บทที่ 458: มันคือกู่

ในเวลานั้นตอนที่กระบี่ของเฟิ่งมู่ชิงโจมตี ตามสามัญสำนึกประมุขเหยียนจะสามารถหลบได้อย่างง่ายดาย แต่เขากลับยืนเหม่อลอยอยู่กับที่รอให้ตัวเองถูกโจมตีเสียอย่างนั้น นี่จึงเป็นเรื่องที่แปลกมาก

ดังนั้นเรื่องนี้ต้องมีอะไรบางอย่างซ่อนอยู่เป็นแน่ เขาจึงขอให้เฟิ่งมู่ชิงยั้งมือแล้วจับตัวเขาไว้แทน เขาสันนิษฐานว่านางเองก็สังเกตเห็นสิ่งผิดปกติเช่นกันจึงลงมือแก้ไขสถานการณ์ได้ทันเวลา

เมื่อพูดถึงเรื่องดังกล่าว ทุกคนก็หันมาให้ความสนใจและเฟิ่งอู๋เจวี๋ยก็ถอนสายตาเป็นประกายออกไปจากตัวลูกสาว