บทที่ 231: เอามันคืนมาให้ข้า!

“นั่นมันไร้สาระสิ้นดี!” เหล่าอู๋โกรธมากพร้อมกับหันไปปลอบฉู่หลงเยว่ 

“เจ้าไม่ต้องกังวล อาอู๋จะไปสั่งสอนผู้หญิงแพศยาคนนั้นเอง!”

“แต่… นางเป็นพระชายาของพี่หรูเย่ แบบนี้มันจะไม่ยิ่งแย่หรือเจ้าคะ?” ฉู่หลงเยว่บีบผ้าเช็ดหน้าเนื้อดีในมือแน่นพร้อมกับทำสีหน้ายุ่งเหยิง

เมื่อชายสูงวัยเห็นท่าทางเช่นนี้ของนาง เขาก็รู้สึกปวดใจ 

เด็กสาวผู้นี้เป็นคนที่รู้ความมากมาตั้งแต่เด็ก แต่เจ้าคนตาบอดอย่างจวินหรูเย่ไม่คู่ควรกับคนดี ๆ เช่นนางเลย