บทที่ 245: ในที่สุดเจ้าก็จำข้าได้

“เจ้าตื่นแล้วหรือ?” ไป๋เซิ่งเสวี่ยลังเลไม่กล้าขยับเข้าไปหาชายหนุ่มจึงได้แต่เงยหน้าขึ้นมองเขาเงียบ ๆ 

พอมู่หรงเฉินเห็นท่าทางเช่นนี้ของอีกฝ่าย เขาก็รู้สึกสับสน เป็นไปได้หรือไม่ว่าหลังจากที่เขาหมดสติไปจะมีเรื่องใหญ่เกิดขึ้น?

“เจ้าเป็นคนทำแผลให้ข้าเองหรือ?” เขาสังเกตเห็นบางอย่างผิดปกติบนร่างกายของตัวเอง ดังนั้นเขาจึงกะพริบตาด้วยความงุนงงก่อนจะรู้สึกมีความสุขในใจ

“ใช่ ข้าทำเอง” ไป๋เซิ่งเสวี่ยพยักหน้า แต่ยังคงไม่กล้าสบตาเขา

🪙 ต้องใช้ 3 points ในการเปิด กรุณาเข้าสู่ระบบเพื่อซื้อ

หน้า

 
 

ข้อควรทราบ เนื่องจากผู้ดูแลหลักของเว็บไซต์เป็นคนตาบอด หากพบการแสดงผลที่ผิดเพี้ยนและสร้างความไม่สะดวกต่อการใช้งาน โปรดแจ้งทีมงานได้ในทุกช่องทาง

เราอยากให้สมาชิกทุกท่านอยู่กันอย่างครอบครัวที่อบอุ่น ให้สังคมภายในเว็บ เป็นสังคมที่ดี ดังนั้น สมาชิกทุกท่านโปรดเคารพในสิทธิของตนเองและผู้อื่น

ผลงานที่ถูกเผยแพร่บนเว็บ ให้ถือว่าลิขสิทธิ์เป็นของผู้เผยแพร่เอง ห้ามมิให้บุคคลอื่นนำไปเผยแพร่ ก็อปปี้ หรือนำไปดัดแปลง โดยไม่ได้รับอนุญาตจากเจ้าของผลงานโดยเด็ดขาด หากมีการฝ่าฝืน แล้วถูกดำเนินคดีจากเจ้าของผลงาน ทางเว็บมิขอเกี่ยวข้อง เพราะได้แจ้งเตือนเอาไว้อย่างชัดเจนแล้ว

หากพบบทความที่มีเนื้อหาไปในทางใส่ร้ายผู้อื่น หรือทำให้ผู้อื่นเสียหาย แจ้งเข้ามาได้ตามช่องทาง Email keangun2018@gmail.com ได้ตลอด 24 ชั่วโมง ทางทีมงาน จะทำการตรวจสอบ และหากเป็นจริง จะนำผลงานดังกล่าวออกจากเว็บไซต์ ไม่เกิน 1 วัน

Copyright © 2018-2024 keangun. All Right Reserved.