บทที่ 417 เสี่ยวเหลียงโชว์ฝีมือ

บทที่ 417 เสี่ยวเหลียงโชว์ฝีมือ

ปัจจุบันกองกำลัง 250,000 คนของลู่หยางกำลังยืนในทุ่งหญ้านอกเมืองซีเอ็มเพอเรอร์ โดยฝั่งตรงข้ามห่างออกไปประมาณ 500 เมตรคือกองทัพดีวายโซล 200,000 คน

ระหว่างที่ทั้งสองฝ่ายกำลังเผชิญหน้ากันอยู่นั้น ชาโดว์ดัสค์ก็ได้รับการติดต่อมาจากโซลออฟอีเทอนิตี้ว่าเขากำลังนำกองกำลังกลับไปหา ชาโดว์ดัสค์จึงหันไปพูดกับหัวหน้าทั้ง 3 คนว่า

“หัวหน้าบอกว่าให้พวกเราพยายามถ่วงเวลาเอาไว้ให้ได้นานที่สุด ตอนนี้เขากำลังนำกองกำลังหลัก 50,000 คนกลับมาที่นี่อยู่”

ฉวนไห่ชี้นิ้วไปที่กองทัพของบลัดบราเธอร์ก่อนจะพูดว่า

“พวกเรามาเผชิญหน้ากับมันถึงขนาดนี้แล้วแต่คุณยังจะให้พวกเราถอยกลับเข้าไปภายในเมืองอีกงั้นเหรอ? การทำสงครามจำเป็นจะต้องใช้ขวัญกำลังใจ ถ้าพวกเราถอยกลับเวลานี้แล้วลูกน้องคนไหนมันจะเหลือขวัญกำลังใจทำสงครามอยู่บ้าง”

“มันเป็นคำสั่งของหัวหน้าจะให้ฉันทำยังไง?” ชาโดว์ดัสค์กล่าว

“ผมเสนอให้พวกเราลองสู้กับพวกเขาดูก่อน พวกเรามาลองดูกันสิว่าบลัดบราเธอร์จะแข็งแกร่งเหมือนกับในข่าวลือจริงหรือเปล่า?” หลงเตี่ยกล่าว

“ผมเห็นด้วย ขอแค่พวกเราแลกตายแบบหนึ่งต่อหนึ่งกับพวกมันแค่นั้นพวกเราก็คุ้มแล้ว อย่าลืมนะว่าลูกน้องของพวกเรามีเลเวลแค่ 20 กว่า ๆ หลังจากคนของพวกมันตายเยอะ เดี๋ยวพวกมันก็ถอยหลังกลับไปเอง” ไทเกอร์ก็อดกล่าว

“เออ สู้ก็สู้!” ชาโดว์ดัสค์พูดตัดบทเพื่อตัดความรำคาญ

ในระหว่างที่ทางฝั่งดีวายโซลกำลังตกลงกันอยู่นั้น ฉิงชาง, ไป๋ฉือและบิทเทอร์เลิฟต่างก็ชูมือขึ้นฟ้าพร้อมกับตะโกนขึ้นมาเสียงดัง

“กองทัพโล่บุก!”

“ฆ่ามัน! เหล่าบรรดาตัวแทงค์ทั้ง 10,000 คนต่างก็ตะโกนขึ้นมาพร้อมกัน จากนั้นพวกเขาก็ยกโล่ขนาดใหญ่เคลื่อนทัพไปทางด้านหน้า

ภาพเหตุการณ์ในครั้งนี้สร้างความฮึกเหิมให้ทั้งโจวเทียนหมิง, โจวเทียนหยานและสมาชิกวอร์สกายทุกคน

“พี่ พวกเราไปขอหัวหน้าให้ร่วมรบด้วยได้ไหม?” โจวเทียนหยานกล่าว

“ใช่ครับหัวหน้า ไหน ๆ พวกเราก็เข้าร่วมกิลด์บลัดบราเธอร์แล้วพวกเราก็อยากจะเข้าร่วมสงครามในครั้งนี้ด้วย” ลูกน้องคนหนึ่งกล่าว

“ฉันก็อยากจะมีส่วนร่วมกับสงครามครั้งนี้เหมือนกัน แต่หัวหน้าบอกว่าพวกเราเพิ่งจะเข้าร่วมกิลด์ ความเข้าใจกันระหว่างพวกเรากับพวกเขายังไม่มากพอ พวกเราต้องรอจนกองทัพทั้งสองฝ่ายปะทะกันแล้วพวกเราค่อยโจมตีจากทางด้านข้าง” โจวเทียนหมิงกล่าว

เมื่อได้ยินว่าพวกเขาจะมีส่วนร่วมทุกคนต่างก็ถอนหายใจออกมาอย่างโล่งอก ขณะเดียวกันทุกคนก็มองไปยังลู่หยางด้วยความทึ่ง เพราะพวกเขาไม่เข้าใจว่าอีกฝ่ายทำได้ยังไงถึงทำให้แนวรบเคลื่อนออกไปได้อย่างเป็นระเบียบแบบนี้

แน่นอนว่าพวกโจวเทียนหมิงย่อมไม่มีทางรู้เลยว่าสาเหตุที่แนวรบของบลัดบราเธอร์เป็นระเบียบนั่นก็เพราะแรงกดดันจากบลัดไทแรนท์และแบล็คบลัดเมื่อในอดีต ท้ายที่สุดในตอนนั้นบลัดบราเธอร์ก็เป็นกองกำลังที่อ่อนแอมาก แรงกดดันจากศัตรูบังคับให้พวกเขาต้องสามัคคีกันแล้วมันก็พัฒนามาเป็นกองทัพที่เป็นระเบียบอย่างในทุกวันนี้

“เสี่ยวเหลียงพร้อมแล้วหรือยัง?” ลู่หยางกล่าวพร้อมกับเผยรอยยิ้มขึ้นมาที่มุมปาก ขณะมองดูกองทัพเคลื่อนไปด้านหน้าอย่างเป็นระเบียบ

“ขอแค่ลูกพี่สั่งมา ผมก็พร้อมบุกได้ทุกเมื่อ” เสี่ยวเหลียงกล่าวพร้อมกับใช้ค้อนทุบโล่ลงไปอย่างแรง

“ดีมาก จำเอาไว้ว่าให้เล็งจัดการหัวหน้าทั้ง 3 ของฝ่ายตรงข้ามก่อน” ลู่หยางกล่าว

เมื่อได้รับคำสั่งเลือดลมของเสี่ยวเหลียงก็พลุกพล่านขึ้นมาในทันที จากนั้นร่างอสูรก็ค่อย ๆ คืบคลานไปทั่วทั้งร่างของเขาโดยอัตโนมัติ

ในพริบตาเสี่ยวเหลียงก็ได้กลายเป็นยักษ์ตัวแดงที่มีความสูงมากกว่า 3 เมตร

“ตายซะ!”

เสี่ยวเหลียงร้องคำรามพร้อมกับขี่สิงโตเพลิงมุ่งไปยังหอบัญชาการฝ่ายตรงข้ามในทันที ซึ่งในระหว่างที่เขาวิ่งออกไปฉิงชางก็ได้ใช้สกิลรีเดมชั่นเสริมความต้านทานเวทมนตร์ให้กับเสี่ยวเหลียงเป็นเวลา 1 นาที

ชาโดว์ดัสค์และหัวหน้าอีก 3 คนกำลังปรึกษากลยุทธ์ที่พวกเขาจะใช้ในสงครามครั้งนี้ แต่ทันใดนั้นพวกเขาก็สังเกตเห็นผู้เล่นคนหนึ่งที่ขี่สิงโตตัวสีแดงมุ่งหน้ามาหาพวกเขาเพียงลำพัง

“มันทำบ้าอะไรของมัน? มันอยากจะท้าประลอง 1 ต่อ 1 งั้นเหรอ” ฉวนไห่ถาม

“พุ่งมาแบบนี้พยายามหาที่ตายชัด ๆ ทีมนักธนูถ้ามันเข้ามาในระยะก็ยิงสังหารมันได้เลย” หลงเตี๋ยสั่งการ

“ครับ/ค่ะ” นักธนูทั้ง 1,000 คนรับคำสั่งพร้อมกับเล็งเป้าไปยังเสี่ยวเหลียงทันที

400 เมตร

300 เมตร

...

100 เมตร

เมื่อเสี่ยวเหลียงวิ่งเข้ามาในระยะ 30 เมตรนักธนูทั้ง 1,000 คนก็ยิงลูกธนูออกไปพร้อม ๆ กัน ทันใดนั้นมุมปากของเด็กหนุ่มก็เผยรอยยิ้มขึ้นมาอย่างเย็นชา ก่อนที่เขาจะใช้สกิลกระโดดหลบลูกธนูทั้งหมดและกระโจนเข้าไปในกองทัพโล่ของฝ่ายตรงข้าม

“ย๊าก!”

เสี่ยวเหลียงร้องคำรามเสียงดัง ก่อนที่ผู้เล่นทุกคนในรัศมี 30 เมตรจะถูกบังคับให้โจมตีใส่เด็กหนุ่ม

ขณะเดียวกันเมื่อเสี่ยวเหลียงถูกโจมตีหมอกสีเลือดที่อยู่บริเวณรอบ ๆ ตัวของเขาก็เริ่มหมุนปั่นอย่างบ้าคลั่ง

ฉัวะ!

-3,867

-3,749

…

การหมุนรอบแรกทำให้กองทัพโล่ในแนวหน้าเสียชีวิตลงทั้งหมด

การหมุนในรอบที่ 2 ทำให้นักธนูและนักเวทที่อยู่แถวหลังถูกสังหารจนเสียชีวิต

เสี่ยวเหลียงชี้นิ้วไปยังชาโดว์ดัสค์และหัวหน้าอีก 3 คน ก่อนที่เขาจะตะโกนขึ้นมาด้วยน้ำเสียงที่เต็มไปด้วยความเย่อหยิ่ง

“ลูกพี่บอกว่าพวกแกทั้ง 3 คนสมควรตาย!”

หลังจากพูดจบเสี่ยวเหลียงก็ส่งเสียงร้องคำรามพุ่งเข้าหาชาโดว์ดัสค์ โดยไม่สนใจการโจมตีของผู้เล่นรอบข้างเลยแม้แต่น้อย

“ฆ่ามัน! ฆ่ามันให้ได้!” ชาโดว์ดัสค์ตะโกนด้วยความโกรธและเขาก็ไม่คิดว่ามันจะมีคนบ้ากล้าพุ่งเข้ามาในกองทัพของศัตรูด้วยตัวคนเดียวแบบนี้

การกระทำของเสี่ยวเหลียงทำให้สมาชิกดีวายโซลเต็มไปด้วยความโกรธ เพราะการพุ่งเข้ามาภายในกองทัพของพวกเขาเพียงลำพัง มันก็ไม่ต่างไปจากการพยายามดูถูกพวกเขาเลย

“บุกเข้ามาในวงล้อมของพวกเราแล้วยังกล้าปากดีงั้นเหรอ”

“ทุกคนโจมตีมันพร้อมกันเร็วเข้า”

สมาชิกดีวายโซลพุ่งเข้าใส่เสี่ยวเหลียงเป็นจำนวนนับไม่ถ้วน โดยไม่มีใครสนใจสกิลที่เสี่ยวเหลียงใช้สังหารพรรคพวกของพวกเขาในก่อนหน้านี้เลย เพราะทุกคนคิดว่ามันเป็นสกิลพิเศษที่มีระยะเวลาคูลดาวน์ค่อนข้างนาน น่าเสียดายที่เมื่ออาวุธของพวกเขาเริ่มโจมตีใส่เสี่ยวเหลียง มันก็เริ่มเกิดหายนะขึ้นมาอีกครั้ง

เป้ง ๆ ๆ

-1

-1

…

ความเสียหายที่เสี่ยวเหลียงได้รับอยู่ในระดับที่เบามาก แต่ทันทีที่หมอกโลหิตเริ่มปั่นออกมามันก็ทำให้ผู้เล่นกว่า 200 คนที่อยู่ในรัศมี 30 เมตรถูกสังหารในทันที

สกิลเรดมิสท์เวิลด์วินด์สเลชมีเวลาคูลดาวน์เพียงแค่ 0.2 วินาทีเท่านั้น หมอกโลหิตรอบตัวเสี่ยวเหลียงจึงหมุนปั่นอย่างบ้าคลั่งราวกับว่ามันไม่มีคูลดาวน์ ยิ่งเหล่านักธนูจู่โจมใส่เสี่ยวเหลียงมากเท่าไหร่ หมอกโลหิตเหล่านี้ก็หมุนปั่นอย่างต่อเนื่องราวกับว่ามันเป็นพายุคลั่ง

ในเวลาไม่ถึง 20 วินาทีเสี่ยวเหลียงก็ได้สังหารผู้เล่นไปแล้วมากกว่า 2,000 คน ขณะที่พลังชีวิตของเขาลดลงไปไม่ถึง 500 หน่วยด้วยซ้ำ

เหตุการณ์นี้ทำให้ชาโดว์ดัสค์และพวกฉวนไห่อ้าปากค้างด้วยความตกตะลึง เพราะพวกเขาไม่เคยเจอใครที่มีความแข็งแกร่งขนาดนี้มาก่อน

เสี่ยวเหลียงยังคงบุกเข้ามาท่ามกลางดงศัตรูอย่างไม่หยุดยั้ง และเมื่อเขาสังเกตเห็นว่าตัวเองอยู่ห่างจากเหล่าบรรดาผู้บัญชาการของศัตรูเพียงแค่ 30 เมตร เขาก็ใช้สกิลกระโดดกระโจนเข้าหาพวกชาโดว์ดัสค์ในทันที

“ย๊าก!”

หมอกสีเลือดแพร่กระจายออกไปในพื้นที่โดยรอบพร้อมกับบังคับให้ผู้เล่นทุกคนในระยะ 30 เมตรจู่โจมเข้ามาหาเด็กหนุ่มโดยไม่มีทางเลือก ซึ่งการใช้สกิลในครั้งนี้มันก็ครอบคลุมถึงชาโดว์ดัสค์, ฉวนไห่, หลงเตี๋ยและไทเกอร์ก็อดด้วย

ฉัวะ!

ฉัวะ!

หมอกโลหิตหมุนปั่นอย่างรุนแรง 2 ครั้งและทำให้ผู้บัญชาการทั้ง 4 คนล้มลงเสียชีวิตบนพื้น

เมื่อหมอกโลหิตจางลงไป เหล่าบรรดาสมาชิกดีวายโซลก็สังเกตเห็นว่าผู้บัญชาการของพวกเขาถูกสังหารลงไปจนหมด

เงียบ!

เงียบสงัด!!

ความเงียบดำเนินไปถึง 30 วินาทีเต็ม ๆ ก่อนที่สมาชิกของดีวายโซลจะเริ่มเกิดความวุ่นวายอลหม่านไปหมด

ใครจะคิดว่าจู่ ๆ จะมีผู้เล่นคนหนึ่งบุกเข้ามาท่ามกลางกองทัพของพวกเขา ที่สำคัญคือผู้เล่นคนนั้นยังสามารถสังหารผู้บัญชาการทั้ง 4 คนท่ามกลางสมาชิกนับ 200,000 คนได้อีกด้วย

แต่เดิมในกองกำลังของพวกเขาก็ไม่มีผู้เชี่ยวชาญชั้นยอดอยู่ในกองกำลังอยู่แล้ว ยิ่งมันได้เกิดเหตุการณ์แบบนี้กับผู้บัญชาการ มันก็ทำให้ขวัญกำลังใจของทุกคนถูกทำลายลงไปโดยสิ้นเชิง

 

 

---

 

ตอนนี้พระเอกคือเสี่ยวเหลียง 5555