วิถีธาตุออนไลน์ : บทที่ 4 ธาตุร้อยวิถี

บทที่ 4 ธาตุร้อยวิถี

กรกชยืนรออยู่ไม่นานมากนักประตูไม้เก่าๆ ก็ขยับเปิดออก สายตากรกชมองผ่านประตูเข้าไป จึงได้พบชายชราคนหนึ่ง บนร่างค่อนข้างสูงของชายสูงอายุ สวมไว้ด้วยผ้าแพรสีเงิน ผมหงอกขาวแสดงให้เห็นถึงประสบการณ์ที่ผ่านชีวิตมาเป็นเวลายาวนาน ใบหน้าในยามนี้เต็มไปด้วยรอยยิ้มใจดี ชายชราขยับตัวเปิดช่องว่างตรงประตู พลางผายมือเข้าไปด้านใน

“เข้ามาพักข้างในก่อนสิ แล้วจะได้พูดคุยกัน”

“ขอบคุณครับ” กรกชรับคำอย่างว่าง่าย ขณะยกมือไหว้ขอบคุณอย่างนอบน้อม ด้วยคิดว่าอีกฝ่ายหนึ่งมีอาวุโสมากกว่า

ชายชรายิ้มพอใจในมารยาทของชายหนุ่มรุ่นหลาน แล้วหันกายเดินกลับเข้าไปในกระท่อม “เอ็งรู้หรือเปล่าว่า เอ็งผ่านเงื่อนไขพิเศษมา” ชายชราถาม ระหว่างเดินไปนั่งลงยังโต๊ะไม้ริหน้าต่าง

กรกชก้าวท้าวตามชายชราเข้ามา พลางสังเกตไปรอบๆ ด้านในของกระท่อมมีพื้นที่ไม่กว้างมากนัก ตรงด้านหลังยังมีประตูอีกบานหนึ่ง ซึ่งชายหนุ่มคิดว่า คงเป็นทางสำหรับไปห้องครัว ตรงข้ามโต๊ะที่ชายชรานั่งอยู่อีกมุมหนึ่งของห้อง มีเตียงไม้ปูฟูกตั้งอยู่ หมอนและผ้าห่มถูกจัดวางไว้อย่างเรียบร้อย

เมื่อเขาได้ยินคำถามของชายชราก็รู้สึกมึนงง “เงื่อนไขพิเศษอะไรเหรอครับ ผมไม่เห็นรู้เรื่องเลย?” กรกชเอ่ยถาม ขณะหย่อนตัวนั่งลงก้าวอี้ฝั่งตรงข้ามกับชายชรา

ผู้อาวุโสกว่า หยิบกาน้ำมารินชาลงแก้วแล้วยื่นส่งให้อีกฝ่าย พลางส่ายหน้าเล็กน้อย “ข้าก็คิดเอาไว้แล้วว่าเอ็งคงไม่รู้ เพราะไม่งั้นคงหาที่นี่ไม่เจอ” ชายชราพูด เมื่อเห็นอาการงงหนักกว่าเดิมของหนุ่มรุ่นหลาน จึงเอ่ยต่อ “การที่ใครจะหาที่นี่เจอมันมีเงื่อนไขอยู่ว่า คนคนนั้นจะต้องเดินมาอยู่ตรงนี้ โดยยังไม่ไปรับพลังธาตุที่สถาบันพลังธาตุ เพราะถ้าหากไปรับพลังธาตุแล้ว เมื่อเอ็งเดินผ่านบริเวณนี้ เอ็งก็จะไม่สามารถมองเห็นหรือสัมผัสถึงสถานที่แห่งนี้ได้ยังไงละ...อีกอย่าง หากระบบตรวจสอบแล้วว่า รู้สถานที่นี้มาอีกทีหนึ่ง แล้วมาทำตามเงื่อนไข ก็จะหาที่นี่ไม่เจอเหมือนกัน”

กรกชมีท่าทีเข้าใจอยู่บ้าง ชายหนุ่มขอบคุณชายชราพลางรับแก้วมายกขึ้นจิบเล็กน้อยแล้ววางลง ก่อนจะเอ่ยถาม “แล้วหากเข้ามาที่นี่ได้จะเกิดอะไรขึ้นเหรอครับ?”

ชายชราวางแก้วชาที่เพิ่งจิบลง แล้วตอบว่า “รางวัลของการผ่านเข้ามาที่นี่ได้ ก็คือการที่เอ็งจะได้รับธาตุหลักเป็นธาตุสายฟ้ายังไงละ”

“หมายถึงแบบไหนเหรอครับ?” กรกชยังไม่ค่อยเข้าใจ “ธาตุสายฟ้า ไปรับที่สถาบันพลังธาตุก็ได้นี่ครับ”

“มันมีข้อแตกต่างกันอยู่นะพ่อหนุ่ม” ชายชราเอ่ย “หากไปรับธาตุที่สถาบันพลังธาตุ เราก็จะได้รับธาตุหลักเพียงธาตุเดียว ส่วนธาตุที่เหลือที่เราสามารถเลือกได้ ก็จะเป็นธาตุรองทั้งหมด”

“แล้วมันต่างกันตรงไหนละครับ?” ชายหนุ่มยังไม่หายสงสัย

“มันต่างกันตรงที่ หลังจากที่เอ็งได้รับพลังธาตุสายฟ้าจากข้าเป็นธาตุหลักแล้ว เมื่อเอ็งไปที่สถาบันพลังธาตุ เอ็งก็ยังจะได้รับพลังธาตหลักมาอีกธาตุหนึ่งยังไงละ ทีนี้ เอ็งก็จะกลายเป็นผู้เล่นที่มีพลังธาตุหลักเป็นสองธาตุ ไหนจะธาตุรองอีก หากเอ็งได้ไปปะทะกับพวกที่มีฝีมือพอๆ กัน เอ็งก็จะได้เปรี่ยบยังไงละ”

“แล้วธาตุหลักกับธาตุรองมันต่างกันยังไงครับ?” กรกชถามอีกอย่างหนึ่งที่สนใจ หลังจากที่พอทำความเข้าใจในรางวัลของตัวเองเรียบร้อยแล้ว

“ต่างกันที่ความเข้มข้นของพลังธาตุยังไงละ ถ้าจะให้อธิบายง่ายๆ ก็คือ ธาตุหลักนั้น จะมีการป้องกันหรือโจมตีที่รุนแรงกว่าธาตุรอง อย่างสมมุติว่า เอ็งเลือกธาตุไฟเป็นธาตุหลัก ส่วนข้าเลือกธาตุไฟเป็นธาตุรอง เราสองคนมีเวลาฝึกฝนมาเท่าๆ กัน แล้ววันหนึ่งเราได้มาประลองกัน เอ็งกับข้าใช้ธาตุไฟมาปะทะกัน ข้าก็จะต้องเป็นฝ่ายแพ้เอ็ง เพราะการโจมตีธาตุไฟของเอ็งมันรุนแรงกว่า มีความร้อนกว่าไฟของข้า ถ้าพูดประมาณนี้ เอ็งพอเข้าใจใช่มั้ยวะ?” อธิบายจบ ชายชราก็ยกชาขึ้นจิบแก้คอแห้ง

ชายหนุ่มมีสีหน้าเข้าใจ “แล้วเกมนี้มีธาตุอะไรบ้างครับ นอกจากนี้การเลือกธาตุรองนี่ เลือกได้กี่ธาตุเหรอครับ?” กรกชถามเพิ่มเติม

“ธาตุในเกมนี้มีอยู่ทั้งหมดสิบธาตุ” ชายชราตอบด้วยความเต็มใจ “โดยธาตุที่มีคือ ดิน น้ำ ลม ไฟ แสงสว่าง ความมืด น้ำแข็ง สายฟ้า ไม้ แล้วก็วิญญาณ”

ชายชราเว้นจังหวะให้กรกชจดจำพักหนึ่ง ก่อนจะเอ่ยต่อ “โดยในแต่ละธาตุก็จะมีคุณสมบัติและการใช้งานที่แตกต่างกัน ซึ่งรายละเอียดในเรื่องนี้เยอะมาก เอ็งจะต้องค้นหาแนวทางการใช้ของเอ็งเอาเอง เพราะถึงคนแต่ละคนจะใช้ธาตุเดียวกัน แต่การใช้งานก็ล้วนแตกต่างกันออกไปตามความถนัด นี่ยังไม่รวมพวกที่นำเอาธาตุต่างๆ มาผสมผสานกันเพื่อความหลากหลายอีกนะ”

ผู้สูงอายุเว้นช่วง พลางมองอาการตั้งใจฟังของกรกชอย่างชื่นชม เพราะจากประสบการณ์ของตนที่ทำงานกับเกมนี้มาหลายปี มีคนหนุ่มจำนวนน้อยมากที่จะอยากมานั่งฟังรายละเอียดยิ้บย่อยแบบนี้ โดยส่วนใหญ่ก็มีแต่จะรีบฟังข้อมูลคร่าวๆ แล้วรีบไปผจญภัยต่อเสียมากกว่า...หากชายหนุ่มคนนี้ยังเล่นเกมไปเรื่อยๆ ชายชราคิดว่า สักวันหนึ่งยอดฝีมือของเกมนี้คงเพิ่มขึ้นมาอีกคนเป็นแน่

“ส่วนธาตุรอง นอกเหนือจากธาตุที่กลายเป็นธาตุหลักไปแล้ว ก็สามารถเลือกรับได้ทุกธาตุ แต่ยิ่งเราเลือกธาตุรองเยอะเท่าไหร่ ความเข้มข้นของธาตุรองแต่ละธาตุที่เราเลือก ก็ยิ่งจะมีความเข้มข้นน้อยลงเท่านั้น” ชายชราอธิบายต่อ “สำหรับคนอื่นที่มีธาตุหลักเพียงธาตุเดียว ส่วนใหญ่ก็จะเลือกธาตุรองเพิ่มอย่างมากสองถึงสามธาตุเท่านั้น หรือไม่ก็เลือกธาตุรองเพียงธาตุเดียว ในบางคนที่ชอบเล่นอะไรง่ายๆ แบบเน้นทางเดียวไปเลย ไม่เอาธาตุรองเลยก็มี...แต่สำหรับเอ็ง ข้าคิดว่า เลือกธาตุรองไปสักสี่ธาตุเลยก็ไม่น่าจะเป็นอะไรมาก เพราะเอ็งมีธาตุหลักสองธาตุอยู่แล้ว แต่ทั้งนี้ก็แล้วแต่เอ็งนั่นแหละว่าจะเอายังไง”

ชายชราจบคำอธิบายด้วยการยกชาในแก้วที่เริ่มเย็นชืดขึ้นดื่มจนหมด แล้วเอ่ยถามกรกชที่ยังนิ่งเงียบอยู่

“เอ็งมีอะไรสงสัย หรือจะถามอะไรข้าอีกมั้ย?”

กรกชขยับตัวเล็กน้อย ขณะมือก็หยิบแก้วขึ้นดื่มชาในแก้วจนหมด แล้ววางไว้ที่เดิมพลางตอบ “ไม่มีอะไรสงสัยแล้วครับ ผมขอบคุณคุณปู่จริงๆ ครับ ที่คอยบอกข้อมูลให้มือใหม่อย่างผม”

กรกชยกมือไหว้ด้วยความซาบซึ้ง ถึงแม้เขาจะรู้ว่าเป็นหน้าที่ แต่หากชายชราจะไม่บอกให้ละเอียดเท่านี้ก็ย่อมทำได้ สำหรับคนเพิ่งเล่นอย่างเขา ข้อมูลที่ได้รับมาถือว่ามีประโยชน์เป็นอย่างมากเลยทีเดียว

“ถ้าเอ็งหมดคำถามแล้ว ข้าจะมอบรางวัลให้เอ็งเลยนะ”

หลังจากชายชราเอ่ยจบ ก็ยื่นมือมาสัมผัสตรงหลังมือของกรกช กระทั่งเสียงของระบบดังแจ้งเตือนขึ้น

‘ผู้เล่นกรกชได้รับการถ่ายทอดธาตุสายฟ้า ได้รับธาตุหลักเป็นธาตุสายฟ้า’

สิ้นเสียงของระบบ กรกชก็รู้สึกชาเหมือนโดนไฟฟ้าช็อต อาการนั้นเริ่มตั้งแต่บริเวณหลังมือที่ชายชราสัมผัส กระแสไฟฟ้าแล่นกระจายไปทั่วตัวของเขาจนรู้สึกอึดอัดและเจ็บปวดไม่น้อย ยังดีที่ใช้เวลาเพียงไม่นาน อาการจึงทุเลาลง แล้วค่อยๆ หายไปในที่สุด

ชายชราหดมือกลับ ตามด้วยลุกเดินไปหยิบเอาม้วนคำภีตรงชั้นวางของเล็กๆ กลับมายื่นให้ชายหนุ่ม “นี่เป็นวิธีโคจรพลังธาตุในร่างกาย ข้ามอบให้เอ็ง ถ้าเอ็งไปสถาบันธาตุแล้วพนักงานที่นั่นมอบคำภีที่เหมือนกันให้ เอ็งไม่ต้องรับนะ เพราะของอันที่ข้าให้มันดีกว่า ให้เอ็งใช้ของข้าได้เลย” ชายชราพูดกำชับ

พอกรกชรับมาเปิดดู ก็บังเกิดแสงสว่างจ้าออกมาจากม้วนคำภี ไม่ทันที่ชายหนุ่มจะมีกิริยาตอบโต้อื่นใด แสงจ้าตรงหน้าก็พุ่งวาบเข้าใส่กลางกระหม่อมของเขาอย่างรวดเร็ว

‘ผู้เล่นกรกชได้รับเคล็ดวิชาธาตุร้อยวิถี ได้รับการสืบทอดวิชาของผู้เฒ่าไค’

เมื่อได้ยินเสียงระบบว่าดังนั้น กรกชจึงค่อยคลายมือที่เผลอกำแน่นเอาไว้ พลางถอนหายใจอย่างโล่งอก จากแสงที่พุ่งเข้ามาในศีรษะของเขา ทำให้มีข้อมูลของเคล็ดวิชาที่ระบบเพิ่งแจ้งเตือนเมื่อสักครู่ปรากฏขึ้น

‘ธาตุร้อยวิถี’ เป็นเคล็ดวิชาโคจรพลังธาตุที่นอกจากจะเน้นการโคจรพลังในแบบปรกติแล้ว ยังเน้นโคจรพลังธาตุในร่างกายให้หมุนเป็นเกลียวเพื่อเพิ่มความรุนแรง ทว่าการที่จะโคจรพลังในแนวทางนี้นั้น เป็นอันตรายต่อเส้นชีพจรเป็นอย่างมาก ดังนั้นก่อนที่ผู้ใช้จะทำได้ จึงต้องฝึกควบคุมพลังธาตุในร่างกายให้ได้เสียก่อน

ซึ่งหากทำได้จนชำนานแล้ว ลำดับต่อไปของคำภีนี้ที่จะต้องฝึกฝนก็คือ การผสานธาตุ โดยเริ่มแรก ควรผสานธาตุที่เกื้อหนุนกันเสียก่อน เช่นใช้ธาตุไฟเป็นตัวตั้ง ลมหนุนเสริม ก็จะทำให้การโจมตีของธาตุไฟรุนแรงและมีพลังทำลายที่กินบริเวณกว้างขึ้น เป็นต้น

ในส่วนท้ายสุดของคำภี นับว่าเป็นส่วนที่ยากที่สุด เพราะเป็นการใช้ธาตุที่หักล้างกันนำมาผสานกันให้ได้ผลลัพท์ที่หลากหลายออกไปอีกชั้น อาทิ การนำธาตุน้ำมาตั้งต้น แล้วใช้ธาตุไฟหนุนเสริม ก็จะทำให้น้ำกลายเป็นน้ำร้อน ซึ่งถ้าหากนำไปใช้ในการโจมตีศัตรู ก็จะทำให้ศัตรูคาดไม่ถึงและยากรับมือ เป็นต้น

เมื่อกรกชทำความเข้าใจในเคล็ดวิชาได้ในระดับหนึ่งแล้ว เขาก็เข้าใจว่า เหตุใดเคล็ดวิชานี้จึงได้ชื่อว่า ‘ธาตุร้อยวิถี’ เพราะดูจากการนำไปใช้งานแล้ว หากผู้ใช้มีจินตนาการนำไปพลิกแพลงต่อยอดได้เรื่อยๆ ก็จะทำให้คนอื่นๆ รับมือได้ยากยิ่ง

“ว่ายังไง ชอบวิชาของข้าหรือเปล่า?” ชายชราที่นั่งดูอยู่พักหนึ่งเอ่ยถามขึ้นยิ้มๆ

“ชอบครับ สำหรับผม คิดว่าสุดยอดมาก” กรกชตอบออกไปอย่างตื่นเต้น “แต่ทำไมถึงได้ให้ผมเหรอครับ?”

“ข้าชอบในความอ่อนน้อมที่หาได้ยากจากคนหนุ่มอย่างเอ็ง” ชายชราตอบ “อีกอย่าง สิ่งที่ข้าให้ก็ไม่ได้เกี่ยวกับรางวัลของระบบ มันเป็นแค่เคล็ดวิชาที่ข้าคิดขึ้นเอง ดังนั้นแล้วจะมอบให้ใครก็ได้ ไว้ถ้าเอ็งมีวิชาเป็นของตัวเองเมื่อไหร่ เอ็งก็สามารถถ่ายทอดให้คนอื่นได้เหมือนกัน นี่เป็นเคล็ดวิชาจากเพลย์เยอร์รุ่นแรกๆ เชียวนะ นำไปใช้ให้ดีล่ะ”

“ผมจะพยายามใช้ให้ดีที่สุดครับ” กรกชรับปาก

“เอาละ ในเมื่อตอนนี้เอ็งก็หมดธุระจากที่นี่แล้ว เอ็งก็ออกไปผจญภัยได้เสียที อ้อ...หากวันหนึ่งเอ็งคิดอยากจะมีฉายากับเค้าบ้าง ข้าอนุญาตให้ใช้ ‘เซียนร้อยวิถี’ ได้นะ จะได้เข้ากับเคล็ดวิชาที่เอ็งรับไปด้วย” ชายชราเอ่ยพร้อมกับลุกขึ้นยืนเพื่อส่งแขก

กรกชลุกตาม “ได้ครับปู่ ยังไงผมก็ขอบคุณจริงๆ นะครับ ถ้าหากผมได้มาแถวนี้อีกครั้ง เดี๋ยวจะแวะมาคุยด้วย”

ชายชราเดินตามออกมาส่งถึงหน้าประตูพลางเอ่ย “เอาให้ทั้งแผ่นดินปั่นป่วนเลยนะพ่อหนุ่ม หึๆ”

กรกชยิ้มรับขณะยกมือไหว้ “งั้นผมไปก่อนนะครับ”

“เออ โชคดี ขอให้สนุกล่ะ” ชายชราพูดทิ้งท้าย ก่อนใช้สายตามองกรกชเดินห่างออกไปเรื่อยๆ “หวังว่าจะอาละวาดได้ถูกใจข้านะ...เซียนร้อยวิถีรุ่นสอง หึๆ!” ชายชราหัวเราะกับตัวเองเบาๆ แล้วเดินกลับเข้ากระท่อมไป