บทที่ 301: เจิ้งเฉินน่าสงสัย

สายตาร้อนแรงของเจิ้งเฉินบังคับให้หลัวเซียวเซียวตื่นจากภวังค์ และนางก็บังเอิญมองลึกเข้าไปในดวงตาของเขา

ดูเหมือนว่านางจะเข้าใจความคิดของเขาบ้างแล้ว นางจึงพูดอย่างตรงไปตรงมาว่า

“ข้าน้อยหวังว่ายามที่ข้าน้อยอยู่ในจวนหลังนี้ ข้าน้อยจะมีอิสระเต็มที่ และสามารถทำทุกอย่างที่ข้าน้อยต้องการได้” หญิงสาวพูดในสิ่งที่ตัวเองคิดได้ในตอนนี้ขณะจ้องตาอีกฝ่าย

ทางด้านเจิ้งเฉินที่ได้ยินคำของ่าย ๆ เช่นนี้เขาก็พยักหน้าโดยไม่ต้องคิดอะไรให้มากมาย