ตอนที่ 805 ข้อกำหนดคือความเร็ว

“ตามมานี่” ฮัวหยูตงกล่าวด้วยรอยยิ้มขณะนำเซี่ยเฟยเดินเข้าไปภายในป่า

หลังจากเดินตามเส้นทางอันมืดมิดไปจนถึงขอบหน้าผา ฮัวหยูตงก็เดินนำชายหนุ่มเข้าไปภายในถ้ำแคบ ๆ ที่มีขนาดเพียงแค่ประมาณ 20 ตารางเมตร

ในระหว่างที่ชายหนุ่มก้าวเท้าเดินเข้าไปภายในถ้ำ เขาก็สัมผัสได้ถึงความรู้สึกแปลก ๆ คล้ายกับว่าเขาได้เดินทางในประตูมิติ จนทำให้ร่างกายของเขาขนลุกขึ้นมาอย่างไม่ทราบสาเหตุ

“หือ?” เมื่อชายหนุ่มมองไปยังภาพตรงหน้าอีกครั้ง เขาก็ได้พบว่าถ้ำแห่งนี้มันไม่ใช่ถ้ำแคบ ๆ อีกต่อไป แต่มันเป็นถ้ำขนาดใหญ่ซึ่งมีท้องฟ้าจำลอง, ดวงอาทิตย์เทียมและมีพื้นที่ไม่น้อยกว่า 10,000 ตารางเมตร

“สิ่งที่นายเห็นจากด้านนอกเป็นเพียงแค่ภาพลวงตา ที่จริงแล้วสถานที่แห่งนี้ได้รับการดัดแปลงของกฎมิติจากเพื่อนของฉันเอง เพื่อที่ฉันจะได้เอามันไว้สร้างค้อนรวมศูนย์โดยเฉพาะ” ฮัวหยูตงกล่าวอย่างภาคภูมิใจ

เซี่ยเฟยพยักหน้ารับอย่างเข้าใจ และในฐานะที่ชายชราคนนี้เป็นนักประดิษฐ์ชั้นยอด มันจึงไม่ใช่เรื่องแปลกที่เขาจะมีสหายที่เก่งกาจเป็นที่รู้จักอย่างมากมาย เมื่อฮัวหยูตงร้องขอความช่วยเหลือออกไปมันจึงมีคนมาดัดแปลงถ้ำแห่งนี้ให้กับเขา

“เอาล่ะพื้นที่ในการสร้างค้อนรวมศูนย์ก็ถูกเตรียมเอาไว้แล้ว สิ่งเดียวที่ยังขาดไปในตอนนี้คือวัตถุดิบที่ฉันขอให้นายไปรวบรวมมา” ฮัวหยูตงกล่าวพร้อมกับเผยรอยยิ้มออกมาอย่างเจ้าเล่ห์

เซี่ยเฟยยื่นมือออกไปใช้นิ้วสัมผัสกับแหวนมิติเบา ๆ ก่อนที่เขาจะนำวัตถุดิบทุกชิ้นสำหรับการสร้างค้อนรวมศูนย์ออกมากองอยู่ตรงหน้าของฮัวหยูตง

ชายหนุ่มพยายามเลือกวัตถุดิบที่มีคุณภาพสูงที่สุดเท่าที่เขาจะหาได้แล้ว การพยายามรวบรวมวัตถุดิบพวกนี้มามันก็ทำให้เขาต้องใช้เงินออกไปจำนวนไม่น้อยเลย

“ผมได้รวบรวมวัตถุดิบทุกชิ้นมาให้กับผู้อาวุโสเรียบร้อยแล้วครับ แต่ดักแด้จักจั่นทองแดงเป็นวัตถุดิบที่หาได้ยากมาก ผมจึงหามันมาได้เพียงแค่ชิ้นเดียวเท่านั้น” เซี่ยเฟยกล่าว

“ชิ้นเดียว? ไหนฉันขอดูหน่อย” ฮัวหยูตงอุทานขึ้นมาพร้อมกับขมวดคิ้วคล้ายกับว่าเขาไม่พอใจอยู่เล็กน้อย

เซี่ยเฟยยื่นดักแด้จักจั่นทองแดงออกไปให้กับฮัวหยูตง ซึ่งในตอนแรกชายชราก็ตกตะลึงไปเล็กน้อย ก่อนที่เขาจะส่งเสียงหัวเราะออกมาดังลั่น

“นี่คือดักแด้จักจั่นทองแดงที่นายได้มางั้นเหรอ?!”

“มันมีปัญหาอะไรหรือเปล่าครับ?” เซี่ยเฟยกล่าวถาม

“ดักแด้จั๊กจั่นทองแดงชิ้นนี้มีความสมบูรณ์ดีมาก แต่รูปร่างของมันบิดเบี้ยวไปมากกว่าที่ควรจะเป็น หากเราใช้มันในการสร้างค้อนรวมศูนย์ มันจะก่อให้เกิดการเร่งปฏิกิริยาในรูปแบบที่ไม่แน่นอน หรือก็คือฉันไม่สามารถรับประกันได้เลยว่าค้อนรวมศูนย์ที่ถูกสร้างออกมามันจะมีหน้าตาเป็นยังไง” ฮัวหยูตงกล่าวด้วยรอยยิ้ม

“ถ้าเป็นเรื่องนั้นไม่จำเป็นจะต้องกังวลเลยครับ ไม่ว่ามันจะมีความเสี่ยงอะไรผมยินดีที่จะแบกรับความเสี่ยงทุกอย่างเอาไว้กับตัวเอง” เซี่ยเฟยกล่าวตอบ

“การเปิดใช้ค้อนรวมศูนย์จำเป็นจะต้องใช้พลังกฎปริมาณมหาศาล ตอนแรกฉันคิดจะขอความช่วยเหลือมาจากสหายระดับจักรพรรดิกฎของฉัน แต่ถ้าหากว่ามันมีความเสี่ยงในระหว่างการหลอมแบบนี้ ฉันก็คิดว่าเพื่อนของฉันคงจะไม่เสี่ยงเข้ามาร่วมทำงานกับเราด้วย” ฮัวหยูตงกล่าวอย่างกังวล

ขั้นตอนในการเติมพลังงานให้กับค้อนรวมศูนย์ก็มีความสำคัญมากด้วยเช่นกัน เพราะยิ่งผู้เติมพลังงานมีความแข็งแกร่งมากขึ้นเท่าไหร่ ระดับของสิ่งประดิษฐ์ที่ออกมาก็จะยิ่งแข็งแกร่งมากขึ้นเท่านั้น 

อย่างไรก็ตามชายชราคนนี้ก็ยังคงประเมินเซี่ยเฟยต่ำเกินไป เพราะเขาไม่รู้เลยว่าชายหนุ่มวางแผนที่จะใช้ความพิเศษของกฎแห่งความโกลาหลในการสร้างอาวุธที่แปลกประหลาดขึ้นมา

ครั้งล่าสุดในกระบวนการหลอมรวมค้อนรวมศูนย์เข้ากับบลัดบิวเทียส เซี่ยเฟยก็ได้เผลอนำกฎแห่งความโกลาหลเข้าไปในกระบวนการโดยไม่ได้ตั้งใจ แต่ผลลัพธ์ที่ออกมามันก็เป็นสิ่งที่เหนือเกินกว่าจินตนาการของทุกคน เพราะบลัดบิวเทียสได้รับการวิวัฒนาการจนกลายเป็นอาวุธที่สามารถดูดซับพลังงานของคนอื่นมาเก็บสะสมพลังงานภายในสมองของเขาได้

เซี่ยเฟยไม่ชอบการเดินตามเส้นทางของคนอื่นเป็นทุนเดิมอยู่แล้ว อาวุธสำหรับเขาจึงไม่เพียงแต่จะต้องเป็นอาวุธระดับสูงสุดเท่านั้น แต่มันจะต้องเป็นอาวุธที่มีเอกลักษณ์เฉพาะตัวอีกด้วย 

ด้วยเหตุนี้เพื่อให้บรรลุเป้าหมายที่ไม่เหมือนใคร เขาก็จำเป็นจะต้องเสี่ยงในระดับที่เหนือเกินกว่าคนอื่น ๆ ด้วยเช่นกัน เพราะถ้าหากว่าเขาไม่ได้ใช้วิธีการที่เป็นเอกลักษณ์ มันย่อมไม่มีทางที่เขาจะได้รับอาวุธที่เป็นเอกลักษณ์กลับมาด้วย

หลังจากพูดคุยกันเรียบร้อยแล้ว ฮัวหยูตงก็เก็บวัตถุดิบทุกชิ้นพร้อมกับเดินกลับไปยังบ้านของตัวเอง ซึ่งในระหว่างนั้นชายชราก็ดูเหมือนกับว่าเขากำลังคิดอะไรบางอย่างอยู่ภายในหัว

เนื่องมาจากว่าฮัวหยูตงไม่มีคนรับใช้อยู่ในบ้าน เซี่ยเฟยจึงเป็นคนที่ต้องคอยบริการชงชามาเสิร์ฟก่อนที่พวกเขาจะนั่งดื่มชากันภายใต้ต้นไม้ต้นใหญ่

นิ้วของชายชราเคาะลงบนโต๊ะพร้อมกับใช้ความคิดอย่างลึกซึ้ง เพราะถึงแม้ภายนอกเขาจะพยายามแสดงตัวว่าเขาเป็นคนที่มีความคุณธรรม แต่จริง ๆ แล้วเขาก็เป็นคนที่รักเงินไม่ต่างไปจากเซี่ยเหล่าสือเลย 

สาเหตุที่เขาตกลงช่วยเซี่ยเฟยนั่นก็เพราะว่าเขาหวังจะได้รับผลประโยชน์จากอีกฝ่ายด้วยเช่นกัน แต่น่าเสียดายที่ชายหนุ่มไม่สามารถหาดักแด้จักจั่นทองแดงมาตามจำนวนที่เขาต้องการได้

อย่างไรก็ตามเขาก็รู้ดีว่าดักแด้จักจั่นทองแดงเป็นวัตถุดิบที่หาได้ยากมากแค่ไหน การที่เซี่ยเฟยสามารถหาวัตถุดิบชิ้นนี้มาได้เพียงแค่ชิ้นเดียว มันก็น่าจะเป็นขีดจำกัดของอีกฝ่ายหนึ่งแล้ว

“เฮ้อ! การเร่งปฏิกิริยาของดักแด้จักจั่นทองแดงเพียงตัวเดียว มันอาจจะยังไม่พอ” ฮัวหยูตงจงใจถอนหายใจออกมาอย่างหนักและกล่าวขึ้นมาด้วยสีหน้าที่เต็มไปด้วยความลำบากใจ

“ผู้อาวุโส ผมบอกตามตรงเลยนะว่าดักแด้จักจั่นทองแดงเป็นวัตถุดิบที่หาได้ยากมาก มันพอจะมีวัตถุดิบอย่างอื่นที่ผมหามาทดแทนได้บ้างไหมครับ?” เซี่ยเฟยกล่าวถาม

“จะว่าไปมันก็มีของบางอย่างที่พอจะเอามาทดแทนได้บ้างเหมือนกัน แต่ของสิ่งนี้มันถูกเก็บเอาไว้ภายในบ้านศัตรูของฉัน ถ้าหากนายเอามันมาได้การสร้างค้อนรวมศูนย์คงจะไม่ใช่เรื่องยากลำบากมากเกินไป” ฮัวหยูตงกล่าวตอบเพราะเขารอคำถามนี้อยู่ก่อนแล้ว

เซี่ยเฟยย่อมรู้ดีว่าฮัวหยูตงกำลังพยายามถามหาราคาค่าจ้างจากเขา ท้ายที่สุดวัตถุดิบทุกอย่างที่เขาเตรียมมามันก็น่าจะเพียงพอสำหรับการสร้างค้อนรวมศูนย์แล้ว เพียงแต่เขายังไม่ได้หาค่าจ้างให้กับชายชราเพียงเท่านั้น

“ผู้อาวุโสเชิญพูดออกมาได้เลยครับว่าคุณอยากจะให้ผมไปทำอะไร?” เซี่ยเฟยกล่าวอย่างจริงจัง

“อย่าเลย ๆ เรื่องนี้มันอันตรายมาก แล้วฉันจะสั่งให้นายไปเผชิญหน้ากับอันตรายแบบนั้นได้ยังไง” ฮัวหยูตงกล่าวออกมาคล้ายกับว่าเขากังวลใจ แต่ในน้ำเสียงของชายชรามันกลับเต็มไปด้วยความยินดี

—

ไม่ว่ายังไงการจะขอให้คนอื่นทำอะไรให้เราสักอย่าง เราก็จำเป็นจะต้องจ่ายค่าตอบแทนที่เหมาะสมให้กับอีกฝ่ายด้วยเช่นกันหาก เซี่ยเฟยต้องการจะให้ฮัวหยูตงสร้างค้อนรวมศูนย์ให้กับเขา เขาก็จำเป็นจะต้องทำอะไรสักอย่างเพื่อให้ชายชรารู้สึกพึงพอใจ

หลังจากชายหนุ่มปรับเปลี่ยนการปลอมตัวอีกครั้ง เขาก็เดินทางเข้าสู่ประตูมิติเพื่อมุ่งหน้าตรงไปยังตำแหน่งที่ฮัวหยูตงมอบให้กับเขา

ภาพที่ปรากฏคือคลื่นขนาดยักษ์ที่กำลังซัดเข้าสู่ชายฝั่ง และมีเศษน้ำแข็งเป็นจำนวนนับไม่ถ้วนล่องลอยอยู่ในท้องทะเล

“นายควรจะถามเขาก่อนนะว่าเขาขอให้นายไปที่ไหน? เท่าที่ฉันฟังมาเกาะ ๆ นี้ก็ไม่น่าจะใช่สถานที่ที่ดีสำหรับนายเท่าไหร่นัก” โอโร่กล่าวด้วยน้ำเสียงที่เคร่งเครียด

“ผมคิดว่าเรื่องมันจะเป็นแบบนี้ตั้งนานแล้ว ผมเลยไม่ได้รู้สึกอะไรกับคำขอของเขามากนัก” เซี่ยเฟยกล่าวพร้อมกับยักไหล่

“ในฐานะที่เขาเป็นนักประดิษฐ์ชั้นยอด เขาย่อมจะต้องมีสหายที่แข็งแกร่งอยู่รอบตัวอย่างมากมาย แล้วทำไมเขาถึงไม่ขอความช่วยเหลือจากสหายพวกนั้นแต่มาขอความช่วยเหลือจากนายแทน?” โอโร่กล่าวถามอย่างสงสัย

“มันอาจจะเป็นเพราะความเร็วของผมก็ได้ ไม่อย่างนั้นเขาก็คงจะไม่เจาะจงถามเรื่องความเร็วสูงสุดของผม และก่อนหน้านี้ตอนที่เขาได้ยินว่าผมมีความเร็วเกินกว่า 200,000 เมตรต่อวินาที ไม่ว่าใครก็คงจะสังเกตเห็นความตกใจบนหน้าของเขาด้วยกันทั้งนั้น” เซี่ยเฟยกล่าวด้วยรอยยิ้ม

โอโร่พยักหน้ารับอย่างเข้าใจ เพราะทั่วทั้งดินแดนกฎมันไม่มีใครมีความเร็วเทียบเท่าได้กับนักรบของสกายวิง

นักรบสายความเร็วถือได้ว่าเป็นเจ้าแห่งการหลบหลีกอย่างแท้จริง และถึงแม้ว่าชายหนุ่มจะต้องเคลื่อนที่บนหุบเขาที่มีอุปสรรคอย่างมากมาย แต่เซี่ยเฟยก็ยังคงเดินหน้าต่อไปได้อย่างรวดเร็ว 

การเคลื่อนไหวในลักษณะนี้ไม่สามารถนำไปเปรียบเทียบกับการเคลื่อนไหวผ่านประตูมิติของกฎมิติได้ เพราะท้ายที่สุดภายในภูมิประเทศที่ซับซ้อน การใช้ประตูมิติเพื่อเคลื่อนย้ายก็เป็นสิ่งที่เสี่ยงอันตรายมากเกินไป หากจุดหมายปลายทางของประตูมิติคือก้อนหินขนาดใหญ่ พวกเขาก็อาจจะเสียชีวิตจากการเดินทางผ่านมิติอย่างผิดพลาดได้เลย

ดังนั้นในภารกิจบางภารกิจมันก็จำเป็นจะต้องใช้นักรบสายความเร็วโดยเฉพาะ เพราะนักรบมิติสามารถเคลื่อนไหวในที่โล่งได้เท่านั้น แต่ในทางกลับกันนักรบสายความเร็วจะสามารถเคลื่อนไหวได้ทุกสภาพแวดล้อม

ฟุบ!

ชายหนุ่มก้าวเท้ามุ่งหน้าไปยังทะเลตามเส้นทางของดวงอาทิตย์ และเมื่อเขาสามารถวิ่งได้ด้วยความรวดเร็วระดับหนึ่ง การเคลื่อนที่ผ่านผิวน้ำก็ไม่ใช่อุปสรรคสำหรับเขาอีกต่อไป เนื่องจากก่อนที่ร่างของเขาจะจมลงเขาก็ดีดตัวออกไปจากตำแหน่งเดิมได้เรียบร้อยแล้ว

แน่นอนว่าการเคลื่อนไหวผ่านผิวน้ำย่อมเชื่องช้ากว่าการเคลื่อนไหวบนบก แต่ถึงกระนั้นเซี่ยเฟยก็ยังคงเคลื่อนไหวได้ด้วยความเร็วมากกว่า 100,000 เมตรต่อวินาทีอยู่ดี

คลื่นน้ำขนาดใหญ่ถูกซัดออกไปด้านหลังชายหนุ่มอย่างต่อเนื่อง และไม่ว่าเขาจะเดินทางไปที่ไหนมันก็จะมีละอองน้ำสีขาวปกคลุมไปทั่วทั้งท้องฟ้าในพื้นที่บริเวณนั้น

หลังจากเคลื่อนไหวมาครู่หนึ่ง ชายหนุ่มก็เริ่มมองเห็นจุดสีดำไกล ๆ ที่เส้นขอบฟ้า แน่นอนว่าสถานที่แห่งนั้นคือเกาะที่ฮัวหยูตงระบุเอาไว้ ชายหนุ่มจึงเลือกที่จะกระโจนลงไปในทะเลแล้วค่อย ๆ ดำน้ำไปทางเกาะอย่างเงียบ ๆ

เกาะ ๆ นี้เป็นเกาะที่แปลกประหลาดมาก เพราะบริเวณรอบ ๆ เกาะถูกล้อมรอบเอาไว้ด้วยเหวลึกใต้น้ำ จนทำให้ชายหนุ่มไม่สามารถมองเห็นก้นทะเลอันมืดมิดได้

อุปกรณ์ช่วยชีวิตบนชุดเกราะดาร์กยูนิคอร์นเริ่มทำงานในทันที ไม่ว่าจะเป็นระบบออกซิเจน, ระบบเคลื่อนไหวใต้น้ำหรือแม้กระทั่งระบบตรวจจับใต้น้ำ ต่างก็ล้วนแล้วแต่เริ่มทำงานขึ้นมาพร้อม ๆ กัน

ก่อนออกเดินทางฮัวหยูตงบอกเอาไว้แล้วว่าเขาควรจะเคลื่อนไหวตลอดเวลาอย่าหยุดอยู่กับที่เฉย ๆ เว้นแต่ว่าเขาจะตกอยู่ในสถานการณ์ที่จำเป็นจริง ๆ

เซี่ยเฟยเร่งความเร็วจนถึงขีดสุดทำตัวเป็นเหมือนตอร์ปิโดใต้น้ำเพื่อเคลื่อนที่หาถ้ำใต้ทะเลอย่างว่องไว เพราะจากข้อมูลที่ฮัวหยูตงได้บอกมา มันมีเส้นทางลับสามารถขึ้นไปบนเกาะผ่านถ้ำใต้ทะเลลึกได้อยู่ด้วย เพียงแต่ว่าชายชราไม่ได้บอกโดยละเอียดว่าถ้ำแห่งนั้นมันอยู่บริเวณไหน

“อยู่นั่น! มีคนอยู่ข้างหน้า” โอโร่ตะโกนขึ้นมาเสียงดัง

เซี่ยเฟยสังเกตเห็นมาสักพักแล้วว่ามันมีทหารสวมชุดเกราะลาดตระเวนอยู่บริเวณใต้น้ำ ซึ่งมันก็หมายความว่าพวกเขาเข้ามาใกล้เส้นทางใต้น้ำมากขึ้นเรื่อย ๆ

เมื่อทหารเหล่านี้ค้นพบเซี่ยเฟย พวกเขาก็รีบใช้เครื่องปล่อยแรงดันพุ่งตัวเข้าหาชายหนุ่มด้วยความรวดเร็ว พร้อมกับถืออาวุธที่ดูคล้ายกับฉมวกอยู่ภายในมือ

“หืม?” เซี่ยเฟยอุทานขึ้นมาด้วยความประหลาดใจ เมื่อสังเกตเห็นว่านักรบเหล่านี้ไม่มีลมหายใจอย่างที่ควรจะเป็น

ไม่ว่าพวกมันจะเป็นอะไรอย่างแรกต้องฆ่าพวกมันก่อน!!

แม้ว่าการใช้เครื่องอัดแรงดันใต้น้ำจะทำให้พวกทหารเคลื่อนที่ได้อย่างรวดเร็ว แต่ความเร็วของพวกเขาก็ยังคงห่างไกลจากนักรบสายความเร็วอย่างเซี่ยเฟยอยู่ดี 

เพราะท้ายที่สุดถึงแม้ว่าเซี่ยเฟยจะอยู่ใต้น้ำ แต่ความเร็วของเขาก็ยังสูงถึง 50,000 เมตรต่อวินาที มันจึงเป็นสิ่งที่พวกทหารไม่มีทางติดตามความเร็วของเขาได้

หงส์ครามรีบเคลื่อนไหวอย่างรวดเร็วกลายเป็นเหมือนกับหนวดปลาหมึกขนาดยักษ์ที่จับร่างของพวกทหารฉีกออกจากกันเป็นชิ้น ๆ

“เกราะเปล่างั้นเหรอ?!” ทั้งโอโร่และเซี่ยเฟยต่างก็อุทานออกมาพร้อมกัน เมื่อพบว่าสิ่งที่กำลังแหวกว่ายอยู่ภายในน้ำเป็นเพียงแค่เกราะเปล่า ๆ ที่ไม่มีสิ่งมีชีวิตอยู่ด้านใน

ทำไมชุดเกราะพวกนี้ถึงมีความคิดเป็นของตัวเองได้?

เซี่ยเฟยไม่สามารถทำความเข้าใจเรื่องนี้ได้เลย แม้แต่โอโร่ก็ไม่สามารถทำความเข้าใจได้ด้วยเช่นเดียวกัน

ในที่สุดชายหนุ่มก็ตัดสินใจไม่เข้าไปพัวพันกับศัตรูพวกนี้ ก่อนที่เขาจะรีบเคลื่อนที่เข้าไปในถ้ำใต้น้ำอย่างรวดเร็ว

ปัง!

อย่างไรก็ตามเมื่อร่างของเขาเคลื่อนที่เข้ามาภายในถ้ำใต้น้ำ มันก็มีก้อนหินขนาดยักษ์เคลื่อนที่ลงมาปิดเส้นทางหนีของชายหนุ่มเอาไว้

เซี่ยเฟยไม่มีเวลาพิจารณาสถานการณ์ในปัจจุบันมากนัก เพราะในระหว่างที่เส้นทางหลบหนีของเขาถูกปิดกั้น อาวุธลับเป็นจำนวนนับไม่ถ้วนก็กำลังมุ่งเป้ามาที่เขา

***************

หรือว่านี่จะเป็นกับดักของฮัวหยูตง? แต่ก็ไม่น่าใช่นะ ไม่มีเหตุผลที่จะทำแบบนี้เลย แล้วมันคืออะไรกันแน่??