บทที่ 267 จะทำตามสัญญา...

มาคินทร์มองไปยังภาพเบื้องหน้าด้วยดวงตาที่พร่ามัว หัวใจที่แม้จะสั่นสะท้านด้วยความเจ็บปวด แต่กลับต้องทำใจแข็งเพ่งตามองไปยังน้องชาย เพื่อที่อย่างน้อยในวาระสุดท้ายจะทำให้น้องชายของเขาไม่ต้องจากไปอย่างโดดเดี่ยว

เขาที่จ้องมองจวบจนกระทั่ง แสงแห่งชีวิตสุดท้ายที่มักจะฉายอยู่ในดวงตาของผู้ที่ขึ้นชื่อว่าเป็นน้องชายเพียงคนเดียวของเขาจะค่อย ๆ ดับมอดลงไป พร้อมกับเปลือกตาที่คล้ายกับไร้ซึ่งแรงฝืน และเมื่อขนตาบนและขนตาล่างได้บรรจบกัน ก็เป็นอันว่า...ทุกอย่างได้จบสิ้นลงแล้ว...