บทที่ 95: แล้วพบกันใหม่

เมื่อจิ๋วจิ่วเห็นไป๋เซิ่งเสวี่ย ดวงตาของนางก็ฉายประกายแห่งความสุข จากนั้นนางก็รีบวิ่งไปที่ประตูเมืองโดยไม่บอกกล่าวอะไรสักคำ ซึ่งทำให้เฟิ่งมู่ชิงที่เห็นเช่นนั้นก็ได้แต่กลอกตามองบน

เหตุใดแม่จิ้งจอกคนนั้นถึงชอบใส่ใจเรื่องของชาวบ้านเช่นนี้ หรือเป็นเพราะว่านางอยู่ในเทือกเขาอู้หลัวมานานเกินไป พอนางได้ออกมาก็เลยมีความอยากรู้อยากเห็นไปทั่ว

เฟิ่งมู่ชิงส่ายหน้าน้อย ๆ ก่อนจะเงยหน้ามองไปยังสตรีบนหลังม้าที่หน้าประตูเมืองพลางขมวดคิ้วสงสัย