บทที่๓๙

ปาณัทพาเป็นเอกมาสอนขับรถที่สนามของโรงเรียนสอนขับรถแห่งหนึ่งใจกลางกรุงเทพมหานคร โดยขอเช่าสนามเพื่อสอนน้องชายขับรถ แต่ไม่ให้ครูในโรงเรียนสอน

ตอนขามาปาณัทเป็นคนขับรถเอง เมื่อมาถึงสนามหัดขับรถเขาก็เปลี่ยนที่นั่งกับเป็นเอก โดยให้เป็นเอกนั่งฝั่งคนขับและเขานั่งตรงเบาะข้างคนขับ สีหน้าของคนที่กำลังจะหัดขับรถในขณะนี้แอบมีเครียดเล็กน้อย เขายังไม่มั่นใจเท่าไหร่ว่าจะสามารถทำได้หรือไม่

“นายพร้อมหรือยัง” ผู้เป็นพี่ชายถาม

อีกฝ่ายสั่นศีรษะและยิ้มแหยๆ