เพื่อนกันมันดี : บทที่ 2 เริ่มนับหนึ่ง [NC-18]

แล้วอะไรที่ทำให้มันเกินเลยถึงขั้นนั้นได้ 

.

.

"มึง มึงรู้ป่ะวะว่าผู้หญิงด้วยกัน เอากันยังไง" วีณาที่ตอนนี้มานอนเกลือกกลิ้งอยู่ในห้องฉันเอ่ยถามขึ้นอย่างไม่มีปี่ขลุ่ย ฉันที่นั่งเล่นโน๊ตบุ๊คอยู่ถึงกับชะงักหันควับไปหามัน แม้จะเป็นคำถามยอดฮิตติดชาร์ทก็ตามที

 

"ผีเข้าเหรอ มึงถึงอยากรู้เรื่องพวกนี้เนี่ย ร้อยวันพันปีไม่เคยเห็นพูดถึง"

 

"ก็กูสงสัย ผู้หญิงกับผู้ชายกูนึกออกนะ แต่พอเป็นหญิงทั้งคู่ยังไงมันก็ไม่ผุดว่ะ"

 

"เอ้า เอาไปดู" ว่าแล้วฉันก็จัดการเปิดเว็ปลามกประเภทเลสเบี้ยนให้มันดู "...เป็นไง"

 

"ก็.. รู้สึกไม่ได้ต่างกันเท่าไร แค่เปลี่ยนจากจู๋ เป็นนิ้ว แต่เชี่ย รุนแรงจังวะ มีใช้ของปลอมด้วย ไอ้แท่งๆ แม่งดูหยึ๋ยๆ ว่ะ ขนลุก"

 

"อย่าคิดมากมึง มันคือการแสดง ความจริงอาจไม่ได้เป็นแบบนั้นก็ได้" ฉันตอบนิ่งๆ เพราะชินกะอะไรพวกนี้ซะแล้ว ดูจนเบื่อ

 

"แล้วมึงเคยป่ะ" ดวงตาเรียวกลมจ้องมาในตาฉันแบบอยากรู้อยากเห็น

 

"ห๊ะ.. เอ่อ ..ก็ไม่เชิง" ฉันหลบตา

 

"ยังงายยย ไหนเล่า" วีลากเสียงคาดคั้น

 

"ก็เคยแต่ทำเขา ไม่เคยโดนทำ" ฉันยิ้มแหยๆ ช่วยไม่ได้ที่เคยมีแฟนเป็นผู้หญิงที่ติดใจเรื่องพวกนี้เอามาก และฉันก็เป็นรุกมาตลอด แต่เลิกกันไปนานละ ไม่อยากพูดถึง

 

"ลองได้ป่ะ สอนกูด้วย" มันกำลังดูตื่นเต้นสุดไรสุด มีหางคงสะบัดเกือบหลุดไปละมั้ง

 

"ห๊ะ มึงจะบ้าเหรอ"

 

"ก็กูอยากรู้ กูไว้ใจมึงเนี่ย"

 

"ถึงเวลามึงก็รู้เอง"

 

"กูอยากรู้เลยนี่หว่า นะ.. ดีกว่าให้กูไปลองกับใครต่อใครนะเว๊ย"

 

"อย่ามาตั้งแง่แบบนี้ทีดิ๊ ใครจะยอมให้มึงไปทำอะไรแบบนั้นวะ"

เพราะกูชอบมึงไงอีเหี้ย

 

"ป่ะล่ะ กูคิดมาดีแล้ว"

น่าหมั่นไส้จริงโว๊ย รอยยิ้มภูมิใจแบบนั้นอ่ะ 

 

"แต่มึงก็เสียหายนะเว๊ย"

 

"ผู้หญิงด้วยกันจะเสียอะไร ไม่ท้องซักหน่อย"

เออกูรู้ ผู้หญิงไม่มีอสุจิให้ไปเจาะไข่มึงหนิ

 

"พรหมจรรย์มึงอ่ะ" 

 

"หายไปตั้งแต่เล่นยิม เล่นบาส ขี่จักรยานละ"

เออ มึงมันสายกีฬา เล่นมาเกือบทุกอย่างไง

 

"คิดดีแล้วเหรอ มองหน้าไม่ติดขึ้นมาว่าไงวะ" ฉันถามย้ำ เผื่อมันจะเปลี่ยนใจ

 

"กูไม่ซี คนอย่างกูจะตัดเพื่อนกับมึงเพราะเรื่องแค่นี้เหรอวะถามจริง"

แต่กูซี มึงช่วยแคร์โลกหน่อยเถอะ แคร์ใจกูด้วย ใจกูบาง..

 

"อีกรานต์กับอีสารู้นี่ไม่โดนล้อตายห่าเหรอะ" ฉันขมวดคิ้วกับความคิดแผลงๆ ของมันได้อีก

 

"ก็อย่าให้รู้สิ ก็แค่นั้น" ไม่พูดเปล่า มันยังลุกขึ้นมาหาฉันที่อยู่บนเก้าอี้ แถมก้มเข้ามาในระยะประชิดจนหลังถอยติดพนักพิง รู้สึกได้ถึงลมหายใจร้อนไล้ข้างแก้ม พร้อมกลิ่นกายคุ้นเคยที่เฝ้าหลงใหลชวนเคลิ้มมามาตลอด

 

เอาก็เอาวะ คิดซะว่าถ้ามันไม่โอเคก็คงเลิกลองไปเอง

 

ฉันบรรจงแตะริมฝีปากเข้าหาริมฝีปากอวบอิ่มตรงหน้า แล้วค่อยๆ ละเลียดสัมผัสเนิบนาบจากฝีปากสู่ปลายลิ้น วีณาตอบรับได้อย่างไม่มีตกหล่นจนฉันแปลกใจ จากนั้นเราค่อยๆ ผละออกจากกัน

 

"รู้สึกดีกว่าจูบกับผู้ชายอีก" มันยิ้มแป้น ลมหายใจระลอกแรงยังส่งมาให้รู้สึกถึง

 

"บรรดาแฟนเก่าอ่ะเหรอ" ตอนนี้ฉันก็หายใจไม่ปกติไม่ต่างกันด้วยกล้ามเนื้อเรียบในอกที่ฉีดเลือดหนักหล่อไปยังทุกส่วนอวัยวะในร่าง

 

"อืม"

.

.

แล้ววันแรกนี้ก็จบลงที่ฉันนั่งชันขาเปลือยท่อนล่างอ้าซ่าอยู่บนเก้าอี้คอม พร้อมกำกับการกระทำให้แก่เพื่อนผู้อยากรู้อยากเห็นได้ใช้ปากลิ้นจัดการกับกลางกายของตัวเองจนชุ่มไปหมด

 

"พอมึง กลับห้องตัวเองไปเลย ขอเวลากูทำใจ.." เชี่ย น่าอายชะมัด

 

และนี่คือผลลัพธ์ของความคิดที่ว่า เดี๋ยวมันก็เลิกลองไปเอง แน่นอน.. พอเริ่มจาก 1 ครั้งต่อๆ ไปก็จะตามมาเรื่อยๆ