในใจของแต่ละคนนั้น กลับมีความรู้สึกที่เหมือนกันคือ ‘รัก’

 

โดยที่เขาก็หวังไว้ลึกๆ เช่นกันว่าจะได้ยินคำนั้นจากปากของเธอ