บทที่ 301: ข้าจะไปกับเจ้า

ในเวลาเดียวกัน เมื่อจวินหรูเย่เห็นรอยยิ้มของหญิงสาว ริมฝีปากของเขาก็ยกขึ้นเล็กน้อย การที่ได้เห็นหญิงผู้เป็นที่รักมีความสุข เขาก็รู้สึกมีความสุขไปด้วย

แต่พอนึกถึงสิ่งที่เกิดขึ้นในระหว่างวัน รอยยิ้มบนใบหน้าหล่อเหลาก็จางหายไปทันที ก่อนที่เขาจะพูดด้วยน้ำเสียงจริงจังว่า “ชิงชิง หลังจากนี้เจ้าต้องระวังคนของสำนักฉวนชิงเอาไว้ด้วย”

“...”

เฟิ่งมู่ชิงหันไปมองคนพูดและพบกับสีหน้าเคร่งขรึมของเขา ในขณะที่เขานั่งตัวตรง