บทที่ 9...1/3

ใจดวงนี้สื่อถึงรัก

-A A +A
อ่านต่อ

บทที่ 9...1/3

ภามกำลังอ่านเอกสารทุกอย่างที่โมกข์ได้มาจากโทรศัพท์ของปราบ และเบาะแสทั้งหมดจากเหตุการณ์ลอบยิงเมื่อตอนบ่าย โดยมีการโทรหาชลัชแล้วคุยกันผ่านกล้อง หากภามไปหาชลัชในวันพรุ่งนี้คงยิ่งทำให้เกิดความน่าสงสัยว่าเหตุใดเขาถึงทำแบบนั้น ภามคิดไว้แล้วว่าจะทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น แล้วจับพิรุธคนที่ลงมือ หากเป็นญาติคนใดคนหนึ่งของเขาคงเห็นได้ไม่ยาก

“รถที่คนร้ายขับเป็นรถที่ขโมยมา นายไม่แจ้งความจริงๆ หรือภาม” ชลัชถามซ้ำเพราะในฐานะตำรวจคนหนึ่งยังรู้สึกว่าเขาเป็นที่พึ่งของประชาชนได้

“ไม่ ฉันจะกลับไปแล้วทำเหมือนว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้น คนที่ร้อนรนต้องมีพิรุธกันบ้างล่ะ”

ชายหนุ่มอ่านเอกสารสลับกับเปิดคลิปที่ได้จากโทรศัพท์ของป้านลิน อดกังวลไม่ได้หากเป็นญาติของตัวเองจริงๆ เขาจะทำใจได้ไหมว่าครอบครัวไม่ได้ปลอดภัยอีกแล้ว

“ทำไมป้าลินมีคลิปของขวัญจิราและเบอร์ติดต่อพวกนักสืบ” ภามเห็นข้อความที่โมกข์เขียนบอกไว้ ป้านลินมีเหตุผลอะไรที่จะต้องใช้นักสืบ แล้วยังการตามขวัญจิราไปในที่ต่างๆ

“คุณภามดูคลิปทั้งหมดแล้วจะเข้าใจครับ” โมกข์บอกเพราะบางคลิปมีความเป็นส่วนตัวของขวัญจิราอย่างมาก ชลัชสงสัยตามจึงดูคลิปต่างๆ ที่โมกข์ส่งมาให้เมื่อชั่วโมงก่อน

ภามมั่นใจว่าถ้ามันไม่สำคัญโมกข์คงไม่บอกเขาแบบนี้ ในคลิปมีทั้งตอนที่ขวัญจิราอยู่อเมริกาและหลังจากกลับมาประเทศไทย แต่เขาเพิ่งรู้ในสิ่งที่ไม่เคยรู้ ขวัญจิรากับธีภพดูเหมือนจะคบหากันมาก่อน

“ธีไม่เคยบอกผมเลย” ภามหันไปมองโมกข์ที่เห็นทุกอย่างก่อนเขา “ถ้าผมรู้คงไม่มีทางยอมหมั้น คนเป็นพี่จะไปทำแบบนั้นกับน้องชายได้ยังไง”

แต่ยังมีคลิปสำคัญอีกไฟล์ที่ภามเปิดแล้วก็รีบปิด พร้อมกับเกิดคำถามว่าคลิปที่ขวัญจิรากำลังเสพยามาอยู่ที่ป้านลินได้อย่างไร

ตอนที่ขวัญจิราขอถอนหมั้นจากเขา เธอบอกเขาว่าตัวเองไม่ดีพอมันคือเหตุผลนี้หรือเปล่า เขารู้นิสัยของป้าตัวเองดี หากมีคลิปนี้ของขวัญจิราอยู่คงไม่อยู่เฉยๆ แน่ คนที่จะมาเป็นสะใภ้ในตระกูลต้องดีพร้อมห้ามมีประวัติด่างพร้อย แม้ป้านลินจะพอใจขวัญจิราในตอนแรก เป็นตัวตั้งตัวตีให้เกิดการหมั้นหมายขึ้น แต่พอเห็นคลิปพวกนี้ ป้านลินอาจจะเปลี่ยนใจ

หากป้านลินใช้คลิปนี้ขู่ขวัญจิรามันจะเป็นไปได้หรือเปล่านะ แม้เขากับขวัญจิราจะหมั้นเพราะความเหมาะสมที่ผู้ใหญ่เลือกให้ แต่เขาไม่ได้รังเกียจเรื่องในอดีตของเธอเลย หลังจากถอนหมั้น ทั้งเขาและเธอต่างก้าวเดินต่อไป ทว่าหากป้านลินทำแบบนั้นจริงๆ เขาจะขอโทษขวัญจิราอย่างไรถึงจะทดแทนสิ่งที่เธอได้พบ

ภามเห็นคลิปนั้นแล้วเงียบไป โมกข์กับชลัชจึงไม่อยากนำเรื่องนี้มาพูดเพราะมันเป็นอดีตที่ไม่อาจไปแก้ไขได้อีกของขวัญจิรา ตอนที่ขวัญจิราถอนหมั้น หญิงสาวถูกนักข่าวเขียนโจมตีมากมาย แต่ผ่าน2 ปีกว่าแล้ว เธอไม่เคยคบหาใครหรือมีเรื่องเสพยาอีก

“นอกเหนือจากเบอร์นักสืบและผู้ชายที่ทำงานให้ความสุขกับผู้หญิงแล้ว ผมยังไม่พบพิรุธว่าคุณนลินจะเกี่ยวข้องกับการวางแผนฆ่าคุณภูมิครับ” โมกข์แสดงความเห็นตามหลักฐานที่เขามี

ชลัชพยักหน้าเพราะข้อมูลที่โมกข์ได้จากโทรศัพท์ของป้านลินก็เป็นความลับที่ไม่น่าจะอยากให้ใครมาล่วงรู้ ไม่มีอะไรสาวถึงการตายของพี่ภูมิได้ คนเป็นป้าคงสนใจแต่ความเป็นไปของคนในครอบครัว อาจจะทำให้เดือดร้อนใจในบางครั้งเท่านั้น

“คืนก่อนที่พี่ภูมิจะตาย ธีโทรมาหาพี่ภูมิว่าให้ระวังตัว โมกข์กับชลัชคิดว่ามันคือคำเตือนเพราะห่วง หรือว่ามันเป็นคำขู่กันแน่”

จากหลักฐานแม้จะไม่ได้เกี่ยวกับการตายของพี่ภูมิ ทำให้ภามรู้อย่างหนึ่งว่าธีภพมีความลับและเก็บความลับเก่งมาก ฉะนั้นอะไรก็ตามที่ธีภพทำน่าจะมีเหตุผล

“ถ้าธีภพอยากได้ทุกอย่างมาเป็นของตัวเองจริงๆ ภามคงไม่รอดปลอดภัยจนถึงตอนนี้นะ” ชลัชคิดว่ามันไม่สมเหตุสมผล หากธีภพจะเป็นคนวางแผนฆ่าพี่ภูมิ ตอนนี้ภามอยู่ในตำแหน่งเดียวกับพี่ภูมิ หากธีภพต้องการกำจัดให้พ้นทางเพราะปัจจัยเดียวกัน ภามคงถูกลอบยิงไปนานแล้ว ไม่ใช่มาเกิดขึ้นในบ่ายวันนี้

“แสดงว่าตัดป้านลินกับธีภพออกไปได้แล้วใช่หรือเปล่า” ภามถามโมกข์กับชลัชอย่างไม่แน่ใจนัก พอเป็นญาติของตัวเองแล้วมารู้ว่าแต่ละคนมีความลับ ทำให้เขาตัดสินใจได้ยากขึ้น

“เก็บข้อมูลไปเรื่อยๆ ยังไม่ตัดใครออกไปดีกว่า” ชลัชตอบ โมกข์ก็พยักหน้าเห็นด้วย “ว่าแต่ภามรู้ได้ยังไงว่าคืนก่อนที่พี่ภูมิจะตาย ธีโทรไปหาแล้วพูดแบบนั้น”

“แม่บอกฉันน่ะ ฉันเพิ่งนึกได้” ภามนึกอยู่เหมือนกันว่าจะถูกถามเลยคิดคำตอบไว้รอ “แล้วเบอร์พวกนี้ในโทรศัพท์ของปราบเป็นเบอร์ของใคร”

โมกข์มองเอกสารในมือของภาม“ตรงนี้เดี๋ยวผมจัดการให้ครับ ประมาณ 2-3 วันคงได้รู้ว่าปราบ พ่อของปราบติดต่อกับใคร รวมทั้งผู้จัดการคลับด้วย”

“ฉันตามจะหาตัวคนที่ยิงภามกับโมกข์ในวันนี้ให้ได้เอง” ชลัชอยากช่วยในอำนาจที่ขอพอทำได้ การเป็นตำรวจมาหลายปีทำให้เขาต้องเลือกที่จะสืบในทางลับ บางครั้งตอมันก็ใหญ่จนเล่นซึ่งหน้าแบบในละครคงตายเปล่า

“ขอบใจนะทุกคน ดึกแล้วไปพักผ่อนกันเถอะ” อย่างน้อยในวันนี้ที่เขาถูกลอบยิง ถูกปฏิเสธ แต่คดีของพี่ชายดูเหมือนว่าจะคืบหน้าบ้าง

“ระวังตัวนะภาม ฉันยังอยากไปงานแต่งานของนายอยู่นะ” ชลัชเอ่ยอย่างน้อยก็เตือนเพื่อนไว้บ้าง บางทีภามอาจลืมไปว่าตัวเองกำลังเสี่ยงมาก

ภามยิ้มชอบใจ เพียงแต่ว่าเขายังไม่มีเจ้าสาวเลย “ฉันต้องให้นายมางานแต่งงานของฉันจนได้นั่นแหละ”

โมกข์ปิดการติดต่อแล้วกำลังจะเดินไปส่งภาม เพราะตอนนี้เขาอยู่ชั้น 7 เนื่องจากชั้น 8 ไม่มีห้องว่างแล้ว ภามบอกให้เขารีบพักผ่อน บอดี้การ์ดหลายคนก็อยู่ที่นี่ คืนนี้คงไม่มีอะไร โมกข์จึงวางใจยอมยืนมองภามเดินเข้าไปในลิฟต์เพื่อขึ้นไปยังห้องอยู่ที่ชั้น 8 ข้างๆ กับห้องของเมษา

ภามเดินออกมาจากลิฟต์กำลังผ่านห้องของเมษาไปยังห้องของเขา ทว่าขาที่กำลังเดินกลับหยุดนิ่งที่ประตูหน้าห้องของหญิงสาวที่เพิ่งปฏิเสธเขามาหมาดๆ มือหนายกขึ้นแล้วค้าง ก่อนจะเลื่อนลงมาที่เดิมเมื่อคิดว่าตอนนี้ 4 ทุ่มแล้ว เมษาควรได้หลับสนิทเพื่อพักร่างกายตามที่หมอบอกเขาไว้ ชายหนุ่มถอนใจพลางเดินต่อไปที่ห้องของเขา แม้จะรู้สึกห่วงระคนน้อยใจเมษา เขาไม่รู้ว่าตอนนี้มีสิทธิ์รู้สึกแบบนี้ไหม แต่เขาก็รู้สึกไปแล้ว

 

วันอาทิตย์ที่ร้านมีลูกค้ามากกว่าวันธรรมดา ทำให้ขนมที่ป้าพิสมัยกับป้าอรช่วยกันทำตั้งแต่ตี 5 หมดแล้ว 3 อย่างและเหลือไม่กี่ชิ้นในบางอย่าง สองหญิงแกร่งแห่งร้านขนมเมนาจึงเข้าครัวไปทำขนมเพิ่มในตอนสาย หมิวคอยให้บริการลูกค้าสลับกับมีนา

พอเที่ยงภาคินก็มาช่วยเพื่อนอีกแรง แต่ที่จริงแล้วเขมินท์ฝากให้น้องชายมาช่วยมีนาดูแลร้าน ตอนนี้เขาอยู่ที่อังกฤษเพราะไปติดต่องาน มีนายิ้มปลื้มใจเพราะเมื่อคืนเธอดันหลับไปก่อน ตอนเช้าก็ยุ่งมากจึงยังไม่ได้โทรหาเขมินท์ การที่รู้ว่าเขาเป็นห่วง ทำให้วันนี้สดใสกว่าเดิม

“ใครเป็นเจ้าของร้านนี้คะ”

เสียงผู้หญิงจากที่ไหน มีนามองหาที่มาจนกระทั่งพบกับหญิงสาวหน้าตาจัดว่าสวยมาก การแต่งตัวหรูหราน่าจะแบรนด์เนมทั้งตัว แต่เธอไม่รู้จักผู้หญิงคนนี้

“ฉันเองค่ะ” มีนาขานตอบพลางเดินไปหา “ไม่ทราบว่าต้องการรับอะไรคะ วันนี้มีทั้งขนมไทยและเบเกอรี่  ถ้าเลือกเป็นขนมไทย...”

วีดามองเจ้าของร้านเมนาที่เธอตามหาจนได้พบตัวตั้งแต่ใบหน้าเกลี้ยงๆ ไร้เครื่องสำอางไปจนปลายกางเกงวอม นี่เองหรือผู้หญิงที่พี่ภามเลือกจะเอาตัวมาใกล้ ไม่มีอะไรเป็นจุดเด่นเลยทั้งหน้าตา การแต่งตัว ของที่ใช้ดูธรรมดาราคารวมๆ แล้วคงไม่ถึงพันบาทกระมัง

“ฉันไม่ได้มาทานขนมหรอกค่ะ แค่จะมาดูว่าคู่แข่งอยู่ระดับไหน”

อ่อ...มีนารับรู้อยู่ในใจ ก่อนจะยิ้มกว้าง

 

คดีก็ต้องถามสืบ เมษาก็ต้องตามจีบ แต่วีดาไปร้านเมนา นานๆ จะชอบใครสักทีคงไม่ง่ายแล้วภาม

วันที่ 21 ที่จะถึง(พรุ่งนี้) โบว์ลงขาย E-Book แล้วนะคะ ทำโปรโมชั่นลดราคาจาก 249 บาทเหลือ  149 บาทค่ะ แต่จะอัพต่อไปเรื่อยๆ ถึงตอนที่เท่าไหร่เดี๋ยวมาแจ้งอีกทีค่ะ ขอบคุณสำหรับการติดตามอ่านค่ะ

บรรพตี

สารบัญ / นำทาง

แสดงความคิดเห็น

 
 

ข้อควรทราบ เนื่องจากผู้ดูแลหลักของเว็บไซต์เป็นคนตาบอด หากพบการแสดงผลที่ผิดเพี้ยนและสร้างความไม่สะดวกต่อการใช้งาน โปรดแจ้งทีมงานได้ในทุกช่องทาง

เราอยากให้สมาชิกทุกท่านอยู่กันอย่างครอบครัวที่อบอุ่น ให้สังคมภายในเว็บ เป็นสังคมที่ดี ดังนั้น สมาชิกทุกท่านโปรดเคารพในสิทธิของตนเองและผู้อื่น

ผลงานที่ถูกเผยแพร่บนเว็บ ให้ถือว่าลิขสิทธิ์เป็นของผู้เผยแพร่เอง ห้ามมิให้บุคคลอื่นนำไปเผยแพร่ ก็อปปี้ หรือนำไปดัดแปลง โดยไม่ได้รับอนุญาตจากเจ้าของผลงานโดยเด็ดขาด หากมีการฝ่าฝืน แล้วถูกดำเนินคดีจากเจ้าของผลงาน ทางเว็บมิขอเกี่ยวข้อง เพราะได้แจ้งเตือนเอาไว้อย่างชัดเจนแล้ว

หากพบบทความที่มีเนื้อหาไปในทางใส่ร้ายผู้อื่น หรือทำให้ผู้อื่นเสียหาย แจ้งเข้ามาได้ตามช่องทาง Email keangun2018@gmail.com ได้ตลอด 24 ชั่วโมง ทางทีมงาน จะทำการตรวจสอบ และหากเป็นจริง จะนำผลงานดังกล่าวออกจากเว็บไซต์ ไม่เกิน 1 วัน

Copyright © 2018-2024 keangun. All Right Reserved.