บทที่ 448: ข้าอยู่ที่นี่แล้ว ไม่ต้องถึงมือพวกเจ้าหรอก
บทที่ 448: ข้าอยู่ที่นี่แล้ว ไม่ต้องถึงมือพวกเจ้าหรอก
ติ๋ง… ติ๋ง...
บัดนี้ของเหลวสีแดงกำลังตกลงสู่ปากของหลงหลิงเอ๋อทีละหยด
ในเวลาเดียวกัน ริมฝีปากสีแดงก่ำของหยินชางค่อย ๆ ซีดลงจนกระทั่งไม่มีสี และแผลบนฝ่ามือของเขาก็แห้งจนไม่มีร่องรอยของเลือดที่สามารถบีบออกได้อีก เขาจึงถอนมือออกมา
ภายใต้แสงจันทร์สีอ่อน ในไม่ช้าแก้มสีซีดของคนตัวเล็กก็ค่อย ๆ ฟื้นตัวเหมือนภูตทั่วไป
เมื่อเด็กหนุ่มเห็นการเปลี่ยนแปลงของคนที่นอนอยู่บนเตียง ใบหน้าซีดของเขาก็แปรเปลี่ยนเป็นรอยยิ้ม
🪙 ต้องใช้ 3 points ในการเปิด กรุณาเข้าสู่ระบบเพื่อซื้อ
ข้อควรทราบ เนื่องจากผู้ดูแลหลักของเว็บไซต์เป็นคนตาบอด หากพบการแสดงผลที่ผิดเพี้ยนและสร้างความไม่สะดวกต่อการใช้งาน โปรดแจ้งทีมงานได้ในทุกช่องทาง
เราอยากให้สมาชิกทุกท่านอยู่กันอย่างครอบครัวที่อบอุ่น ให้สังคมภายในเว็บ เป็นสังคมที่ดี ดังนั้น สมาชิกทุกท่านโปรดเคารพในสิทธิของตนเองและผู้อื่น
ผลงานที่ถูกเผยแพร่บนเว็บ ให้ถือว่าลิขสิทธิ์เป็นของผู้เผยแพร่เอง ห้ามมิให้บุคคลอื่นนำไปเผยแพร่ ก็อปปี้ หรือนำไปดัดแปลง โดยไม่ได้รับอนุญาตจากเจ้าของผลงานโดยเด็ดขาด หากมีการฝ่าฝืน แล้วถูกดำเนินคดีจากเจ้าของผลงาน ทางเว็บมิขอเกี่ยวข้อง เพราะได้แจ้งเตือนเอาไว้อย่างชัดเจนแล้ว
หากพบบทความที่มีเนื้อหาไปในทางใส่ร้ายผู้อื่น หรือทำให้ผู้อื่นเสียหาย แจ้งเข้ามาได้ตามช่องทาง Email keangun2018@gmail.com ได้ตลอด 24 ชั่วโมง ทางทีมงาน จะทำการตรวจสอบ และหากเป็นจริง จะนำผลงานดังกล่าวออกจากเว็บไซต์ ไม่เกิน 1 วัน
Copyright © 2018-2024 keangun. All Right Reserved.