ตอนที่ 21 เพื่อนสนิทvsเพื่อนรัก

พิษสวาทรัก..ปริศนามรณะ[จบ]

-A A +A

ตอนที่ 21 เพื่อนสนิทvsเพื่อนรัก

ณ บ้านใหญ่ตระกูลอัศวธารา..

“คุณป้า! พูดว่าอะไรนะค่ะ ยัยรินน่ะหรือค่ะ ที่ไปฝึกงานอยู่กับพี่วิน”

"ทิพย์อาภา" ลืมตัวถามกลับไปเสียงดัง เธอตกใจมากกับสิ่งที่ได้ยิน

“ใช่จ้ะ หนูทิพย์มีอะไรหรือเปล่าจ๊ะ”

คุณ "สาวิตรี" เอ่ยถามอย่างประหลาดใจ กับท่าทางของหญิงสาวที่อยู่ตรงหน้า

“ปะ..ปะ..เปล่าค่ะ ทิพย์ก็แค่แปลกใจว่าทำไมอยู่ดีๆ ยัยรินถึงไปฝึกงานอยู่กับพี่วินได้ล่ะค่ะ”

"ทิพย์อาภา" กล่าวออกไปอย่างอดที่จะสงสัยไม่ได้

“ก็ไม่มีอะไรมากหรอกจ้ะ ก็คงอยากจะไปฝึกงานหาประสบการณ์ใหม่ๆ นั่นแหละ ว่าแต่หนูทิพย์เถอะ กลับมาตั้งแต่เมื่อไรกันละจ๊ะ”

คุณ "สาวิตรี" เอ่ยถามออกไปหลังจากที่หญิงสาวนั้นได้หายหน้า หายตาไปศึกษาต่อยังต่างประเทศเสียตั้งนานหลายปี

“เพิ่งกลับมาไม่กี่วันนี่เองค่ะ คุณป้า ว่าแต่นี่ยัยรสาไม่อยู่หรอกหรือค่ะ คุณป้า ตั้งแต่ทิพย์เข้ามายังไม่เห็นยัยรสาออกมาหาเลยค่ะ คิดถึงจะแย่”

"ทิพย์อาภา" เอ่ยถามหาเพื่อนสนิทของเธอในทันที "ทิพย์อาภา" และ "อัศวิน" รวมถึง "อรสา" นั้นเติบใหญ่มาด้วยกัน บ้านของ "ทิพย์อาภา" นั้นก็อยู่ตรงข้ามกันกับบ้านของตระกูลอัศวธารา แต่เมื่อ "อัศวิน" ต้องไปทำงานที่ไร่แสงตะวันซึ่งเป็นมรดกตกทอดมาจากคุณยาย ซึ้งเป็นคุณแม่แท้ๆ ของคุณสาวิตรี เลยขาดการติดต่อกันไป จึงทำให้ "ทิพย์อาภา" นั้นไม่ค่อยได้เจอกันกับ "อัศวิน" เหมือนอย่างแต่ก่อน

“หนูรสาน่ะเหรอ ไม่อยู่บ้านหรอกจ้ะ ไปช่วยงานที่บริษัทแต่เช้าแล้วล่ะจ้ะ”

คุณ "สาวิตรี" กล่าวด้วยความปลาบปลื้มกับหลานสาวคนโปรด

“อ๋อค่ะ งั้นทิพย์ขอตัวไปหายัยรสาที่บริษัทดีกว่านะค่ะ คุณป้าค่ะ นี่ของฝากจากต่างประเทศค่ะ งั้นทิพย์กลับก่อนนะค่ะ คุณป้า ไว้วันหลังทิพย์จะมาทานข้าว และอยู่เป็นเพื่อนคุยกับคุณป้าใหม่นะค่ะ ทิพย์ลาล่ะค่ะ”

"ทิพย์อาภา" เอ่ยออกมาด้วยวาจาสุภาพอ่อนหวานพร้อมกับยกมือไหว้คุณ "สาวิตรี" อย่างนอบน้อม

ณ บริษัทใหญ่ในเครืออัศวธารา..

“เพื่อนที่รัก ถ้าทำหน้าแบบนั้นบ่อยๆ เกรงว่าจะแก่เร็วน่ะจ๊ะ”

"ทิพย์อาภา" พูดขึ้นด้วยรอยยิ้มที่สดใสให้กับเพื่อนสนิทที่นั่งตรวจงานอย่างขมักเขม่น ทำหน้านิ่วคิ้วขมวดอยู่ที่โต๊ะทำงาน

“ตายแล้ววว ยัยทิพย์ มาได้ยังไงเนี่ย ลมอะไรหอบเธอมา แล้วกลับมาตั้งแต่เมื่อไรกัน ทำไมรสาไม่เห็นรู้เรื่องเลยล่ะ”

"อรสา" เอ่ยออกมาอย่างดีใจที่ได้เจอกับเพื่อนสนิท ที่ไม่ได้พบกันมานานหลายปี รีบลุกออกจากโต๊ะทำงานตรงเข้าไปกอดเพื่อนสนิทที่อ้าแขนรออยู่ก่อนแล้ว

“ก็กลับมาถึงได้ไม่นานนี่เองแหละจ้า ว่าแต่รสาเถอะสบายดีนะ”

"ทิพย์อาภา" เอ่ยถามอย่างห่วงใย สองสาวยังจับมือกันแน่น

“สบายดีจ้ะ แล้วทิพย์ล่ะ เป็นยังไงบ้าง แต่งงาน แต่งการไปแล้วหรือยัง คริคริ”

"อรสา" ถามกลับไปด้วยใบหน้ายิ้มแย้มแจ่มใส เชิงหยอกล้อเพื่อนสนิท แล้วจับจูงมือของ "ทิพย์อาภา" มานั่งลงบนโซฟามุมโปรดของเธอ

“ยังเลยจ้ะ ทิพย์ออกจะเรื่องเยอะ รสาก็รู้นี่ ก็เลยยังหาคนแต่งด้วยไม่ได้นี่น่ะสิ คริคริ”

"ทิพย์อาภา" ตอบกลับไปแบบอมยิ้มเล็กน้อย เธอกำลังรอใครบางคนอยู่..

"แล้วรสาล่ะจ๊ะ อย่าบอกนะว่ายังไม่มีแฟนน่ะ อันนี้ไม่เชื่อเด็ดขาดเลย ทั้งสวยทั้งเก่งอย่างรสา ใครไม่เอาก็โง่บรม"

“รสาก็เหมือนกับทิพย์นั่นแหละจ๊ะ จะไปเจอใครที่ไหนได้ล่ะ ก็วันๆ นั่งจมอยู่กับงานกองเป็นภูเขาแบบนี้ จะมีเวลาที่ไหนไปเจอหนุ่มๆ ในฝันกันล่ะจ๊ะ”

"อรสา" พูดติดตลก ตามประสาคนอารมณ์ดี

“นั่นน่ะสินะ เฮ่อออ ว่าแต่ว่าพี่วินของเรามีแฟนใหม่ไปแล้วรึยังล่ะ รสาพอจะรู้ข่าวอะไรบ้างมั๊ยล่ะจ๊ะ”

"ทิพย์อาภา" รีบเอ่ยถามถึงพี่ชายของเพื่อนสนิทในทันที

“ตอนนี้ยังหรอก แต่อนาคตอันใกล้นี้ก็ไม่แน่นะ รสาว่าน่าจะอีกไม่ช้า ไม่นานนี่แหละ พี่วินต้องพามาเปิดตัวแนะนำให้พวกเราได้รู้จักอย่างแน่นอนจ้า คริคริ”

"อรสา" พูดออกไปแบบไม่ได้คิดอะไร เธอยิ้มอย่างมีเลศนัยทำให้ "ทิพย์อาภา" ที่ฟังอยู่ถึงกับเจ็บปวดหัวใจจี๊ดขึ้นมา ใบหน้าสลดวูบ เศร้าหมองลงในทันที

“แสดงว่าที่รสาพูดมาแบบนี้ พี่วินกำลังคบหาดูใจกับใครอยู่อย่างงั้นเหรอ”

"ทิพย์อาภา" พูดด้วยน้ำเสียงแผ่วเบาราวกับคนละเมอ

“ก็ใช่น่ะสิจ๊ะ แล้วทิพย์อยากรู้ใช่ไหมล่ะ ว่าคนคนนั้นน่ะ เป็นใครกัน”

"อรสา" พูดเม้าท์มอยต่อจนไม่ทันสังเกตเห็นสีหน้าของเพื่อนสนิทเลยสักนิดว่ามีอาการผิดหวังมากเพียงใด

“แล้วเธอเป็นใครกันเหรอ”

"ทิพย์อาภา" กลั้นใจถามออกไปเสียงเบาหวิว

“ทิพย์ก็รู้จักดีเลยล่ะ ก็ยัยรินไงจะใครล่ะ คุณแม่บ้านที่ไร่พี่วินรายงานมาตลอดเลยนะ ว่าพี่วินน่ะ เอาใจใส่ เป็นห่วง เป็นใย หัวเราะสนิทสนมกับยัยรินมากเลยละ ตอนนี้เห็นว่ายัยรินก็กำลังไม่สบายอยู่ด้วยนะ พี่วินก็ดูแลอยู่ไม่ห่างเลยล่ะเธอ รสาน่ะ แทบจะไม่เชื่อหูของตัวเองเลยนะ ที่ได้ยินแบบนั้นน่ะ”

"อรสา" กล่าวออกไปด้วยความปีติยินดีกับพี่ชายของเธอ

“เป็นงั้นเหรอ ก็ดีแล้วนะ พี่วินควรจะมีคนที่รัก และเริ่มต้นชีวิตใหม่กับเขาสักที”

"ทิพย์อาภา" พูดออกไปราบเรียบแต่ในใจตรงกันข้ามกันอย่างมาก

“ทิพย์ เธอเป็นอะไรไปรึเปล่า ทำไมหน้าเธอดูซีดๆ จังเลย”

"อรสา" รีบทักออกไปด้วยความเป็นห่วงเพื่อนสนิท

“อ่อ เปล่าหรอกจ้ะ ทิพย์ไม่ได้เป็นอะไร แค่ยังปรับตัวไม่ค่อยได้น่ะ จริงสิรสา ทิพย์อยากไปเที่ยวพักผ่อนที่ไร่ของพี่วินจังเลย ทิพย์ไม่ได้ไปที่นั่นมานานหลายปีแล้ว รสาไปเป็นเพื่อนทิพย์หน่อยจะได้มั๊ยละจ๊ะ”

"ทิพย์อาภา" เอ่ยออกมาด้วยใบหน้าแช่มชื่นขึ้นมาในทันใด

“คงไม่ได้หรอกจ้ะทิพย์ ช่วงนี้รสาต้องสรุปรายงานให้คุณลุง คุณพ่อของพี่วินน่ะ ที่บริษัทยุ่งมากจริงๆ ยิ่งใกล้จะปิดไตรมาสด้วยยิ่งแล้วใหญ่ ทิพย์ไปคนเดียวก่อนเถอะนะ ทิพย์ก็เคยไปที่นั่นบ่อยๆ อยู่แล้วนี่นา เอาไว้รสารีบเคลียร์งานทางนี้ให้เสร็จเรียบร้อยสะก่อน แล้วรสาจะรีบตามไปเลยแล้วกันนะ”

"อรสา" บอกกับเพื่อนสนิทอย่างปลงๆ อยากไปเที่ยวก็อยากไป แต่งานที่ล้นมือจนขยับไปไหนไม่ได้นี่สิ ขืนทิ้งงานไปเที่ยวมีหวังโดนคุณป้าดุเป็นแน่

“เอางั้นก็ได้จ้ะ ฝากรสาโทรบอกพี่วินให้ทิพย์ด้วยนะ ทิพย์ดีใจจังเลยที่จะได้ไปเที่ยวไร่แสงตะวันของพี่วินอีกครั้งนึง พูดไปแล้วก็คิดถึงพี่วินขึ้นมาเลยนะเนี่ย”

"ทิพย์อาภา" พูดด้วยประกายนัยน์ดวงตาสุกสกาว อย่างมีความหวังขึ้นมาอีกครั้ง

“ได้จ้ะ ขอให้ทิพย์เดินทางปลอดภัยนะ เที่ยวให้สนุกเลยนะจ๊ะ เที่ยวเผื่อรสาด้วยละกัน”

"อรสา" พูดเนืองๆ อดไม่ได้ที่จะอิจฉาเพื่อนสนิทที่จะได้ไปเที่ยว

“ได้เลย ถ้าอย่างงั้นทิพย์ไม่กวนเวลาทำงานของรสาแล้วนะ ว่างๆ ค่อยโทรเม้าท์มอยก็แล้วกัน กลับก่อนนะจ๊ะ บ๊าย บายจ้า”

"ทิพย์อาภา" เอ่ยลาเพื่อนสนิทด้วยรอยยิ้มที่สดใส

“จ้า แล้วเจอกันใหม่”

"อรสา" บอกยิ้มๆ แต่อดที่จะมองตามหลังเพื่อนสนิทที่เดินออกไปจากห้องด้วยสีหน้าเป็นกังวลอย่างมากใจจริงแล้ว "อรสา" ก็ไม่อยากให้ใครไปที่ไร่แสงตะวันในเวลานี้เลย เพราะว่าในตอนนี้นั้นพี่วินของเธอที่กำลังปลูกต้นรักขึ้นมาใหม่กับยัยรินซึ่งเป็นเพื่อนรักของเธอเช่นกัน ทั้งคู่กำลังมีความสุข

"อรสา" เลยไม่อยากจะให้ใครเข้าไปแทรกระหว่างกลางความรักของทั้งสองคนนั่นในเวลานี้เลยจริงๆ นะ ถึงแม้ว่าคนคนนั้นจะเป็น"ทิพย์อาภา" เพื่อนสนิทของเธอก็เถอะ "อรสา" ครุ่นคิดอย่างเป็นกังวลก่อนจะรีบก้มหน้า ก้มตาเคลียร์งานของตนเองให้เสร็จโดยเร็วเพื่อจะได้ตามไปสังเกต สถานการณ์ที่ไร่แสงตะวันด้วยตัวของเธอเอง หวังว่าคงจะไม่มีอะไรร้ายๆ เกิดขึ้นอีกนะ..

โปรดติดตามตอนต่อไป รอหน่อยนะค่ะ นักเขียนถุงแป้ง กำลังสร้างสรรค์ผลงานออกมาให้นักอ่านทุกท่านอยู่ค่ะ กดติดตามเพื่อไม่พลาดตอนต่อไป และนิยายเรื่องใหม่ กดถูกใจ ส่ง comment เป็นกำลังใจ ติชมผลงานมาได้นะค่ะ

สารบัญ / นำทาง

แสดงความคิดเห็น

 
 

ข้อควรทราบ เนื่องจากผู้ดูแลหลักของเว็บไซต์เป็นคนตาบอด หากพบการแสดงผลที่ผิดเพี้ยนและสร้างความไม่สะดวกต่อการใช้งาน โปรดแจ้งทีมงานได้ในทุกช่องทาง

เราอยากให้สมาชิกทุกท่านอยู่กันอย่างครอบครัวที่อบอุ่น ให้สังคมภายในเว็บ เป็นสังคมที่ดี ดังนั้น สมาชิกทุกท่านโปรดเคารพในสิทธิของตนเองและผู้อื่น

ผลงานที่ถูกเผยแพร่บนเว็บ ให้ถือว่าลิขสิทธิ์เป็นของผู้เผยแพร่เอง ห้ามมิให้บุคคลอื่นนำไปเผยแพร่ ก็อปปี้ หรือนำไปดัดแปลง โดยไม่ได้รับอนุญาตจากเจ้าของผลงานโดยเด็ดขาด หากมีการฝ่าฝืน แล้วถูกดำเนินคดีจากเจ้าของผลงาน ทางเว็บมิขอเกี่ยวข้อง เพราะได้แจ้งเตือนเอาไว้อย่างชัดเจนแล้ว

หากพบบทความที่มีเนื้อหาไปในทางใส่ร้ายผู้อื่น หรือทำให้ผู้อื่นเสียหาย แจ้งเข้ามาได้ตามช่องทาง Email keangun2018@gmail.com ได้ตลอด 24 ชั่วโมง ทางทีมงาน จะทำการตรวจสอบ และหากเป็นจริง จะนำผลงานดังกล่าวออกจากเว็บไซต์ ไม่เกิน 1 วัน

Copyright © 2018-2024 keangun. All Right Reserved.