บทที่ 17 ภารกิจ

บทที่ 17 ภารกิจ

ไม่กี่วันต่อมา

แสงสีขาวส่องผ่านผนังหินของถ้ำของเจียงเฉิงซวน

ทันใดนั้น ผนังหินก็ถูกปกคลุมไปด้วยน้ำค้างแข็งอันเย็นยะเยือกทันที

อุณหภูมิของทั้งถ้ำลดลงทันที

ในสภาพแวดล้อมเช่นนี้ แม้จะมีการฝึกฝนของเจียงเฉิงซวน แต่เขาก็ยังรู้สึกหนาวจนถึงกระดูก

ยิ่งไปกว่านั้น เขามีความรู้สึกว่าแม้แต่จิตสัมผัสศักดิ์สิทธิ์ของเขากำลังจะหยุดนิ่ง และมีความเจ็บปวดแทงเข้ามาข้างใน

มันสามารถจินตนาการได้ว่าฉากอันน่าสะพรึงกลัวจะเป็นอย่างไรหากแสงสีขาวนี้ตกใส่ใครบางคน

นี่เป็นคาถาระดับ 2 คาถาแรกที่เจียงเฉิงซวนเชี่ยวชาญจนถึงตอนนี้

มันเป็นคาถาเดียวที่เขาฝึกฝนจนถึงระดับสมบูรณ์แบบ

แสงศักดิ์สิทธิ์แห่งขั้วโลกเหนือ!

ใช่แล้ว นี่คือความสำเร็จที่ได้รับจากหยกมรดกแห่งความสมบูรณ์แบบที่เป็นรางวัลจากระบบก่อนหน้านี้

เมื่อเขาใช้คาถานี้ แม้แต่ผู้ฝึกตนขอบเขตก่อตั้งรากฐานระยะสุดท้ายก็ยังได้รับบาดเจ็บสาหัส

ปัญหาเดียวก็คือแสงศักดิ์สิทธิ์แห่งขั้วโลกเหนือนี้บริโภคพลังปราณแท้จริงอย่างมากมาย

ด้วยจำนวนพลังปราณแท้จริงที่เขาบ่มเพาะผ่านเทคนิคห้าธาตุหยินหยางที่แท้จริง เขาสามารถร่ายมันได้มากที่สุดสองครั้งเท่านั้น

เว้นแต่เขาจะไม่มีทางเลือก เจียงเฉิงซวนจะไม่ใช้มันอย่างง่ายดายแน่นอน

อย่างไรก็ตาม แม้ว่าจะไม่ได้ใช้แสงศักดิ์สิทธิ์แห่งขั้วโลกเหนือ ด้วยความแข็งแกร่งของพลังปราณแท้จริงของเจียงเฉิงซวนและสิ่งประดิษฐ์ระดับ 2 ขั้นกลางอย่างดาบเพลิงม่วง เขาก็สามารถต่อสู้กับผู้ฝึกตนขอบเขตก่อตั้งรากฐานระดับกลางแบบตัวต่อตัวได้อย่างสูสี

ด้วยความแข็งแกร่งเช่นนี้ ในที่สุดเจียงเฉิงซวนก็มีพื้นฐานและความสามารถในการปกป้องตัวเองในขอบเขตการก่อตั้งรากฐานในระดับหนึ่งได้แล้ว

จากนั้นเจียงเฉิงซวนก็สลัดความคิดออกและทำการฝึกฝนต่อไป

ในพริบตาอีกสองปีก็ผ่านไป

ในช่วงสองปีที่ผ่านมา เจียงเฉิงซวนได้ผลักดันระดับการฝึกฝนของเขาไปสู่จุดคอขวดของขั้นแรกของขอบเขตการก่อตั้งรากฐานแล้ว

ความเร็วนี้ไม่ด้อยไปกว่าความเร็วของผู้ฝึกตนที่มีรากจิตวิญญาณสวรรค์

อันที่จริงมันเร็วกว่าด้วยซ้ำ…

ภายใต้สถานการณ์ปกติ จะต้องใช้เวลาอย่างน้อยเจ็ดหรือแปดปีสำหรับผู้ฝึกตนที่เพิ่งทะลวงขอบเขตสู่การก่อตั้งรากฐานเพื่อที่จะไปถึงคอขวดของขั้นแรกได้

สำหรับผู้ที่ช้ากว่านั้นอาจใช้เวลานานถึงสิบปี

จากนั้นก็มีแผ่นหยกซึ่งมีวิธีการสร้างยันต์ระดับ 2 ที่บันทึกไว้

ในเวลาว่าง เจียงเฉิงซวนก็ไม่ลืมที่จะศึกษามัน

เขาพยายามทดลองวาดยันต์บางส่วนขึ้นมา

ตัวอย่างเช่น ยันต์ดาบทองคำระดับ 1 ขั้นสูง ยันต์เกราะพฤกษาระดับ 1 ขั้นสูง และยันต์ระเบิดเปลวไฟระดับ 1 ขั้นสูง

เขาสามารถวาดยันต์ทั้งหมดนี้ได้สำเร็จแล้ว

แต่ก็ยังมียันต์ระดับ 2 ขั้นต่ำ ที่เขายังไม่สามารถวาดมันให้สำเร็จได้

ตัวอย่างเช่น ยันต์ฟื้นฟูความแข็งแกร่งระดับ 2 ขั้นต่ำ ยันต์รักษาระดับ 2 ขั้นต่ำ และยันต์รวบรวมพลังวิญญาณระดับ 2 ขั้นต่ำ

แม้ว่าเจียงเฉิงซวนจะพยายามวาดมันอยู่หลายครั้ง แต่เขาก็ทำไม่สำเร็จสักครั้ง

ดังนั้นเขาจึงเข้าใจว่าความสามารถในการสร้างยันต์ของเขาอาจจะยังไม่เพียงพอ

เขาต้องการเวลามากกว่านี้เพื่อศึกษามันให้แตกฉานเสียก่อน

น่าเสียดายที่การฝึกสร้างยันต์ต้องใช้ทรัพยากรจำนวนมหาศาล

อย่างน้อยด้วยสถานการณ์ปัจจุบันของเจียงเฉิงซวน ไม่มีทางที่เขาจะสามารถฝึกฝนต่อไปได้อีกแล้ว

เขาต้องออกไปหาวัตถุดิบเพิ่มเติม

นอกจากนี้ เขายังได้พบปัญหาคอขวดในการฝึกฝนของเขาเมื่อเร็ว ๆ นี้อีกด้วย ถึงเวลาที่เขาจะต้องออกไปข้างนอกแล้ว

ดังนั้นเจียงเฉิงซวนจึงยกเลิกคาถาป้องกันของถ้ำ เขาหยิบดาบเพลิงม่วงออกมา และบินไปยังพื้นที่หลักของตระกูลเฉิน

หลังจากบินมาระยะหนึ่ง เจียงเฉิงซวนก็เห็นลำแสงมุ่งหน้าไปยังพื้นที่หลักของตระกูลเฉิน ซึ่งอยู่ไม่ไกลจากเขามากนัก

ดูเหมือนว่าลำแสงนั้นจะมองเห็นเจียงเฉิงซวนเช่นกัน ดังนั้นมันจึงเปลี่ยนทิศทางกลางอากาศและบินตรงมาที่เขา

เมื่อแสงส่องเข้ามาใกล้มากขึ้น เจียงเฉิงซวนก็เห็นว่าไม่ใช่ใครอื่นนอกจากเฉินหรู่หยานที่เขาคุ้นเคยมากกว่า

อย่างไรก็ตาม เมื่อเทียบกับสามปีที่แล้ว ออร่าของเฉินหรู่หยานนั้นแข็งแกร่งขึ้นอย่างเห็นได้ชัด

เธอทะลวงผ่านระดับขั้นได้หรือเปล่า?

ทันทีที่ความคิดนี้แวบเข้ามาในจิตใจของเขา เฉินหรู่หยานก็มาถึงตรงหน้าเขาและยิ้มให้เจียงเฉิงซวน

“ผู้อาวุโสเจียง ไม่เจอกันนานเลย ท่านเป็นอย่างไรบ้าง?"

เจียงเฉิงซวนยิ้มและพยักหน้า

"ก็ดี แล้วท่านล่ะผู้อาวุโสหรู่หยาน หลังจากที่ไม่ได้พบท่านมานาน ดูเหมือนว่าท่านจะมีความก้าวหน้าในการฝึกฝนอย่างมาก มันสมควรแก่การเฉลิมฉลองจริงๆ”

“ฮิฮิ ท่านยกยอข้าเกินไปแล้ว ผู้อาวุโสเจียง”

เห็นได้ชัดว่าเฉินหรู่หยานอารมณ์ดีมาก เมื่อได้ยินเช่นนั้นเธอก็ยิ้มให้เจียงเฉิงซวนและพูดต่อ

“ยังไงก็ตาม ผู้อาวุโสเจียง ท่านมีแผนจะไปที่ไหนหรือ?”

เมื่อได้ยินอย่างนั้น เจียงเฉิงซวนก็ไม่ได้ปิดบังมัน เขายิ้มกลับและตอบว่า “ข้าวางแผนที่จะไปที่ห้องโถงภารกิจ เพื่อดูว่ามีภารกิจที่เหมาะสมให้ข้าทำหรือไม่”

"โอ้? ท่านต้องการภารกิจงั้นหรือ?”

ดวงตาของเฉินหรู่หยานสว่างขึ้นเล็กน้อย จากนั้นเธอก็พูดกับเจียงเฉิงซวนว่า “เมื่อเร็ว ๆ นี้ ข้าได้รับภารกิจที่ไม่เลยอย่างหนึ่ง และกำลังคิดที่จะหาคนมาทำภารกิจนั้นกับข้าด้วย ผู้อาวุโสเจียงท่านสนใจหรือป่าว?”

เจียงเฉิงซวนมองไปที่เฉินหรู่หยานด้วยความสับสนและอดไม่ได้ที่จะถามว่า “ผู้อาวุโสหรู่หยาน ท่านช่วยบอกรายละเอียดเกี่ยวกับภารกิจที่ท่านพูดถึงให้ข้าฟังก่อนได้ไหม?”

"แน่นอน"

เฉินหรู่หยานยิ้มพร้อมกับพยักหน้า

“เราเดินไปคุยไป ในขณะที่เราเดินไปที่ห้องโถงภารกิจเถอะ

ข้ายังไม่ยอมรับภารกิจนั้น ผู้อาวุโสเจียงหลังจากฟังแล้ว หากท่านเต็มใจทำภารกิจกับข้า เราก็จะยอมรับภารกิจนั้นด้วยกัน”

จากนั้นเฉินหรู่หยานก็บอกกับเจียงเฉิงซวนว่าภารกิจนี้เกี่ยวกับอะไร

มันเป็นภารกิจที่เพิ่งตั้งขึ้น

ไม่นานมานี้ นอกเมืองที่เรียกว่าเมืองหุบเขาลึกภายในเขตอำนาจของตระกูลเฉินของเรา มีสัตว์อสูรระดับ 2 สองสามตัวปรากฏตัวจากที่ไหนไม่รู้

พวกมันมักจะโจมตีผู้คนที่เข้าและออกจากเมืองหุบเขาลึกแห่งนั้น

จนถึงตอนนี้มีผู้เสียชีวิตหลายร้อยคนแล้ว

และเมื่อไม่นานมานี้ พวกมันได้นำกองทัพสัตว์อสูรระดับ 1 หลายร้อยตัวเข้าโจมตีเมืองหุบเขาลึก

โชคดีที่เมืองหุบเขาลึกได้รับการปกป้องโดยค่ายกลระดับ 2 ดังนั้นจึงไม่มีอะไรน่าเศร้าเกิดขึ้น

อย่างไรก็ตาม ในตอนนี้เมืองหุบเขาลึกทั้งหมดจึงถูกปิดล้อมโดยพื้นฐาน

เพราะท้ายที่สุดแล้วผู้คนในเมืองหุบเขาลึกทั้งหมดนั้น ผู้ฝึกตนที่มีระดับการฝึกตนสูงสุดนั้นอยู่ที่ขอบเขตการปรับแต่งพลังปราณขั้นสูงสุดเท่านั้น

พวกเขาทำได้เพียงพึ่งพาค่ายกลป้องกันระดับ 2 ในเมืองหุบเขาลึกเท่านั้น เพื่อต้านทานการโจมตีของสัตว์อสูรระดับ 2 และระดับ 1 เหล่านั้น

ดังนั้น เมื่อวานนี้เมืองหุบเขาลึกได้ส่งคำร้องขอความช่วยเหลือมายังตระกูลเฉิน โดยพวกเขาขอให้ส่งผู้ฝึกตนขอบเขตการก่อตั้งรากฐานเพื่อสังหารสัตว์อสูรเหล่านั้น

หลังจากได้ยินคำอธิบายของเฉินหรู่หยานเกี่ยวกับภารกิจนี้ ปฏิกิริยาแรกของเจียงเฉิงซวนก็คือเกิดความสงสัย โดยเขาสงสัยว่าจะมีการสมรู้ร่วมคิดอยู่เบื้องหลังเรื่องนี้หรือไม่

เพราะท้ายที่สุดแล้ว เหตุใดจู่ๆ สัตว์อสูรระดับ 2 สองสามตัวจึงปรากฏตัวนอกเมืองหุบเขาลึกพร้อมกับกลุ่มสัตว์อสูรระดับ 1 จำนวนมาก

ไม่ว่าเขาจะคิดอย่างไร เรื่องนี้ก็มันก็ดูแปลกๆ

มีหลายอย่างที่ไม่สมเหตุสมผล

เจียงเฉิงซวนเป็นคนที่ต้องการความปลอดภัยในชีวิตอย่างมากและเขาก็ไม่ชอบที่จะเสี่ยง

ดังนั้น ปฏิกิริยาที่สองของเขาคือเขาต้องการจะปฏิเสธ เพระาเขาไม่สามารถทำให้ตัวเองตกอยู่ในสถานการณ์ที่อันตรายเช่นนี้ได้อย่างแน่นอน

อย่างไรก็ตาม ในขณะนั้นก็มีเสียงของระบบก็ดังขึ้นในใจของเขา