ผี – ซ่อน– ศพ 2 CHAPTER 1st : ปฐมบทความสยอง

^-A A ⁺A

body { display:none;}

กรุณาเปิดใช้จาว่าสคริปต์ในการชมเนื้อหาบนเว็บไซต์ มิเช่นนั้นจะถือว่ามีเจตนาคัดลอกเนื้อหาบนเว็บไซต์

อ่านต่อ

ผี – ซ่อน– ศพ 2 CHAPTER 1st : ปฐมบทความสยอง

โดย นมร้อน เมื่อ พุธ, 06/30/2021 - 19:24

หมวดหนังสือ:

นิยายลึกลับสยองขวัญ / ผจญภัย

H - I - D – E II

ผี – ซ่อน– ศพ 2

CHAPTER 1^st : ปฐมบทความสยอง

คนชอบสนใจข่าวจากสื่อโซเชียลมีเดียต่าง ๆ จากโทรศัพท์ คอมพิวเตอร์ หรือจากแหล่งอื่น ๆ เพราะมันอยู่รอบตัวเราทุกที่ ไม่ว่าจะนั่ง จะกิน จะเดิน หรือแม้แต่ตอนทำงาน มนุษย์เราทุกคนก็เสพข่าวสารจากทั่วโลกได้ทุกที่ทุกเวลา และข่าวที่ทุกคนกำลังให้ความสนใจในตอนนี้ ก็ไม่พ้นคดีฆาตกรรมหมู่ของบรรดาผู้เสียชีวิตจากโรงเรียนสตรีวิทสาร ซึ่งเป็นคดีดังที่อื้อฉาวไปทั่วประเทศ เมื่อผู้เสียชีวิตถูกฆ่าตายที่ตึกเรียนเก่าของหมวดคณิตศาสตร์ ตำรวจและหน่วยกู้ภัยพบศพของเขากระจัดกระจายอยู่ตามจุดต่าง ๆ ของตึกเก่า เบื้องต้นพบศพเป็นชายสามคนและหญิงสองคน อีกทั้งพวกเขายังพบกับโครงกระดูกขนาดเล็กซึ่งคาดว่าเป็นโครงกระดูกของเด็กที่หายตัวไปเมื่อสิบปีที่แล้ว บรรดาครอบครัวของผู้เสียชีวิตต่างมารับศพของลูก ๆ เพื่อไปบำเพ็ญกุศลต่อไป หากแต่ในคืนนั้นกลับมีเพียงคนเดียวที่รอดชีวิตจากเหตุการณ์วิปลาสได้

บรรดาเจ้าหน้าที่ตำรวจและชุดสอบสวนต่างพยายามสืบหาคดีการตายของผู้เสียชีวิตทั้งหมดจากคำให้การของเหยื่อซึ่งเป็นหญิงสาวที่รอดชีวิตในคืนแห่งความหฤโหด เธอได้ให้การว่ามีคนลวงเธอและเพื่อนเข้าไปในโรงเรียนเพื่อปล้นชิงทรัพย์ เธอขัดขืนและต่อสู้กับโจรจนรอดออกมาได้ แต่ไม่ว่าจะถามลักษณะหรือรูปพรรณของคนร้าย เธอกลับจำอะไรไม่ได้เลย วันเวลาผ่านไปหลายเดือนจนพวกเขาปิดแฟ้มคดีนี้ไปและสรุปว่ามันคือคดีฆาตกรรมหมู่เพื่อปล้นชิงทรัพย์ธรรมดา ๆ เท่านั้น

หลังจากที่ข่าวคราวของเรื่องราวทั้งหมดกำลังจะเงียบหายไป แต่แล้วเรื่องดังกล่าวก็กลับถูกเล่าขานกันปากต่อปากอีกครั้ง เมื่อบรรดานักเรียนหญิงของโรงเรียนสตรีวิทสารพบเจอกับเรื่องราวประหลาดที่ไม่สามารถหาคำตอบได้ ภายหลังที่ตึกเก่าคณิตศาสตร์ถูกปรับปรุงให้เป็นตึกคหกรรม เด็กจากชมรมทำอาหารกลับเห็นรอยเท้าเปื้อนดินแปลก ๆ ที่เดินเข้ามาภายในชมรมอยู่บ่อยครั้ง บ้างก็ได้ยินเสียงนับเลขอย่างสนุกสนานในช่วงเวลาที่นักเรียนอยู่ทำอาหารเพื่อส่งอาจารย์ หรือแม้แต่อาจารย์ก็ยังพบเห็นเด็กสาวในชุดนักเรียนขาดวิ่นสองคนวิ่งเล่นกันอยู่หลังเตาเผาขยะซึ่งเป็นจุดที่อยู่ใกล้กับบ่อน้ำที่พบศพสองศพของพิมและจ๋า!

เมื่อเรื่องราวอาถรรพ์นั้นไปถึงหูของผู้อำนวยการโรงเรียน เขาจึงจัดการอัญเชิญพระมาทำพิธีปัดเป่าไล่สิ่งชั่วร้ายให้ออกไปจากที่แห่งนี้ โรงเรียนเริ่มมีรายรับเข้ามาน้อยลงเนื่องจากไม่มีผู้ปกครองคนใดกล้าส่งลูกหลานของเขาเข้ามาเรียนในโรงเรียนที่เคยมีข่าวการฆาตกรรมเช่นนี้ ไม่นานนัก โรงเรียนสตรีวิทสารจึงค่อย ๆ ปิดตัวลงเพราะไม่สามารถประคองมันต่อไปได้แต่ก่อนที่โรงเรียนจะปิดตัวไป ผู้อำนวยการได้เชิญหมอผีจากเขมรเพื่อมาทำพิธีสะกดวิญญาณที่ออกมาหลอกหลอนผู้คนให้อยู่ที่นี่ไปตลอดกาล ไหน ๆ ก็ทำโรงเรียนของเขาฉิบหายแล้ว ก็ฉิบหายไปพร้อมกันนี่แหละ!

เรื่องราวที่ถูกกล่าวขานนั้นถูกใส่สีตีไข่ เพิ่มเสริมเติมแต่งให้ดูน่าสนใจไปจากความเป็นจริงมากขึ้น จนกระทั่งมีคนมากมายเข้ามาลองดียังสถานที่แห่งนี้หลายต่อหลายครั้ง แต่แทบทุกครั้งพวกเขาจะกลับไปอย่างมือเปล่าโดยที่ไม่ได้อะไรกลับไปเลย แต่ถึงกระนั้นความสยดสยองของตึกเก่าแห่งนั้นก็ไม่ได้จางหายไปแต่อย่างใด จนกระทั่งเรื่องราวนั้นผ่านไปตั้งแต่ตอนนั้นจนถึงปัจจุบัน

31 ธันวาคม 2563

ประตูรั้วเก่า ๆ ขึ้นสนิมเขรอะไร้ซึ่งคนดูแลถูกแง้มออกอย่างเบามือ ฝ่ามือหนาของชายร่างใหญ่จัดการดันประตูเพื่อให้เกิดช่องว่างขนาดพอดีตัวของเขาพอที่จะสามารถลอดผ่านไปได้ ทันทีที่ประตูถูกแง้มออกในองศาที่เขาพอใจแล้ว เจ้าของมือหนานั้นก็แทรกตัวผ่านเข้ามายังด้านในได้สำเร็จ

“นี่จะเอาจริงเหรอเชษ?” อีกเสียงดังขึ้นจากด้านหลังของเขา คนตรงหน้าไม่ได้พูดอะไรนอกจากพยักหน้าเพื่อให้อีกคนตามเข้ามาเท่านั้น

“เอาน่าส้มโอ ไหน ๆ อีกไม่กี่นาทีก็จะเคาท์ดาวน์แล้ว ไม่อยากลองเปลี่ยนบรรยากาศมาทำอะไรสนุก ๆ บ้างเหรอ?” ชายหนุ่มพูดพรางจูงมือหญิงสาวที่ถูกเรียกชื่อจนกล้องวีดีโอที่กำลังอัดอยู่ในมือสะบัดเล็กน้อย

ชายหนุ่มจูงมือแฟนสาวเข้ามาในพร้อมกับยกนาฬิกาข้อมือดู ตอนนี้เป็นเวลายี่สิบสามนาฬิกาสี่สิบห้านาที อีกเพียงไม่กี่อึดใจข้างหน้านี้ก็จะก้าวเข้าสู่ช่วงปีใหม่ไทยอย่างเป็นทางการ คู่รักอย่างเชษและส้มโอจึงตัดสินใจที่จะมานับถอยหลังเทศกาลปีใหม่ที่แห่งนี้ ด้วยความที่พวกเขาทั้งสองเป็นยูทูปเบอร์ชื่อดังที่มีผู้ติดตามหลักแสน ชายหนุ่มร่างสูงอย่างเชษจึงจำเป็นต้องหาคอนเทนต์ที่ซ้ำกับใครเพื่อให้มีผู้ติดตามและยอดวิวที่เพิ่มมากขึ้น การสร้างยอดวิวก็เป็นงานเสริมที่ช่วยให้ทั้งสองมีรายได้เสริมเข้ามาในช่วงเศรษฐกิจที่ข้าวยากหมากแพงเช่นนี้ การหารายได้เสริมจึงเป็นช่องทางทำเงินที่ได้กำไรเม็ดงามโดยที่ไม่ต้องออกแรงมากเท่าไร แค่คิดเนื้อหาให้น่าสนใจและแปลกแหวกแนว คนไทยชอบเสพเรื่องไร้สาระจะตายไป!

ถึงแม้ว่าส้มโอ แฟนสาวของเขาจะไม่ค่อยเห็นด้วยเท่าไรที่พวกเธอบุกรุกเข้ามายังสถานที่ที่ถูกปิดในเวลานี้ แต่หญิงสาวร่างบางก็ไม่กล้าขัดใจแฟนหนุ่ม เธอรู้ดีว่าคนอย่างเชษ ถ้าจะทำอะไรแล้วก็ต้องทำให้ได้ ต่อให้จะเอาช้างมาลาก เขาก็จะทำ ไม่รู้ว่าคิดถูกหรือว่าคิดผิดที่เดินทางมาที่นี่ สถานที่ที่เคยเฮี้ยนและติดอันดับท๊อปสิบมาแล้วเมื่อหลายปีก่อน

โรงเรียนสตรีวิทสาร....

“สวัสดีคนที่เข้ามาชมไลฟ์ของพวกเราด้วยนะครับ สวัสดีสองพันคนที่อยู่กับผมตอนนี้ด้วย เอาล่ะครับ ขณะนี้ผมและส้มโอก็มาอยู่กันที่หน้าตึกคหกรรมของโรงเรียนสตรีแห่งหนึ่งที่เคยเกิดคดีฆาตกรรมหมู่ขึ้นรอบ ๆ ตึกและมีการพบศพแถวบ่อน้ำหลังตึกด้วย ฟังแค่นี้คือขนลุกเกรียวกราวแล้วนะครับ” เชษพูดจบ ส้มโอที่ถือกล้องอยู่ค่อย ๆ หมุนกล้องไปรอบ ๆ บริเวณ มีเพียงความมืดและเสียงต้นไม้ที่เสียดสีกับแรงลมที่พัดมาเอื่อย ๆ จากจุดที่พวกเธอยืนอยู่ตอนนี้ไม่มีแสงไฟที่ส่องเข้ามาพอจะเป็นแสงสว่างให้เลยนอกจากแสงของแฟลชที่เปิดส่องหน้าของเชษไว้เพียงเท่านั้น

โรงเรียนร้างในตอนนี้คือภาพที่ติดตามส้มโอเป็นอย่างมาก มีเพียงความมืดโอบล้อมเธอและเชษเอาไว้เท่านั้น สายลมพัดผ่านหูจนขนแขนของเธอตั้งชันขึ้นมาแทบจะในทันที แต่ถึงกระนั้น ความมุ่งมั่นของเชษที่จะทำคอนเทนต์นี้มันรุนแรงมากกว่าความกลัวของเธอหลายเท่า ‘เคาท์ดาวน์กับสถานที่เฮี้ยน’ คือหัวข้อที่เชษคิดเอาไว้ในครั้งนี้ ทั้งสองพยายามเก็บภาพตามจุดต่าง ๆ ที่เกิดเหตุการณ์ฆาตกรรมขึ้น ไม่ว่าจะลานหน้าตึกคหกรรมที่บัดนี้ยังมีร่องรอยของเลือดแห้งกรังติดอยู่บนพื้นกรวด มันน่าจะเป็นเลือดของศพสองศพที่ตายอยู่ตรงนี้จากการชนของรถอย่างรุนแรง หรือไม่ว่าจะเป็นหน้าห้องน้ำที่ต้องนี้ถูกกั้นด้วยเส้นกั้นสีเหลืองสลับดำเอาไว้ ในนั้นตามข่าวก็พบศพของผู้หญิงนอนจมกองเลือดอยู่ภายในห้องน้ำ ทั้งสองเคยอ่านข่าวจากอินเตอร์เน็ต ถึงแม้ว่าทางเว็บไซต์จะเซ็นเซอร์สภาพของศพเอาไว้ พวกเขาก็ยังรับรู้ถึงความน่ากลัวของศพที่ตายอย่างน่าสยดสยองอยู่ดี

ส้มโอพยายามเก็บภาพตามจุดที่เชษสั่งจนเกือบครบ ในระหว่างที่ภาพนั้นถูกบันทึก เชษก็ได้บรรยายสถานที่เกิดเหตุการณ์ต่าง ๆ ราวกับว่าเขาเคยอยู่ในช่วงเวลานั้น ขนาดส้มโอที่เคยอ่านเรื่องราวของที่นี่มาแล้วยังจินตนาการเห็นภาพตามที่เขาพูดจนเกือบทุกคำ ถึงแม้ว่าบางอย่างจะถูกเติมเข้าไปเพื่อความน่ากลัวของเรื่องเล่านั้นก็ตามที และแล้วก็มาถึงช่วงเวลาสำคัญของการทัวร์โรงเรียนร้างตามที่เชษได้บอกไว้กับเธอก่อนจะเข้ามา

การเคาท์ดาวน์ดูพลุหน้าบ่อน้ำที่พบศพของเด็กผู้หญิง!

“ชะ...เชษ เราจะเอาจริงเหรอ?” ส้มโอตะกุกตะกัก ถามออกไปด้วยน้ำเสียงกล้า ๆ กลัว ๆ เมื่อเธอมาเห็นสถานที่ที่จริงที่ปรากฏอยู่เบื้องหน้า

รอบ ๆ นั้นเต็มไปด้วยป่ารกชัฏที่ขึ้นสูงประมาณหัวเข่าของหญิงสาวร่างเล็ก ดูก็รู้ว่าไม่เคยมีใครเข้ามาจัดการทำความสะอาดมันเลยตั้งแต่ที่โรงเรียนนี้ปิดตัวลง แสงจันทร์บวกกับแสงจากแฟลชทำให้เธอมองเห็นบ่อน้ำได้อย่างชัดเจน ถ้าเธอมองไม่ผิด เหมือนจะมีสายสิญจน์ผูกรอบบ่อเอาไว้พร้อมกับผ้ายันต์สีแดงที่ลงอักขระแปลก ๆ ที่เธออ่านไม่ออก หากแต่แฟนหนุ่มของเธอกลับไมได้สนใจของพรรคนั้น กลับกัน เขาพยายามมองหาที่นั่งเหมาะ ๆ เพื่อชมพลุจากเทศปีใหม่ที่ใกล้จะถูกจุดในอีกไม่กี่นาทีข้างหน้านี้

“วันนี้ผมกับส้มโอเราจะมาเคาท์ดาวน์กันที่นี่เลยครับท่านผู้ชม บ่อน้ำเก่าสุดหลอน และตอนนี้เหลืออีกไม่ถึงสองนาทีแล้วนะครับ เราจะมาเคาท์ดาวน์ไปด้วยกันเลยนะครับทุกคน!” เชษส่งเสียงดังอย่างออกรสเพื่อพยายามกลบความเงียบงันโดยรอบ

กล้องที่ส้มโอถือในขณะที่ไลฟ์สดอยู่นั้นสั่นไหวเล็กน้อย ไม่ใช่เพราะอากาศหนาวของเจ้าของที่ถือมันอยู่ หากแต่ว่ามันเกิดจากความกลัวกับบรรยากาศตรงหน้ามากกว่า ใจของเธอเริ่มเต้นโครมครามไม่เป็นจังหวะ ในตอนนี้เธอคิดได้อย่างเดียวว่าอยากจะออกไปจากที่ตรงนี้ใจจะขาด เชษไม่ได้สังเกตเห็นถึงความกลัวที่เกิดขึ้นได้เลย กลับกัน เขากลับไปยืนตรงหน้าบ่อน้ำพร้อมกับร่ายเรื่องราวที่เกิดขึ้นในระหว่างที่รอนับถอยหลังอย่างสนุกสนาน เหงื่อกาฬเม็ดโตเริ่มผุดออกจากใบหน้าสวยได้รูปของส้มโอ หญิงสาวขบฟันไปมาเมื่อรู้สึกถึงความเย็นยะเยือกที่สัมผัสเข้ากับใบหูจนเธออย่างกรีดร้องออกมา

“พอเถอะเชษ! ส้มโอว่าเราไปจากที่นี่กันเถอะ!” ส้มโอเสียงสั่น ตะโกนขึ้นในขณะที่เธอกำลังไลฟ์สดอยู่ อีโมติค่อน ‘ว้าว’ และ ‘ห่วงใย’ จากแอปฯที่เธอกำลังไลฟ์นั้นส่งเข้ามาอย่างต่อเนื่องจากผู้ชมที่ติดตามเรื่องราวระทึกนี้เกือบหลักแสนคน

“เอาน่าส้มโอ มาเคาท์ดาวน์ทั้งที ปีนึงมีครั้งเดียวนะ” เชษพยายามยิ้มให้กล้อง แต่ก็เห็นว่าแฟนสาวนั้นเหมือนกำลังจะร้องไห้ออกมาเต็มที

“เราไม่โอเคกับที่นี่ กลับกันเถอะ ส้มอยากกลับบ้านแล้ว” หญิงสาวเสียงสั่น พยายามรักษาน้ำเสียงไว้ให้นิ่งที่สุด

“ก็เราคุยกันแล้วไงว่าเราจะมาไลฟ์กันที่นี่”

สิบ!

คลิปเสียงจากมือถือที่เชษเปิดทิ้งไว้ส่งเสียงขึ้นเมื่อใกล้ถึงเวลานับถอยหลังเข้าไปทุกที หากแต่ส้มโอก็ยืนยันที่จะออกไปจากที่นี่ เธอไม่อยากมีภาพจำในการเคาท์ดาวน์ปีนี้กับสถานที่ที่ไม่มีแม้แต่ความโรแมนติกเลยด้วยซ้ำ

เก้า!

“ใจเย็น ๆ นะส้มโอ อีกไม่กี่วิเราจะมาดูพลุ แล้วก็ไปแล้ว ไม่งอแงสิ” เชษเดินเข้ามาลูบหัวของหญิงสาวเพื่อให้คลายความกลัวลงไปได้บ้าง

แปด!

“เชษ....” ส้มโอตาลุกวาว กล้องในมือสั่นไปมาจนภาพตรงหน้านั้นขยับตามจังหวะของกล้อง คอมเมนต์ต่าง ๆ เริ่มส่งเข้ามาเพื่อบอกให้หญิงสาวใจเย็นลง บางคอมเมนต์ก็ส่งข้อความแปลก ๆ เข้ามา หากแต่ทั้งคู่ไม่ได้อ่านเพราะมัวแต่สนใจกับคนที่อยู่ตรงหน้าเท่านั้น

เจ็ด!

“ส้มโอ เราคุยกันแล้วนะ...” แฟนหนุ่มบีบไหล่ของเธอ พยายามให้เธอคิดถึงจำนวนเงินที่จะเข้ามาหลังจากที่พวกเขาตัดต่อคลิปนี้ลงโซเชียล

หก!

“เชษ...” เธอเสียงสั่น พยายามบอกเชษถึงอะไรบางอย่าง

ห้า!

หญิงสาวตาเบิกโพลงพยายามเรียกสติของเชษที่ละโมบโลภมากถึงเงินมหาศาลที่กำลังเข้ามา

สี่!

ด้านหลังของเชษเต็มไปด้วยความมืดมิด มีแค่แสงจากแฟลชเท่านั้นที่ส่องลงไปยังบ่อน้ำ หญิงสาวที่ยืนประจัญหน้าไปยังจุดนั้นมองเห็นอะไรบางอย่างที่เคลื่อนไหวโอนเอนไปมา มันดูเหมือนกับร่างของ ‘บางคน’ ที่ยืนรอคนทั้งสองให้เข้าไปหา จากจุดที่ทั้งสองยืนอยู่ไม่ได้ห่างกับบ่อนั้นมากเท่าไรนัก เรียกได้ว่าแค่เดินก้าวมาเพียงเล็กน้อยก็ถึงตัวแล้ว

สาม!

“ส้มโอ ใจเย็นหน่อย!” เชษเริ่มสติแตกกับอาการที่ไร้สาระของแฟนสาวโดยไม่ได้สังเกตว่าสายตาของเธอนั้นมองไปเห็นอะไร

“เชษ...ข้าง...ข้างหลัง!”

สอง!

สิ้นเสียงของส้มโอ บางคนที่เธอเห็นคว้าคอเสื้อของเชษเอาไว้พร้อมกับออกแรงกระชากอย่างแรงจนชายหนุ่มเสียงหลังล้มลงไปจนศีรษะนั้นกระแทกเข้ากับขอบบ่อน้ำอย่างแรงจนเกิดเสียงดัง

หนึ่ง!

แสงแฟลชจากกล้องสาดไปไม่ถึงตกนั้น จุดที่บางคนเดินออกมาและลากชายที่ไร้สติเข้าไปยังจุดบอดนั้น หญิงสาวเอามือป้องปาก ไม่รู้ว่าจะทำเช่นไร

HAPPY NEW YEAR 2021

“กรี๊ด!!!!” ส้มโอกรีดร้องลั่นก่อนจะถอยหลังกรูด เผลอปล่อยกล้องกระแทกลงพื้นจนดับวูบ แน่นอนว่าเหตุการณ์ก่อนหน้านั้นถูกบันทึกผ่านไลฟ์สดเป็นที่เรียบร้อย เธอกรีดร้องพร้อมกับเสียงพลุที่ถูกจุดขึ้นฟ้าเป็นสีสันสวยงาม เมื่อตั้งสติได้ เธอจึงรีบวิ่งออกไปจากตรงนั้นเพื่อไปตามคนมาช่วยแฟนหนุ่มของเธอ

เมื่อทุกอย่างกลับสู่ความมืดมิดอีกครั้ง บางอย่างที่ทำร้ายเชษแสยะยิ้มเล็กน้อยพร้อมกับจับจ้องผ้ายันต์ตรงหน้า สายลมกรรโชกพัดมาอย่างรุนแรงจนผ้ายันต์เปิดออกเล็กน้อย มันมองสิ่งนั้นราวกลับคิดอะไรบางอย่าง ก่อนที่ร่างในชุดสีขาวโพลนเดินกลับไปยังหลังบ่อน้ำท่ามกลางมืดมิด ทิ้งเชษที่นอนไม่ได้สติอยู่ตรงนั้น.....