บทที่ 437 ชัยชนะอันยิ่งใหญ่

ระยะการโจมตีของเดโมนิคเฟลมคือ 2 กิโลเมตร ระยะการโจมตีของธันเดอร์พรีสซันคือ 500 เมตรและระยะการโจมตีของเวทมนตร์กึ่งต้องห้ามทั้งหลายคือ 100 เมตร

เพื่อเพิ่มระยะการโจมตีในแนวนอน ลู่หยางจึงสั่งให้นักเวทต้องห้ามยืนเรียงแถวเป็นแนวเดียวกันจนทำให้พวกเขาสามารถสร้างการโจมตีได้ยาวกว่า 6 กิโลเมตร