บทที่ 227 ของสำคัญ&ของแถม

คำพูดที่ฟังดูเหมือนจะไม่มีอะไร แต่กลับทำให้ความรู้สึกหลากหลายประเดประดังเข้ามาจนทำให้ฉันกดดัน และเป็นห่วงลูกในท้องมากขึ้นทุกวินาที จนพานทำให้ฉันรู้สึกผิดต่อลูกทั้งสองถึงเรื่องที่ฉันยังไม่บอกถึงการมีอยู่ของสองชีวิตน้อย ๆ ให้กับผู้เป็นพ่อของพวกเขาได้รับรู้เลย

และความรู้สึกผิดนั้นก็ถึงกับทำให้ขอบตาสวยของฉันร้อนผ่าว

ฉันรีบผลุบดวงตาที่สั่นระริกให้ต่ำลงคล้ายกับต้องการหลบแววตาไร้ความเป็นมนุษย์ของชายที่อยู่ตรงหน้าให้มากที่สุด เพราะไม่อยากให้เขาเห็นความอ่อนแอและจับจุดอ่อนของฉันได้

ในขณะที่ฉันไม่ทันได้ตั้งตัว...มือหนาที่ดูหยาบกระด้างของผู้ชายสารเลวคนนั้นก็ตรงเข้ามาจับที่คางมนของฉัน ก่อนที่เขาจะออกแรงเล็กน้อยเพื่อเชยคางของฉันขึ้น เพราะอยากจะมองใบหน้าสวยใสที่ได้ฟังคำร่ำลือมาได้อย่างเต็มตา

“ว้าววว...สวยจริง น่ารักจริง งดงามจริง สมคำร่ำลือจริง ๆ ฮ่าๆๆ ขนาดใบหน้าที่เปรอะเปื้อนได้ด้วยคราบน้ำตา ยังไม่สามารถที่จะปิดบังความสวยเอาไว้ได้เลย...จุ๊ ๆๆ นี่ไอ้เซบาสเธียมันทำบุญด้วยอะไรกันนะ ถึงได้มีเมียสวยเซี๊ยะน่าเจี๊ยะขนาดนี้...มิน่าล่ะไอ้เซบาสเธียมันถึงได้หลงเธอมากขนาดนี้...หึหึหึ” แววตาวาววาบฉายเข้าสู่ดวงตาสีดำเข้มสนิทคู่นั้นจนเป็นประกาย หลังจากได้เห็นใบหน้าสวยหวานที่กำลังแสดงออกถึงความกลัวและกังวลใจ

แต่ว่าคนที่ถูกมองอย่างฉัน กลับรู้สึกหวาดหวั่นและระแวงมากยิ่งขึ้น เนื่องจากร่างกายที่กำลังถูกมัดทำให้ไม่อาจจะปัดป้องการสัมผัสที่ดูไม่น่าไว้ใจของคนตรงหน้าได้ เพราะฉะนั้นฉันจึงทำได้เพียงแค่สะบัดใบหน้าหวานของตัวเองเพื่อให้หลุดออกจากมือหยาบของชายชั่วคนนี้เท่านั้น

แต่ทว่า...หลังจากการกระทำของฉันที่เพื่อต้องการจะปฏิเสธการสัมผัสของเขา ทำให้มือหนากลับแปรเปลี่ยนจากจับคางย้ายมาบีบที่แก้มของฉันแทน แถมเขายังออกแรงจนฉันเจ็บกรามไปหมด

“ปล่อยเอลิซเดี๋ยวนี้นะ...ไอ้โรคจิต!!” เสียงของเรน่าดังขึ้น พร้อมกับส่งแววตามาดร้ายอย่างไม่เกรงกลัวต่อคนตรงหน้า หลังจากที่เธอทนดูการคุกคามของชายชั่วที่มีต่อฉันมาสักพักแล้ว

และใน ณ วินาทีนั้นสายตาชั่วร้ายของชายชั่วก็พลันเปลี่ยนเป้าหมายในทันที...

“อะอ้าว...นึกว่าใคร...แต่เอ๊ะ!! นี่มันผู้หญิงที่ไอ้มาร์คมันตามจีบอยู่นี่หว่า อุ้ย!!...ต้องขอโทษด้วยนะคร๊าบบบ ที่ผมมัวแต่สนใจของสำคัญของผมในวันนี้ จนเผลอลืมของแถมสุดพรีเมียมที่ได้พ่วงติดมาด้วยเลย...หึหึหึ” ริมฝีปากหนายกแสยะยิ้มร้ายขึ้นมาด้วยความพึงพอใจ พร้อมกับทำท่าทางโค้งหัวลงเล็กน้อยเพื่อทักทายหญิงสาวอีกคน ก่อนที่ตัวเขาจะย้ายความสนใจจากใบหน้าหวานของฉันแล้วเดินไปหาเรน่าทันที

เรน่าที่จากไร้ซึ่งความเกรงกลัวเมื่อครู่ก็พลันรู้สึกตกใจ เนื่องจากแม้เธอเองจะรู้ดีว่าจากสถานการณ์ที่เกิดขึ้นนี้ตัวเธอนั้นไม่ใช่เป้าหมายของการถูกจับตัวมาตั้งแต่แรก เพียงแต่เป็นเพราะเธอเข้าไปช่วยเหลือมิตรภาพใหม่อย่างเอลิซจึงทำให้ติดร่างแหมาด้วยเท่านั้น เพียงแต่ว่า...ทำไมผู้ชายคนนี้ถึงรู้จักคุณมาร์ค และดูท่าทางน่าจะไม่ชอบคุณมาร์คเอามาก ๆ เสียด้วย

และในขณะที่เรน่าจ้องมองไปยังใบหน้าของชายชั่วแล้วลองสังเกตดูดี ๆ ก็จะพบว่าคนที่อยู่ตรงหน้านี้ก็ดูจะมีใบหน้าละม้ายคล้ายกับคุณมาร์คอยู่เหมือนกัน และในจังหวะที่เรน่าไม่ทันได้ตั้งตัว ชายชั่วก็ได้อาศัยจังหวะนั้นเข้าประชิดตัวเรน่าทันที

“กรี๊ดดด อย่ามาแตะต้องตัวฉันนะ ไอ้คนสกปรกสารเลวชาติชั่ว” เสียงเรน่ากรีดร้องออกมาอย่างไม่พอใจ หลังจากผู้ชายหยาบคายคนนั้น เอามือหยาบกระด้างของเขาเข้าลูบไล้ใบหน้าสวยเฉี่ยว พร้อมกับส่งสายตาจับจ้องไปที่เรือนร่างบางอย่างหื่นกระหาย

หมับ!!

“ปากดีหนักนะ...หึ...อยากรู้จริง ๆ ว่าผู้หญิงของไอ้มาร์คมันจะเด็ดแค่ไหนกัน” มือหนาของชายชั่วที่ในตอนแรกกำลังลากไล้ใบหน้าสวยของเรน่าอยู่ พลันแปรเปลี่ยนเป็นบีบแน่นไปที่แก้มนวลของเรน่าแทน ก่อนจะแค่นคำพูดชวนหวาดหวั่นลอดออกมาตามไรฟัน

และเมื่อเรน่าได้ยินดังนั้นสีหน้าของเธอก็พลันเปลี่ยนเป็นกังวลอย่างเห็นได้ชัด อีกทั้งแววตาของเธอก็ยังแสดงความหวาดกลัวจากคำพูดของคนตรงหน้าออกมาอย่างปิดไม่มิด เนื่องจากการกระทำอันป่าเถื่อนของคนชั่วคนนี้ที่มีมาตลอดตั้งแต่เขาย่างกายเข้ามาในห้องทึบแห่งนี้ เธอเองก็เห็นมันกับตาหมดทุกอย่าง...

“หึหึ...ถึงยังไง กูก็ยังพอมีเวลาเล่นกับพวกมึงอีกเยอะ ไม่ต้องกลัวว่าจะไม่ได้รับการปรนนิบัติอย่างทั่วถึง เพราะกูถึงกับได้ของดีเกรดพรีเมี่ยมมาตั้ง 2 ชิ้นแล้ว ยังไงคงต้องขอลองเทสสินค้าก่อนจะส่งขายหน่อยแล้วกันว่าจะเด็ดแค่ไหน แต่เอ...จะเริ่มจากชิ้นไหนดีล่ะ จะเป็นสาวสวยดวงตาสีฟ้าใสขวัญใจไอ้เหี้ยมาร์คดี หรือ จะเป็นแม่นางฟ้าสวยหวานดวงใจไอ้เหี้ยเซบาสเธียดี แหม ๆ ของดี ๆ มาอยู่ตรงหน้าเยอะขนาดนี้ มันทำให้ผมลำบากใจมากเลยนะคร๊าบบบเนี้ย...ฮ่าๆๆๆ” คนชั่วสารเลวทำท่าทางเป็นยืนกอดอกยกนิ้วมือขึ้นมาเคาะที่คางพร้อมกับขมวดคิ้วอย่างคนกำลังใช้ความคิด อีกทั้งยังพ่นคำพูดอุบาทว์จนผู้ที่ถูกกล่าวถึงแสดงสีหน้ารังเกียจ

“ไอ้ชั่วปล่อยเรน่าไปนะ...เธอไม่เกี่ยว / ไอ้ชั่วปล่อยเอลิซไปนะ” เสียงของทั้งฉันและเรน่าดังขึ้นมาพร้อมกัน จนขนาดที่เราทั้งสองคนยังแอบตกใจที่ใจเราสองคนตรงกัน ถึงกับหันหน้ามามองหน้ากันเลยทีเดียว

แปะๆๆๆๆ 

“ฮ่าๆๆๆ ว้าวๆๆ ...สุดยอดเลย วู้วววว นานเท่าไรแล้วว่ะเนี้ย ที่กูไม่ได้เจอของดี ๆ แบบนี้เนี้ย...ฮ่าๆๆๆ” คราวนี้ไอ้คนชั่วตรงหน้าถึงกลับอึ้งในความใจเด็ดที่ยอมออกตัวพูดให้กันและกันของเราทั้งสองคน ก่อนที่ตัวมันจะปรบมือเสียงดังลั่น พร้อมกับพ่นคำพูดร้าย ๆ ไม่ให้เกียรติผู้หญิงออกมา

“มิน่าล่ะ...ถึงว่าทำไมไอ้มาร์คมันถึงเปลี่ยนใจจากคนหนึ่ง มาหาอีกคนหนึ่งได้รวดเร็วแบบนี้ เพราะนิสัยคล้ายกันนี่เอง...หึหึหึ” ริมฝีปากร้ายยกยิ้มมุมปากขึ้นมาด้วยความเหยียดหยาม

“เอ...แต่จะว่าไป เหมือนกูจะนึกอะไรบางอย่างออก...” ดวงตาสีดำเข้มฉายวาบความร้ายกาจออกมา พร้อมกับจ้องมาที่หน้าของฉันกับเรน่าสลับกัน ก่อนจะแสยะยิ้มคล้ายกับว่าตัวเองกำลังคิดอะไรที่เป็นอกุศลออก

“ดูเหมือนว่าคนสวยตาสีฟ้า...ชื่ออะไรนะ เรน่า ใช่ไหม มึงไม่ใช่เป็นคู่หมั้นของไอ้เซบาสเธียอยู่ก่อนไม่ใช่หรอ เห็นข่าวในแวดวงสังคมไฮโซถึงกับออกมาพูดกันเลยนะว่าการดองสองตระกูลใหญ่ งานแต่งอาจจะถึงขนาดปิดประเทศเลี้ยงกันเลยทีเดียว แล้วไหงถึงกลายมาเป็นเมียของไอ้มาร์คได้ล่ะ...ฮึ” ผู้ชายชั่วทำทีเป็นหรี่ตาวิเคราะห์