บทที่ 133: การสังเวย หลุมศพสีแดงเลือด

ในสมรภูมินี้ มีเพียงไททันซอมบี้เท่านั้นที่ไม่เพลี่ยงพล้ำ ถึงอย่างนั้นมันก็ยังถูกไททันมรณะตรึงเอาไว้จนไม่สามารถไปช่วยใครได้

ขณะที่ไททันภูตผีกำลังประเมินการต่อสู้ หลินหยวนก็มาปรากฏตัวต่อหน้ามันอย่างกะทันหัน

การปรากฏตัวของมนุษย์ตัวเล็ก ๆ ทำให้หัวใจของมันเต้นผิดจังหวะ 

ทำไมเจ้าหมอนี่ถึงได้เคลื่อนไหวเร็วขนาดนี้?!

“นี่ ฉันต่างหากที่เป็นคู่ต่อสู้ของแก แกกำลังมองไปทางไหนอยู่?” 

เสียงของหลินหยวนฟังดูเย็นชาจับใจไททันภูตผี

ในขณะนี้มีเพียงมันเท่านั้นที่สัมผัสได้ถึงพลังที่น่าสะพรึงกลัวของมนุษย์ตรงหน้า

มันรีบถอยกลับไปโดยไม่ลังเลเลยแม้แต่วินาทีเดียวเพื่อพยายามรักษาระยะห่างจากอีกฝ่ายให้มากที่สุดเท่าที่เป็นไปได้

แต่หลินหยวนก็ได้คาดการณ์การเคลื่อนไหวของคู่ต่อสู้เอาไว้แล้ว

คิดจะหนีงั้นเหรอ?

ไม่ปล่อยให้หนีไปได้หรอก!

หลินหยวนยื่นฝ่ามือซ้ายออกไปทางไททันภูตผี

ต่อมา ความเย็นยะเยือกก็พุ่งผ่านออกมาจากฝ่ามือ

สุสานน้ำแข็ง!!

แกร๊ก! แกร๊ก! แกร๊ก!

ก่อนที่ไททันภูตผีจะทันได้รู้ตัว ชั้นน้ำแข็งหนา ๆ ก็เข้าปกคลุมรอบกายมัน

ขณะนี้ดวงตาของไททันมหันตภัยเบิกกว้างด้วยความหวาดกลัว 

มนุษย์คนนี้มีพลังกี่อย่างกันแน่?!

ขณะที่มันยังตกใจไม่หาย ดาบปราบมังกรในมือของหลินหยวนก็มีประกายสายฟ้าที่รุนแรงก่อตัวอยู่รอบ ๆ อีกครั้ง

“ถ้าเจ้าฆ่าข้า เจ้าจะต้องเสียใจ!”

ในระหว่างที่ความตายกำลังคืบคลานเข้ามาใกล้ สีหน้าของไททันภูตผีก็เปลี่ยนไปขณะที่มันตะโกนออกมาสุดเสียง “เจ้ารู้หรือเปล่าว่าใต้สุสานนี้ถูกผนึกเอาไว้!”

“ฉันไม่จำเป็นต้องรู้” หลินหยวนตอบกลับด้วยสีหน้าไร้ความรู้สึกแล้วฟันดาบปราบมังกรเข้าใส่คู่ต่อสู้

สายฟ้าที่อัดแน่นไปด้วยพลังทำลายล้างพุ่งทะยานออกไปก่อนจะรวมร่างเป็นมังกรสายฟ้า

มังกรสายฟ้าพิโรธ!

ตูม!

มังกรสายฟ้าพุ่งทะลวงเข้าที่หน้าอกของไททันภูตผีทำให้เกิดรูขนาดใหญ่ตรงกลางหน้าอกของมัน

ทว่าร่างกายของไททันมหันตภัยกลับแข็งแกร่งอย่างน่าเหลือเชื่อ ถึงสภาพของไททันภูตผีจะเป็นขนาดนี้แล้ว แต่มันก็ยังคงยืนอยู่ได้เหมือนเดิม

บัดนี้มันยกมือขึ้นกุมหน้าอกตัวเองในขณะที่จ้องมองหลินหยวนอย่างเคียดแค้น

“ข้าเตือนเจ้าแล้วนะ ในเมื่อเจ้ายังคิดจะบีบคั้นกันแบบนี้ ถ้าอย่างนั้นข้าก็จะลากเจ้าร่วมฝังไปกับข้าซะ!!”

ทันทีที่มันพูดจบ ไททันซอมบี้กับไททันโลหิตทมิฬที่อยู่ใกล้ ๆ ก็รีบตะโกนห้ามอีกฝ่าย “ไททันภูตผี หยุดเดี๋ยวนี้นะ!” 

น่าเสียดายที่เสียงนั้นส่งไปไม่ถึงผู้รับสาร

สวบ!

ไททันภูตผีทะลวงมือเข้าไปในอกของตัวเอง วินาทีต่อมามันก็ดึงหัวใจสีม่วงแดงที่กำลังเต้นออกมาอย่างแรง

ตุบ ๆ! ตุบ ๆ! ตุบ ๆ!

หัวใจของไททันภูตผียังคงเต้นต่อไป 

แต่ภาพที่เกิดขึ้นทำให้หลินหยวนอดสงสัยไม่ได้ สิ่งที่เขาคิดในตอนนี้คือการกระทำของอีกฝ่ายมันไม่ต่างจากการฆ่าตัวตาย

แต่ดูเหมือนทุกอย่างมันไม่ง่ายอย่างที่เห็น 

แล้วไอ้หมอนี่มันคิดจะทำอะไรกันแน่?

“ข้าขอใช้เลือดของข้าอัญเชิญวิญญาณของเจ้า!” ทันใดนั้นไททันภูตผีก็พูดขึ้น มันเปล่งคำออกมาทีละคำด้วยสีหน้าเคียดแค้น

จากนั้นมันก็หันกลับไปมองหลินหยวนอีกครั้งพร้อมกับยิ้มเยาะเย้ย “ไอ้มนุษย์ผู้โง่เขลา ข้าจะไปรอเจ้าอยู่ในนรก”

มันพูดจบแล้วก็ออกแรงบีบหัวใจของตัวเอง

เผละ!

แล้วเลือดสีม่วงเข้มก็พุ่งออกมาจากหัวใจที่ถูกบีบจนแหลกสลายกระจายลงสู่พื้น จากนั้นเลือดก็ค่อย ๆ ซึมลงสู่พื้นดินราวกับว่ามันถูกบางอย่างดูดซับไป

“แย่แล้ว… ไททันภูตผี ไอ้บ้านั่นจะลากพวกเราให้มาตายกันอยู่ที่นี่ทั้งหมด!” ไททันโลหิตทมิฬตะโกนขึ้นมาด้วยความสิ้นหวัง 

“ไอ้เวรเอ๊ย เจ้าจะฆ่าพวกเราด้วย!!” ไททันซอมบี้ตะโกนลั่น ก่อนที่มันจะปลดปล่อยพลังทั้งหมดใส่ไททันมรณะให้กระเด็นออกไปแล้วรีบวิ่งหนีไปยังสุดขอบสุสานไททัน

ในเวลาเดียวกัน ดวงตาของมันเต็มไปด้วยความหวาดกลัวราวกับว่ากำลังจะมีสิ่งที่น่าสะพรึงกลัวบางอย่างโผล่ออกมา

ทางด้านหลินหยวนที่ได้เห็นปฏิกิริยาของไททันมหันตภัยทั้ง 2 ก็รู้สึกไม่ดีขึ้นมาทันที

ครืน ๆ!

จู่ ๆ พื้นดินใต้ฝ่าเท้าก็สั่นสะเทือนอย่างรุนแรง พร้อมกันนั้นรอยแตกร้าวก็ค่อย ๆ ขยายออกไปในวงกว้าง

ขณะนี้มันเหมือนกับว่ามีสัตว์ประหลาดขนาดมหึมากำลังหลุดออกจากพันธนาการและปีนขึ้นมาจากโลกเบื้องล่าง!!

สายตาของหลินหยวนตรวจจับแรงสั่นสะเทือนนั้นได้อย่างรวดเร็ว พอเห็นแบบนี้เขาก็รีบมองไปยังศูนย์กลางของแรงสั่นสะเทือน

ไม่นานหลุมศพสีแดงเลือดขนาดมหึมาก็ปรากฏขึ้น!!

หลังจากหลินหยวนเห็นหลุมศพสีแดงเลือดขนาดมหึมา ดวงตาของเขาก็สั่นน้อย ๆ

“นั่นมันคืออะไร?” จนถึงตอนนี้เขาก็ไม่เคยสังเกตเห็นหลุมศพสีแดงเลือดประหลาดในสุสานไททันนี้มาก่อน

และแรงสั่นสะเทือนที่รุนแรงก็มาจากใต้หลุมศพสีแดงเลือดนั้น! มันเหมือนกับว่ามีบางสิ่งบางอย่างกำลังจะฟื้นขึ้นมาจากใต้หลุมศพ!!

แล้วสายตาของหลินหยวนก็จับจ้องไปที่หลุมศพสีแดงเลือดตรงหน้าตาไม่กะพริบ ทันใดนั้นเท้าขาวซีดขนาดใหญ่ก็โผล่มาจากพื้นดิน ก่อนที่มันจะกระแทกลงกับพื้นคล้ายกำลังพยายามพยุงตัวจากด้านใต้ขึ้นมา

เมื่อมองดูภาพตรงหน้าเด็กหนุ่มก็เผลอกลั้นหายใจ 

แม้แต่ฉู่อวี้ที่ยังอยู่ด้านข้างก็ยังอดอุทานออกมาไม่ได้ “หลินหยวน… ฉันสัมผัสได้ถึง… ไททันที่ทรงพลัง”

“พลัง… เทียบได้กับไททันโลกาวินาศ!!”

หลินหยวนที่ได้ยินเช่นนี้ก็มีสีหน้าเคร่งเครียด

หรือว่าใต้โลงศพสีแดงเลือดนั้นมีศพของไททันโลกาวินาศฝังเอาไว้?

ไม่สิ ถ้ามันเป็นศพ ทำไมจู่ ๆ มันถึงได้ฟื้นขึ้นมาในเวลานี้?

ในตอนนี้เด็กหนุ่มกำลังตกอยู่ในความสับสน

แต่สิ่งที่เขารู้แน่ชัดก็คือ ไททันภูตผียอมสละชีวิตตัวเองเพื่อปลุกไททันที่น่าสะพรึงกลัวตัวนี้ขึ้นมา!

แล้วเป้าหมายของไททันภูตผีก็คือการยืมมือไททันตัวนี้สังหารเขา!

ในขณะที่หลินหยวนกำลังครุ่นคิดเรื่องที่เกิดขึ้น ใต้หลุมศพสีแดงเลือดก็มีไททันคลานออกมาครึ่งตัวแล้ว

ผิวของมันซีดขาวราวกับกระดาษ นอกจากปากที่เปื้อนเลือดดูน่าสยดสยองเต็มไปด้วยเขี้ยวแหลมคมแล้ว ใบหน้าของมันกลับไร้ซึ่งเนื้อใด ๆ

มันไม่มีทั้งตา, จมูก, หู, คิ้ว… ให้ความรู้สึกเหมือนผีไร้หน้าจากเรื่องเล่าสยองขวัญที่มักจะมีคนโทรมาเล่าผ่านรายการหนึ่ง

ด้วยเหตุนี้ไททันที่กำลังปีนขึ้นมาจากหลุมในสุสานจึงมีออร่าที่น่าสะพรึงกลัวและน่าขนลุกในเวลาเดียวกัน

และที่น่าแปลกอีกอย่างหนึ่งก็คือ ไททันตัวนี้ดูสูงอย่างน่าเหลือเชื่อ

ถึงแม้ว่าร่างของมันจะโผล่พ้นหลุมศพมาเพียงครึ่งเดียว แต่ตัวมันก็สูงพอ ๆ กับไททันซอมบี้แล้ว

“เจ้าปลุกข้า… เพื่อบอกว่า… ถึงเวลาอาหารแล้วงั้นเหรอ?”

วินาทีต่อมา ไททันไร้หน้าก็กวาดตามองไปรอบ ๆ ในขณะที่ลิ้นเหมือนงูแลบออกมาจากปากที่เปื้อนเลือดของมัน

มันเลียมุมปากด้วยความหิวโหย ถึงไททันไร้หน้าตอนนี้จะไม่มีดวงตา แต่หลินหยวนกลับรู้สึกว่ามันมองเห็นทุกอย่างรอบตัวอย่างชัดเจน 

ในไม่ช้าไททันที่เพิ่งถูกปลุกให้ตื่นก็พุ่งเข้าใส่ไททันซอมบี้ที่กำลังวิ่งหนีเต็มกำลัง

“ข้าหิว… ข้าหิวเหลือเกิน…” ในชั่วพริบตาไททันไร้หน้าก็ใช้มือทั้งสองข้างดึงตัวเองให้ขึ้นมายืนอยู่บนพื้นเต็มแรง

ก่อนที่ใครจะทันได้ตั้งตัว ร่างมหึมาก็กระโจนเข้าหาไททันซอมบี้

เพียงการกระโดดครั้งเดียว ไททันไร้หน้าก็ข้ามผ่านระยะทางเกือบพันเมตร แค่ไม่กี่วินาทีมันก็ไปยืนขวางอีกฝ่ายเอาไว้เรียบร้อย

“เจ้าเป็นคนปลุกข้า…แล้วจะหนีทำไม?”

ไททันซอมบี้มองไททันตัวสูงใหญ่เบื้องหน้าด้วยสายตาที่หวาดกลัวจับใจ ในขณะที่มันตอบเสียงสั่น “ท่านเทพอาสัญ ที่พวกเราปลุกท่านขึ้นมาก็เพราะพวกเรานำมนุษย์ 2 คนนี้มาให้ขอรับ พวกมันคือเครื่องบรรณาการที่เรานำมาให้ท่าน!”

ไททันซอมบี้ชี้มือไปทางหลินหยวนกับฉู่อวี้ที่ยืนอยู่ไม่ไกลนัก 

ทั้ง 2 คนมองเห็นชัดเจนว่าอีกฝ่ายพยายามเรียกความสนใจของไททันที่ทรงพลังตัวนั้นมาที่พวกเขาแทน

ทันใดนั้นไททันไร้หน้าก็หันมามองมนุษย์ทั้ง 2 ถึงแม้จะไม่มีดวงตา แต่หลินหยวนก็ยังคงรับรู้ถึงสายตาของมันได้อยู่ดี

จากนั้นไททันตัวยักษ์ใหญ่ก็พูดขึ้นด้วยน้ำเสียงที่แสดงออกถึงความรังเกียจ “ข้าขยะแขยง… ออร่านั่น!”

ไททันซอมบี้ชะงักไปครู่หนึ่งก่อนจะเข้าใจว่าเกิดอะไรขึ้น ที่ไททันไร้หน้าแสดงออกว่ารังเกียจนั้นเป็นเพราะออร่าศักดิ์สิทธิ์ที่แผ่ออกมาจากตัวของฉู่อวี้

ขณะที่ไททันซอมบี้กำลังจะพูดอะไรบางอย่างขึ้นมา จู่ ๆ มือขาวซีดขนาดใหญ่ก็คว้าตัวมันเอาไว้

“ไม่ ไม่! ท่านเทพอาสัญ อย่ากินข้า! ข้าจะไปหาอาหารมาให้ท่านใหม่ขอรับ!” มันตะโกนลั่นด้วยความหวาดกลัว

ทว่าไททันไร้หน้ากลับไม่สนใจคำพูดของมันและใช้มือข้างเดียวยกมันขึ้นมา

ไททันซอมบี้ได้แต่พยายามดิ้นรนสุดชีวิต แต่ก็ไม่อาจหลุดพ้นจากแรงมหาศาลของฝ่ายตรงข้ามได้อยู่ดี

ทันใดนั้นไททันไร้หน้าก็อ้าปากที่เปื้อนเลือดออกกว้าง ก่อนจะใช้ฟันแหลม ๆ สองแถวขย้ำร่างของไททันในมือจนขาดไปครึ่งหนึ่ง

“กร้วม ๆ!” เสียงเคี้ยวกระดูกดังลั่นไปทั่วจนสร้างความหวาดกลัวให้กับคนที่อยู่ใกล้ ๆ

แม้แต่หลินหยวนก็ยังคาดไม่ถึงว่าไททันตัวนี้จะโหดเหี้ยมถึงขั้นกินไททันซอมบี้ทั้งเป็น

ถ้าเขาได้ยินไม่ผิด ไททันซอมบี้ดูเหมือนจะเรียกอีกฝ่ายด้วยความยกย่องว่า ‘ท่านเทพอาสัญ’

ถ้าอย่างนั้นไททันไร้หน้าตัวนี้น่าจะมีชื่อเรียกว่า ‘ไททันเทพอาสัญ’

แม้เด็กหนุ่มจะยังไม่รู้ว่าไททันที่โผล่ขึ้นมาจากหลุมศพใต้ดินเป็นไททันโลกาวินาศหรือเปล่า แต่เมื่อวัดจากพลังของมันแล้ว ถึงมันจะไม่ใช่แต่ก็แทบไม่ต่างจากไททันโลกาวินาศเลยทีเดียว

“ยังไม่อิ่มเลย…” เพียงไม่กี่วินาที ไททันไร้หน้าก็กินไททันซอมบี้ไปหมดจนเหลือเพียงคราบเลือดเหม็นเน่าบนพื้น

แล้วจู่ ๆ ไททันตัวสูงใหญ่ก็หันกลับมาแล้วก้าวไปหาหลินหยวน

 

*******************************************

SkySaffron: นี่มันตัวอิหยังเนี่ย!