ได้สามีสมใจ

เตียวเฟยหลิว ลูกสาวคนเดียวของตำหนักนักฆ่าเมฆาดับ ตกหลุมรัก ชิวกัง ขุนนางขั้นห้ากรมโยธาผู้แสนหล่อเหลาและอ่อนโยนเข้าให้  นางทำทุกวิธีทางเพื่ออ่อยเขา กระทั่งชายผู้ไม่ทันกับเล่ห์เหลี่ยมสตรีตกหลุมรักนางเข้าจนได้

เตียวหย่งไจ้ผู้เป็นพ่อ เมื่อรู้ว่าลูกสาวทำอะไรลงไปก็คัดค้านหัวชนฝา  เขามีลูกสาวเพียงคนเดียวไว้สืบทอดตำหนักที่สร้างมากับภรรยาอย่างยากลำบาก  นางจะมีสามีอ่อนแอและหน่อมแน้มแบบนี้น่ะหรือ  เขารับไม่ด๊ายยยยย

เจียวไฉ่หลานผู้เป็นภรรยา  หลังฟังสามีพร่ำบ่นจนปวดประสาท  นางเพียงเอ่ยเอื้อนกลับไปหาสามีประโยคเดียวว่า

“เจ้าเฒ่าน่าตาย แล้วใครกันตามใจลูกจนเสียคน  ข้าบอกเจ้านานแล้วให้สั่งสอนนางให้ดี แล้วทีนี้เจ้าจะพูดมากให้ข้ารำคาญทำไม ฮึ่ย”

เตียวหย่งไจ้เมื่อเห็นภรรยารักชักจะโกรธจริงกลับไม่กล้าหือ  เขากลัวต้องออกไปนอนนอกห้องที่สุด  การนอนกอดภรรยา เป็นสิ่งสำคัญมากกว่าลูกสาวเจ้าเล่ห์มากนัก  ใครใช้ให้ตอนเด็ก ๆ นางช่างออเซาะและฉอเลาะเรียกเขาท่านพ่อเจ้าคะ ท่านพ่อเจ้าขาตลอดเวลาเล่า  เขาที่ไม่อยากให้ภรรยารักเจ็บปวดจากการคลอดลูกจึงยอมตัดใจมีนางเป็นลูกสาวคนเดียว  ทั้งที่เขาก็สั่งสอนเรื่องทุกอย่างให้  ไหนจะวรยุทธอันล้ำเลิศที่นับว่าไม่เป็นสองรองใครอีก  แต่ลูกสาวตัวดี กลับเห็นหมูดีกว่าเสือ  เขาที่อุตส่าห์มองสามีในอนาคตให้ลูกเป็นแม่ทัพใหญ่ผู้หล่อเหลา  ตอนนี้กลับกำลังจะได้ว่าที่ลูกเขยเป็นขุนนางขั้นห้ากระจอก ๆ เสียนี่ ฮือ~~ นางช่างเป็นลูกบังเกิดเกล้าของเขาจริง ๆ

หลังปลอบประโลมภรรยาจนหายโกรธ  เขาบอกพ่อบ้านเตรียมสินเดิมเพื่อนำส่งลูกสาวพร้อมเข้าร่วมงานแต่งในอีกสามวันที่จะถึงทันที  ในเมื่อไม่เชื่อฟังพ่อ  เจ้าก็เอาสินเดิมไปแค่พอกินก็แล้วกัน หึ

เจียงไฉ่หลานได้แต่หมั่นไส้ผู้เป็นสามี  ไอ้ที่ตะโกนปาว ๆ ว่าจะให้สินเดิมลูกสาวแค่พอกินนั่นน่ะ นางล่ะอยากจะเอาไม้ฟาดปากเสียจริง ๆ แค่พอกินของสามีนางคนเดียว  แต่คนอื่นกินใช้ทั้งชาติก็ยังไม่หมดน่ะสิ  มีอย่างที่ไหน ให้ร้านค้าทั่วแคว้นไปหนึ่งส่วน  แค่หนึ่งส่วนก็มากกว่า 20 ร้านแล้ว  ไหนจะกล่องเครื่องประดับกับเสื้อผ้าเกือบสามสิบกล่องนั่นอีก  นี่น่ะหรือแค่พอกินของเขา  อ้อ อย่าได้ถามถึงกล่องเงินหีบนั้นเลยเถอะ  นางคาดว่าไม่ต่ำกว่าหนึ่งแสนตำลึง  นางเห็นแวบ ๆ ว่าเขาแอบยัดแต่ตั๋วแลกเงินหนึ่งหมื่นตำลึงลงไปน่ะสิ  ฮึ ไอ้แก่ปากอย่างใจอย่าง

สามวันต่อมา งานแต่งงานถูกจัดขึ้นที่จวนตระกูลชิวของเจ้าบ่าว  เขาที่เพิ่งเคยพบพ่อตากับแม่ยายครั้งแรก ยังตกตะลึงกับความเยาว์วัยและหน้าตาดีของพวกเขา  ไม่น่าแปลกใจที่ภรรยาเขาจะสวยน่ารักได้ขนาดนี้  เขาดีใจที่ท่านพ่อท่านแม่เขาไม่รังเกียจนางตั้งแต่แรก  เขาบังเอิญช่วยนางตอนสลบจากอาการบาดเจ็บในระหว่างทางไปราชสำนักช่วงก่อนรุ่งสาง  ใครใช้ให้บ้านเขาไกลที่สุดกันเล่า  เขาจึงต้องออกจากบ้านก่อนใครทุกวัน

เขาเองก็ไม่คิดมาก่อนว่านางจะยอมรับคำขอแต่งงานของเขาเสียด้วยซ้ำก่อนหน้านี้  ครอบครัวเขามาจากชนบท  และเพิ่งมารับตำแหน่งที่กรมโยธาได้ไม่ถึงครึ่งปี  ครอบครัวเขาไม่มีเงินถุงเงินถังเหมือนขุนนางคนอื่นแต่แรก  จึงทำได้แค่นำเงินเก็บมาซื้อบ้านหลังเล็ก ๆ ติดขอบประตูเมืองทิศใต้แทน

เจียงไฉ่หลานที่เพิ่งเคยพบและสนทนากับลูกเขยและครอบครัวเป็นครั้งแรก  นางชอบใจพวกเขาไม่น้อย  มิน่าเล่า ลูกสาวตัวแสบจึงอยากได้ลูกเขยคนนี้นัก  พวกเขาเป็นคนซื่อสัตย์จริงใจเสียจนน่ากลัวว่าจะมีคนเอาเปรียบน่ะสิ  นางที่เลี้ยงลูกสาวเองกับมือ  มีหรือจะไม่รู้ว่าลูกสาวไม่ชอบผู้ชายกักขฬะในตำหนักพวกนั้น  นางชอบคนสะอาดสะอ้านและสุภาพเหมือนลูกเขยนางตอนนี้นี่แหละ  นับว่านางเลือกได้ดีไม่น้อย  ส่วนสามีนางน่ะเหรอ  หลังเจอความซื่อเข้าขั้นบื้อของคนบ้านนี้  เขาได้แต่กลืนคำพูดไม่ดีที่เตรียมไว้ลงท้องไปเสียหมด  ถึงบางครั้งสามีนางจะบ้าบอไปบ้าง แต่เขาก็ยังคงรู้ดีรู้ชั่วอยู่ไม่น้อย

วันต่อมาตอนคารวะน้ำชาญาติผู้ใหญ่  เตียวหย่งไจ้ยังมอบซองหนาที่มีตั๋วเงินไม่น่าต่ำกว่าหมื่นตำลึงให้ลูกเขยด้วย  ทำเอาภรรยาหมั่นไส้แล้วหยิกเขาจนเนื้อเขียว  เขาได้แต่นึกในใจว่า  ภรรยาใจร้ายกับเขาได้ยังไง  ในเมื่อกะหล่ำปลีเขาถูกหมูกินไปแล้ว เขาก็ได้แต่ต้องเลี้ยงดูหมูให้อ้วนพีสิ ใช่ไหม?

พ่อตาแม่ยายที่มีงานมากมายรีบขอตัวลาบ้านลูกเขย  พวกเขาไม่ได้ถามว่าครอบครัวสะใภ้ทำสิ่งใด  เพียงขอให้พ่อตาแม่ยายวางใจว่าพวกเขาจะดูแลนางเหมือนลูกสาวคนหนึ่งเท่านั้น  ฝ่ายลูกสาวตัวดีได้แต่แสร้งร้องไห้แสดงละครให้บ้านสามีรักเอ็นดู  ทำเอาเตียวหย่งไจ้ถึงกับอยากลงแส้ลูกสาวจอมเสแสร้ง  เขามีหรือจะไม่รู้เรื่องน้ำตาจระเข้ของนาง  นางมักใช้การแสดงนี้กับคนอื่นมาตลอด  ส่วนที่บ้านน่ะหรือ หึ นางทำตัวอย่างกับราชินีที่คอยชี้นิ้วสั่งคนทั้งวันเชียวล่ะ  คนอย่างนางเคยกลัวใครที่ไหนกันเล่า  เฮ้อ  เวรกรรมของเขาจริง ๆ รีบพาภรรยากลับบ้านดีกว่า  อยู่นานไปเดี๋ยวนังหนูขอเงินเพิ่มอีกจะยุ่ง

เมื่อเห็นรถม้าของพ่อกับแม่พร้อมผู้คุ้มกันกลับไปแล้ว  เตียวเฟยหลิวถึงกับตะโกนขึ้นในใจว่า

“ในที่สุด ข้าก็ได้สามีสมใจ!!!”