บทที่ 290: ข้าไม่คาดคิดว่านางจะใจดีและใจกว้างขนาดนี้

“จริงสิ” หูเจียวเจียวพยักหน้าตอบด้วยรอยยิ้ม

“ถ้าอย่างนั้นข้าพาครอบครัวไปด้วยได้ไหม ข้ามีครอบครัวเหลือเพียงคนเดียวในโลกนี้....” ภูตตัวน้อยถามเอียงอาย

“ได้แน่นอน” เธอจะพาทาสหนีไปด้วยตั้งมากมาย การจะพาคนไปเพิ่มอีกสักคน 2 คนมันก็คงไม่มีอะไรหนักหนาไปมากกว่านี้แล้ว 

“เยี่ยมเลย ขอบคุณพี่สาวเทพธิดาแสนสวย!” เด็กหนุ่มตื่นเต้นจนน้ำตาไหลไม่หยุด เขาจึงรู้สึกละอายใจและเช็ดน้ำตาด้วยมือทั้ง 2 ข้างแบบลวก ๆ พร้อมฝืนยิ้ม