ตอนที่4 ค่อย ๆ ปรับตัว
ณ ตำหนักแสงเทียน
"หาว..ว.ว สบายตัวจังหลับเต็มตื่นสักที " หญิงสาวร่างบางค่อยๆบิดคร้านตัวไปมา
หลังจากที่หลับไปสองวันเต็มๆโดยมี มู๋หว่านชิงคอยดูแลอยู่ข้างๆ
" เธอเป็นใคร แล้วนี่ฉันอยู่ที่ไหน " หญิงสาวลุกขึ้นนั่งเต็มตื่นจึงเอ่ยถามกับสาวหน้าหวานที่ยืนอยู่ข้างเตียงมาตลอด
"พระชายาตื่นแล้วหรอเพคะ " สาวรับใช้ยิ้มหวานตอบรับผู้เป็นนาย
" พระชายา?? ใครคือพระชายา .? " หญิงสาวทำหน้างุนงงกับสรรพนามที่เรียกขานเมื่อครู่
" พระองค์ไงเพคะ พระชายาทรงลืมหมดแล้วหรอเพคะ "
" ห่ะ ฉันเนี่ยนะพระชายา ไม่ๆๆฉันต้องฝันไปแน่ๆ " หญิงสาวร้องอุทานเสียงดัง พลางกวาดสายตาไปรอบๆห้องอย่างถ้วนที
《 นี่มันยุคไหน ทำไมมันถึงได้มีของใช้ลวดลายโบราณขนาดนี้หรือนี่ฉันย้อนยุคมาหรือไงแล้วนี่ฉันต้องทำยังไง คงต้องตามน้ำไปก่อน เพราะฉันก็ยังไม่รู้ต้นสายปลายเหตุเลยว่าทำไมฉันถึงมาอยู่ที่นี่ 》 สิ้นสุดความคิดหญิงสาวหันไปถามสาวน้อยร่างเล็กที่ยืนอยู่ตรงหน้า
"แล้วเธอชื่ออะไร " สาวใช้น้ำใสเริ่มคลอดวงตาสวย คิดไปไกลว่าคุณหนูที่โตมาด้วยกันคงจะจำอะไรไม่ได้แล้วแต่นางก็จะทำให้คุณหนูกลับมาจำเรื่องราวทั้งหมดให้ได้
" พระชายาเพคะหม่อมฉันชื่อ มู๋หว่านชิงเพคะ "
"เลิกเรียกฉันว่าพระชายา ได้ไหม หว่านชิง ได้ยินแล้วมันระคายหู"
" ก็พระชายาทรงสมรสแล้วนะเพคะ จะให้หว่านชิง เรียกคุณหนูอย่างเดิมได้อย่างไร เพคะ" สาวใช้รีบอธิบายสถานะ ของผู้เป็นนายอย่างรู้งานเพราะตอบแทนบุญคุณที่คุณหนูเคยช่วยเหลือเมื่อในอดีต
" เรียกฉันว่าคุณหนูเหมือนเดิมดีกว่านะ แต่..ห๊ะ..!!!ฉันแต่งงานแล้วหรอ "
" ใช้เพคะคุณหนู " สาวใช้ตอบรับพร้อมผยักหน้าตอบคำถาม
" ฉันแต่งกับใครหรอ " หญิงสาวเอ่ยถามขึ้นด้วยความสงสัย
" เดี๋ยวหม่อมฉันจะเล่าให้คุณฟังทุกอย่างเลยนะเพคะ " มู๋หว่านชิงทำหน้ายิ้มแย้มขึ้นอย่างมีความสุขเพราะอย่างน้อยคุณหนูที่เธอรักก็ไม่ได้เป็นอะไรมาก มู๋หว่านชิงก็นั่งเล่าเรื่องทั้งหมดให้คุณหนูฟังอย่างตั้งใจ
" อ่อเรื่องทั้งหมดมันเป็นอย่างนี้เองสินะ เดี๋ยวฉันจะเอาคืนให้เอง ว่าแต่...ฉันชื่ออะไรนะ?? "
"คุณหนู! ลืมชื่อของพระองค์ด้วยหรอเพคะ คุณหนูชื่อหลานเสี่ยวเยว่ เพคะ "
《 แม้แต่ชื่อของเธอก็ยังเหมือนฉัน หลานเสี่ยวเยว่ ฉันจะทำให้เธอได้รับความรักจากเขาเองค่อยดูได้เลย 》
สารบัญ / นำทาง
- ยอดวิว 211
แสดงความคิดเห็น