บทที่ 8: ครั้งหนึ่งเขาเคยเดินอยู่ในความมืดมิด

เมื่อหลิวหลิงหานเห็นไททันปราการเหล็กล้มลงอยู่ต่อหน้าหลินหยวน เธอก็ยกมือขึ้นปิดปากด้วยความเหลือเชื่อ เธอไม่เคยคิดมาก่อนเลยว่านักล่าหนุ่มคนนี้จะสามารถกำจัดไททันปราการเหล็กตัวนี้ได้จริง ๆ

หลังจากที่ฆ่าไททันปราการเหล็กแล้ว สีหน้าของหลินหยวนไม่ได้เปลี่ยนไปเลย ถึงเขาจะเอาชนะในการต่อสู้ครั้งนี้ได้ แต่มันก็เป็นชัยชนะที่หวุดหวิดมาก

ไททันอันเดดที่เขาควบคุมเกือบ 80% ตายด้วยน้ำมือไททันปราการเหล็กตัวนี้ หากเขาไม่อาศัยจังหวะชุลมุนปลิดชีพมันในดาบเดียว ฝ่ายที่ตายคงจะเป็นเขา เพียงแค่ไททันระดับ 4 ยังทรงพลังได้มากถึงเพียงนี้ เด็กหนุ่มนึกภาพไม่ออกเลยว่าไททันที่สูงกว่าระดับ 5 จะน่ากลัวขนาดไหน

บางทีไททันพวกนั้นอาจจะเป็นเหมือนชื่อที่ผู้คนใช้เรียกก็ได้ ไม่ว่าจะเป็น ภัยพิบัติ, มหาวิบัติ, มหันตภัยและโลกาวินาศ

หลินหยวนได้แต่สูดอากาศที่มีกลิ่นคาวเลือดเข้าไปเต็มปอด เพราะเขารู้ดีว่าหนทางข้างหน้ายังอีกยาวไกล

จากนั้นเขาก็สั่งไททันอันเดดให้ไปจัดการยกก้อนหินที่กดทับขาชายวัยกลางคนเอาไว้ออก

อย่างไรก็ตาม อีกฝ่ายได้หมดสติไปเนื่องจากการเสียเลือดมาก

“ขอบคุณ ขอบคุณมาก”

หลิวหลิงหานเดินเข้ามาหาหลินหยวนและเอ่ยปากขอบคุณเขาเบา ๆ

จนกระทั่งตอนนี้เธอก็ยังคงตกใจไม่หาย สภาพผมเผ้าของเธอยุ่งเหยิง อีกทั้งสมองมันก็ตื้อไปหมดจนเธอไม่รู้ว่าควรพูดอะไรออกไปดี

หลังจากหญิงสาวเงียบไปนาน เธอก็ชี้ไปที่ไททันอันเดดซึ่งยืนอยู่ข้างหลังเด็กหนุ่ม “นี่คือ… พลังพิเศษของคุณเหรอ?”

“ใช่” หลินหยวนพยักหน้ารับโดยไม่ลังเล

จากนั้นเขาก็ไม่รอให้อีกฝ่ายถามคำถามอะไรอีก “คนที่ถูกก้อนหินทับเอาไว้คงจะเป็นเพื่อนของคุณใช่ไหม? ถ้าไม่รีบพาเขาไปส่งโรงพยาบาล เขาอาจจะตายเพราะเสียเลือดมากเกินไป”

“เอ๊ะ…” 

หลิวหลิงหานที่ได้รับคำเตือนจากนักล่าหนุ่มก็เหมือนจะเพิ่งนึกอะไรออก ก่อนหน้านี้เธอมัวแต่อยากจะขอบคุณเขาที่ช่วยชีวิตเธอเอาไว้จนเกือบลืมไปว่าเธอมีเพื่อนอีก 2 คนที่กำลังจะตาย

พอนึกถึงเรื่องนี้ได้หญิงสาวก็รีบแบกเพื่อนร่วมทีมทั้ง 2 ขึ้นหลังแล้ววิ่งมุ่งหน้าไปทางกำแพงเมืองด้วยความเร็วสูงสุด

แต่เมื่อหลิวหลิงหานวิ่งไปได้ครึ่งทาง เธอก็นึกอะไรบางอย่างขึ้นมาได้อย่างกะทันหัน เธอจึงหันหน้ากลับไปตะโกนถามเสียงดังว่า “นี่คุณ! ฉันยังไม่รู้ชื่อคุณเลย คุณบอกชื่อตัวเองได้ไหม?!”

ถึงหญิงสาวจะตะโกนถามแบบนั้น แต่หลินหยวนก็ไม่ได้คิดที่จะตอบกลับ ถัดมา เขาเดินเข้าไปชำแหละหัวของไททันปราการเหล็กด้วยตัวเอง

ชื่อนั้นสำคัญอย่างไร?

คนที่เดินอยู่ท่ามกลางความมืดไม่จำเป็นต้องมีชื่อ

หากเขาล้มเหลว เขาก็จะตายไปเงียบ ๆ ในความมืด ไม่มีใครจดจำตัวตนหรือการมีอยู่ของเขาได้ และไม่มีใครรู้จักชื่อของเขา

หากสุดท้ายแล้วเขาประสบความสำเร็จ หลังจากนั้นชื่อของเขาจะถูกจารึกไว้ในหน้าประวัติศาสตร์ของมวลมนุษยชาติ

‘ครั้งหนึ่งเขาเคยเดินอยู่ในความมืดมิด ท้ายที่สุดเขาก็กลายเป็นฮีโร่ผู้ปิดทองหลังพระ’

…

ฉัวะ!

ในที่สุดหลินหยวนก็ผ่าหัวไททันปราการเหล็กออกมาได้

เขายอมรับตามตรงเลยว่าไททันตัวนี้แข็งแกร่งมากจริง ๆ

แม้กระทั่งตอนที่มันตายไปแล้ว เขาก็ยังต้องใช้ดาบปราบมังกรชำแหละมันเป็นเวลาครึ่งนาทีเต็มกว่าที่จะผ่าหัวของมันออกมาได้สำเร็จ 

กริ๊ก!

วินาทีต่อมา เด็กหนุ่มดึงคริสตัลสีทองเข้มที่ดูแปลกประหลาดออกมาจากรอยแยก

หลินหยวนเลิกคิ้วขึ้นเล็กน้อยในขณะที่ยกคริสตัลในมือขึ้นมาให้อยู่ในระดับสายตา

ความรู้ที่เขาได้ร่ำเรียนจากในโรงเรียนนั้นถูกต้อง

คริสตัลนี้ซึ่งเรียกอีกอย่างว่า ‘แกนสมอง’ มันเป็นตัวกักเก็บพลังพิเศษและแหล่งพลังงานของไททัน

สำหรับไททันระดับ 1 และ 2 นั้นยังไม่มีแกนสมอง

ไททันระดับ 3 มีโอกาสที่จะมีแกนสมองอยู่เล็กน้อย

มีเพียงไททันระดับ 4 ขึ้นไปเท่านั้นที่จะมีแกนสมอง

แกนสมองในมือของหลินหยวนนั้นมีขนาดเท่ากับไข่ไก่

เขาแทบจะจินตนาการไม่ออกว่าเจ้าสิ่งเล็ก ๆ ที่ไม่โดดเด่นนี้กลับเป็นแหล่งพลังงานของไททันปราการเหล็กตัวนี้

ในความเป็นจริงแกนสมองไททันนั้นมีส่วนสำคัญมาก

ไม่ว่าจะเป็นด้านพลังงานหรือด้านพลังพิเศษก็มีความสำคัญซึ่งไม่สามารถมองข้ามได้เลย

ในตลาดมืดแกนสมองของไททันระดับ 4 อาจมีค่าถึงหลายสิบล้านหยวน

นี่มันสมบัติล้ำค่าชัด ๆ!

หลินหยวนเก็บแกนสมองสีทองก่อนจะยืดตัวลุกขึ้นยืนและปล่อยพลังอันเดดเข้าใส่ร่างไททันปราการเหล็ก

ในเมื่อไททันอันเดดที่เขาอุตส่าห์รวบรวมมาเป็นเวลานานตายด้วยน้ำมือของไททันระดับ 4 เขาก็จะใช้ไททันตัวนี้แทนพวกมัน!

ขณะนั้นพลังแห่งความตายถูกส่งออกมาจากฝ่ามือของเด็กหนุ่มแล้วกลืนหายไปในร่างของไททันปราการเหล็ก

เนื่องด้วยพลังจิตในปัจจุบันของเขา การที่จะบังคับร่างของไททันระดับ 4 นั้นยังเป็นเรื่องที่ค่อนข้างยาก

หลินหยวนกัดฟันส่งพลังออกไปเพียงชั่วครู่ เขาก็รู้สึกว่าตนกำลังใช้พลังเกินขีดจำกัดของตัวเอง ส่งผลให้เขาเริ่มปวดหัวมากขึ้นเรื่อย ๆ

แต่ถึงกระนั้นเขาก็ยังไม่ยอมแพ้ เขาหยิบคริสตัลฟื้นฟูพลังจิตออกมาแล้วบีบมันให้แตก ก่อนที่พลังจิตของเขาจะฟื้นคืนภายในเวลาไม่กี่วินาที จากนั้นเขาก็เค้นพลังจิตทั้งหมดเพื่อเปิดใช้งานพลังอันเดด 

นักล่าหนุ่มพยายามอย่างไม่ลดละจนในที่สุดร่างของไททันปราการเหล็กก็เริ่มเคลื่อนไหว

ต่อมา ไททันระดับ 4 ก็ยืนขึ้นช้า ๆ และคุกเข่าข้างหนึ่งลงตรงหน้าหลินหยวน

ไททันปราการเหล็กที่เคยดูดุดันจนแทบจะทลายภูเขาถล่มเมืองได้นั้นบัดนี้ได้กลายเป็นทาสอันเดดของเขาแล้ว

แม้ว่าเด็กหนุ่มจะสูญเสียพลังงานไปเยอะและมีเม็ดเหงื่อผุดขึ้นเต็มหน้าผาก แต่เขาก็อดไม่ได้ที่จะยกยิ้มมุมปากอย่างมีความสุข หากมีไททันปราการเหล็กตัวนี้ การล่าครั้งต่อไปของเขาจะง่ายมากยิ่งขึ้น

แม้ว่าในฐานะอันเดด ไททันระดับ 4 จะมีพละกำลังเพียงครึ่งเดียวจากตอนที่ยังมีชีวิต แต่มันก็มากเกินพอที่จะจัดการกับไททันทั่วไปได้

เนื่องจากมันมีข้อได้เปรียบทางด้านขนาด ต่อให้ต้องเผชิญหน้ากับไททันยักษ์ ไททันปราการเหล็กก็จะสามารถกำจัดมันได้ง่าย ๆ สิ่งที่สำคัญกว่านั้นก็คือ พลังอันเดดของเขามีศักยภาพในการเติบโตที่ไร้ขีดจำกัด

หากเขาอัปเกรดพลังอันเดด ไททันอันเดดที่เขาเรียกออกมาจะยิ่งทรงพลังมากขึ้นเรื่อย ๆ รวมถึงจำนวนอันเดดที่เขาสามารถควบคุมได้ก็เพิ่มขึ้นเช่นกัน

ถ้าความแข็งแกร่งของเขาไปถึงจุดจุดหนึ่ง เขาก็จะสามารถสร้างกองทัพอันเดดที่สมบูรณ์แบบออกมาได้

ในเวลานั้นอันเดดหลายสิบล้านตัวก็จะบุกโจมตีศัตรูบนสนามรบ ภาพที่ปรากฏจะต้องน่าตื่นตาตื่นใจมากแน่ ๆ!

หลินหยวนจำต้องใช้วิธีการนี้เพื่อให้เหล่าไททันรู้ว่าอะไรคือการสู้แบบตาต่อตา ฟันต่อฟันที่แท้จริง!!

…

5 วันต่อมา

“ระบบ ฉันต้องการลงชื่อเข้าใช้” หลินหยวนนั่งอยู่บนก้อนหินโดยที่ตรงหน้ามีไททันกองพะเนินเทินทึกอยู่ ในขณะที่เขาเรียกระบบออกมา 

“ติ๊ง! ขอแสดงความยินดี คุณลงชื่อเข้าใช้สำเร็จเป็นเวลา 105 วัน ได้รับรางวัล: คริสตัลอัปเกรดพลัง x2!”

เมื่อเด็กหนุ่มได้ยินเสียงแจ้งเตือนของระบบ เขาก็มีสีหน้าดูดีขึ้นเล็กน้อย

รางวัลที่ได้รับจากการลงชื่อเข้าใช้ครั้งนี้ก็คือคริสตัลอัปเกรดพลัง ต้องบอกว่าคริสตัลอัปเกรดพลังเป็นสิ่งที่เขาขาดแคลนมากที่สุด เพราะมันสามารถใช้เพิ่มระดับพลังพิเศษของเขาได้

พอมาถึงจุดนี้เขาก็เพิ่งจะเข้าใจระบบการลงชื่อเข้าใช้คร่าว ๆ

ประการแรกก็คือ ยิ่งลงชื่อเข้าใช้นานเท่าไหร่ รางวัลที่ได้รับก็จะยิ่งมากขึ้นเท่านั้น

ในตอนที่เขาลงชื่อเข้าใช้ก่อนหน้านี้ รางวัลที่ได้รับจะมีคริสตัลอัปเกรดพลังครั้งละ 1 ชิ้น

ตอนนี้จำนวนคริสตัลอัปเกรดพลังที่ได้รับเป็นรางวัลลงชื่อเข้าใช้นั้นได้เพิ่มเป็น 2 ชิ้นแล้ว

นอกจากนี้ หากเป็นวันที่พิเศษสักหน่อย รางวัลก็จะยิ่งได้มากขึ้น อย่างเช่นวันที่ 5, 10, 15 และ 100

รางวัลลงชื่อเข้าใช้ของหลินหยวนในช่วงไม่กี่วันที่ผ่านมาเกือบทั้งหมดส่วนใหญ่แล้วเป็นของที่ใช้แล้วหมดไปอย่างเช่นยารักษาและคริสตัลฟื้นฟูพลังจิต

มีเฉพาะตอนที่เขาลงชื่อเข้าใช้เป็นวันที่ 105 เท่านั้นที่เขาได้รับคริสตัลอัปเกรดพลัง 2 ชิ้น

รางวัลลงชื่อเข้าใช้ในวันที่ 100 เองก็ได้พิสูจน์ข้อสันนิษฐานนี้ของเขา

รางวัลพิเศษเกือบทั้งหมดจะได้รับในวันที่ลงชื่อเข้าใช้ครบ 50 วันเสมอ

ส่วนพลังพิเศษ [น้ำแข็ง] และ [อันเดด] เป็นรางวัลที่เขาได้รับจากการลงชื่อเข้าใช้วันที่ 50 กับวันที่ 100 ตามลำดับ

“ไม่รู้ว่ารางวัลลงชื่อเข้าใช้วันที่ 150 กับ 200 จะได้อะไร...” หลินหยวนพึมพำกับตัวเองเบา ๆ

ถึงแม้ว่ามันจะเร็วไปที่เขาจะมานั่งคาดหวังรางวัลพิเศษที่จะได้รับจากการลงชื่อเข้าใช้ครั้งต่อไป

สุดท้ายแล้วระบบ [หนทางรอด] ที่เขาได้รับมานั้นเกี่ยวข้องกับความหวังของมนุษยชาติ

ถ้าการลงชื่อเข้าใช้ 200 วันไม่เพียงพอ ก็เป็น 500 วัน

ถ้า 500 วันยังไม่เพียงพอ ก็เป็น 1,000 วัน

ถ้าแม้แต่ 1,000 วันก็ยังไม่พอ อย่างนั้นก็ 10,000 วันไปเลย!

หลินหยวนเชื่อมั่นว่าสักวันหนึ่งเขาจะมีพลังมากพอที่จะโค่นล้มไททันทั้งหมดลงได้สำเร็จ!!

หลังจากลงชื่อเข้าใช้เสร็จสิ้น นักล่าหนุ่มก็ยกข้อมือขึ้นมองดูนาฬิกา

[ภารกิจนักล่าไททัน ความคืบหน้าภารกิจ: 1000/1000]

เมื่อหลินหยวนมองไปที่ตัวเลขบนนาฬิกา เขาก็รู้สึกหายเหนื่อยเป็นปลิดทิ้ง เขาไม่รู้ว่าตนผ่าน 5 วันนี้มาได้อย่างไร

นอกจากการกลับเข้าเมืองไปเอาเสบียงแล้ว เขาก็ใช้ชีวิตล่าไททันอยู่ที่นอกเมืองตลอดเวลา

โดยรวมแล้ว เขาใช้เวลากินนอนใน 5 วันนี้น่าจะน้อยกว่า 20 ชั่วโมงด้วยซ้ำ

แต่มีเพียงการทำแบบนี้เท่านั้นเขาถึงจะล่าไททันได้ครบ 1,000 ตัวในเวลาเพียง 5 วัน

อีกทั้งเขายังต้องเดินทางออกห่างจากเมืองมากกว่า 10 กิโลเมตรเพื่อค้นหาร่องรอยของไททัน

ต้องบอกว่าตอนนี้ไททันที่เดินเตร็ดเตร่อยู่นอกกำแพงเมืองเกือบทั้งหมดถูกหลินหยวนฆ่าตายเรียบร้อยแล้ว

ในที่สุดเขาก็สามารถกลับเข้าเมืองไปส่งมอบภารกิจได้สักที