บทที่ 337 บุกเดี่ยวกลางดงศัตรู

ภายในเวลาไม่ถึง 15 นาทีกองกำลังพิทักษ์ราชินีทั้ง 20,000 คนก็เสียชีวิตลงไปจนเกือบหมด

บลัดไทแรนท์และแบล็คบลัดมองดูสถานการณ์ในสนามรบด้วยความพึงพอใจ เพราะในตอนนี้กองกำลังของพวกเขาได้ดันไปจนใกล้ถึงปากทางออกของหุบเขาแล้ว ซึ่งในเวลาเพียงแค่ไม่นานการต่อสู้ในครั้งนี้ก็จะได้รับการตัดสิน

“หลังจากเรายึดหุบเขานี้ไว้ได้ ถึงแม้ลู่หยางมันจะยึดป้อมปราการไปแต่เราก็สามารถยึดป้อมปราการคืนมาได้อย่างแน่นอน” บลัดไทแรนท์กล่าว

“คราวนี้พวกมันต้องได้ลิ้มรสกับความพ่ายแพ้ ทุกคนรีบเร่งมือเร็วเข้า เราจะต้องไปยึดป้อมปราการของเราคืนมา” แบล็คบลัดตะโกนอย่างตื่นเต้น

เมื่อซอฟไลท์เห็นว่ากองกำลังของพวกเขากำลังจะถูกสังหารจนหมด เขาจึงรีบส่งข้อความไปหาเจียงเจ๋อว่า

“หัวหน้า พวกเราจะทนไม่ไหวแล้วครับ”

“ใจเย็น ๆ ตอนนี้มันใกล้จะถึงโชว์หลักแล้ว” เจียงเจ๋อส่งข้อความตอบกลับ ก่อนที่เขาจะหันไปตบไหล่เสี่ยวเหลียงที่อยู่ข้าง ๆ

“น้องชาย มันถึงเวลาของนายแล้ว”

“ไว้ใจผมได้เลย” เสี่ยวเหลียงใช้มือตบโล่เสียงดัง ก่อนที่เขาจะวิ่งไปยังสนามรบอย่างรวดเร็ว

ในระหว่างที่ซอฟไลท์กำลังสับสนกับคำพูดของเจียงเจ๋ออยู่นั้น จู่ ๆ มันก็ได้มีเสียงร้องคำรามดังขึ้นมาจากทางด้านหลังของเขา

“ทุกคนหลีกทางหน่อย!”

เสี่ยวเหลียงที่ร่างกลายเป็นสีแดงกำลังกระโจนเข้าใส่สนามรบอย่างรวดเร็ว จากนั้นเขาก็กระโดดข้ามหัวพวกซอฟไลท์ไปเพื่อเผชิญหน้ากับกองกำลังของเดธโซลโดยลำพัง

“ย๊าก!” เมื่อกระโจนเข้ามาอยู่ท่ามกลางดงของศัตรู เด็กหนุ่มก็เริ่มเปิดใช้งานสกิลเรดมิสท์บลัดเทิธในทันที สมาชิกของเดธโซลทุกคนที่อยู่ในรัศมี 30 เมตรจึงถูกบังคับให้ไปโจมตีเสี่ยวเหลียงอย่างไม่เต็มใจ

ชั่วขณะนั้นสมาชิกของเดธโซลก็ไม่ได้คิดอะไรมาก เพราะถึงยังไงพวกเขาก็เป็นอาชีพที่โดดเด่นทางด้านการโจมตีทางกายภาพอยู่แล้ว อย่างไรก็ตามในเวลาเพียงแค่ไม่กี่วินาทีต่อมาหมอกสีแดงรอบ ๆ ตัวของอีกฝ่ายกลับเริ่มหมุนตัวอย่างรวดเร็ว

เรดมิสท์เวิลด์วินด์สเลช!

ฉับ!

ฉับ!

ฉับ!

เรดมิสท์เวิลด์วินด์สเลชสามารถหมุนปั่นได้ 3 ครั้งติดต่อกัน ซึ่งการโจมตีแต่ละครั้งก็มีพลังโจมตีพื้นฐานอยู่สูงถึง 5,000 หน่วย ผู้เล่นทุกคนที่อยู่ในรัศมี 30 เมตรจึงไม่สามารถที่จะต้านทานได้ และมันก็ทำให้ผู้เล่นชุดทองเกือบ 100 คนถูกสังหารโดยไม่ทันได้ตั้งตัว

เหตุการณ์นี้ทำให้ผู้เล่นรอบข้างมองซากศพของสหายอย่างตกตะลึง ซึ่งมันก็ไม่มีใครเห็นได้ชัดว่าเมื่อสักครู่มันได้เกิดอะไรขึ้นกันแน่ แต่สิ่งที่พวกเขาเห็นอยู่ในขณะนี้คือเสี่ยวเหลียงที่กำลังยืนอยู่ท่ามกลางซากศพเพียงลำพัง

“ฆ่ามัน!”

“อย่าให้มันหนีไปได้!”

“โจมตีมันเข้าไปพร้อมกันเลย”

โดยปกติผู้เล่นที่เพิ่งปล่อยสกิลใหญ่ออกมามักจะตกอยู่ในสภาวะที่อ่อนแอ ซึ่งเรื่องนี้ถือได้ว่าเป็นความรู้รอบตัวที่ใคร ๆ ก็รู้กัน

อย่างไรก็ตามเสี่ยวเหลียงที่ได้เปลี่ยนอาชีพเป็นนักรบหมอกโลหิตก็ถือว่าเป็นข้อยกเว้น และถึงแม้เขาจะถูกดาบมากกว่า 10 เล่มโจมตีเข้ามาพร้อมกัน แต่มันก็สร้างความเสียหายให้กับเขาเพียงแค่นิดเดียว

เด็กหนุ่มกวาดสายตามองดูศัตรู ก่อนที่เขาจะกระโจนเข้าไปกลางดงศัตรูเพียงลำพัง

ปัง!

นักรบชุดทองเลเวล 30 จำนวน 6 คนใช้สกิลชาร์จพุ่งเข้าชนเสี่ยวเหลียงจนทำให้เขาสตั๊นยืนอยู่กับที่

เมื่อได้เห็นว่าสกิลชาร์จของตัวเองได้ผล นักรบทั้ง 6 ก็ใช้ดาบยาวฟันลงมาพร้อมกัน ขณะที่ผู้เล่นบริเวณรอบข้างก็เริ่มใช้สกิลต่าง ๆ โดยมีเป้าหมายเป็นการสังหารเสี่ยวเหลียงลงไปให้ได้

อย่างไรก็ตามเมื่อเสี่ยวเหลียงได้ถูกโจมตี มันก็เริ่มมีพายุหมอกโลหิตที่เริ่มหมุนวนอย่างบ้าคลั่ง

ฉับ!

ฉับ!

ฉับ!

แสงสีแดงหมุนวนอยู่ทั้งสิ้น 3 ครั้งและทำให้ศัตรูทุกคนในรัศมี 30 เมตรถูกสังหารลงทั้งหมด

“นั่นมัน…นั่นมันสกิลอะไรกันแน่?!” เวสท์วินด์พูดอย่างตกตะลึง

“รีบรายงานหัวหน้าเร็วเข้าว่าพวกมันมีสัตว์ประหลาดโผล่ออกมาแล้ว” จินเตียวตะโกนเสียงดัง

“สายไปแล้วเว้ย!” เสี่ยวเหลียงสังเกตเห็นจินเตียวและเวสท์วินด์ได้ในทันที เขาจึงใช้สกิลกระโดดเพื่อมุ่งหน้าไปยังทั้งสองคน

เรดมิสท์บลัดเทิธ!

เสียงร้องคำรามดังกึกก้องไปทั่วทั้งพื้นที่พร้อม ๆ กับผู้เล่นเกือบร้อยคนที่อยู่รอบข้างที่ถูกบังคับให้โจมตีเข้าใส่เสี่ยวเหลียงโดยไม่สามารถควบคุมได้

นอกเหนือจากสกิลเรดมิสท์บลัดเทิธจะช่วยเรียกศัตรูรอบด้านให้เข้ามาโจมตีเข้าใส่ตัวเองแล้ว มันยังเป็นสกิลที่ช่วยเพิ่มพลังป้องกันทางกายภาพให้กับเด็กหนุ่มอีก 1,000 หน่วยอีกด้วย ยิ่งไปกว่านั้นโล่ที่เขาใช้ยังเป็นโล่ไทเกอร์วอริเออร์ชิลด์ระดับตำนาน ดังนั้นถึงแม้เขาจะถูกรุมโจมตีจากผู้เล่นรอบด้านแต่ความเสียหายที่ปรากฏขึ้นมามันก็มีเพียงแค่เลข 1 เท่านั้นเอง

ฉับ!

ฉับ!

ฉับ!

หมอกโลหิตหมุนปั่น 3 ครั้งติดต่อกันทำให้จินเตียว, เวสท์วินด์และผู้เล่นอีกเกือบ 100 คนที่อยู่รอบข้างถูกสังหารไปทั้งหมด

“นี่มันสกิลของอาชีพอะไรกันเนี่ย?! ทุกคนรีบรุมฆ่ามันเร็วเข้า”

“ฉันว่าอย่าเข้าไปใกล้มันดีกว่า”

“พวกนักเวทใช้สกิลโจมตีจากระยะไกล”

“นักธนูยิงเข้าใส่มันไปเลย”

เมื่อพรรคพวกถูกสังหารไปแล้วกว่า 300 คน สมาชิกของเดธโซลและบลัดเติสตี้ต่างก็พยายามหลบหนีออกมาห่าง ๆ น่าเสียดายที่มันยังมีผู้เล่นบางส่วนที่ไม่เห็นเหตุการณ์ในก่อนหน้านี้ พวกเขาจึงบุกเข้าไปโจมตีใส่เสี่ยวเหลียงและถูกสกิลเรดมิสท์เวิลด์วินด์สเลชปั่นสังหารจนตายทั้งหมด

ในเวลาเพียงแค่ไม่นานบริเวณกลางสนามรบที่เคยอึดอัด มันก็กลายเป็นพื้นที่ว่างที่มีเสี่ยวเหลียงยืนอยู่เพียงแค่คนเดียว

เหตุการณ์นี้ทำให้ซอฟไลท์และสมาชิกของกองกำลังพิทักษ์ราชินีมองไปยังเสี่ยวเหลียงด้วยความตกตะลึง ยิ่งร่างกายของอีกฝ่ายถูกย้อมไปด้วยหมอกสีแดง มันก็ยิ่งทำให้ชายคนนี้ดูน่าเกรงขามมากขึ้นไปอีก

วินาทีต่อมามันก็มีแสงสีทองสว่างวาบขึ้นบริเวณข้าง ๆ ของซอฟไลท์ ซึ่งมันเป็นแสงจากการที่หลานอวี่ได้นำทีมนักบวชเข้ามาชุบชีวิตพรรคพวกในสนามรบ

“เขาคือใครงั้นเหรอครับ?” ซอฟไลท์ถามหลานอวี่

หลานอวี่มองไปยังเสี่ยวเหลียงที่กำลังกระโจนเข้าไปภายในกลุ่มนักเวทของศัตรู ก่อนจะตอบว่า

“เขาคืออาวุธลับของหัวหน้ากิลด์เรา”

“หัวหน้ากิลด์นี่มียอดฝีมือเป็นลูกน้องอยู่เยอะจริง ๆ” ซอฟไลท์กล่าวอย่างรู้สึกทึ่งภายในใจ

ซอฟไลท์มีความมั่นใจว่าถ้าหากเป็นการต่อสู้แบบตัวต่อตัว เขาก็มีฝีมือไม่แพ้สามพี่น้องตระกูลไป๋ แม้แต่การต่อสู้แบบสองต่อสองเขากับจอมโจรเงาก็เคยต่อสู้จนเสมอกับไป๋เหลิงกับไป๋ฉือมาแล้วครั้งหนึ่ง

อย่างไรก็ตามเมื่อเขาได้มองไปยังนักรบร่างสีแดงที่อยู่ตรงหน้า ซอฟไลท์ก็ไม่สามารถจินตนาการได้เลยว่าเขาจะสู้กับนักรบคนนี้ได้ยังไง

“สกิลของเขามันจะแรงเกินไปแล้ว แค่หมอกพวกนั้นปั่นโจมตีไป 3 ครั้งทุกอย่างที่อยู่ในรัศมี 30 เมตรก็ถูกทำลายหายไปจนหมดเลย” จอมโจรเงากล่าว

“พวกผมควรนำกองกำลังไปช่วยเขาไหมครับ?” ซอฟไลท์ถามภายในช่องสื่อสารของทีม

“ไม่ต้อง ให้เวลาเสี่ยวเหลียงแสดงฝีมือหน่อย ฉันอยากเห็นภาพที่เสี่ยวเหลียงคนเดียวสังหารฝ่ายตรงข้ามทั้งหมด” เจียงเจ๋อตอบ

หลานอวี่, จางจื่อโป๋และคนอื่น ๆ ต่างก็พยักหน้าอย่างเห็นด้วย ซึ่งมันก็ไม่มีใครแสดงสีหน้าราวกับว่าเรื่องนี้เป็นเรื่องตลกออกมา เพราะทุกคนเชื่อว่าเสี่ยวเหลียงสามารถทำแบบนั้นได้จริง ๆ

“เดี๋ยวผมจะลองดูนะครับ” เสี่ยวเหลียงกล่าวพร้อมกับหัวเราะขึ้นมาแห้ง ๆ

หลังจากพูดจบเด็กหนุ่มก็กวาดสายตามองไปยังศัตรูที่ถอยห่างออกไปไกลมากกว่า 30 เมตร ก่อนที่เขาจะร้องตะโกนขึ้นมาว่า

“ในเมื่อพวกแกไม่เข้ามา ฉันก็จะเป็นคนเข้าไปหาพวกแกเอง!”

วินาทีต่อมาร่างของเสี่ยวเหลียงก็กระโจนเข้าไปหาฝูงชน ซึ่งในตอนนี้มันไม่มีใครสามารถคาดเดาได้เลยว่าสกิลของเสี่ยวเหลียงทำงานได้ยังไง พวกเขาจึงทำได้เพียงแต่โจมตีเข้าใส่ศัตรูตามสัญชาตญาณเท่านั้น

ขณะเดียวกันยิ่งมันได้มีการโจมตีสัมผัสเข้ากับร่างของเสี่ยวเหลียงมากเท่าไหร่ หมอกโลหิตมันก็ยิ่งเริ่มหมุนปั่นด้วยความถี่ที่มากกว่าเดิมไปเท่านั้น มันจึงทำให้ศัตรูทั้งหมดที่อยู่ในเส้นทางต่างก็ถูกสังหารจนหมดสิ้น

ในเวลาเพียงแค่ไม่นานการบุกของเสี่ยวเหลียงเพียงคนเดียว มันก็ได้ทำให้กองกำลังพันธมิตรของเดธโซลและบลัดเติสตี้ถอยร่นออกไปมากกว่า 100 เมตร

“บุกเข้าไปสิวะ! พวกแกจะกลัวอะไรกัน พวกเรามีกันตั้งเท่าไหร่ทำไมต้องกลัวมันแค่คนคนเดียว” แบล็คบลัดตะโกนอย่างไม่พอใจ

บลัดไทแรนท์มองดูสถานการณ์ตรงหน้าอย่างสับสนด้วยเช่นกัน เพราะเขาไม่เข้าใจว่าจู่ ๆ นักรบที่มีพลังโจมตีแรงกว่าเวทมนตร์ต้องห้ามได้โผล่ขึ้นมาจากที่ไหนกันแน่

“พลังป้องกันของมันสูงเกินไป การโจมตีทางกายภาพแทบจะทำอะไรมันไม่ได้เลย” เอไจล์ไนน์เฮฟเว่นกล่าว

“สโนวี่รีเวอร์นำทีมนักเวทน้ำแข็งไปฆ่ามันซะ” บลัดไทแรนท์ตะโกนสั่ง

วินาทีต่อมานักเวทน้ำแข็งทั้ง 100 คนภายใต้การนำทีมของสโนวี่รีเวอร์ก็พร้อมใจกันเล็งการโจมตีไปที่เสี่ยวเหลียง แต่ในขณะที่พวกเขากำลังจะปล่อยเวทมนตร์ออกไปอยู่นั่นเอง เด็กหนุ่มก็กระโจนเข้ามากลางดงของพวกเขาเสียก่อน

เรดมิสท์บลัดเทิธ!

เสี่ยวเหลียงส่งเสียงร้องคำรามขึ้นมาอย่างบ้าคลั่งและมันก็บังคับให้นักเวททั้ง 100 คนต้องยกคทาขึ้นมาฟาดเข้าใส่นักรบร่างแดงอย่างไม่เต็มใจ

ฉับ!

ฉับ!

การโจมตีในคราวนี้กระตุ้นสกิลเรดมิสท์เวิลด์วินด์สเลชขึ้นมา 2 ครั้งและมันก็ทำให้นักเวททั้ง 100 คนถูกสังหารจนตายทั้งหมด

 

 

---

เยี่ยม! เสี่ยวเหลียงเก็บเรียบ ลูกพี่ต้องภูมิใจ!