บทที่ 412 ขยายดินแดน

“หัวหน้าอยู่ไหมครับ?” ฉิงชาง, บิทเทอร์เลิฟและคนอื่น ๆ ส่งข้อความถึงลู่หยาง

ชายหนุ่มพอจะคาดเดาได้ว่าลูกน้องของเขาน่าจะทนอยากรู้เรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อวานไม่ไหวแล้ว เขาจึงเชิญทุกคนเข้าไปยังพื้นที่พิเศษ

“หัวหน้าเมื่อคืนเป็นฝีมือคุณใช่ไหมครับ?” บิทเทอร์เลิฟถามอย่างตื่นเต้น

“ฉันขอชี้แจงตรงนี้เลยนะว่าเรื่องเมื่อคืนไม่ใช่ฝีมือของฉัน แต่ทางกิลด์ของเราเพิ่งผลิตอุปกรณ์ชุดใหม่ขึ้นมาได้เยอะเลย ทุกคนคัดรายชื่อลูกน้องที่จะทำสัญญากับกิลด์แล้วใช่ไหม?” ลู่หยางกล่าวและเขาก็จะไม่ยอมรับว่าเรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อคืนเป็นฝีมือของเขาอย่างเด็ดขาด

“โห่” ทุกคนต่างก็ส่งเสียงโห่ออกมา แต่เมื่อลู่หยางไม่ยอมรับพวกเขาก็ไม่คิดจะถามอะไรเพิ่มเติมอีก

“พวกเราส่งรายชื่อให้ถูเฟิงเรียบร้อยแล้วครับ” ฉิงชางกล่าว

“ดีมาก เดี๋ยวฉันจะแจกอุปกรณ์ระดับทองให้กับทุกทีม ๆ ละ 5,000 ชุด หลังจากที่ได้รับอุปกรณ์แล้วขอให้ทุกคนไปรวมตัวกันที่ป้อมปราการคริมสันก่อนบ่ายโมง ฉันมีเรื่องสำคัญจะประกาศ” ลู่หยางกล่าว

“หัวหน้าจะให้พวกเราออกรบแล้วใช่ไหมครับ?” ไป๋เหลิงถาม

ลู่หยางพยักหน้ารับอย่างไม่ปิดบัง

“เป้าหมายคราวนี้คือป้อมปราการแบล็คร็อคหรือเปล่าครับ?” เหมาชิวถาม

“คราวนี้เราต้องเรียกร้องค่าช่วยเหลือให้ฉงป้าล่มจมไปเลย ให้มันสาสมกับสิ่งที่เขาเคยทำกับพวกเรา” บิทเทอร์เลิฟกล่าวอย่างไม่พอใจ

ลู่หยางเพียงแค่เผยรอยยิ้มออกมาโดยไม่พูดอะไร ก่อนที่เขาจะออกไปจากพื้นที่พิเศษ

เหล่าบรรดาแกนหลักของกิลด์สัมผัสได้ว่ารอยยิ้มของลู่หยางเป็นรอยยิ้มแปลก ๆ แต่พวกเขาก็ไม่สามารถคาดเดาความคิดของหัวหน้ากิลด์คนนี้ออก ทุกคนจึงแยกย้ายกันออกจากพื้นที่พิเศษเพื่อรวบรวมกองกำลังของตัวเองกลับไปยังป้อมปราการคริมสันตามคำสั่งของลู่หยาง

ตอนนี้เป็นเวลาเที่ยงวันแล้วมันจึงเหลือเวลาให้พวกเขารวมกำลังเพียงแค่ 1 ชั่วโมงเท่านั้น แต่โชคดีว่าสงครามระหว่างฉงป้ากับบลัดไทแรนท์ประกอบกับช่วงนี้เป็นวันหยุดทำให้สมาชิกกิลด์เข้ามาออนไลน์กันอย่างพร้อมเพรียง

เวลาค่อย ๆ ล่วงเลยผ่านไปจนกระทั่ง 12:50 น. ทุกคนก็ไปรวมตัวกันตามคำสั่งของลู่หยางได้เรียบร้อย

กองกำลังของเซี่ยหยู่เว่ยมีผู้เล่นพร้อมออกรบ 70,000 คน ซึ่งในกองกำลังนั้นก็มีผู้เล่นถึง 30,000 คนที่มีเลเวลถึง 30 แล้ว ขณะที่ผู้เล่นที่ได้สวมอุปกรณ์ระดับทองก็มีจำนวนอยู่ 7,000 คน

กองกำลังของเจียงเจ๋อมีผู้เล่นพร้อมออกรบ 30,000 คน ซึ่งในกองกำลังนั้นมีผู้เล่นถึง 20,000 คนที่มีเลเวลถึง 30 แล้ว ขณะที่ผู้เล่นที่สวมอุปกรณ์ระดับทองก็มีจำนวนอยู่ 7,000 คนด้วยเช่นกัน

กองกำลังของสามพี่น้องตระกูลไป๋มีผู้เล่นพร้อมออกรบ 30,000 คนและมีผู้เล่นเลเวล 30 จำนวน 20,000 คน โดยมีผู้เล่นสวมชุดระดับทอง 7,000 คน

กองกำลังของบิทเทอร์เลิฟ, ฉิงชางและซุนหยูก็มีความแข็งแกร่งเหมือน ๆ กับกองทัพของเจียงเจ๋อและสามพี่น้องตระกูลไป๋ ซึ่งมันก็หมายความว่าโดยรวมแล้วพวกเขามีผู้เล่นที่พร้อมออกรบอยู่สูงถึง 220,000 คน

เมื่อมองจากบนกำแพงเมืองไปยังสมาชิกบลัดบราเธอร์ที่เต็มไปทั้งเขตเมืองชั้นนอก ฉิงชาง, เซี่ยหยู่เว่ยและสมาชิกแกนหลักคนอื่น ๆ ต่างก็แสดงสีหน้าขึ้นมาอย่างไม่อยากจะเชื่อ

“โอ้พระเจ้า! กิลด์เรามีสมาชิกพร้อมรบเยอะขนาดนี้เลยเหรอเนี่ย” บิทเทอร์เลิฟพึมพำขึ้นมา

“สุดยอดเลย! กองกำลัง 220,000 คนนี่มันถล่มป้อมปราการแบล็คร็อคได้สบาย ๆ เลยนะ” เหมาชิวกล่าว

“หัวหน้า คุณออกคำสั่งมาได้เลย พวกเราพร้อมรบแล้ว” ไลฟ์ไทม์กล่าว

…

ลู่หยางมองดูสีหน้าของทุกคน ก่อนที่เขาจะพูดขึ้นมาด้วยรอยยิ้มว่า

“พวกเรากำลังจะไปออกรบจริง ๆ แต่เป้าหมายของเราไม่ใช่ป้อมปราการแบล็คร็อค”

คำตอบของลู่หยางทำให้ทุกคนต่างก็มองไปที่เขาด้วยความประหลาดใจ

“ถ้าเราไม่ไปช่วยฉงป้าตีป้อมคืนแล้วพวกเราจะไปไหนเหรอครับ?” เหมาชิวถาม

“หัวหน้า คุณคงไม่ได้คิดจะไปโจมตีป้อมปราการฟลาวเวอร์ของฉือมู่หรอกนะ?” บิทเทอร์เลิฟกล่าวด้วยสีหน้าไม่อยากจะเชื่อ

ลู่หยางส่ายหน้าด้วยรอยยิ้ม ก่อนที่เขาจะกวาดสายตามองทุกคนด้วยแววตาที่คมกริบ

“คราวนี้ฉันจะยึดเมืองซีเอ็มเพอเรอร์”

“เมืองซีเอ็มเพอเรอร์?”

“หัวหน้า เมืองซีเอ็มเพอเรอร์อยู่ไกลจากพวกเรามากเลยนะคะ พวกเราจะไปกันยังไง?” เซี่ยหยู่เว่ยถามอย่างประหลาดใจ

ลู่หยางปรบมือส่งสัญญาณด้วยรอยยิ้ม และทันใดนั้นกลุ่มผู้เล่นที่สวมชุดระดับแพลตตินั่มเลเวล 30 ก็เดินออกมาจากหอคอยบนกำแพงเมือง

คนที่นำคนกลุ่มนี้มามีใบหน้าอันหล่อเหลาและเขาก็ไม่ใช่ใครอื่นใดเลยนอกเสียจากโจวเทียนหมิงที่ลู่หยางเคยให้คำแนะนำไปนั่นเอง

“คุณคือโจวเทียนหมิงจากเมืองซีเอ็มเพอเรอร์งั้นเหรอ?!” ไป๋ฉือถามอย่างประหลาดใจ เพราะเขาเคยดูวีดีโอการต่อสู้ของโจวเทียนหมิงในอินเตอร์เน็ต

“ใช่ครับ ผมเอง” โจวเทียนหมิงกล่าวพร้อมกับโค้งศีรษะทักทายทุกคนอย่างนอบน้อม

“ทำไมคุณถึงมาอยู่ที่นี่ได้?” บิทเทอร์เลิฟถาม

“เมื่อครึ่งเดือนก่อนฉันลงทุนซื้อกิลด์ของโจวเทียนหมิงทำให้พวกเราถือว่าเป็นคนในกิลด์เครือเดียวกันแล้ว” ลู่หยางกล่าวด้วยรอยยิ้ม

จู่ ๆ เซี่ยหยู่เว่ยก็รู้สึกขนลุกไปทั่วทั้งตัว ก่อนที่เธอจะมองไปยังลู่หยางด้วยความประหลาดใจ

“หัวหน้ากำลังหมายความว่ากิลด์ของโจวเทียนหมิงสามารถรวมกับบลัดบราเธอร์ของเราได้ทุกเวลาใช่ไหมคะ?”

“ใช่” ลู่หยางกล่าวพร้อมกับพยักหน้า

“หัวหน้า คุณจะให้พวกเราทำอะไรกันแน่?!” ไป๋ฉือถามอย่างสับสน ซึ่งในความเป็นจริงเขาพอจะเดาความคิดของลู่หยางออกแล้ว เพียงแต่เขายังไม่อยากจะเชื่อว่าเรื่องนั้นมันคือเรื่องจริง

“ฉันจะฉวยโอกาสที่กองกำลัง 50,000 คนของโซลออฟอีเทอนิตี้ติดอยู่ในเมืองเซนต์กอลล์พาทุกคนไปโจมตีป้อมปราการทั้ง 3 แห่งของเขา เอาล่ะโจวเทียนหมิงถึงเวลาที่พวกเราจะรวมกิลด์กันแล้ว” ลู่หยางกล่าว

“ได้ครับ” โจวเทียนหมิงพยักหน้ารับ ก่อนที่เขาจะเปิดหน้าต่างกิลด์แล้วเลือกรวมกิลด์วอร์สกายเข้าร่วมกับบลัดบราเธอร์

ระบบ: กิลด์วอร์สกายขอรวมเข้าร่วมกับกิลด์บลัดบราเธอร์ คุณจะยอมรับหรือไม่?

ลู่หยางกดยอมรับในทันที ก่อนจะทำให้ตัวเลขสมาชิกเพิ่มขึ้นจาก 220,000 คนกลายเป็น 380,000 คนในทันที

ทันใดนั้นเหล่าบรรดาสมาชิกแกนหลักของกิลด์ต่างก็ใจเต้นรัว ๆ ขึ้นมาอย่างรวดเร็ว

“นับตั้งแต่นี้เป็นต้นไป ฉันจะนำทุกคนไปขยายดินแดน เป้าหมายแรกของเราคือการยึดป้อมปราการทั้ง 3 แห่งของเมืองซีเอ็มเพอเรอร์ หากใครมีผลงานที่โดดเด่นฉันจะคัดเลือกคนหนึ่งคนให้ดูแลป้อมปราการ 1 ใน 3 แห่งนี้” ลู่หยางกล่าว

ฉิงชางสูดลมหายใจเข้าไปลึก ๆ ก่อนที่เขาจะพูดว่า

“หัวหน้า คุณสั่งมาได้เลย ไม่ว่าจะต้องไปบุกน้ำลุยไฟที่ไหนผมก็พร้อมจะต่อสู้เพื่อคุณ”

“พวกเราก็เหมือนกัน” ไป๋ฉือกล่าว

“ผมด้วย” ซุนหยูกล่าว

“ผมด้วย” บิทเทอร์เลิฟกล่าว

“ฉันด้วย” เซี่ยหยู่เว่ยกล่าว

“ฉันด้วย” เจียงเจ๋อกล่าว

ทุกคนต่างก็รู้สึกราวกับเลือดภายในกายของพวกเขากำลังเดือดพล่าน เพราะในตอนแรกพวกเขาคิดว่าลู่หยางจะค่อย ๆ สะสมความแข็งแกร่งแล้วขยายอาณาเขตไปทีละก้าว แต่การวางกลยุทธ์ของลู่หยางมันอยู่เหนือเกินกว่าความคาดหมายของพวกเขาไปไกล แล้วมันก็คงจะไม่มีใครสามารถคาดเดาความคิดของลู่หยางได้จริง ๆ

“ดีมาก ทุกคนมาเอาม้วนคัมภีร์ป้อมปราการของโจวเทียนหมิงไปแจกจ่ายให้กับลูกน้องของตัวเองซะ” ลู่หยางสั่ง

เมื่อได้รับคำสั่งโจวเทียนหมิงก็นำถุงเก็บของที่บรรจุคัมภีร์เทเลพอร์ตไปยังป้อมปราการออกมาแจกจ่ายให้ทุกคนในทันที

ระหว่างนั้นลู่หยางก็เดินไปหยุดอยู่หน้ากำแพง ก่อนที่เขาจะกวาดสายตามองไปยังสมาชิกกิลด์ที่อยู่ด้านล่าง

“พี่น้องทั้งหลาย! วันนี้พวกเราได้มีโอกาสมารวมตัวกันอีกครั้ง”

คำพูดเพียงประโยคเดียวสามารถดึงดูดความสนใจของผู้เล่นทั้ง 220,000 คนให้จดจ้องไปยังชายหนุ่มบนกำแพงได้ในทันที และด้วยเสน่ห์บางอย่างที่ลู่หยางได้ปลดปล่อยออกมา มันก็ทำให้ทุกคนรู้สึกเหมือนกับเลือดลมภายในกายของพวกเขากำลังพลุกพล่านไปทั้งตัว

“คราวที่แล้วที่พวกเรามารวมตัวกันที่นี่ก็เพื่อทำลายเดธโซลลงไป ซึ่งย้อนกลับไปในตอนนั้นเราก็ถูกทั้งแบล็คบลัดและบลัดไทแรนท์เล็งเป้าหมายมา แม้แต่อดีตพันธมิตรอย่างฉือมู่กับฉงป้าก็ยังพยายามใช้อุบายเพื่อให้พวกเราพ่ายแพ้ลงไปด้วย แต่ถึงกระนั้นพวกเราก็ยังคงยืนหยัดอย่างมั่นคงไม่หวั่นไหวและสุดท้ายพวกเราก็ได้รับชัยชนะกลับมาอย่างสง่างาม” ลู่หยางพูดเสียงดัง

“ฆ่ามัน!” สมาชิกทั้ง 220,000 คนตะโกนขึ้นมาพร้อม ๆ กัน เพราะเหตุการณ์ต่อสู้ครั้งนั้นทุกคนต่างก็รู้สึกภาคภูมิใจในตัวเอง

“คราวนี้ฉือมู่กับฉงป้าได้ไปรวมพันธมิตรกับกิลด์อื่นแล้วปล่อยให้พวกเรากลายเป็นเป้าหมายเพียงลำพัง ขณะที่กิลด์ของบลัดไทแรนท์ก็ได้ถูกลิ่วเจียเข้าซื้อกิจการไปเรียบร้อยแล้ว”

“ทุกคนรู้ไหมว่าลิ่วเจียก็เคยติดต่อมาซื้อบลัดบราเธอร์ด้วยเหมือนกัน ในตอนนั้นเขาเสนอเงินมาให้ฉันตั้ง 30 ล้านเครดิต ถ้าฉันตัดสินใจยอมรับเงิน 30 ล้านนั้นเอาไว้ตอนนี้ฉันก็คงกลายเป็นเศรษฐีใช้ชีวิตอย่างสบาย ๆ ไปแล้ว แต่พวกคุณรู้ไหมว่าฉันตอบกลับเขาไปว่ายังไง?”

“ฉันบอกให้มันไสหัวไปซะ!” ลู่หยางตะโกนเสียงดัง

สมาชิกทั้งสอง 220,000 คนต่างก็ส่งเสียงหัวเราะขึ้นมาอย่างสะใจ

“ทุกคนอย่าหัวเราะกันแบบนั้นสิ ฉันพูดแบบนั้นกับเขาจริง ๆ นะ ถามว่าฉันทำแบบนั้นไปทำไมนะเหรอ? ที่ฉันทำแบบนั้นนั่นก็เพราะฉันเห็นว่าพวกคุณทุกคนคือพี่น้องที่ร่วมสุขร่วมทุกข์กันมา สาเหตุที่บลัดบราเธอร์ยิ่งใหญ่อย่างในวันนี้ได้นั่นก็เพราะความสามัคคีของทุกคน ลำพังตัวฉันเพียงคนเดียวไม่มีทางสร้างกิลด์ขึ้นมาอย่างยิ่งใหญ่เหมือนในวันนี้ได้อย่างแน่นอน”

“ในเมื่อทุกคนคอยยืนอยู่เคียงข้างกันมาโดยตลอดแล้วฉันจะทิ้งทุกคนไปเสวยสุขคนเดียวได้ยังไง ถึงแม้ฉันจะต้องสละเงินก้อนใหญ่ไปบ้าง แต่ฉันก็อยากจะพาทุกคนไปสุขสบายพร้อม ๆ กัน!”

“เฮ้!!!!!”

ขวัญกำลังใจของทุกคนพุ่งขึ้นถึงขีดสุด ในขณะที่ทุกคนมองไปยังลู่หยางและเหล่าบรรดาแกนหลักของกิลด์ที่กำลังยืนอยู่บนกำแพงอย่างสง่างาม

“ตอนนี้โจวเทียนหมิง หัวหน้ากิลด์วอร์สกายจากเมืองซีเอ็มเพอเรอร์ได้ตัดสินใจรวมกิลด์ของเขาเข้ากับบลัดบราเธอร์ของพวกเราแล้ว ทุกคนจงหยิบม้วนคัมภีร์เทเลพอร์ตไปยังป้อมปราการออกมา พวกเราจะเทเลพอร์ตไปยังป้อมปราการบลูริเวอร์และบุกโจมตีป้อมปราการทั้ง 3 แห่งของดีวายโซลด้วยกัน”

 

 

---

ตามแผนไม่เคยทันเลย อึ้งไปพร้อมกับแกนหลัก ไหนใครตามลู่หยางทันบ้างรายงานตัวหน่อยยย